จำอวดหน้าม่าน คณะโย่ง เชิญยิ้ม เมื่อวานนี้ ณ เกษตรศาสตร์ กำแพงแสน สนุกดี ได้ข้อคิดในการดำเนินชีวิตมากมาย แถมยังได้หัวเราะอย่างสนุกสนานด้วย

การดูงานที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยมหิดลเมื่อวานนี้ ทำให้ได้พบเจอประสบการณ์ใหม่ในการจัดกิจกรรมหอพักที่สร้างสรรค์ รูปแบบการจัดการหอพักให้เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ การดูแลนิสิตหอพักและอีกมากมาย ขอขอบคุณงานหอพัก ม.เกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสนและอีก ๒ มหาวิทยาลัยเป็นอย่างมากที่หยิบยื่นโอกาสดีๆนี้มาให้ :-)

ครูที่ไม่มีแผนการสอน มักสอนไปตามยถากรรม ไม่มีจุดหมายที่แน่นอน จนบางครั้งอาจทำให้ชั้นเรียนวุ่นวายได้ -- จากประสบการณ์ตรง

วันนี้ทั้งวัน นั่งทำงานที่หอสมุด ต้องนั่งทำวิจัยให้เสร็จ ๓ บท คือ บทนำ เอกสารที่เกี่ยวข้อง และวิธีวิจัย  กว่าจะเสร็จปาเข้าไปก็ประมาณ ๘ ชั่วโมง แต่ก็เรียนรู้อะไรๆเพิ่มขึ้นอีกเยอะ ได้ัอ่านวิจัย(วิทยานิพนธ์) มากกว่า ๓ เล่ม(ไม่จบสักเล่ม) ได้เรียนรู้แนวทางในการเขียนรายงานการวิจัย รูปแบบการวิจัย วิธีวิจัย การเลือกตัวอย่าง และอีกมากมาย ส่วนพรุ่งนี้ไปสอนนักเรียนที่ รร. เตรียมอุดมน้อมเกล้า กบินทร์บุรี วันจันทร์จะติดสอยห้อยตาม ดร.ขจิต ไปทำค่ายให้นักเรียนประถม ที่ รร.เทศบาล ๓ นครปฐม วันอังคารมีอบรมป้องกันอัคคีภัย สำหรับหัวหน้าหอพัก  วันศุกร์ไปดูงานด้านหอพักที่จุฬาฯและมหิดล ศาลายา-- บอกตรงๆว่าเหนื่อยแต่ "ชอบ" :-)

I now think that doing a task does not need too many people. If there are lots of people but they do not do anything, this is the same as not having any. Moreover, If those irresponsible ones are around walking and talking, I will never ever feel alright at all.

Just be happy with a small amount of people who are there to help not to drag to hell :-)

วันนี้ออกไปทานอาหารเย็นกับเพื่อน ร้านข้าวถนนแถวๆ มหาวิทยาลัย เจอคนอยู่คนหนึ่ง แต่งตัวดูปกติ ถือไม้อันเล็กๆไว้ในมืออันหนึ่ง เดินไปมาแถวๆร้าน เราก็มองๆดูแล้วหันไปคุยกับเพื่อนแล้วกระซิบกันว่าสงสัยจะเมาแน่ๆ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากหลังจากนั้น กินข้าวไปเรื่อยๆ เห็นพ่อค้าแม่ค้าซุบซิบกันแล้วมองไปด้านหลัง เราเลยหันไปมองบ้าง เห็นผู้ชายคนที่เราคิดว่าเป็นขอทานนั่งอยู่ ข้างหน้าเป็นขวด กระป๋องเลอะๆที่วางอย่างเรียบร้อยอยู่บนผ้า เราเลยถามพ่อค้าว่าเขาเป็นใครเขาทำอะไร คำตอบที่ได้คือ เขาเป็นคนสติไม่สมประกอบ เก็บขวด เก็บกระป๋องมาขาย” ขนาดคนบ้ายังรู้จักทำมาหากิน เราสมประกอบทุกประการคงไม่งอมืองอเท้ารอส่วนบุญจากคนอื่นหรอกมั้ง คนที่เราเห็น พิการสมอง พิการสติ ยังคิดได้ว่าต้อง หาเลี้ยงตัวเอง ไม่ใช่รอให้เขาเอามาให้ เอามาประเคน

"ทำมาหาเลี้ยงตัว ดีกว่ามัวรอขอจากคนอื่น"