"ครูของแผ่นดิน"  วลีนี้ได้ยินแล้วรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของวิชาชีพครู และเมื่อได้ยินจากผู้ทรงคุณวุฒิอย่าง "ครูพะนอม แก้วกำเนิด" ยิ่งมีความรู้สึกว่าเรากำลังถูกยกระดับทางจิตใจให้เห็นคุณค่าในตนเองให้สูงขึ้น ซึ่งปกติก็ให้ความสำคัญกับวิชาชีพครูมากๆ แต่เมือ ครูพะนอม แก้วกำเนิด  มาย้ำเตือนให้เราตระหนักในความสำคัญของครู ยิ่งทำให้เราที่เป็นแค่ครูน้อยคนหนึ่ง ยิ่งต้องตั้งใจทำงานพัฒนาจิตใจ ร่างกายและสังคมของเยาวชนที่อยู่ในมือและหัวใจของเราให้มากขึ้น ร่วมทั้งการดูแลสังคมให้มากขึ้น ด้วยในสถานการณ์ของบ้านเมืองขณะนี้ ที่ครูทุกคนต้องเร่งรีบปลูกฝังความรักความสามัคคี ที่ครั้งหนึ่งสมัยเราเป็นเด็กจะได้ยินได้ฟังจากครูของเราเองบ่อย ๆ แบบมากๆ  โดยเฉพาะหลังจากเรียนวิชาประวัติศาตร์ เราได้เรียนเรื่องราวในอดึต แล้วครูก็จะสรุป ให้ข้อคิดทำให้เราตระหนักว่าความสามัคคีเป็นสิ่งสำคัญ นำพาถึงความสงบสุข ความเจริญก้าวหน้าของประเทศไทย   แล้วหันกลับมามองตัวเอง ซึ่งเป็นครูแนะแนวได้ทำอะไรเพื่อคุณธรรมข้อนี้แล้วหรือยัง  ณ วันนี้ตัวเราเองยังมิได้พูดถึง ย้ำเตือนเด็กๆ เลย ต้องเริ่มพิจารณาหาวิธี และลงมือซะแล้ว  ขอชักชวน ผู้ใหญ๋ ครู ข้าราชการทุกท่าน เด็กๆ น้องนักศึกษา มาร่วมใจกันชวนกันสร้างความสามัคคีให้เกิดในหมู่พวกผอง รักสามัคคีกันในความเป็นคนไทยที่มีแผ่นดินเกิดร่วมกัน โดยเริ่มต้นที่ตัวเรา ไม่แบ่งสี แบ่งพวก ยึดความเป็นคนไทยสีเดียวกัน ยึดชาติ ศาสน์ กษัตริย์   เดียวกัน  เราอยู่ร่วมกัน แบ่งปันซึ่งกันและกัน มีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน  เพื่อบ้านและครอบครัวประเทศไทยของเรา.

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา พานายตุลย์กับนายต่าย ไปให้คุณย่าสม ได้ชื่นชมหลานชายเพื่อหวังให้ คุณย่า ของลุกชายได้แช่มชื่นหัวใจ อยู่ได้ 1 สัปดาห์ ก็ต้องไปรับกลับ เพราะ นายตุลย์มีภาระ ต้องซ้อมบาส นายต่ายมีภาระต้องเรียนคณิตศาสตร์เพิ่มเติม ขากลับเลยแวะ เขาชีจรรย์ พาเด็ก ๆ และน้องมายด์ หลานสุดรักซึ่งมีน้ำใจนั่งไปเป็นเพื่อนป้าหยุยจากกรุงเทพเพื่อไปรับน้องๆ กลับ  ขากลับจึงแวะรับประทานพิซซา แบบคันทรี แถวเขาชีจรรย์  พัทยา  บรรยากาศดีมาก และแอบนำภาพมาให้ชม เพื่อให้ทุกคนได้สดชื่น ในขณะที่อากาศร้อนๆ แบบนี้ อย่าลืมชมภาพน่ะค่ะ ในไฟล์อัลบั้ม

สวัสดีค่ะ

เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 52 ได้ไปพัฒนาตนเองกับเพื่อนๆ ในงานแนะแนว ที่ สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์ มศว. มา รู้สึกประทับใจในความเป็นมืออาชีพทางการวิจัย และความเป็นครู ของ รศ.ดร.ดุษฏี โยเหลา รองผอ.สถาบันฯ ทำให้ผองเราได้มองเห็นแนวทางการทำวิจัยเกิดไฟ และตามด้วยพฤติกรรมเพราะท่านให้การบ้าน ค้นหาองค์ความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่จะศึกษา และให้หานิยามศัพท์  ทำให้ผองเราซึ่งไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ต้องเร่งรีบค้นกันเป็นยกใหญ่ ซึ่งที่ผ่านๆ มาอบรมวิจัยมาหลายครั้ง มิเห็นมีใครกระตือรือร้นขนาดนี้ อย่างว่าขณะนี้ไฟกำลังลุก ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มหรี่หรือไม่  อย่างไรก็ตามต้องขอขอบพระคุณ "ครูวิจัย รศ.ดร.ดุษฏี โยเหลา" ไว้ ณ ที่นี้เป็นอย่างยิ่ง  *** ส่วนเนื้อหาที่ไปประชุมสัมมนา พรุ่งนี้จะเล่าให้ฟังน่ะ