My mom.

                                        แม่

แม่  แม่  แม่  คำคำนี้เป็นคำท่ลูกพูดได้เป็นคำแรก  และอยากเห็นแม่ที่เรียกคำนี้  แม่เป็นผู้ให้กำเนิดลูก  ให้การเลี้ยงดูแลจนลูกเติบใหญ่  แม่เป็นผู้ส่งเสริมทุกๆด้านให้กับลูกไม่ว่าด้านการศึกษาเพื่อนำไปใช้ในการดำรงชีวิตของลูกตอนนั้นแม่บอกว่า  แม่ไม่มีสมบัติให้ลูกนอกจากความรู้เท่านั้นที่ลูกจะได้ไป  ลูกจึงตั้งใจเรียนและก็นำความรู้นั่นแหละมาดำรงชีวิตจนทุกวันนี้  แม่ปลูกฝังค่านิยม วัฒนธรรมไทยให้ลูกตั้งแต่ยังเล็กๆ  จนติดเป็นนิสัย ตลอดมา

แม่  คำสำคัญนี้  หมายถึงอะไรนั้นแล้วแต่ลูกแต่ละคนจะคิด  แต่สำหรับลูกคนนี้  แม่คือผู้ให้  ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าด้านความคิด  ด้านการปฎิบัติตน  ด้านมนุษยสัมพันธ์กับคนทั่วไป  เมื่อตอนลูกยังเล็กนั้นแม่ชอบพาลูกไปวัดเสมอ  แม่บอกว่าการทำบุญจะทำให้ลูกเรียนหนังสือเก่ง  อยากเรียนเก่งก็เลยไปวัดกับแม่ด้วยกันเสมอเมื่อวันที่โรงเรียนหยุด  เมื่อไปถึงวัดแม่ก็จะพาไปกราบพระพุทธรูป  ให้กราบสามครั้งหมายถึงกราบพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์ เมื่อกราบเสร็จก็นำปิ่นโตที่เตรียมมานำไปตั้งที่หน้าพระสงฆ์นั่งอยู่  แม่บอกว่าเมื่อพระจะเทศน์นั้นจะมีนิทานให้ฟังด้วย (ที่แม่พูดอย่างนี้คงไม่ต้องการให้ลูกออกไปด้านนอกกระมัง)ก็ตั้งใจฟัง  แล้วพระก็จะให้พร  หลังจากเสร็จพิธี  พระก็จะฉันข้าวที่ญาติโยมนำมาถวาย  หลังจากพระฉันเสร็จแล้วให้พร  จึงเป็นที่ของฆราวาส  หลังจากทานเสร็จแม่ก็จะบอกว่า  เก็บจาน  เอาไปวางไว้ที่ล้าง  ลูกยังเล็กอยู่กวาดขยะในโรงครัวก็แล้วกัน  แม่บอกว่าการช่วยกันทำงานนั้นจะได้เสร็จเร็วขึ้น  สิ่งต่างๆเหล่านี้  ที่แม่สอนให้ลูก  จริงๆแล้วคือสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่ลูกต้องนำมาใช้มาปฏิบัติ  เพื่อเป็นคนดีมีจิตสาธารณะ  นี่แหละสิ่งที่แม่ให้กับเรา  ให้กับลูกของแม่  แม่จ๋าลูกรักแม่ที่สุดในโลกเลยไม่มีสิ่งใดๆในโลกที่ทดแทนได้  ถึงแม่จะจากไปแล้วก็ตาม  แต่สิ่งดีๆนั้นลูกยังจำได้เสมอตราบเท่าทุกวันนี้

คนดี คนเก่ง และความสุข