ในที่ลับกับที่แจ้ง

เราจะเลือกอยู่ที่ไหน ที่ลับหรือที่แจ้ง

จริงๆแล้ว เราชอบโปร่งๆ โล่งสบาย ไร้มายา

เราจึงออกมายังที่โล่งแจ้ง ไม่มีอะไรในใจ ปิดบังซ่อนเร้น

แล้วหากว่า สักวัน เกิด หลบไปอยู่ในที่ลับตาคน

ทำตัวเล่นซ่อนแอบ ทำตัวแปลก แบบมี สิ่งตกค้างในใจ

อยากออกไปรับลมกลางแจ้งก็มิกล้า  .... 

ได้แต่แอบมองเขาไปเรื่อยๆ แต่เอ้ มองพวกเขาทำไม

รักและคิดถึงหรือห่วงใย หรือมีอะไรที่คาดหวังอยู่ภายใน

...เหนาะ ๆ คงทุกข์ใจเหลือทน ...

รำพึงยามบ่าย ของคนเกือบแก่ ;)