เจ้าหญิง DISNEY ราพันเซล

ภาพยนตร์แอนิเมชันลำดับที่ 50 ของดิสนีย์ ได้เลือกที่จะนำเรื่องราวของนิทานเก่าอย่าง เจ้าหญิงผมยาว มาเล่าใหม่ให้ทันสมัย เหมาะสมกับกาลปัจจุบันขึ้น ดังนั้นเจ้าหญิงผมยาวคนใหม่ จึงฉีกออกจากกรอบของเจ้าหญิงดิสนีย์ยุคคลาสสิคไม่น้อย ทั้งท่าทางกระโตกกระตาก ไม่เรียบร้อยเท่าไหร่ แต่ก็ยังแชร์สิ่งที่เจ้าหญิงดิสนีย์ทุกคนมีเหมือนกัน นั่นก็คือ “ความฝัน” เพียงแต่ฝันของราพันเซลนั้น ไม่ใช่การได้พบเจอและแต่งงานกับเจ้าชายรูปงาม แต่ฝันของราพันเซลนั้นก็คือ การได้ออกไปจากหอคอย ได้ออกไปเห็นโลกกว้าง และที่สำคัญคือ ออกไปเห็นดวงดาว(ตามที่ราพันเซลเข้าใจผิดมาแต่เด็ก)ที่จะมาในทุกๆวันเกิดของเธอนั่นเองราพันเซลนั่งเฝ้ามองดูกลุ่มดาวที่จะมีขึ้นทุกๆปีในวันเกิดของเธอ ผ่านทางหน้าต่างบนหอคอย และหวังว่าวันหนึ่งเธอจะได้ไปเห็นกับตาตัวเอง

สำหรับกลุ่มดาวที่ราพันเซลเข้าใจผิดนั้น แท้จริงแล้วเป็นโคมลอยที่พระราชา พระราชินีพ่อแม่แท้ๆของราพันเซล และชาวเมือง Corona จุดขึ้นเพื่อระลึกถึงเจ้าหญิงน้อยที่ถูกลักพาตัวไป โดยหวังว่าวันหนึ่งเจ้าหญิงจะทรงกลับคืนมา