ชนชั้้นสูง ใช้ความเมตตากรุณา เป็นอาวุธ
ชนชั้นกลาง ใช้สัจจะวาจา เป็นอาวุธ
ชนชั้นล่าง ใช้กำลังเป็น อาวุธ
แล้วเราละ เป็นชนชั้นใด
ได้แค่เป็นชนชั้นชายขอบ

ลูกผู้ชายอุกสามศอก ถ้ายังก้าวข้ามสะโพกสองก้อนของผู้หญิงไม่ได้
ก็ยังมืดมนอยู่ในวัฏสงสาร ยังมองหาแสงสว่างไม่พบ
เฉกเช่น จอมยุทธยังหาทางออกจากด่านค่ายมนุษย์ทองคำ
จากวัดเส้าลิงไม่ได้ฉันนั้น

ไม่จำเป็นต้องเหมือนคนอื่นเขา เป็นตัวของตัวเราเองดีที่สุด
แต่บุคคลผู้ใดต่อยอดความคิดจากผู้อื่นเป็นผู้มีความสำเร็จสูง
เพราะการรู้จักต่อยอดจากงานผู้อื่นเป็นภาระที่เบาและมั่นคง

ถ้าเล็บมันยาวขึ้นมา ตัดเฉพาะเล็บก็พอ
ไม่ควรจะตัดนิ้วมือทิ้งฉันใด
ถ้าแนวความคิดไม่ตรงกับเพื่อน
เราก็ตัดเฉพาะความคิดอัตตามานะของเราทิ้งก็พอ
ไม่ควรตัดเพื่อนรักทิ้งฉันนั้น

อะไรที่่ทำได้ก็ต้องทำ อะไรที่ทนได้ก็ต้องทน
อะไรที่ตัดได้ก็ต้องตัด อะไรที่ต่อได้ก็ต้องต่อ
อะไรที่ลบได้ก็ต้องลบ อไรที่ลืมได้ก็ต้องลืม
เหลือไว้เพียงสำหรับดำรงชีวิตจริงๆก็พอ

เวลาหัวเราะไม่จำเป็นต้องแสดงเหตุผล เวลาร้องให้ไม่จำเป็นต้องเสียงดี
เวลาขยันไม่จำเป็นต้องลืมเป้าหมาย เวลาที่ล้มไม่จำเป็นต้องท้อแท้
เวลาไม่สบายไม่จำเป็นต้องน้อยใจ เวลาสบายไม่จำเป็นต้องทำตามใจชอบทุกอย่าง
เวลามีกินมีใช้ไม่จำเป็นต้องมีมานะยิ่งใหญ่ เวลายากจนไม่จำเป็นต้องทำแบบไม่ถูกไม่ควร

เขาหาว่า ใจผู้หญิง เสหมือนก้อนหิน
แต่ตัวหนังสือที่เขียนลงบนก้อนหิน ถึงจะยากเพียงใด
ถ้าเขียนลงไปได มันจะคงทนอยู่ตลอดกาล
ไม่ควรลืม

ถ้าเราจะมองความผิดของผู้อื่นและวิจารณ์ผู้อื่นตลอดเวลา
เราก็คงจะไม่มีเวลาเหลือพอที่จะให้ความเมตตาต่อเขา
ถ้าเรามองผู้อื่นไม่ดีอยู่ตลอดเวลา
เราก็จะไม่มีเวลาเหลือพอที่จะสนิทสนมกับเขาได้

ถ้าเราจะเห็นความผิดและวิจารย์เพื่อนมนุษย์ของเราอยู่ตลอดเวลา
เราก็จะไม่มีเวลาพอที่จะส่งความเมตตากรุณาต่อเขา
ถ้าเราจะเห็นความไม่สมบูรณ์และสิ่งไม่ดีของเพื่อนมนุษย์อยู่ตลอดเวลา
เราก็จะไม่มีพื้นที่พอที่จะเป็นมิตรกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันได้

คำศัพท์ ภาษาที่ตายจากไปแล้ว กำลังมีชีวิตอยู่

และอาจเกิดคำศัพท์แปลกๆ บังเกิดขึ้นมาได้ในอนาคตมีได้

เช่นไร พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย เคยพูดอะไรคนปัจจุบันไม่เคยเข้าใจ

คนปั่จจุบันพูดอะไรวัยหนุ่มสาวในอานาคตก็ไม่เข้าใจ

ฉันนั้น วิธีแก้มีทางเดียวคืออย่าให้มีช่องว่างระหว่างชนชั้น

ปัญหาทุกอย่าง อย่าไปวางบนเหนือเรา
มันจะกดทับเรา จนกว่าเราจะดิ้นไม่ได้ เพราะเรามองไม่เห็นมัน
ปัญหาทุกอย่าง เรียงไว้หน้าปลายเท้าเรา
เราสามารถที่จะจัดการปัญหาเหล่านั้นได้ เพราะเรามองเห็นมัน

จริงๆแล้ว ความทุกข์ เวทนานานาประการ

เกิดขึ้้นได้เพราะเรารับมันไว้นั้นเอง

มิใช่ความผิดของผู้อื่นผู้ใด

เราจะพยายามยิ้มกับมันให้จงได้

ชนชั้นล่าง แสวงหา ค่าตอบแทน

ชนชั้นกลาง แสวงหา โอกาศ

ชนชั้นไหน แสวงหาทั้งค่าตอบแทนและโอกาศพร้อมกัน

สังคมนั้นมีความขัดแย้งสูง

วางแผนแล้วค่อยเคลื่อนไหว เอาชัยด้วยปัญญา

เจอศึกแล้วยิ้มสู้ หวาดเสียวแล้วจะปลอดภัย

อย่าหมิ่นเมล็ดเม็ดเล็กๆของทราย ตึกน้อยใหญ่ทรายทั้งนั้น

เงินกองอยู่บนถนนทั่วไป ใช้ปัญญาเก็บโกยกันได้

สิ่งที่เราไม่รู้ ใช่ว่าเราไม่เข้าใจ

เพียงเรายัง ไม่มีโอกาศที่จะสัมผัสมัน

ก็เท่านั้นเอง