ผมจำได้คร่าวๆว่า สมัยที่ต้องขึ้นดอยทำงานกับโครงการเกษตรที่สูงไทย-ออสเตรเลีย วันที่ 6 ตค 19 ผมนอนบนดอยที่สถานีเกษตรที่สูงป่าเกี๊ยะ{ ซึ่งปัจจุบันจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวเพราะอยากไปดูดอกพญาเสือโคร่ง หรือซากุระไทยในช่วงปลายธค-มค} วันรุ่งขึ้น 7ธค ผมกับคนงานอีก 5-6 คนไปขนวัวที่ซื้อจากสถานีโครงการหลวงอ่างขางที่หมู่บ้านที่เรียกว่าสวนชา ออกมาค่ำแล้วถึงอำเภอเชียงดาวประมาณ 4 ทุ่มกว่าเจอด่านตำรวจ ถูกตั้งข้อหา ขนวัวเถื่อน กับพาคนต่างด้าวเข้าเมือง เพราะคนงานเป็นมูเซอร์ สมัยนั้นยังไม่มีบัตรประชาชนเหมือนสมัยนี้ ผมควักบัตรข้าราชการที่ระบุว่าเป็นอาจารย์มช. และอธิบายว่าวัวนี้เป็นวัวจากโครงการหลวงจะเอาไปใช้ในงานทดลองของโครงการฯ สารวัตรคนนั้นก็ยังไม่ยอมปล่อย เอาทั้งรถทั้งคนไปกักไว้ที่สถานีฯ ระหว่างนั้นมีตำรวจเขาเห็นคนงานถือเครื่องช๊อตวัวเอาไว้ไล่ต้อนขึ้นรถ ก็เลยเอามาลองจี้ก้นคนงาน เป็นที่สนุกสนานของเขาไป แต่คนงานเจ็บตัว พอซักประมาณเที่ยงคืน ก็มีปศุสัตว์อำเภอมาดู ผมจึงมีโอกาสอธิบายว่าวัวนี้เคยเลี้ยงที่อ่างขาง ผมชี้ให้ดู ว่ามีตราประทับว่า KU -ย่อมาจาก Kasetsart University ที่สะโพกวัว เขาจึง OK ปล่อยตัวผมและคณะรวมทั้งวัวอีก 20 กว่าตัว เอาวัวไปลงที่ ปากทางแก่งปันเต๊า ทางขึ้นชาระมิงค์ กว่าจะได้นอนคงตีสองกว่าแล้ว รุ่งขึ้นยังต้องไล่ต้อนวัวขึ้นสถานีอีก 27 กิโลเมตร เดินทั้งวัน นี่แหละประสบการณ์ชีวิตเมื่อ 6 ตค. 19 ของผม