| อนุทิน ... ๓๐๘๐ |

"น้ำใจเชือดคอ"

...

โปรดระวังตัวตนจากคนโฉด
คนจิตใจปูนโปดที่โหดเหี้ยม
เฝ้าค้นหาบริวารดั่งโคเทียม
หลังจากนั้นก็เสี้ยมให้ฆ่ากัน

หมดประโยชน์ก็ถีบหัวเพื่อนส่ง
เลือกคนที่มั่นคงอย่างกระสัน
ทำแบบนี้เรื่อยเรื่อยมานานวัน
น้ำใจเชือดคอกันเนิ่นนานมา

...

(ช่วงนี้เพื่อชีวิต...โลด)

| อนุทิน ... ๒๙๒๖ |

"ใครหนอแวะมาคุยด้วย"

ยามบ่าย ลูกศิษย์ก้นกุฎิ ดอกหญ้าน้ำ หลังจากสอบกลางภาคปริญญาโทที่มอชอเสร็จ ก็แวะมาคุัยด้วยที่มหาวิทยาลัย ไม่ได้ค่อยได้มีโอกาสได้พบกันนัก ด้วยหน้าที่การงาน

วันนี้จึงเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไป ๓ ชั่วโมง งานของ ดอกหญ้าน้ำ เป็นงานเพื่อพัฒนาท้องถิ่นอย่างแท้จริง ได้ฟังกรณีศึกษามากมายทั้งด้านสังคมและการศึกษา ครูบนดอย

ทราบว่ามีเรื่องเล่าที่จะเขียนบันทึกอีกมากมาย กัลยาณมิตรทุกท่านโปรดรอครับ

ผมยุยงส่งเสริมไปเรียบร้อยแล้ว ;)...

ในสองสามวันมานี้ผมไมรุูุ้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ทำไมอยุู่ดีๆ ใจผมมันอ่อนแรงลง ความเสียใจเดิมๆ กับสิ่งที่ผ่านมันกลับเข้ามาในจิตใจผมอีกแล้ว   ทั้งๆ ที่ผมพยายามให้ทุกวันมันผ่านไปด้วยดี  ทั้งนี้ผมต้องพยามยามเงียบไว้แล้วทุกอย่างจะดีที่สุดใช่ไหม  ผมต้องเก็บมันไว้คนเดียวจะดีที่สุดใช่ไหม เฮ่อ  ไม่รู้เขียนอะไรสับสนไปหมดล่ะ  ขออภัยคนอ่านนะคับ  ผมคงสับสนแล้วล่ะ  ก็แค่อยากระบายความในใจนะคับ

เป็นความจริงมากๆ เมื่อก่อนนี้ฟังเพลงต่างๆ หลายแบบหลายเพยง ไม่ค่อยได้เข้าใจในความหมายของเพลงเท่าไรนักรู้แต่ว่าเพลงเพราะจังแล้วชอบ. แต่พอเจอเหตุการณ์ที่ประสบกับตัวเองผ่านเข้ามาในชีวิต (เป็นสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเกิด)ก็เลยทำให้เรารู้และเข้าใจว่าทุกเพลงที่แต่งขึ้นมานั้นล้วนแต่นำมาจากประสบการณ์และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ผู้แต่งก็นำมาร้อยเรียงในเนื้อหาได้อย่างตรงมาก ๆ ปัจจุบันนี้จึงทำให้ผมมีความรู้สึกกับเพลงได้อย่างลึกซึ้ง (โดนหรืออิน) เจ็บเป็นเจ็บจริงๆ ดีใจก็ดีใจจริงๆ ขอบคุณที่ทำให้เข้าใจเนื้อหาของเพลงมากขึ้น