รอยอดีตที่ไม่เคยลืม วันนี้ฉันไปลงพื้นที่ทำงานชุมชนพร้อมรับภัยพิบัติขั้นตอนสุดท้ายที่บ้านปลายทราย ต.แหลมตะลุมพุก จ.นครศรีธรรมราช ไดคุยกับยายเจียร อายุราว 80 ปี คุณยายเล่าว่า เดือนตุลาปี2505 วันนั้นลมแรงมาก สามีซึ่งเป็นชาวประมงนำเรือกลับบ้านเพราะคลื่นลมแรง ตกค่ำสามีให้เอาลูกก็เข้าบ้าน เพราะลมแรงมาก ทั้งลมทั้งฝนอื้ออึงมากๆ น้ำเริ่มเข้าท่วมบ้านอย่างรวดเร็ว คุณยายอุ้มลูกเล็กอายุ 3 เดือนกอดไว้แนบอก สามีอุ้มลูกอายุ 8 ปีไว้ บ้านลอยออกไปนอกทะเล มองไปเห็นแต่น้ำ วันนี้คงเป็นวันตายแน่นอน
เดชะบุญที่บ้านถูกพัดไปติดแนวป่าแสม รุ่งเช้าน้ำลดลงพายุสงบ ครอบครัวคุณยายและเพื่อนบ้านออกมาหาของกิน ต่างก็ค้นหาของที่ถูกน้ำพัดบริเวณนั้นมากินประทังชีวิต ฉันรู้สึกห่อเหี่ยวมากเมื่อยายเล่าถึงตอนนี้ นัยน์ตาคุณยายมีแววเศร้าสร้อย ในที่สุดตนเองและเพื่อนบ้านพายเรืออพยพไปอาศัยที่ว่าการอำเภอปากพนัง
ไม่มีความเห็น
ความดี.... ทำได้ทุกที่ ทุกเวลา
การทำความดีทำได้ทุกที่ทุกเวลา ที่สำคัญไม่ควรหวังผลที่เราทำว่าจะต้องตอบสนองเรา การทำความดีนั้นต้องอยู่บนความถูกต้องและเหมาะสมกาลเทศะด้วย อีกทั้งมีความจริงใจที่จะทำ
เมื่อวันศุกร์ที่ 2 กันยา น้องที่ทำงานที่โดยสารรถไฟชั้นสองตู้นอนแอร์ สายรถด่วนนครศรีฯ-กรุงเทพฯ พบว่าตื่นเช้าจี้ห้อยคอหลุดหล่นหายในรถไฟ และคลับคล้ายว่าจะเห็นพนักงานบริการอาหารบนรถไฟก้มเก็บของบางอย่างใกล้ๆที่นั่ง เมื่อพนักงานคนนั้นเดินมา น้องจึงสอบถาม พนักงานสาวก็ตอบว่าเขาเก็บได้เดี๋ยวจะเอามาให้ น้องบอกว่าจะลงสถานีหน้าแล้วค่ะ ปรากฏว่ารอนานมาก น้องจึงไปตามหา พบว่าเจ้าหล่อนกำลังทำบัญชี น้องเขาจึงทวงมาได้ และให้รางวัลไป 100 บาท การกระทำของพนักงานคนนี้อดทำให้เราคิดไม่ได้ว่า เอ..จริงๆแล้วเขาจะคืนรึเปล่านะ
ไม่มีความเห็น
ทำงานอย่างไม่มีตัวตน แล้วจะมีความสุข ทำยังไงนะ????
ทำโดยไม่คาดหวัง ทำอย่างมีสติทุกขณะที่ทำ และทำด้วยหัวใจ คือทำอย่างเต็มใจ จริงใจ ให้กับคนอื่นๆ เพื่อให้เขาได้ประโยชน์ ได้ความสุขจากสิ่งที่เราทำโดยไม่ต้องคิดถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมา หรือผลตอบแทน
ทำได้มั๊ยนะ ตอนนี้พยายามทำ และยึดในพระราชดำรัสของ พระราชบิดาแห่งวงการแพทย์ กิจส่วนตัวเป็นที่สอง การช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เป็นกิจที่หนึ่ง และด้วยเป็นคนกาชาด ที่ทำงานด้านมนุษยธรรม มีโอกาสดีๆที่ได้ทำเพื่อคนอื่นเยอะมาก คิดว่าชีวิตนี้เหลืออีกไม่กี่หมื่นวัน อยากทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้ส่วนรวม ไม่ว่าใครจะคิดยังไง จะทำอะไร ขอให้เรามีกำลังใจทำสิ่งที่ดี ก็สามารถเพิ่มพลัง บวก ให้สังคมแล้ว
สู้ๆในการทำบล็อกที่เป็นประโยชน์นะคะ
เป็นครั้งแรกที่เขียนค่ะ งานที่ยากแต่มีประโยชน์สำหรับชุมชนและเราคนไทยคือการสร้างความรู้ ความตระหนักให้ชุมชนช่วยเหลือตนเองเมื่อเกิดภัยพิบัติ ซึ่งปัจจุบันภัยมีบ่อยขึ้น รุนแรงขึ้นเกือบทั่วทุกภาคของบ้านเรา ตอนนี้ทำได้เรียกว่า 99%แล้วที่นครศรีธรรมราช
ยินดีต้อนรับค่ะ คุณองุ่น ^^