อนุทินล่าสุด
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อจะรู้ว่าค่ำคืนนี้ คงไม่เงียบเหงา ก็ต่อเมื่อเรื่องเล่า…ได้มีโอกาสบอกไป จะรู้ว่าทุกคำพูด หมดความหมาย ก็ต่อเมื่อคนๆนั้น…ไม่อยู่ให้บอก
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อชีวิตที่สมบูรณ์ การหาความสุขจากสิ่งที่ตนเองมี รู้จักทำสุขให้ง่าย..ทำทุกข์ให้ยาก
พึ่งพอใจในสิ่งที่มี ยินดีกับสิ่งที่เป็น..
ความสุขก็อยู่ไม่ไกล.. อาจจะ.. เป็นชีวิตที่สมบูรณ์ อีกแบบครับ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อฉันหลงรัก "ความตาย"
เวลานอนไม่หลับ จะนึกแอบอิจฉาคนที่นอนตายอย่างสงบนิ่ง
นอนอย่างไม่รู้แล้วความสุข ความทุกข์ ... ไม่มีอีกแล้ว.
เขา : ไม่ต้องออกแรง ให้มีลมหายใจเข้า-ออก อีกแล้ว
เขา : คงหมดความกังวลนั่นอีกแล้ว นับจากวันตาย
เขา : จะรู้ไหมว่า! คนที่กำลังพยายามฆ่าตัวตาย เป็นรุ่นน้องของเขาอีกหลายต่อหลายคน ต้องได้รับความเจ็บปวดทั้งกาย-ใจ ตอนที่เขากำลังจะตาย
เขา : นอนสงบ สบายไหม?
เขา : จะได้ขึ้นสวรรค์ หรือลงนรก ตามผลกรรมที่พรุพุทธเจ้าเคยสอนไวจริงไหม? ถ้าหากเขานับถือศาสนาอื่นล่ะ!! เขาจะไปหนแห่งไหน ต่อไป...
เขา : อยากจากโลกไปตอนนี้ หรือว่าเขาไปเพราะผลกรรม เขาไม่ต้องการมีชีวิตอีกแล้ว
เขา : โชคดีจัง! ที่ได้ไปพบเจอยังอีกภพ ภูมิอื่นๆ ที่อีกหลายคนยังไม่เคยพบเห็นมาก่อน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อโรงเรียน ลำปลายมาศ ประกาศชื่อ
นักเรียนคือ หัวใจ ให้ความหมาย
หาวิชา ความรู้ ไว้คู่กาย
เรียนด้วยใจ มุ่งมั่น สร้างสรรค์จริง
จาก.. 
ครู ป.1
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่องดงาม อย่างมีความหมาย ภายในภาพวาด...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อเด็ก ป.6 สอนให้ผมรู้ 'คุณค่าของชีวิต'...
ทั้งๆ ที่เราได้เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ของชีวิตมามากมาย แต่เรายังเข้าไม่ถึงมัน..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อเด็ก ป.6 สอนให้ผมรู้ 'คุณค่าของชีวิต'...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อแสดงละครอาชีพในฝัน เชื่อมโยงเข้าสู่เนื้อหาคณิตศาสตร์(ป.4)...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อคุณคิดว่าคุณมีความสุขเท่าชายคนนี้หรือไม่?...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อคณิตศิลป์..จากการเย็บปักถักร้อย(ป.6)...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อโลกที่บอบซ้ำ..จากฝีมือมนุษย์...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อมนุษย์อีกมุมหนึ่งของโลก(คนป่าที่บราชิล)...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อการใคร่ครวญและระมัดระวังใน'คำพูด'...
เราโยนเม็ดทรายลงกลางมหาสมุทร..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อhttp://2.bp.blogspot.com/_PPEmkqZrRaA/TUqt1aHUYbI/AAAAAAAACCA/xU7vhL5-zpw/s640/images%25282%2529.jpg" alt="" />
เด็กชายปลายนาฟ้าสวย
ต้นไม้คล้ายม้วยยืนอยู่
ข้างทางกลางนาน่าดู
ข้าวกล้าเริ่มชูช่องาม
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อการทักท้วงเงินเดือนที่ขาดหายไป(รักษาสิทธิ์)..
การทักท้วงเงินเดือนที่ขาดหายไปของเรา
อาจจะนำไปปรับใช้ได้จริงๆ นะครับ..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อวันนี้ขอฝากรายการ 2563 เปลี่ยนประเทศไทย : เปลี่ยนจังหวะก้าวการศึกษา(ช่องทีวีไทย) เวลา 21.10 น. มีโรงเรียนนอกกะลานะครับ..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อคำคม..โทมัส อัลวา เอดิสัน(2) ...
what you planned it to do
doesn't mean it's useless..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อการคูณด้วยความเข้าใจ(ที่มาของแม่สูตรคูณ)
นักเรียนจะได้เรียนรู้การคูณผ่านกิจกรรม
การนับเพิ่มทีละเท่าๆ เช่นการนับเพิ่มทีละ 2 , 3 , 4 , 5 หรือการบวกครั้งละเท่า ๆ กัน
หลาย ๆ ครั้ง เช่น สูตรคูณแม่ 2
2 x 1 = 2 = 2
2 x 2 = 2 + 2 = 4
2 x 3 = 2 + 2 + 2 = 6
2 x 4 = 2 + 2 + 2 + 2 = 8
2 x 5 = 2 + 2 + 2 + 2 + 2 = 10
2 x 6 = 2 + 2 + 2 + 2 + 2 + 2 = 12
.
.
.
2 x n = 2 + 2 + 2 + 2 + 2 + 2 + . . . + n
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อคำคม..โทมัส อัลวา เอดิสัน(1)...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อวันที่ฟ้าเป็นใจ...
สรรพสิ่งทุกอย่างย่อมมีคุณค่าในตัวเอง แตกต่างกัน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อฉันรู้ความจริงหมดแล้ว(ขำๆ)...
เรื่องนี้ให้ข้อคิดดีๆ กับ 'คนที่ไม่รู้จริงแล้วอวดรู้นะครับ..'
วันหนึ่งเอบ่นกับบีเรื่องที่เอไม่ค่อยมีเงินใช้ บีจึงบอกเคล็ดลับกับเอว่า..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ราชิต สุพร
เขียนเมื่อคณิตศิลป์เกิดจากจิตนาการ..ภาพที่ 2
ผลงานของเด็กหญิงวิทิตา อุดรโสม(พี่ฟ้า) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ผมแจกกระดาษ A4 ให้ไปทำเป็นการบ้านโดยไม่ได้ให้นักเรียนดูรูปตัวอย่างหรือสอนขั้นตอนการทำ เพราะนักเรียนทุกคนเคยทำมาก่อนแล้วเมื่อครั้งเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
ที่มา..
http://khrufonlpmp.blogspot.com/2011/02/2.html
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น