เคยถามตัวเองหลายครั้งว่า ชีวิตนี้เกิดมาทำไม ?

ตอนนี้ได้คำตอบในบางประเด็นแล้ว เกิดมาเพื่อเรียนรู้ไงล่ะ -Life is Learning- 
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชีวิตในช่วงนี้ ชีวิตของการเป็นนักศึกษาป.เอก การเรียนรู้ของชีวิตตอนนี้ไม่ใช่เฉพาะเรื่องในสายของการเรียนเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่นับถึงประสบการณ์ที่ได้รับนอกจากการเรียนด้วย เรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง เรียนรู้ที่จะจัดการกับอิสระที่มีอยู่อย่างมาก อิสระในเวลาที่เป็นของตัวเองจริงๆ ช่วงทำงานก่อนมาเรียนนั้นรู้สึกว่าไม่มีเวลาเป็นของตนเองเพราะไปที่ทำงานเกือบทุกวันไม่เว้นเสาร์ อาทิตย์ ซึ่งแตกต่างกับเวลานี้มาก เวลาในช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่ท้าทายมากๆ ท้าทายกับความสำเร็จและความล้มเหลวชนิดที่มีแค่เส้นบางๆกั้นอยู่เท่านั้นเอง หากเดินทางตามใจมากไปก็จะไปพลาดแต่หากเดินขัดใจเกินไปก็จะเครียด จึงเป็นความท้าทายที่จะต้อง บริหารและจัดการ ตัวเอง  เพื่อจะได้เป็นคำตอบที่น่าภูมิใจกับตัวเองว่า เกิดมาแล้วต้องเรียนรู้ เพราะชีวิตคือการเรียนรู้ ที่ต้องเรียนรู้อยู่ตลอดของชีวิต -Life Long Learning and Life Long Education-

My Learning: Prologue

เมื่อวานเป็นวันสอบ QE วันที่ 2 ออกจากห้องสอบประมาณห้าโมงเย็นเกือบหกโมง ด้วยความเหนื่อยล้าอยากพักเต็มที ถามตัวเองว่าจะไปไหนดีระหว่างกลับหอนอนพัก กับไปสวดมนต์ฟังพระเทศน์ที่วัด(สวนเวฬุวัน จ.ขอนแก่น สาขาวัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี) ก็บอกตัวเองว่าเย็นมากแล้ว เขาสวดกันไปเยอะแล้ว กลับไปสวดเองที่หอก็ได้ ชวนคนอื่นเขาก็ไม่ว่าง ไม่รู้เอาไงดี...แต่สุดท้าย...ก็ได้คิดว่า มาช้าดีกว่าไม่มา จึงขับรถมุ่งหน้าไปสวดมนต์ ในระหว่างทางก็ไม่วายชวนเพื่อนอีก สุดท้ายได้ไปคนเดียว

    แต่เป็นการคิดที่ไม่ผิดเลย แม้จะเหนื่อยอย่างไร เมื่อได้ฟังพรเสียงพระท่านเทศน์ให้ฟังเหมือนรู้ใจ สวดเองอยู่บ้านไม่เหมือนมาที่วัด มาที่วัดเห็นพระเห็นคนมากๆ ก็รู้สึกตื่นตัว พระเห็นโยมมาเยอะก็รู้สึกต้องตั้งใจศึกษาปฎิบัติให้มากกว่าโยม เวลาโยมถาม จะได้ตอบได้ และน่าเชื่อถือ

    พระอาจารย์ท่านบอกว่า พระก็เหมือน presenter ศาสนา เห็นรายการต่างๆเขามี presenter ศาสนาพุทธก็มีเหมือนกัน 55 มุมมองท่านทันสมัยจริงๆ ท่านบอกว่า คนเราเกิดมาเพื่อลดกรรม ไม่ใช่เกิดมามีกรรม  จะทำอะไรให้รู้ตัว เช่น รู้ว่าเผลอหรือไม่เผลอ รู้ว่าอารมณ์ตอนนี้เป็นอย่างไรแล้วพยายามตัด ลด มันให้ได้ แต่ก่อนจะรู้จักอารมณ์ก็ควรจะรู้พื้นอารมณ์ตัวเองก่อน สัก 3 ตัว โมหะ โทสะ โลภะ ฟังท่านแล้วอยากฟังอีกท่านเทศน์ดีจริงๆ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมคนมาเยอะทุกวันพระเลย คราวหน้าจะมาอีกที

   ฟังพระเทศน์แล้วหายเหนื่อย ลืมไปเลยว่าช่วงกลางวันทำข้อสอบแสนปวดหัวอ่อนเพลีย ไม่เสียทีที่เลือกมา ได้สวดมนต์บทมหาเมตตาใหญ่ด้วย วันนี้สวดแบบเร่งความเร็วเล็กน้อย (แต่ไม่ใช่จังหวะร็อค อิอิ) เฉพาะบทนี้เกือบชั่วโมง นั่งนาน เสียงเกือบหาย แต่ก็ไม่เป็นเหน็บชา และลืมเสียสนิทว่าเครียดมาทั้งวัน

   ก่อนเข้าวัด รู้สึกเหนื่อยและเครียด แต่ออกจากวัดรู้สึกมีแรงและสบายใจ นี่ล่ะนะ การเข้าวัดมันดีอย่างนี้นี่เอง

รู้สึกเหมือนทอดทิ้ง gotoknow แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเธอเช่นเดิม gotoknow มีสาระความรู้น่าอ่าน ให้สารสนเทศที่มีค่ายิ่งนัก ต้องกลับมาสนใจและใส่ใจเธอให้มากขึ้นกว่าเดิม ยิ่งการได้กลับมาอ่านบันทึกที่ตัวเองเขียนไว้ แล้วก็ยิ้มกับตัวเองได้ว่า เออ ภาษา สำนวน การใช้ำ ความคิด ของเรา ก็ พอใช้ได้เหมือนกัน ฮา ฮา อย่างนี้ต้องเขียนบ่อยๆ แล้วเจอกัน

วันนี้ตอนเช้าไปตักบาตรวันพ่อกับพี่ที่สาขา ที่ศาลหลักเมืองขอนแก่น มีคนเข้าร่วมมากมายแต่เหมือนสถานที่จะแคบไปสักนิดสำหรับการตักบาตรในวันสำคัญเช่นนี้ แต่ศาลหลักเมืองเป็นศูนย์รวมจิตใจชาวขอนแก่นจึงเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ยังไงก็ตามทางจังหวัดก็สามารถจัดรูปแบบการทำบุญได้เหมาะสมค่ะ

วันนี้ได้ทำบุญ รู้สึกสบายใจ สดชื่น อารมณ์ดี

หลังจากนั้นได้ไปทานอาหารเช้าที่ร้านข้างๆร้านเอมโอฐษ์(จำชื่อร้านไม่ได้แล้ว) ทานไป คุยไปหลายเรื่องโดยเฉพาะเรื่องพี่ที่สาขาอีกคนหนึ่ง เจ๊แกกังวลเล็กน้อยเรื่องพี่ จ. ก็คุยกันพักหนึ่ง ต่อด้วยการไปไหว้พระที่วัดหนองแวง วันนี้ขึ้นไปถึงชั้น 9 เลย สูง สวย เหนื่อย แต่ฉันก็สุดยอดขึ้นไปได้ทั้งๆที่ปวดเข่าทั้ง2 คน กลับลงมานั่งพักค่อยหายเหนื่อย ฮา ฮา(แก่แล้ว) วันนี้ ถือว่า โชคดีค่ะ คือโชคดีที่ได้ทำบุญ และสบายใจค่ะ 

เช้าวันนี้ฉันจะไปตักบาตรวันพ่อที่ในตัวเมืองขอนแก่น ไปโดยไม่รู้หรอกว่าเขามีตักบาตรกันที่ไหน อยากทำบุญ อยากตักบาตร ไม่เจอก็ไม่เป็นไรเอาของที่เตรียมไว้ไปถวายวัดก็ได้ทำบุญเหมือนกัน

    นี่จะเป็นครั้งแรกที่ฉันจะตักบาตรวันพ่อ 5 ธันวาคม 2553 คิดว่าจะอยู่ที่นี่ 4 ปี คงจะได้ทำเช่นนี้สัก 4 ครั้งเช่นกัน

    มันเป็นความสบายใจที่ได้ทำ และเป็นความเคยชินที่เต็มใจ ใครชวนก็ตอบตกลงทันที เสียดายมีเพื่อนตักบาตรน้อยในปีนี้ หวังใจว่าปีหน้าคงจะมีมากกว่านี้นะรัชดา

ชอบการสะท้อนผลครั้งนี้มาก

     การสะท้อนผลการทำงานเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเป็นบรรยากาศที่ดีมากๆ แต่ละคนพูดถึงการทำงานของตัวเองและสิ่งที่ตัวเองมองเห็นผ่านการทำงานของตนเองจริงๆ นี่ล่ะคือการพัฒนางานที่ยั่งยืน มีทั้งการแสดงความชื่นชม กล่าวแสดงความชื่นชอบ กล่าวขอบคุณทีมงาน  อธิบายถึงความจำเป็น และชี้แจงเหตุผลที่ทำบางอย่าง ทุกอย่างล้วนเกี่ยวข้องกับงานที่ตนเองทำ มองว่านี่ล่ะคือการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จริงๆ เมื่องานเสร็จก็มานั่งคุยกันว่าแต่ละคนเจออะไรมาบ้าง ได้ยินผู้เข้าอบรมพูดถึงว่าอย่างไร เพราะจะได้นำมาเป็นข้อคิดเพื่อการปรับปรุงแก้ไขต่อไป

สรุปคือถ้าได้สะท้อนผลแบบนี้ทุกงานจะดีมาก รอบเดียวคนละ 3 นาทีชัดเจนกันไปเลย รวบรัดไม่เสียเวลานาน เพื่อการพัฒนางานจริงๆแบบนี้ดีค่ะ

รัชดา

เมื่อคืน ไม่สิ เมื่อช่วงค่ำ มีโฟนลิสต์ให้มาประชุมร่วมรับฟังการรายงานข้อคำถามที่นักศึกษาป.เอกไปเสนองานที่ earcome 5 ประเทศญี่ปุ่น โดยวันนี้นำเสนอในส่วนของการนำเสนอแบบ oral presentation ตั้งแต่ 21.00 น. - 02.30 น. มีการนำเสนอ agenda ในวันพรุ่งนี้ด้วย คือ เวลาสามทุ่มวันอาทิตย์พบกับที่เดิม ร่วมรับฟังการเสนอข้อคำถามที่ได้รับจากการนำเสนอแบบโปสเตอร์ของนักศึกษาป.เอก จ้า

วันนี้ยืนยันว่า text book ไม่ถือว่าเป็น material ในการสอนถ้าไม่ได้ใช้เป็นอุปกรณ์การสอนในเรื่องนั้นๆ

เช้านี้มีหน้าที่ไปสังเกตการสอนที่โรงเรียนบึงเนียมบึงใคร่นุ่น อ.เมือง จ.ขอนแก่น เป็นโรงเรียนขยายโอกาส ได้สังเกตชั้น ม.2 ซึ่งมีนักเรียนอยู่ 24 คน บทความเท่ากันทุกประการ ในเรื่องสามเหลี่ยมด้านเท่า กิจกรรมน่าสนใจ ถ้าเกิดว่าได้ให้วงเวียนในซองอุปกรณ์ด้วยจะสมบูรณ์มากขึ้น เมื่อไม่มีวงเวียน นักเรียนจึงสร้างรูปสามเหลี่ยมจากไม้บรรทัด และครึ่งวงกลมที่ครูเตรียมให้ ก็เสียดายที่นักเรียนไม่ได้สร้างสามเหลี่ยมจากวงเวียนและสันตรงซึ่งเป็นจุดสำคัญของเรื่องเรขาคณิตนี้ เลยทำให้กิจกรรมดูอ่อนลงไปมาก และไม่ได้นำเสนอเพราะสอน 2 คาบ (เสนอคาบหน้า) ก็พัฒนากันต่อไปนะน้อง

วันนี้ได้พบน้องคนนึง หนึ่งในทีมงานที่มาในวันนี้ ชื่อน้องเบญ(ชาย)เป็นคนตรังด้วยกันมาเจอกันที่ต่างแดนเช่นนี้เลยคุยกันยกใหญ่ น้องอยู่ฝ่านนโยบายและแผนของสกอ. เพิ่งได้เริ่มทำงานไม่นาน ดีใจที่ได้รู้จักคนบ้านเดียวกัน ถือว่าเป็นการเริ่มต้นสายสัมพันธ์ที่ดีในสกอ.(คาดว่าเช่นนั้น)

ประมาณ 5 โมงเย็นกรรมการจะกลับมาที่คณะและกล่าวสรุปคงได้รู้ผลสรุปของงานวันนี้  

วันนี้มีงานใหญ่ของสำนักตักศิลา CRME มีกรรมการและอนุกรรมการจากจากส่วนกลางมาตรวจเยี่ยมการทำงานของสำนักตักศิลา (ศูนย์ CRME) และโรงเรียนในโครงการ ครูสหกิจ โครงการผลิตครูการศึกษาขั้นพื้นฐานระดับปริญญาตรี(หลักสูตร 5 ปี) โครงการผลิตครูพันธ์ใหม่

ส่วนฉันยังเป็นคนใหม่ของที่นี่ มีอีกหลายส่ิ่งอย่างที่ต้องเรียนรู้แนวทางการทำงานของที่นี่และของท่านอาจารย์ งานนี้เป็นงานใหญ่มีคนมาไม่มากแต่ล้วนเป็น key person ทั้งนั้น อาทิ ศาตราจารย์สมหวัง พิธิยานุวัฒน์ ประธานคณะกรรมการคัดเลือกสถาบันฝ่ายผลิตโครงการครูพันธ์ใหม่ ผศ.สิริลักษณ์ หาญวัฒนานุกูล คณะอนุกรรมการคัดเลือสถาบันฝ่ายผลิตโครงการครูพันธ์ใหม่ มีผู้แทน สพฐ. เจ้าหน้าที่สกอ. รวมแล้ว 12 คน

ก็ดีใจที่ได้ยินท่านพ่อใหญ่ของเราบอกว่าที่เขามาที่นี่เพราะเรามีดีและจะให้เป็นmodel ต้นแบบในการผลิต ครูพันธ์ใหม่ และอาจจะมีอย่างอื่นๆตามมาอีกเยอะ ด้วยที่นี่ท่านอาจารย์บอกว่าได้ทำงานของอนาคตไว้เยอะ ตอนนี้คือผลแห่งการทำงานอย่างหนักของ 7 ปีที่ผ่านมาของท่าน

เอาใจช่วยและอยากให้ท่านอาจารย์ได้ดั่งประสงค์ค่ะ