ประวัติย่อ

เกิดที่อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ บ้านรังแร้ง ที่แห้งแล้งกันดาร ตอนทางการเจาะบ่อบาดาลให้เหมือนขึ้นสวรรค์ เพราะไม่ต้องรอเฝ้าน้ำอีกต่อไปแล้ว แหล่งอาหารใหญ่คือแม่น้ำมูลที่อยู่ไกลออกไปอีกหนึ่งหมู่บ้านชั่วเคี้ยวหมากแหลก ย้ายโรงเรียนกระทันหันตอนอยู่ชั้น ป.เตรียม จากลุ่มน้ำมูล ติดตามพ่อไปอยู่ที่บริเวณเทือกเขาพนมดงรัก อำเภอขุขันธ์ ห่างออกไปกว่าร้อยกิโลเมตร ในจังหวัดเดียวกัน เพื่อครอบครัวอบอุ่นพร้อมหน้า ว่ากันอย่างนั้นจึงทิ้งที่นาและไร่ปอของปู่ไว้เบื้องหลัง ตั้งใจจะกลับไปหากมั่งมี แต่สี่สิบกว่าปีแล้วก็ยังไม่ได้กลับไปอยู่ ที่นี่ ที่อำเภอขุขันธ์ นอกจากเรียนหนังสือแล้ว สิ่งหนึ่งที่เพิ่มขึ้นมาคือต้องเรียนรู้ภาษาถิ่น ภาษาเขมร จากเพื่อนๆด้วย ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขจนเติบใหญ่ ได้ประกาศนียบัตรวิชาชีพเกษตรกรรมที่วิทยาลัยเกษตรกรรมศรีสะเกษ และประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงเกษตรกรรมจากโรงเรียนอาชีวศึกษาฯอุบลราชธานี จึงเดินทางขึ้นเหนือสุดของประเทศ จังหวัดเชียงราย และพะเยา อยู่บนดอยกับชาวเขา เผ่าลีซอ เผ่าเย้า และเผ่าแม้ว ยี่สิบกว่าปี ที่ทำงานเป็นลูกจ้างของรัฐเพราะเลยตามเลยและเรียนรู้ชีวิตทั้งในและนอกระบบ กับ หนึ่ง ศิลปศาสตร์บัณฑิต จากมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย หนึ่ง รัฐประศาสนศาสตร์บัณฑิต จากมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช และหนึ่งรัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช รวมกับสมาชิกในครอบครัว ภรรยา และบุตรสาวสองคน ที่พักตั้งอยู่ริมฝั่งน้ำแม่ปืม ซึ่งไหลลงสู่กว๊านพะเยา มีความสุขตามอัตภาพ อนาคตยังไม่กำหนดไว้แน่นอน เพราะชีวิตยังต้องเรียนรู้อีกต่อไป