ภาพเก่าเล่าความทรงจำ

เมื่อก่อนจะถ่ายภาพแต่ละภาพต้องคำนวนแสง ชัตเตอร์ รูรับแสง ISO และต้องจดรายละเอียดทุกภาพที่ถ่ายเพื่อใช้เป็นข้อมูลเมื่อไปล้างฟิล์มอัดภาพออกมาดูว่าต้องปรับอะไรอย่างไรในการถ่ายภาพครั้งต่อไป เดี๋ยวนี้ไม่มีค่าฟิล์มค่าล้างค่าอัดภาพ ถ่ายมั่วๆไปเดี๋ยวก็สวยเอง

เส้นทางเดินไม่ได้สวยหรูทั้งครูและศิษย์ประคับประคองกันไปให้ถึงฝั่งข้างหน้ามีเรื่องราวมากมายในโลกกว้างหวังเพียงแค่ไม่ยอมแพ้ก็พอ

มะหละ สาวน้อยจากท่าตาฝั่ง

เรียบง่ายไม่เสแสร้ง ไร้แสงแต่งแต้มเติมสีสัน

ก้อนหินก้อนกรวดเมื่อถูกขัดเกลาตกแต่ง จะเปล่งประกายความงามออกมา เด็กน้อยจากชายขอบสาละวินก็เช่นกัน รอวันผ่านการขัดเกลาให้เป็นเมล็ดพันธุ์ที่งอกงามมีคุณค่าต่อไป

ไร้เดียงสา ที่ท่าตาฝั่ง

สายธารเล็ก ๆ ไหลลงสู่สายน้ำใหญ่ หล่อเลี้ยงชีวิต ขอเชิญร่วมบริจาคเสื้อกันหนาว ทุนการศึกษา ตุ๊กตา อุปกรณ์การเรียน ให้กับนักเรียนโรงเรียนบ้านท่าตาฝั่ง อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน กับโครงการ เสื้อกันหนาวจากใครก็ไม่รู้สู่น้อง ๆ บนดอย ครั้งที่ 8 ระหว่างวันที่ 10 - 13 โรงธันวาคม 2563 โรงเรียนเล็ก ๆ ชายขอบแม่น้ำสาละวิน รายละเอียดเพิ่มเติม https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=4586727594731217&id=100001820665206 หรือสอบถามได้ที่ 09462591530 อ.ประสิทธิ์

รอยยิ้มแห่งความสุขตามธรรมชาติของเด็กน้อยชายขอบลำน้ำสาละวิน

ยิ่งสูงยิ่งต้องทำตัวให้เล็กลง ผอ.สายัญ โพธิ์สุวรรณ ขันอาสาย้ายตัวเองจากโรงเรียนที่พัฒนามาจนเกือบจะสมบูรณ์ พร้อมทั้งอาคาร สิ่งอำนวยความสะดวก ไปยังโรงเรียนชายขอบ ติดแม่น้ำสาละวิเกมน โรงเรียนบ้านท่าตาฝั่ง หวังเพียงว่าจะเป็นตักศิลาที่สามารถพัฒนานักเรียนได้ตามความสามารถและพลัง ไฟฟ้าที่มีใช้ขึ้นอยู่กับแสงแดด น้ำมใช้บ้งไม่มีใช้บ้างตามสภาพ บางวันต้องลงไปอาบนำที่ลำห้วย การเดินทาง จากแม่สามแลบเข้าไปโรงเรียน สิบกว่ากิโลเมตรใช้เวลาเดินทาง 1 ชั่วโมงฤดูฝนเข้าออกสะดวกที่สุดคือทางเรือ ที่น่าทึ่งคือ มีครูขอย้ายตามมาด้วยหลายคน จะคอยเป็นกำลังใจและเฝ้าดูเมล็ดพันธุ์การศึกษาที่ท่านและทีมมงานช่วยกันเพาะปลูกดูแลครับ

เต่าทอง

ค้นหาข้อมูลอยู่หลายวันจนพบว่าเจ้านักขุดทรายนี้มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่าSchizodactylus salweenensisหรือ จิ้งโกร่งหาดทรายสาละวิน เป็นสัตว์ที่ถูกค้นพบใหม่บริเวณหาดทรายสาละวินเมื่อสองปีก่อน เป็นญาติกับจิ้งหรีดครับ

“นักขุดแห่งสาละวิน”ลัดเลาะริมน้ำสาละวิน เจอกับนักขุดมืออาชีพรูปร่างแปลกตาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน สาละวินยังมีเรื่องน่าสนใจอีกมากมาย

ทำตัวให้เป็นกบไสไม้ ไม่ใช่กบในกะลา

จะมีสักกี่ครั้งที่มุมมองเราสร้างกำลังใจให้ตัวเองจากผู้คนที่เห็นคุณค่า

เพียงแค่คำสั้นๆ แต่แทนด้วยล้านความรู้สึก

มาแบบเงียบ ๆ

เมื่อเราถอยห่างออกมามุมมองเราก็จะเปลี่ยนไป ในความสว่างมีความมืด ในความมืดมีความสว่าง

ยามอาทิตย์อัสดง ณ พิษณุโลก สองแคว

เราไม่รู้จุดหมายปลายทางหรอกในระหว่างที่เราเดินทางไกล ระหว่างทางเราจะได้เรียนรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ สุข ทุกข์ หัวเราะ ร้องไห้ เหนื่อย ท้อ ผิดหวัง สมหวัง มีกำลังใจ ขอบคุณทุกเส้นทางที่สอนให้เรียนรู้และแข็งแกร่งยิ่งขึ้น