ดีใจค่ะที่ปลอดภัย

ขอบคุณครับ

เป็น อ.วิทย์ ทำไมต้องเสวนากล้วยไม้ งงค่ะ

เรียนอะไรคร้าบ ชลัญเรียนด้วย

พรุ่งนี้ได้เรียนแล้วววว ^^

ช่วงเวลาแห่งความสุขเลยครับ

เย้ เย้ เย้ ยินดีด้วยค่ะ

อาจารย์เอารูปน้องมาให้พวกหนูดูมั่งงงงงงค่าา อิอิ

-ขอบคุณครับ
ยุ่งขึ้นอีกแยอะเลยล่ะ อิอิ

เพลงนี้ชอบมาก

วันหลังเอารูปลูกสาวมาลงให้พวกเราดูบ้างได้มั๊ยคะ

เด่ว พรุ่งนี้ ชลัญจะตื่นมาไหว้ครูแต่เช้านะค่ะ อย่าลืมตื่นมาให้ชลัญไหว้ด้วยนา

วันพรุ่งนี้ จะเตรียมตัวไปให้พร้อมเลยค่า

จะมาสอนทันมั๊ยน๊า...

วันนี้เข้าร่วมพิธีไหว้ครูเสร็จตอน 10.00น.โดยประมาณ กลับมานั่งที่ห้องพัก แล้วไปฟังบรรยายธรรมของ พระอาจารย์รักเกียรติ รักขิตะธัมโม ตอน 12.00 น. แต่กว่าจะเริ่มงานก็ 13.00 น. ได้ฟังไม่ถึงชั่วโมงก็ต้องมาสอน

ให้ดอกไม้เป็นคนแรกอีกแล้ว 555555

เมื่อวานชลัญก็พาลูกไปเวียนเทียนที่วัด ลูกถามวันอะไร บอกวันเกิด วันรู้ธรรมะ และวันตายของพระพุทธเจ้า ลูกถามว่า วันเกิดพระต้องร้องเพลง happy birth day มั๊ย ฮา..............มาก

สวัสดีครับ ฮาเหมือนกัน ... แล้วคุณแม่ตอบลูกว่าอย่างไรล่ะ ...

คำตอบhttp://www.gotoknow.org/blogs/posts/490082

กำลังสร้างเลยค่ะ

สวัดีค่ะอาจารย์

ชอบ ชอบ ชอบ ขอบคุณค่ะ

• ดูเหมือนพ่อจะตื่นเต้นมากกว่าลูกอีกนะคะ

เมื่อวานตอนกลางวันก็แอบไปดูที่โรงเรียน ลูกโตขึ้นอีกแล้ว อิอิ... พ่อก็ตื่นเต้นเหมือนกันครับ

ดิฉันก็รู้สึกเช่นนั้นค่ะ โดยส่วนใหญ่บันทึกที่อ่านจะทำให้เกิดความสุขใจค่ะ :)

หากเอาความสุขเป็นจุดหมาย

อาจมีหลากหลายวิธีเพื่อความสุข

หรือคงขึ้นอยู่กับว่า ความสุขของแต่ละคนนั้น

คืออะไร

แต่คงไม่อาจต้อง มีเงิน หรือรวย

.อาจแค่พอใจในสิ่งที่มีและสิ่งที่เป็น (จริง)

พระท่านเคยบอกว่า

เขาเรียกว่า สันโดษ..

พอใจในสิ่งที่มี ยินดีในสิ่งที่ได้

.(หากแต่การจะยอมรับในสิ่งดังกล่าวนั้นยากยิ่ง).

เมตตาธรรม

สาธุ สาธุ สาธุ กราบ กราบ กราบ

ขอบพระคุณมากครับที่สะท้อนปัญหามาในสถานะของคุรุผู้มีความรับผิดชอบต่อโลก ต่อแผ่นดิน ต่อเพื่อนมนุษย์ ผมเคยตั้งคำถามกับตนเองอย่างยิ่งว่า ทำไมเกิดมาทั้งชีวิต ถึงได้ทำงานอย่างหนักขนาดนี้ ทำงานอย่างไม่มีวันพักผ่อน เมื่อถึงวันพักผ่อนกลับต้องทำงาน งาน งาน งาน

การค้นหาด้วยการศึกษาที่เป็นแนวทางด้านความสงบ ธรรม นั้น คือแสงสว่างวาบไหวเข้าสู่ดวงใจอย่างยิ่ง จึงได้เดินทางไปสู่มิติของงานที่มิใช่งาน ใช้ชีวิตที่ปราศจากการใช้ชีวิต เดินบนวิธีแห่งธรรม คือทางสว่างแก้ไขปัญหาทำให้เกิดปัญญาอย่ายิ่งนัก

....

ปัญหามีอยู่ว่า การศึกษาจะพาจิตใจเราเดินทางไปสู่วิถีแห่งธรรมได้หรือไม่

หรือว่าจะส่งต่อให้เราไปติดในอำนาจ หรือว่าจะช่วยส่งเสริมให้เราเจริญไปด้วยลาภวัตถุภายนอก หรือว่าจะส่งเราไปอยู่ในดวงดาวที่ไกลโพ้น และหรือว่าจะส่งเราไปแก่งแย่ง แย่ง แย่ง และแย่งชิง ชิงแม้กระทั่งการเข้าแถวเพื่อซื้อของตามห้างร้านค้า

นั่นคือสิ่งที่เราเป็นและอยู่ ผลของการเป็นและอยู่ ยังช่วยส่งถ่ายไปให้ลูกของผม พี่นอ้งของเรา เพื่อนมนุษย์ทั่วทั้งโลก เราเดินไปในวิถีเดียวกัน

โดยไม่สามารถมีชีวิตอยู่กับตนเองได้เลย

.........

ขอบพระคุณมากครับ

โดยส่วนตัวจะเลือกงาน เนื่องด้วยเพราะตอบโจทย์ของความฝัน

เป็นสิ่งที่น่าท้าทาย เลือกเพราะพอใจ สุขใจ อิสระ เป็นปัจจัยหลัก

เชื่อมั่นในศักดิ์ศรีมนุษย์วัดกันที่ความดี เกลียดความอยุติธรรมที่สุดค่ะ

ขอบคุณแง่คิดจากคุณ เนิ่ม ขมภูศรี ครับ ปัญหาหลักของคนเราส่วนใหญ่อยู่ที่ปัจจัยสี่ แค่เราก็หลงในปัจจัยสี่ เพิ่มมูลค่ามันด้วยความอยากได้ อยากมี ใส่เข้าไปเพิ่มเติม ทำให้มองไม่เห็นคุณค่าที่แท้จริงของมัน เราทุก ๆ คนอยากมีบ้าน หลังใหญ่ ๆ เนื้อที่เยอะ ๆ สวยงาม หรู ๆ แต่ความหมายที่แท้จริงของบ้านคือให้ความปลอดภัย คุมแดด ฝน ลม หนาว ได้ และที่สำคัญที่สุดคือความรักความอบอุ่นของครอบครัวที่อยู่ด้วยกัน เครื่องนุ่งห่ม ช่วยป้องกันการอับอายและให้ความอบอุ่น กันแดด ลม ให้ผู้ใส่ แต่เราก็ไปเพิ่มคุณค่าของมันให้มาก ขึ้น ๆ ต้องยี่ห้อดัง ๆ ราคาแพง นอกนั้นยังไม่พอ ต้องมีของประดับตกแต่ตัวเองให้มองแล้วดูสวย งาม ยิ่งขึ้นไปอีก อาหารคือสิ่งที่สำหรับหล่อเลี้ยงชีวิตให้มีความสมบูรณ์ แต่เราก็ใส่ความอยากลงไปซะเยอะ ทั้ง ๆ ที่กระเพาะของเราก็บรรจุได้เท่า ๆ กัน คงจะมีแต่ข้อสุดท้ายคือ ยารักษาโรคที่เราใช้ได้ถูกต้องมากที่สุด คือใช้สำหรับบรรเทาความเจ็บปวดทั้งทางกายและทางใจ แต่ก็มีบางคนที่ใช้ยาไปในทางที่ผิด ซึ่งทุก ๆ ข้อถ้าใครได้เห็นและใจยอมรับกับมันได้ ชีวิตก็มีความสุขมากขึ้น ไม่ติดกับความหลงเพราะไม่รู้ มองไม่เห็น ทำให้ไม่เสียเวลาไปมากนัก เราส่วนมากมองจากสายตาของคนอื่น รับความคิด จากคนอื่น ถ้าเรายังไม่สามารถมองจากสายตาของเราเอง เห็นเอง เห็นได้ถูกต้อง(เห็นชอบ) ก็เป็นการยากที่จะทำให้เรามีความสุขได้ เมื่อไม่รู้ว่าสิ่งไหนถูกก็สอนไม่ได้ พูดไม่ได้ ชีวิตก็น่าสงสาร ...

สวัสดีครับคุณ poo การทำงานทางโลก กับทางใจไปด้วยกันได้ครับ เสริมกัน ทำให้ได้งานที่ดีขึ้น ถ้าผมเป็นนายจ้าง เลือกระหว่างคนเก่งกับคนดี ผมขอเลือกคนดีครับ เพราะเราสามารถสร้างให้เขาเก่งได้โดยใช้เวลาไม่นานนัก แต่ถ้าเก่งแต่ไม่ดี(ไม่อยากใช้คำว่า..เลว..) บางทีใช้เวลาทั้งชีวิตก็ทำให้เป็นคนดีไม่ได้...

จริง ๆ แล้วถ้าวางใจได้ ก็จะทำอะไรต่าง ๆ ได้อีกมากมายครับ

วางใจว่า ทุกสิ่ง ทุกอย่าง มีความเป็นไปตามการกระทำ(กรรม) ทั้งดีและเลว

วางใจว่า ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีความเปลี่ยนแปลงไป ไม่คงอยู่ ไม่คงทน (ตามกฏของพลังงาน คือ พลังงามนสามารถเปลี่ยนแปลงได้แต่ไม่สูญหาย)

วางใจว่า ทุกอย่าง มีเหตุ มีผลของมัน ว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น แบบนี้ เพียงแต่เราเข้าใจในเหตุ หรือผลที่มันเกิดขึ้นหรือเปล่า ถ้าเข้าใจ ใจก็จะค่อย ๆ อ่อนลงจนกระทั่งยอมรับว่า ทุก ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นมัน เป็นไปตามกระบวนการของมัน หรือตามครรลองของมัน เราก็จะสบายมากขึ้น

คนส่วนใหญ่โดยเฉพาะคนพุทธ รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร แต่ไม่มีกำลังใจพอที่จะยอมรับ หรือหักห้ามใจของตัวเอง

คนสวนใหญ่จะยืนหยั่ง เหยียบขาคนละฝาก ระหว่าง ดี กับเลว และมักจะยืนคล่อมมันไว้ ไม่มีกำลังใจพอที่จะเลือกด้านใดด้านหนึ่ง ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้อยู่ว่าถ้าเราเลือกข้างดี เราก็จะมีความสุข

คนเรามักหาเหตุผลมากมายให้กับตัวเองเพื่อที่จะตอบว่าเหตุผลที่ทำนั้นถูก ทำให้สบายใจ และไม่ให้ใจถูกตำหนิจากใจของตัวเอง หาเหตุผลมาเพื่อบอกว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้นทำเพื่อคนอื่น เพื่อคนอื่น ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่ามันไม่ถูก แต่ก็ยังดันทุรัง (แถ)

เมื่อเข้าใจ และมองเห็นได้อย่างถูกต้องแล้ว ไม่ว่าจะทางไหนก็สามารถทำได้ดีครับ