ครอบครัวดิฉันโชคดีได้ไปร่วมกิจกรรม "ทางด่วนชวนปลูกปะการังผูกสัมพันธ์วันแม่" ของบริษัท ทางด่วนกรุงเทพ จำกัด (มหาชน) (BECL) ณ หาดเตยงาม หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน สัตหีบ ชลบุรี เมื่อวันเสาร์ที่ 8 ส.ค. 52 พบกันที่ BECL ด่านพระราม 9 มีพิธีเปิดเล็ก ๆ ถ่ายรูปหมู่แล้วขึ้นรถบัสถึงหาดเตยงามเที่ยง ๆ พี่ ๆ ทหารเรือหน่วยมนุษย์กบกล่าวภารกิจสั้น ๆ และเล่นดนตรีร้องเพลงเกี่ยวกับธรรมชาติให้ฟังไพเราะมากให้เคลิบเคลิ้มไปกับธรรมชาติอันสวยงาม จากนั้นก็พาพวกเราลุยทะเล ล้อมวงปลูกปะการังในก้อนหินที่เขาเตรียมไว้ แล้วนำใส่เรือเพื่อทหารเรือจะได้นำไปวางไว้รอบเกาะไก่เตี้ย จากนั้นพวกเราก็มาทานข้าวกลางวันที่เรือนประดู่เสร็จก็นั่งรถรางไปชมทัศนียภาพรอบหาดเตยงาม แล้วก็มานั่งเพ้นท์สีรูปดอกลีลาวดีบนแผ่นไม้กันริมทะเล ลมพัดเย็นสบาย เปิดเพลงคลอเบา ๆ บรรยากาศดีมากเลย BECL จัดเตรียมกระเช้ากระถางต้นมะลิและภาพถ่ายครอบครัวที่ทำกิจกรรมปลูกปะการัง ให้ลูกเขียนข้อความให้แม่ เปิดเพลงอิ่มอุ่นคลอเบา ๆ ให้บรรด ลูก ๆ พ่อ ๆ ให้กับแม่เท่านี้แม่ก็ประทับใจแบบพอดี ๆ ไม่ต้องน้ำตาไหลพราก คืนนั้นทุกคนกลับถึงบ้านด้วยความสุขใจซาบซึ้ง

เมื่อวันที่ 13-14 ส.ค.52 ดิฉันไปเที่ยวเกาะเสม็ดเป็นครั้งที่ 2 ทั้งถนนหนทางและท่าเรือข้ามฟากเปลี่ยนไปมาก ดิฉัน น้องพงศะ น้องสาวและเพื่อนอีก 2 คนจองห้องพัก 2 ห้อง 1 คืน ที่โรงแรมลีม่า โคโค่ อ่าวพร้าว ซึ่งราคาที่พักได้รวมค่าเรือข้ามฟากและรถสองแถวไปกลับที่พักแล้ว ครั้งนี้ดิฉันจึงรู้สึกสะดวกสบายและประทับใจในการให้บริการที่ครบวงจรและการประสานงานกันดีมากทั้งรถทั้งเรือทั้งโรงแรม ไม่ต้องให้ลูกค้าลำบากและไม่เสียเวลารอคอยในการหาเรือหารถไปโรงแรมเอง และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ดิฉันพร้อมคณะนั่งรถตู้ทางไกล พวกเราขึ้นรถตู้จากรังสิตมาส่งที่ท่าเรือโชคกฤษฎาบ้านเพ มีเจ้าหน้าที่ดูแลยกสัมภาระให้ลูกค้าตลอดการเดินทาง เรือออกเที่ยง ใช้เวลาแล่น 30 นาทีถึงท่าเรือบนเกาะเสม็ด ขึ้นรถสองแถวไปยังที่พัก เขาว่ากันว่าที่อ่าวพร้าวเป็นจุดชมพระอาทิตย์ที่สวยที่สุดบนเกาะเสม็ดเลยนะ เช้าวันรุ่งขึ้นดิฉันได้เหมารถสองแถว 1,000 บาท พาไปเที่ยวอ่าวกิ่ว อ่าวหวาย อ่าวลุงดำ อ่าววงเดือน และอ่าวช่อ และแล้วเกือบบ่ายโมงก็ถึงเวลาที่รถสองแถวมารับพวกเราไปท่าเรือและขึ้นเรือกลับขึ้นไปบนฝั่งต่อรถตู้กลับกรุงเทพด้วยความสุขใจ

ความสุขใจที่ได้ให้  วันก่อนไปดูงานที่หน่วยงานแห่งหนึ่ง เขาให้ของที่ระลึกกับคณะเราทุกคนที่ไปได้รับของที่ระลึกคนละ 1 ชิ้นเป็นแก้วมัค แล้วยังมีของชิ้นใหญ่ ๆ อีก 3 ชิ้น และแก้วมัคอีกจำนวนหนึ่งที่นำกลับมาแจกจ่ายเพื่อนร่วมงานที่ไม่ได้ไปดูงาน  มะลิ มาพา ได้นำแก้วไปให้พี่กองยานพาหนะเป็นของที่ระลึกในการดูงานครั้งนี้ ถึงแม้แก้วมัคจะสวย แต่ไม่คิดอยากได้เก็บไว้ คิดอยากให้คนที่ช่วยเหลือเรา ถึงแม้พี่เขาจะจัดรถตู้ให้ตามหน้าที่เขาก็ตาม แต่เขาก็มีส่วนช่วยเราทำให้งานเราสำเร็จ ส่วนของชิ้นใหญ่ ๆ คนที่มีตำแหน่งก็เอาไปให้คนที่มีตำแหน่งสูงกว่า เขาคงไม่ได้คิดเหมือนเราว่าต้องให้คนที่ช่วยเหลืองานหรือให้คนที่เป็นพนักงานด้วยกัน จะน่าซาบซึ้งใจมากกว่าและสุขใจในการให้มากกว่าเป็นไหน ๆ

ตอนเช้าวันทำงานบางวัน มะลิ มาพา จะชงเครื่องดื่มนำสมุนไพรกิน ก็เคยมีวิธีชงอยู่ 2 วิธี คือ จะเทผงเครื่องดื่มลงในแก้วก่อนแล้วค่อยกดน้ำร้อน หรือจะกดน้ำร้อนใส่แก้วก่อนแล้วค่อยเทผงเครื่องดื่ม แต่จริง ๆ แล้ว มะลิ มาพา ขอแนะนำว่า น่าจะกดน้ำร้อนใส่แก้วก่อนแล้วค่อยเทผงเครื่องดื่ม เพราะเราจะได้สังเกตน้ำที่กดใส่แก้วว่ามีสิ่งแปลกปลอม เช่น เศษผงสกปรก หรือมดแมลงเล็ก ๆ อยู่ในน้ำนั้นหรือไม่ หากเราเทผงเครื่องดื่มลงไปก่อนแล้วกดน้ำ เราก็อาจมองไม่เห็นสิ่งแปลกปลอมในน้ำ เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยนึกเรื่องนี้ ก็ใช้ทั้ง 2 วิธีตามแต่สะดวก แต่ตอนนี้ก็นึกมากขึ้นเพราะกระติกน้ำร้อนที่ทำงานมีมดจำนวนมากล่องลอยในน้ำเสมอ เหมือนเตารีดไอน้ำที่บ้านของมะลิ มาพา เลยที่มดชอบเข้าไปลอยล่องอยู่ในช่องใส่น้ำ รีด ๆ ไป มดก็ออกมาตามช่องไอน้ำติดเสื้อผ้า สงสารมดจัง ทำไมต้องหาเรื่องใส่ตัว