....วันนี้ฝนก็ยังไม่ยอมตกอีก..ทั้งๆที่รอบนอกมีเสียงฟ้าร้อง มีเมฆคลึ้ม..อากาศก็เลยอบอ้าวอยู่

...ข่าวความวุ่นวายเริ่มจะเป็นเหตุปกติ ทั้งๆที่ร้ายแรงขนาดนั้น

...ขอพรพระสยามฯจงดลบันดาลให้เหตุการณ์ต่างๆที่เลวร้าย จงยุติเสียทีเถิด

...สาธุ สาธุ สาธุ

วันนี้ หัวหน้าให้เลิกงานเร็วกว่าปกติ 2 ชม. ที่บ้านบอกทำให้พวกเขามีวงจรชีวิตเปลี่ยนไป เพราะเข้าไปแย่งเขาดูข่าว..ลูกสาวบอกเบื่อจะแย่อยู่แ ล้ว จะดูให้เครียดไปทำไม....

เช้าไปส่งลูกที่โรงเรียน อากาศมึดคลึ้มเหมือนฝนจะตก...

ต้องเปิดไฟหรี่เพื่อให้เพื่อนร่วมถนนได้เห็น

แต่ฝนก็ยังไม่ตก อากาศยังคงร้อนอบอ้าวเมื่อลงจากรถที่ทำงาน

...เมื่อไหร่หนอฝนจะตกลงมา ให้ความร้อนได้ลดอุณหภุมลงบ้าง

...วันนี้วันหยุดนักขัตฤกษ์

อากาศร้อนเหมือนทุกๆวัน ดวงอาทิตย์ทำหน้าที่เหมือนข้าทาสผู้ซื่อสัตย์ ไม่มีวันหยุดพักร้อน...ไม่มีลากิจ ลาป่วย

หรือ หยุดประท้วงความเป็นธรรม

   ...รู้บ้างไหมหนอ ว่าความร้อนของเจ้ามันทำให้คนบนโลกเปลี่ยนแปลงได้มากมาย

ร้อน...

ร้อน...

ร้อน...

     ดวงอาทิตย์เจ้าขา เมื่อไหร่เจ้าจะลาหยุดเสียที

      หมู่เมฆดำทะมึนบดบัง แค่ชั่วครั้งคราวให้คลายร้อน....

      แต่ดวงอาทิตย์ก็ยังทำงานด้วยความซื่อสัตย์

คืนนี้ปิดคลังคนเดียวอีก

มีพนักงานที่เลิกหลังเพื่อนอยู่สี่ห้าคน

รับสินค้าเข้าเพิ่งเสร็จ

นั่งรอประมาณครึ่งชั่วโมง

.......

รถตู้มารับตรงเวลา คนขับเล่าเรื่องการปะทะกัน

มีทหารตาย

มีคนบาดเจ็บ

มีการเกิด ดับ

เป็นธรรมดา

.....

กลับถึงบ้าน เงียบอีกตามเคย

อยู่กับความเงียบก็ดีอย่างนะ...สงบดี

คืนนี้ ถึงบ้าน สี่ท่มครึ่งแล้ว แม่บ้านเปิดประตูให้

'' ลูกสาวเป็นไงบ้าง หายปวดท้องยัง"

"หายแล้ว กินยาธาตุ"

............................

"เป็นไงทอฟี่ กินข้าวยัง มากินข้าวมา"

"ไมไม่กินข้าวล่ะหา...อืม...หิวก็กินนะ...วางไว้ตรงนี้"

หลังจากนั้น ความเงียบก็เข้ามาเป็นเพื่อน อีกคืนหนึ่ง

....................................................................

วันนี้ผิดศีลข้อ5 อีกแล้ว....

ญาติ หรือสังคม หรือ ตัวตน เรา เขา หรือ อะไร กันแน่

ที่เราปฏิเสธตัวเองไม่ได้....

รู้สึกเสียใจ

รู้ตัว

รู้ใจ

...ก่อนเข้านอนคืนนี้ สังเกตุเห็นเจ้าทอฟฟี่ลิ้นห้อย ด้วยความร้อนจัด...

...จึงนำผ้าเช็ดตัวไปชุบน้ำกะจะมาเช็ดให้หายร้อน

...แต่เจ้าทอฟฟี่ก็ได้แต่วิ่งหลบไปมาไม่ให้จับ ชอบให้เล่นไล่จับเป็นประจำ จนคนไล่จับร้อนขึ้นมาอีกคน

...พอจับตัวได้ก็เช็ดให้ เผื่อจะคลายร้อนบ้างนะเจ้าทอฟฟี่

...ข่าวในทีวี ร้อนมากกว่า

ช่างข่าว เป็นแค่ข่าว

ก็แค่ขาว กิดแล้วก็ดับ

...เจ้าทอฟฟี่หลุดจากการเช็ดแล้วก็วิ่งหลอกล่ออีก

...เฮ้อ ร้อนจริงๆ

 ...วันนี้เวรปิดคลัง เลยต้องกลับดึก

 ถึงบ้านกดกระดิ่งเรียก...ติ๊ง ต่อง...

 มีคนมาเปิดประตูให้...

 ...เจ้าทอฟฟี่ เข้ามาทักทายสวัสดีเช่นทุกคืน

 แต่ไม่มีเสียงพูดจากันระหว่างคนเปิดประตูให้ กับคนที่กดกริ่ง...

หรือว่า..เวลาอาจจะดึกไป  หรือเรามากวนเวลานอน...

...เจ้าทอฟฟี่ยังคงทักทายไม่หยุด

...........................................................

....ดึกแล้ว เงียบจังเลย.......

...ประมาณ 2 ทุ่ม แม่บ้านโทรเข้ามือถือ เราคิดในใจ "โทรมาทำไมวะงานกำลังยุ่ง"

  เสียงในสายบอกว่า "เลิกดึกมั๊ย ถ้าไม่ดึกจะถึงบ้านโทรมานะจะอุ่น กุ้งอบวุ้นเส้นให้"

  อึ้งเลย...

  ต้องรีบกลับบ้านแล้ว วันนี้....

...วันนี้เลิกงานถึงบ้าน  ลูกสาวเปิดประตูรับ เจ้าทอฟฟี่วิ่งออกมาเสนอหน้าก่อนใครๆ

มันคอยไล่งับทักทายจนน่ารำคาญ

ลูกสาวยิ้มไปหัวเราะไป

...หายเหนื่อย

เสาร์นี้ตื่นขึ้นมาอากาศไม่ร้อนเท่าไหร่....หลังทำงานบ้านเสร็จ ทานข้าวแล้ว แม่บ้านหลับ......

....เจ้าทอฟฟี่ก็หลับ

....ปิดทีวี

....ทั้งหมู่บ้านเงียบ ได้ยินเสียงนกร้องบ้างเบาๆ

....ปิดการรับรู้ข่าวสารทั้งหมด

....ขังตัวเองอยุ่เงียบๆคนเดียว

....สงบ เงียบ

....ไม่สนแม้โลกภายนอกจะวุ่นวายเพียงไร

....ขออยุ่เงียบๆ สงบ สักวันเถอะน่า

....แม้ว่าโลกภายนอกจะร้อนรนมากเพียงไร

วันนี้ เวลา 12.00 น. เกิดอาการเหนื่อยอีกแล้ว หัวใจสั่น ต้องรีบกินยาอีกแล้ว