วันนี้ ตื่นเช้ามาปวดเมื้อยตามร่างกาย ปวดหลังยังไม่หายเลย ปวดมาหลายวันแล้ว แต่ก็ไปเรื่อยๆ อย่างว่า คนทำงานครับ หนักเอาเบาสู้....

ว่าไปแล้ว เช้านี้ ต้องหาความรู้ โดยการย่อมใจ นั่งอ่าน หาความรู้จากโกทูโน

ช่วงนี้งานมาหลาย ปัญหามากมาย แต่อย่างไรก็อย่าย้อท้อกับตัวเอง อย่าเพิ่งแพ้พ่ายกับการทำงาน ทำงานๆ 

เมื่อวาน ได้ลงมือตัดหญ้าที่คณะ เพราะมีโครงการสร้างที่จอดรถและปรับปรุงภูมิทัศน์คณะ

แต่ด้วยความเหนื่อย ออ่นเพลีย ขากลับประสบอุบัติเหตุ ล้ม เจ็บขาอย่างแรง ตอนนี้ก็เดินไม่ค่อยสันทัดเลย ขเย่ง ก้าวไปเดินไป

ก็เป้นวิธีการเดินอีกแบบหนึ่งที่ไม่ปกติ ที่คปกติที่ไม่ประสบจะไม่สามารถรู้สึกได้ถึงอาการนี้ มีเพียงที่เป้นและคนพิการที่เขารับรู้ได้มากกว่าคนทั่วไปที่เสพสุขกับโลกใบนี้ โดยไม่เลี้ยวเขาเหล่านั้นเลย

ช่วงนี้งานมากหลาย ปัญหามากมาย มีน้องมาปรึกษาเรื่องชีวิตของการมีรัก ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วก้ไม่รู้ และไม่เป็น เพราะตัวเองก้อาภัพ และไม่มีคู่รักเลย ยังจะต้องมาตอบเรื่องรักๆ ของคนอื่น แต่ที่แน่ ๆ น้องคนนี้ต้องให้คำปรึกษาอย่างดี เพราะน้องเขาผ่านเรื่องที่เศร้ามากมายเลย

จึงจะต้องรีบรับสายและให้เวลาแก่เขาเกือบ 1 ชั่วโมงกกว่า หยุดทำงาน สักครู่ เพื่อให้น้องที่สะอื้นๆๆ แล้วให้หยุดให้ได้

และเราก็ทำได้ สุดท้ายน้องก็ยิ้มได้ เพราะมีคำยอด และ มุค ซึ่เงราไม่กล้าล่นแต่น้องเขาก็เอามาเล่นกันก่อน เลยทำให้เป้นสายสนทนาที่ทั้งสองมีความรู้สึกดีๆ กันได้

น้องสบายใจ และก็ใจสบายด้วยเช่นกัน

ไปนอนดีกว่า ทำงานมามากแล้ววันนี้ ให้เวลาร่างกายได้ทำงานเพื่อซ่อมแซมร่างกายเราต่อ

บล็อกใหม่เร็วเกินคาด แสดว่าทีมงานดี แต่แฮะๆๆ ไม่คุ้นเลย ต้องปรับวิทยายุทธใหม่แล้ว เพื่อทันต่อเทคโนโลยี

โครงการใหญ่ผ่านไปงานจร ที่ลืมทำก็รีบต้องทำแล้ว เพราะถึงเวลาที่จะต้องส่ง  อันที่จริง มันยังไม่เสร็จ 

ก็ต้องพยายามทำต่อไป โดยเร็ว เพราะงานต้งเดินต่อไป และงานประจำปี คือ การประกันคุณภาพก็จวนมาถึงในไม่นานนี้ ก็ยิ่งเร่งรัดงานอื่นให้ต้องดำเนินการโดยเร็วด้วย

ทำงานเมื่อวาน ทั้งเหมื่อย เหนื่อย เพลียและหลับไปในที่สุด แอบไปนอนเที่ยง รู้สึกว่าตัวเอง ลองลอยไปไกล กว่าจะเรียนคืนมาได้ ใช้เวลาไปมาก

แต่วันนี้พร้อมลุยงานต่อแล้ว งานใหญ่ที่ผ่านไป ก็คือ ความสำเร็จที่รอค่อยและคือตัวที่จะสานต่องาในปีหน้า

เล่าเรื่องการคืน

เป็นค่ำคืนที่คึกคัก เพราะที่หอพัก มีผุ้บริหาร 3 คน มาอยู่และประชุมเตรียมงาน โครงการวิทยาศาสตร์อิสลาม ครั้งที่ 2 หัวน้าสาขา 2 สาขา กับ ท่านรองอีกคน และอาจารย์ๆ อีก 2-3 คน นักศึกษา อีก 2 คน 

นานๆๆที่จะมีคนมากมาย สนุก ครึกครืน พร้อมได้งาน.....

วันนี้เป็นวันที่ 1 ขอเดือนซะบาน 1430 ไม่ถึง 30 กว่าวัน เดือนรอมฎอนอัลมูบารอค ใกล้จะมาบรรจบอีกครั้ง เดือนแห่งการทำความดีใกล้จะมาสู่เราอีกครั้ง ขออูอาให้เอกองค์อัลลอฮฺ ทรงประทานฮีดายะห์ รอฮมัต แก่พีน้องมุสลิม ให้ได้รับความจำเริญ ทั้งโลกนี้และโลกหน้า

Ramadon Al-mubarak......

วันนี้ รู้สึกไม่ค่อยดีเลย อาการเจ็บหน้าอก ฝังขวามาอีกแล้ว น่าจะเป็นเพราะกินข้าวตอนเที่ยงแน่เลย กินจุด้วย ลืมไปว่า เราเคยเป็นประจำ แต่ลืมไปว่าเวลาทานอะไร ทานมากไม่ได้ 

วันเลย ปวดหน้าอก จนไม่อยากทำไร เลยวันนี้ เซ็ง......เลย ทำงานไม่ได้

วันนี้งานมากมาย จริง สับสนนิดหน่อย...รุ้สึกว่ายังไม่อยากทำเลย แต่ก็ต้องรีบทำแลว

ช่วงนี้ไม่ค่อยขยัน ยังไม่อยากเขียน แต่หันมาเขียนอนุทินแทน สั้นๆ ดี

วันนี้ก็เป็นทำงานอีกวันหนึ่ง มีเอกสารกองโต ที่ต้องเตรียมสำหรับการประกันคุณภาพของ สกอ. ที่จะมาไม่นานนี้ เลยใส่ชุดแบบลุย เพื่อการทำงานกับวันสบายๆ กับบรรยากาศ ครึมฟ้า ครึมฝน ของวัน

ว่าแล้ว ขอตัวไปลยงานก่อนละกัน ค่อยว่ากัน ที่ทำงาน

วันนี้ที่จริงจะทำงานที่ค้างไว้ แต่รู้ว่าไม่ไหว แค่อ่านบล็อกก็โอแล้ว วันนี้

พรุ่งนี้ค่อยลุยงานต่อดีกว่า

วันนี้เดินทางมาไกล จากเชิงเขาที่บ้าน มายังเชิงเขาบูโด เหนื่อยๆ ไม่ไหวแล้ว ไปนอนดีกว่า

เครียดเลย ช่วงนี้ งานเอกสาารรปะจำปี ยังไม่เริ่มเลย..................โดนแน่เรา หัวหน้ากัดไม่ปล่อยแน่งานนี้

กลับบ้านเมื่อวานมีงานด่วน มา ว่า ให้ลงบ่อเดี่ยวนี้ ....

ผมตอบว่า.... ลงไปทำไรครับ

เสียงอีกคน.........ลงไปเดี่ยวนี้

ผมตอบ... ไม่เอา............ไม่ไม่ไม่...นะ

อ้าว...นึกว่าลงไปทำไร ที่แท้ช่วยจับปลาดุกในบ่อ ซีเม้น เพื่อมาเป็นอาหารค่ำเลี้ยงน้องๆๆ ที่เยี่ยมบ้าน ได้ 2ตัว ใหญ่ๆๆๆ มาก ก็กินเรียบไม่เหลือตามเคย

ที่จริงแล้ว...วันนี้ได้เดินทางมายังที่ทำงานพร้อมกับ นศ 2 คน เป็นนศ ของคณะ ชั้นปี 4 และ 2 พอดีชวนนศไปที่บ้านด้วย ก่อนกลับมายังที่ทำงาน น้องเขาชวนให้แวะที่บ้านด้วย คิดแล้วก็โอ ไหนๆๆ ก็ผ่านมาทางนันอยู่แล้ว 

ทางที่มาด้วย เป็นเส้นทางสายขึ้นไปยังเทือกเขาบูโด ด้านในมีหมู่บ้านอีกหลายหมุ่ การเดิทางเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เพราะอากาศดีมาก และไม่มีความวิตกเรื่องเหตุการณืที่เกิดขึ้นเลย รู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่น่าเที่ยวของเราจริง

การเดินทางก็หยุดลงที่เชิงเขา เพราะเป้นบ้านของ นศ ผมว่าที่บ้านธรรมชาติดีแล้ว แต่ที่นี้ ดีมากกว่า น่าอยุ่มากไม่น่าเชื่อว่าเป็นเขตสีแดง แต่สภาพแวดล้อมมันเขียว มาก 

การเดินทางวันนี้ไปไปปีนป้ายต้นไม้ด้วย สนุกดี ไปเก็บผลไม้ที่มีมากมาย ไม้ว่าจะเป็น ส้มโอ ลองกอง มังคุด... ดีครับนานๆที่จะได้เขาหาธรรมชาติี่เราสร้างขึ้นเองในสวน...

วันนี้เป็นวันที่อารมณืดี เพราะได้ไปยังสถานที่ที่อยากไป อยากรู้จัก และได้รู้จักจริงๆ รู้สึกว่าอยากจะไปอยู่ด้วยแล้วจริง

วันนี้เปลี่ยนเส้นทางการเดินทางจากสายเดิน เปลี่ยนเป็นสายใหม่ที่น่าตื่นมากกว่า เพราะเดินทางไปยังสถานที่ที่เราต้องการอยากจะไปด้วย มันเลยทำให้รู้สึกดีไม่น้อย ถึงแม้ว่าจะร้อนก็ตาม แต่ก็อดยิ้มไม่ได้.......ความสุจในวันที่อากาศร้อน

วันนี้ พึ่งเดินทางมาจากบ้านเหนื่อยจริง ร้อนมากด้วย ไม่รู้ว่าเดือนกรฏาคม มันร้อนเหมือนเดือนเมษายน เมื่อในอดีตอย่างไงอย่างนั้น แปลก ย้านตั้งแต่เมื่อไร อยากรู้จริง

ช่วงนี้อาการหนาวมาก ไม่อยากจะเหยียบพื้นเลย มันทำให้เราหายใจช้าขึ้นมาก และอาการเจ็บหน้าอก ก็ตามมา ไปกินข้าวดีกว่าสร้างความอบอุ่นแก่ร่างกาย

วันนี้ รู้สึกว่าง่วงมาก และมีอาการปวดท้อง เนื่องมาจากดื่มน้ำมากเกิน เพราะอากาศร้อนมากด้วย ว่าแล้ว ไปนอนดีกว่า ไปตีพุ่ง เผื่อจะได้ลดกับเขาด้วย

วันนี้ได้คุยกับน้อง นศ เรื่องการจัดกิจกรรมของสโมสร ก็ได้แนะนำไปว่า เราควรเป็นตัวของเรา ในการทำกิจกรรม คณะแค่ดูกว้างๆ เราจะทำไร ก็ทำ แต่ต้องบอกด้วย เพื่อมีปัญหาจะได้ช่วยกันคิด แก้ปัญหา ดีกว่าไม่บอกกล่าว ้าเกิดปัญหา เรื่อง คณะก็ไม่รับทราบ ตัวเราจะเจ็บนะ

ทำงานต่อไป เราจะต้องทำเพื่อคนร่นหลัง เพราะเราคือรุ่นแรกๆและบุกเบิกของคณะ

ยังไม่ได้มีโอกาสเขียน สักที่ วันนี้ ขอลงมือเขียนสักหน่อยแล้ว ผมว่าผมอยุ่กับบล็อกมากกว่าเวลาทำอย่างอื่นอีก ยิ่งในวันหยุด หน้าจอจองที่บล็อกเป็นกิจวัตร เลย

แสดงว่าเราเป็นแฟนพันธ์แท้ พันธ์ทาง........

Bookmark: พี่หนุ่ม

http://saifudawani.spaces.live.com

กรรมกรนักศึกษา พนักงานนักศึกษา

Tags:

Bookmark: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี

http://intranet.pn.psu.ac.th/psu/facul.php

Tags:

Bookmark: ย่ามแดง

http://www.yamdeang.is.in.th/

เพื่อกิจกรรมและสมานฉันท์

Tags: