ทำงานพลาดอีกแล้วเรา
ขาดสติอีกแล้วนะ ขาดสติเพราะตอนนั้นมีอารมณ์โกรธใช่ไหมล่ะ... รู้แล้วต้องแก้ไขนะ
แต่ก็ยังดีที่ทำใจ ตั้งใจใหม่ได้เร็ว ไม่หัวเสียนานเหมือนเดิม
ดีอย่างเสียอย่าง
อื่ม... พรุ่งนี้ต้องตัดของเสีย ๆ ออกไปนะ
เฮ้อ...เจ้าอัตตาในตัวเรานี้ตัวเบ้อเริ่มเลย
ต้องแก้ไขด่วนนะ
เวลาเจอสิ่งมากระทบหรือตอนที่คนกวนประสาท ต้องดูลมหายใจไว้นะ อย่าลืมนะ อย่าขาดสติ ๆ ๆ ๆ ๆ
วันนี้พิมพ์งานที่อาจารย์เขียนซ้ำไปซ้ำมา วนไปวนมา เรารู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย
เราเป็นคนไม่ชอบทำอะไรที่ซ้ำ ๆ ชอบสรุปให้กระชับ
แต่... หงุดหงิดอย่างนี้ไม่ดีนะ มีอะไรก็ทำไป อาจารย์สั่งอะไรมาก็ทำไป เราต้องทำตัวเหมือน “ตุ๊กตาที่หายใจได้” นะ จำไว้
วันนี้เราใช้ลมหายใจข่มจิตได้ดีกว่าเมื่อวาน โดยเฉพาะตอนที่เริ่มจะคุยโว โอ้อวด แต่ก็มีพลาดบ้างเพราะตอนนั้นเราใช้หัวสมองคิด ใช้เหตุผล ตัดสินใจว่า "ควรพูด"
เรื่องอย่างนี้ใช้เหตุผลไม่ได้นะ "มันหลอกลวง" คราวหน้าไม่ต้องคิด หยุดไปเลย..
การตามอยู่จิตของตนเองนี้สนุกมาก
ยิ่งตอนที่เจอคนที่ไม่ชอบ ยิ่งตอนที่เจอของที่เกลียด
สิ่งเลว ๆ ที่อยู่ในจิตมันจะลิ่งโลด กระโดด กระเด็น กระดอน เพื่อให้เราโกรธ เราเกลียดมากยิ่งขึ้น
มันกระโดดขึ้นมาจึงเตะจึงตัดมันได้ ถ้ามันอยู่เฉย ๆ ขุดขึ้นมายาก...
ความสุขหนึ่งของคฤหัสถ์คือการใช้จ่ายทรัพย์จากการที่หามาได้โดยสุจริต
แต่ทุกวันนี้คนใช้เงินซื่อของที่ทำให้ตนเพิ่ม "ความหลง"
ใช้เงินซื้อความรู้ที่ทำให้ตนเองนั้น "หลง" ยิ่งขึ้น...
หลงซื้อแต่ของโง่ ๆ หลงซื้อแต่ความรู้ลวง ๆ
แล้วเราจะเข้าถึงความสุขแท้ได้อย่างไร
สิ่งที่น่าเสียดายที่สุดในชีวิตนี้อย่างหนึ่งคือ
การเสียเวลาไปอารมณ์เสีย บูด บึ้งกับอารมณ์โกรธที่ "โง่ ๆ"
งานเสีย ของเสียอีกแล้ว เยอะด้วย
ช่างหัวมัน มันเสียได้ เราก็ทำใหม่ได้
เราจะได้ทำความเพียรเพิ่มขึ้นอีก
ขอบคุณเจ้าของที่เสีย เพราะเจ้าเปรียบเสมือนเป็นครูของเรา
ห้องทำงานนี้ร้อนจัง
กายร้อนก็เป็นธรรมดาของเขาเพราะอากาศมันร้อน
ถ้ากายร้อนแล้วใจร้อนตามไปด้วยต้องเข้าใจและแก้ไขด้วยสติ อย่าแก้ไขด้วยอารมณ์นะ
ของเสียแก้ได้ หาใหม่ได้ ทิ้งได้
ใจเสีย ส่งผลร้ายต่อทั้งร่างกาย จิตใจและคนรอบข้าง
ของเสีย ๆ ไปหาเอาใหม่
ใจเสียรีบแก้ไข หายใจเข้าใจลึก ๆ แค่นี้ใจก็หายเสียแล้ว...
การฝึกความเมตตา ช่วยให้ฉันเป็นคน "ใจดี" ขึ้นเยอะ
ใจเย็นขึ้น เมื่อเจอสิ่งต่าง ๆ ขัดใจ สิ่งร้าย ๆ ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง
ของเสียก็เสียใจ ขออย่าให้ใจฉันเสีย...ก็มากเกินพอแล้ว
การให้ ความเมตตา ทำให้จิตแช่มชื่น
อยู่ดี ๆ ก็ยิ้ม ยิ้มได้ทั้งวัน
ยิ้มที่ใจส่งออกทางกาย
ห้อง I C U ช่วยชีวิตได้จริง ๆ เหรอ ไม่เห็นน่าอยู่น่ามีชีวิตรอดอยู่เลย "บ้านน่าอยู่กว่าตั้งเยอะ...!"
คนป่วยหนัก ทุกข์หนัก ใกล้ตาย ไปอยู่ที่อย่างนั้นจะหายเหรอ?
ยา หมอ พยาบาล เครื่องมือสมัยใหม่ทันสมัย สู้ "ใจ" ได้เหรอ...?
ทำไมเวลาคนป่วยที่เบิกได้ ต้องไปเบิกเงินงบประมาณจากหน่วยงานของตัวเอง (รัฐ) มาจ่ายให้โรงพยาบาล "รัฐ"
แล้วโรงพยาบาลรัฐนี่ไม่ได้สร้างและบริหารจากภาษีเหรอ?
เงินจากหน่วยงานรัฐที่เบิกมาจ่ายโรงพยาบาลไม่ใช่ภาษีเหรอ?
แล้วภาษีกับภาษีนี่มันอยู่คนละประเทศกันเหรอ...?
อดีตกับการกระทำที่เลวและชั่วของฉัน
วันนี้ได้ใช้มันเป็นกลั่นเป็นประสบการณ์และสร้างประโยชน์
ความเลวคือความรู้ ความชั่วก็คือความรู้
ถ้าจิตพลิกกลับ ความรู้จากความเลวและความชั่วจะทรงพลังยิ่ง เพราะเป็นสิ่งที่กระทำจริง ทราบซึ้งและเจ็บจริง เป็นความรู้ที่ฝังลึก "จริง ๆ"
วุฒิการศึกษาคือสิ่งสมมติในทางโลก
หากเราอยู่ในโลก และใช้สิ่งสมมติในทางดีจะมีประโยชน์
สิ่งสำคัญ ต้องไม่ยึดติด
"จิต" ต้องแข็งแกร่ง ไม่ยึด ไม่หลง
ใช้ได้ มีได้ ถ้าจิตดีและใจดี...
"วุฒิ" "คุณวุฒิ" "วุฒิการศึกษา" คือเอกสารหรือตราสารที่มีไว้ประดับเพื่อสร้างอัตตาและความเป็นตัวเป็นตน
เรียนมากรู้มากจนถ่อมตัวไม่เป็น
แมงป่องชูหาง พญานาคเลื้อยคลานอย่างเชื่องช้า....?
ฉันยังไม่รู้ว่า "อะไรเป็นอะไร"
ทุกข์เกิดขึ้นเพราะการเกิด
เกิดเป็นทุกข์ ไม่เกิดหมดทุกข์....?
All men have to face death.
ทุกคนต้องพบกับความตาย
Frevention is better than cure.
กันไว้ดีกว่าแก้
Honesty is th best policy.
ความซื่อสัตย์คือนโยบายที่ดีที่สุด
Bookmark: ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์
ใช้สืบค้นเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับงานวิจัย วิทยาพนธ์ของสถาบันการศึกษาต่าง ๆ สามารถสมัครสมาชิกเพื่ออ่านบทคัดย่อได้ครับ