ด้วยความรัก ความหวังให้ลูกได้เรียนสูงๆ แต่พ่อแม่ที่ไม่มีความรู้เป็นแค่ชาวนาที่ทำงานหลังขดหลังแข็งส่งลูกไปเรียนในเมืองเพื่อใบปริญญา ในมุมของนักศึกษาที่พบเจอทุกวัน ด้วยความที่พ่อแม่ไม่มีความรู้โลกแคบรู้เพียงแค่ว่าส่งลูกไปเรียน ลูกที่มีหน้าที่ขอเงินค่านั่นโน่นนี่จิปาถะ กินข้าวมื้อแพงๆ  ข้าวของเสื้อผ้า ค่าชีสทีละเป็นพันทั้งๆที่ความเป็นจริงแผ่นละไม่ถึงบาท เช่าหอเดือนแพงๆนอนห้องแอร์พ่อแม่นอนกางมุ้ง  ขอเงินค่าเรียนค่าอุปกรณ์แต่ในความเป็นจริงมันไม่ได้ใช้จ่ายเยอะขนาดนั้น เข้าใจว่าพ่อแม่ที่รักและเชื่อใจลูก ลูกน้อยอ้อนขอแม่จ๋าเงินไม่พอเดี๋ยวอาจารย์ไม่ให้เข้าสอบ แม่โอนมา"ฉลองเงินเข้าแล้ว"ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนคิดไม่คิดถึงพ่อแม่บ้างรึยังไง