วันนี้รับอรุณด้วยภาพหมอกลงหนา สัณญาณเตือนว่าหน้าหนาวกำลังจะมาเยือน

เวลาผ่านผัน คืนวันผ่านไป ชีวิตก้าวได้ ดูแลใจ เติมพลัง

อนุทินที่ 300

บนถนนชีวิต

ทอดยาว

ต้องการพลังที่จะก้าว

เติมแรงกาย แรงใจ

คุณค่า

ความพอดี

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป แต่ละคน แต่ละจังหวะชีวิต ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านเรื่องราวและผ่านการทดสอบ

วันนี้ฝนตก ฟังเสียงฝน หยิบหนังสือมาอ่าน"หยดน้ำแห่งจินตนาการ"ซึ่งเขียนโดยนายแพทย์วิธาน ฐานะวุฑฒ์ อ่านรอบ2 อ่านไปได้หลายหน้าทีเดียว เห็นคำสำคัญ "เขียนเพื่อเยียวยา" "เขียนแบบไม่มีเงื่อนไข" "เขียนสม่ำเสมอทุกๆวัน" ได้ประเด็นอะไรดีๆ จุดประกายการเขียนได้มาก มองตนเอง ส่วนใหญ่เราเขียนบันทึกเพื่อเยียวยามากกว่า เขียนแล้วมีความสุข เยียวยาตัวเองกับงานเขียนเกี่ยวกับธรรมชาติ วัยเด็ก บ้านเกิด อย่างน้อยๆก็ทำให้ผ่อนคลาย กับสิ่งที่รัก การอ่าน การเขียน ชีวิตในวันนี้ ได้แค่นี้ก็สุขใจแล้ว

ระหว่างทางเดิน

ได้ช่วยเหลือผีเสื้อให้ปลอดภัยจากกับดักใยแมงมุม

ภาพที่ผีเสื้อโบยบินอย่างอิสระสร้างความสุขในใจ

ช่วยเหลือเจือจุนกันไป

ในชีวิตเราเอง หลายสถานการณ์ที่เราเป็นผู้รับความช่วยเหลือเช่นกัน

รู้สึกขอบคุณ

ปีนี้เป็นพี่ปี2แล้ว วานนี้ร่วมงานรับน้องที่คณะฯ เราทำพิธีบายศรีสู่ขวัญ เสร็จแล้วจุดเทียนและร้องเพลง"ผู้หญิงสีขาว"ที่ครูสลาแต่ง บรรยากาศอบอุ่น ซาบซึ้ง ประทับใจ จุดเล็กๆที่สร้างแรงบันดาลใจ สร้างพลัง

วันหยุดกับสิ่งที่ชอบ

"ขนมหัวเราะ"

กับหนังสือเล่มโปรด

และความรู้สึกดีๆ

วันเวลาที่ผ่าน

กับความไม่แน่นอนในวันหน้า

เราคงทำได้ดีที่สุด...กับปัจจุบัน

กลับบ้าน

ดูวิถีชีวิตริมทาง

ของขวัญ จากธรรมชาติ ป่าเขา

แลกเปลี่ยน แบ่งปัน สุขใจ

วันนี้จะกลับบ้านที่สกลนคร ไปดูทุ่งนา ที่บ้านกำลังดำนา มีความทรงจำที่ดีๆที่บ้านเกิด รักและผูกพัน กลิ่นดิน กลิ่นหญ้าที่ช่วยจรรโลงใจ ทุกครั้งที่กลับบ้าน หวนคิดถึงภาพชีวิตวัยเด็กที่ประทับใจ การดำเนินชีวิต การดูแลจากพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ญาติพี่น้อง อบอุ่น

ทุกวันคือการเรียนรู้

คือคุณค่า

คือการเติบโต

ฝนตกพรำๆ อากาศดี

ความรู้สึกดีดี รับอรุณ

ข้างนอกดี ในใจดี กับวันดีดีที่ต้องผ่านด้วยดี

อยู่กับปัจจุบัน

ตั้งมั่นเรื่องตรงหน้า

เหตุการณ์ที่ผ่านมา

เวลาได้ผ่านไป

มิอาจย้อนคืนหวน

ทบทวนนั้นพอได้

ติดตา รบกวนใจ

ก็อาจไม่ ได้เติบโต

รอบข้างเคลื่อนไหว

ในใจสงบนิ่ง

หลายอย่างใช่จริง

เพียงสิ่งลวงตา

เปลี่ยนโลกไม่ได้

เปลี่ยนใจง่ายกว่า

เข้าใจที่มา

นำพา ปล่อยวาง

กับวันที่ว่างๆและใจที่ว่างๆ ใส่บาตร วิ่งออกกำลังกาย ชีวิตง่ายๆในวันนี้

ทุกนาทีชีวิต ทุกนาทีของคุณค่า ทุกนาทีมีราคา ทุกเวลา สงบเย็น

วันนี้เลิกงาน แวะไปติดโปสเตอร์ผลงาน เตรียมนำเสนอวันคุณภาพศรีนครินทร์พรุ่งนี้ บรรยากาศคึกคัก พี่น้องจากหลายหอผู้ป่วยมาพบกัน ทักทายปราศัย มีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความสุขคนทำงาน มีประสบการณ์นำมาแบ่งปันกัน

ใช้เวลา

ให้เวลากับต้นไม้รอบบ้าน

จัดซุ้มจากต้นไม้ ใบไม้ ได้ร่มเงา มีบริเวณปูเสื่อนั่งพักผ่อน

กับหนังสือที่ชอบ

ความสุขง่ายๆในวันหยุดนี้

วันนี้ต้องส่งโครงร่างวิจัยครู

แวะมาอ่านบันทึก ทักทายกัลยาณมิตรที่โกทูโนว์ก่อนลุยงานเต็มที่

เสน่ห์ GotoKnow

เห็นความรักจากบันทึกนี้

เห็นความดีจากบันทึกนั้น

เห็นความห่วงใย ผูกพัน

เห็นความฝัน เห็นชีวิต ...การเดินทาง

ชีวิตดำเนินได้

ด้วยพลังใจ ด้วยมีฝัน

ตื่นเช้า ชมแสงตะวัน

มุ่งมั่น คิดดี ทำดี

บ่อยครั้งที่การนิ่ง นำประโยชน์ยิ่งกับชีวิต เชื่อมากขึ้น ความสงบสยบความเคลื่อนไหว

ใช้เวลาในการจัดเวร2วันเต็มๆกับวันหยุดที่ผ่านมา เสร็จแล้วก็ชื่นชมผลงานตัวเอง ตารางเวร1ฉบับ เราทำสำเร็จไป1งานแล้ว แม้จะใช้เวลาจัดนานกว่าทุกครั้งเป็น4เท่าในคราวนี้ ด้วยหลายเหตุหลายปัจจัยแต่ก็ถือว่าผ่าน เพื่อความพึงพอใจในบุคลากรทุกๆระดับ

วันสองวันนี้คิดถึงแม่มาก คิดบ่อยๆ เกือบทั้งวัน เพิ่งจำได้ จริงสินะ วันนี้ครบ2ปีที่แม่เสีย 14 มิ.ย.56 ดีที่ได้ใส่บาตรตามปกติยามเช้า บางทีเราก็ลืมเรื่องสำคัญในชีวิตไปซึ่งไม่น่าจะลืม

ยามเช้าที่สดใส

หัวใจที่สดชื่น

ผ่านมาอีกวันคืน

ได้ตื่นยามอรุณ

ชีวิตมีของขวัญ

ผ่านหมอกควัน มีอบอุ่น

มีมิตร มีเจือจุน

ขอบคุณ สรรพสิ่งงาม

มุมสงบ

วันคุณภาพศรีนครินทร์ปีนี้จะจัดในวันที่ 23 มิ.ย. 58 ส่งโปสเตอร์ผลงาน 4 เรื่อง นับว่าเป็นจำนวนมากสุดเท่าที่เคยส่งมา คิดว่าเมื่อทำงานคุณภาพแต่ละชิ้น หากได้เผยแพร่จะทำให้เราได้เติบโต เสียงจากผู้เยี่ยมชมบอร์ด จากกรรมการHAคือแรงบันดาลใจที่ดี ก่อให้เกิดการพัฒนา ปรับปรุงงาน และที่สำคัญน้องๆที่ตึกจะได้มีส่วนร่วมนำเสนองานด้วย คนหน้างานมาเอง ได้ซึมซับบรรยากาศวิชาการ เติมพลังเพื่อสร้างผลงานชิ้นต่อไป

ข่วงนี้ปิดเทอม

ในทางการเรียน ทำตัวให้ว่างๆ ทำใจให้สบายพักยก7วัน ดูแลตัวเอง ดูแลสุขภาพ

ก่อนจะหาหัวข้อและลุยงานวิชาการต่อ ต้องเขียนเค้าโครงวิทยานิพนธ์ เพื่อเตรียมลงทะเบียนวิชาวิจัยปี2

แต่อย่างไรงานก็ยังเป็นหลัก

ชีวิตดำเนินต่อไป