พระท่านว่า  ถ้าเรายังยินดียินร้ายในโลกธรรม แสดงว่าเรายังไม่รู้ถึงคุณค่าของนิพพานเลย เรายังยินดีพอใจในเรื่องโลกๆอยู่มาก 

อะไรที่ไม่ต้องการให้คนอื่นทำกับตนเอง ก็อย่าไปทำกับคนอื่น 

แต่ที่ผ่านมาเราไม่เคยแม้แต่จะคิด แต่คนอื่นก็มักจะมาทำกับเรา

นั่นมันคงหมายถึง ของเก่า เราเยอะอย่างเขาว่าจริงๆ ...........

"ต้องมีอุเบกขา ไม่ทำจิตใจให้อยู่ในอารมณ์โกรธ ใครจะว่าเราอย่างไรก็ให้เฉยเอาไว้ มีงานเราก็ทำไปเรื่อยๆ เขาด่า เราก็อย่าไปโกรธเขา บางคนเกลียดเรา เราก็อย่าไปเกลียดเขา เมื่อเราไม่ถือโทษโกรธใคร จิตใจก็ไม่ร้อน ไม่ทุกข์ ใครว่าเราบ้า เราก็เฉยเสีย"

โอวาทธรรม
หลวงปู่สุภา กันตะสีโล

ทำไมเศร้าจัง ในโลกนี้ยังมีผู้หญิงแบบในเพลงนี้จริงหรือ......

คนนี้ไงเล่าที่เราเลือกเอง   ทั้งดีทั้งเก่งโหวตให้ท่วมท้น ^-^

โรคขี้น้อยใจ เป็นโรคของคนที่อยู่ดีไม่ว่าดีก็ทุกข์เอง เจ็บปวดเองได้ตลอดเวลา 555 ท่าจะจริง 

(คนชอบแกล้ง)

แคร์อะไรๆน้อยลงแล้วมีความสงบสุขเรียกว่า ‘ปล่อยวาง’ แคร์อะไรๆน้อยลงแล้วฟุ้งซ่านอยู่ดีเรียกว่า ‘ทำเป็นไม่แคร์’ 

^_^

บางทีเราต้องโฟกัสชีวิต เหมือนช่างภาพนะ

ช่างภาพสามารถถ่ายสิ่งที่ไม่คิดว่าน่าจะมีมุมที่น่ามอง  

แต่พอผ่านสายตาที่ฝึกหัดมาอย่างช่ำชองแล้ว เมื่อกดชัตเตอร์ คือการเลือกมองในจุดที่ดีในชีวิตนั่นเอง

แต่ก็อีกแหละเราจะเลือกเป็นช่างภาพอาชญากรรมหรือช่างภาพแนวสร้างสรรค์

ก็อยู่ที่เราเอง

(purity mind)

บาปจะเกิด ความผิดพลาดและมลทินติดตัวจะมีต่อเมื่อเราไปยุ่งกับคนมีเจ้าของ บุญ จะเกิด ความถูกต้องและราศีสง่าจะมีเมื่อเราคบกับคนดี มีธรรมะ ในลักษณะที่เกื้อกูลให้กันและกันเจริญขึ้นทั้งทางโลกและทางธรรม (ดังตฤน)

ใช้อินเทอร์เน็ตมากไปก็ไม่ค่อยดี ตีหนึ่ง ห้านาที ! นอนดึกอย่างนี้ แล้วจะไปเรียนกี่โมงดีล่ะเรา ..... อิอิ

เอา ปฏิจจสมุปบาท http://www.nkgen.com/1mainpage1024.htm#title มาฝาก...ยาก แต่หากพิจารณาอย่างละเอียด คงไปได้เร็วขึ้น เมื่อกี้ได้คิด ไตร่ตรองดูว่า ทั้งที่เราอ่าน ฟัง มาก็มาก แต่ไปไม่ถึงไหน ตามที่ควรจะเป็น ซึ่งเห็นได้จาก ใจตน เวลามี ผัสสะ พอมาเจอหัวข้อนี้ น่าสนใจ เป็น ธรรมอันลึกซึ้งดี

ขอบคุณเจ้าของเว็บ และคุณดอกไม้สีชมพู

คงไม่ต้องถึงขนาดอยู่บนหิ้ง อยากบอกว่า...จริงๆ ก็ แคร์เหมือนกัน คุณชาย....

กรุณาอยู่ในระยะของความคิดถึง ซึ่งฟังแล้วก็ขำๆ ทำให้นึกไปถึงคนแต่งเพลง*_* (อะไรมันจะปานนั้น..อิอิ) เห็นว่าเปาวลี เค้าร้องเพราะดี เลยมีมาฝากให้ฟังกันเพลินๆ

เปลี่ยนรูปให้แล้ว  ชอบเพลงนี้ 

ช่วงวันหยุดยาวนี้ ได้มีโอกาสทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ มีความสุขจัง ยังไม่อยากกลับเลย ขออยู่ต่ออีกสักวันเถอะ..งานฉัน ระหว่างหยุดได้คิดทบทวนชีวิตในอดีต และดูปัจจุบัน ว่ามันเป็นยังไง สิ่งที่ได้เริ่มมองเห็นอนาคต นิดๆ แต่ยังยึดติด...ความเป็นอิสระ หากว่าไม่ยึดติด ก็คงจะคิดได้เองว่า กรรมที่ทำมาไม่ว่าจะทางดีหรือไม่ดี มันมีความยุติธรรม ในตัวของมันเอง อยู่แล้ว (เอ....แล้วจะเข้าใจบ้างมั้ยน้อ....) 

ไม่รู้จะบอกทางยังไง แต่มันรู้สึกได้ทุกที ที่จาม การเอาชนะใจตัวเองนี่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด ปล.สงสัยคงจะยึด(ติด) ไปอีกนาน

ผปค.มาช่วยลูกแก้ 0 มีงี้ด้วยเหรอนี่ ! มันเครียดนักเชียว  เลยมาพักสมองเข้า Go to พรรคการเมืองชื่อ "เกษตรอินทรีย์"  อารมณ์ดีขึ้นและ หายเครียดเลย ทำงานต่อดีกว่า

ได้อ่านคำกลอน แม่น้ำมูล แล้วซึ้งดี:) อารมณ์สุนทรีย...ทำให้คิดถึง..เพลงของ คุณพิทักษ์ "ดอกคูณบาน" เลยลองค้นในเน็ตให้ชาว โกทูโน ฟังจะได้มีพลัง ในการทำงาน 

จาม น่ะสิ  แถมมีสองทีเกือบทุกวัน พอจามเสร็จ ก็แช่ง(คนที่ชอบแกล้งเรา)ว่าขอให้เค้าคนนั้น...จามมากกว่าเรา ห้าๆๆๆ    พรุ่งนี้วันหยุด คงไม่มีใครมาปลุกเรามั้ง ถึงแม้จะปิดเทอม เราก็ยังต้องไป รร. อยู่ดี ก็มีงานต้องทำ นิ 

ปล.ช่วงนี้มาแค่อ่าน+รายงานตัว มัวอยู่นานไป จะไม่เป็นผล(เดี๋ยว....งานเข้าแล้วเศร้าเลย)   

จาม อีกแล้ววว... เลยแวะมาดูบันทึก รู้เลยว่า "เป็นห่วง" ก็คือ ห่วงที่คอยผูกมัดใจเรานี่เอง..อิอิ ปล.ว่างหรือไม่ว่างก็อ่านทุกวัน (มันติดห่วงแกะก็ไม่ออกกก..ก นิ) พรุ่งนี้ก็ตื่นไปทำงานพร้อมความ สดชื่น ละกันเนาะ ชาว go to know

อ่านทุกบันทึก ยามดึกดื่นแบบนี้ (ตีอะไรแล้วก็ไม่รู้) ยังคงมีแต่สาระดีๆ บางทีก็มีอะไรขำๆ ทำเอาเราใจอ่อน พลอยนอนดึก มัวเปิดอ่านบันทึก.... งานยังไม่เสร็จเลย อิอิ...นอน ดีฝ่า

ความรู้สึกแบบนี้...... มันคืออะไร ไม่นะ.... พพจ.ช่วยด้วยยยย..........

คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงหลาน คิดถึงต้นไม้ที่บ้าน จะตายไหมนะ (คงไม่มีใครตายเพราะความคิดถึงหรอกมั้ง)

จันทรุปราคาเต็มดวง

เมืองนครสวรรค์น้ำแห้งแล้ว บิ๊กซี ตลาดศรีนคร คึกคักมาก แต่ลำบากตรงรถติดเป็นชั่วโมงนี่สิ เซ็งเลย