ดอกไม้


Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๖๗๗๓ |

"เล่มที่ ๓"

หนังสือใหม่ ชื่อ "คบเด็กสร้างแบรนด์"
ที่เขียนโดย "อาจารย์สมเกียรติ รุ่งเรืองวิริยะ" แห่งมหาวิทยาลัยรังสิต
ไม่เคยจำชื่อผู้เขียนได้สักที แต่หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มที่ ๓ แล้ว
ที่ซื้อมา ต่อจาก "ปิรามิดหน้าเสาธง" และ "วิชาตกเขา"

งานเขียนของอาจารย์ถึงแม้เป็นงานเขียนด้านการตลาด การประชาสัมพันธ์
แต่ที่ผมชอบ คือ เรื่องเล่าของอาจารย์เป็นเรื่องเล่าภายในมหาวิทยาลัย
ซึ่งนั่นคือ ผมชอบเรื่องเล่าแบบนี้เป็นการส่วนตัวมานานแสนนาน
ซื้อหนังสือไป ๆ มา ๆ เป็นเล่มที่ ๓ เฉยเลย 555

7
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๒๙๕๓ |

"ใครสักคน"

...

อยากจะมีใครสักคนที่ตรงนี้
หลับฝันดีตักอุ่นอุ่นหนุนแทนหมอน
เดินทางเดียวเปลี่ยวดายในการจร
ความอาทรความรัก ใครสักคน

ผ้าห่มอุ่น หมอนกอด พลอดแสงดาว
แมวร้องหง่าว กอดฉันอีกสักหน
เดินคนเดียวเปลี่ยวใจในกมล
ใครสักคน เพียงสักคน มาค้นใจ

...

3
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๒๙๕๗ |

"การให้บริการสถานพยาบาลที่ผมไม่เข้าใจ"

เมื่อนักศึกษาป่วยยามค่ำคืน ...

ครั้งแรกที่มีปัญหา คือ โรงพยาบาลนครพิงค์ เราส่งเพราะใกล้ที่สุด แต่เป็นโรงพยาบาลที่ไม่ได้เป็นเครือข่ายรักษา ไป ๒ ทุ่ม ได้ยามากินตอน ๕ ทุ่ม

ครั้งที่สองวันนี้ คือ โรงพยาบาลสยามราษฎร์ ที่เราส่งไปที่นี่ เพราะห้องพยาบาลของมหาิวิทยาัลัยใช้บริการของที่นี่มาตั้งอยู่ แต่พอไปก็ไม่รักษาให้อีก บอกว่า ต้องมีใบส่งจากมหาวิทยาลัย และล่าสุด คือ ไม่มีการร่วมมือเรื่่องสิทธิ์รักษา ๒ - ๓ ปีแล้ว โอ้ย ไม่เข้าใจมหาวิทยาลัย ทำอะไรเนี่ย

ตอนนี้กำลังจะย้ายไปที่ โรงพยาบาลช้างเผือก ที่เขา (ไหนก็ไม่รู้) บอกว่า เป็นเครือข่ายการรักษาอยู่

เด็ก ๆ วิ่งวุ่นมาก ... รองฯ อยู่เชียงราย ให้เจ้าหน้าที่ไปดู ๑ คน และอาจารย์อาวุโสอีกท่านกำลังตามไป ผมกลับมาถึงบ้านนานแล้ว ได้แต่โทรประสานให้ตลอดเวลา

ขออภัย ผมไ่ม่เข้าใจ ระหว่าง สิทธิ์ที่พึงมี กับ มนุษยธรรม ???

7
4
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๒๗๓๙ |

"ชีวิตครูหอ"

ใช้ชีวิตผ่านมาหนึ่งคืน ณ วิทยาเขตใหม่ กับ เหตุการณ์มากมายที่เกิดขึ้น

เมื่อวานหลังจากวิ่งวุ่นในวิทยาเขตเก่า (หลัก) ในการนำนักศึกษาไปห้องพยาบาล ไปขอใบรับรองการเป็นนักศึกษาจากสำนักวิชาการฯ แล้วต้องไปรับฟังปัญหาต่าง ๆ จากอาจารย์ประจำหอพักหลัก

เข้ามาถึงวิทยาเขตใหม่ราว ๆ สี่โมงเย็นแล้ว ก็เรียกประชุมนักศึกษา มอบหมายงานการตอบแบบสอบถามสองชุด นักศึกษาที่เข้ามาจากในเมืองกลับมาราวหกโมงเย็น ผมขี่รถเครื่องไปดูเด็ก ๆ เดินออกกำลังกายและออกไปสำรวจร้านค้าฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัย และไปดูร้านค้าที่จะมาลงที่งานวันไหว้ครู ณ หอประชุมใหญ่ ในวันพรุ่งนี้

กลับมาที่อาคารที่พัก เด็กที่พาไปฉีดยาเมื่อกลางวัน เกิดอาการแน่นหน้าอก ทำให้ต้องตัดสินใจโทรหาเจ้าหน้าที่ให้เอารถตู้มารับไปโรงพยาบาล ตอนนั้นก็ราว ๆ สองทุ่มแล้ว เป้าหมายที่คิดไว้ คือ โรงพยาบาลนครพิงค์ เพราะใกล้และปลอดภัยที่สุด

ได้รถตู้แบบเก่ามา ใช้ลมจากภายนอก อากาศค่ำ ๆ ดีมาก ๑๕ กิโลเมตรถึงโรงพยาบาล เด็กมีเพื่อนมาสองคน เอาเข้าฉุกเฉิน สารถีเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลวิทเขตใหม่ที่อยู่เวรพอดี เขาก็รีบมากจนมาแต่ตัวเหมือนกัน

ระหว่างรอการวินิจฉัย เลขาฯ โครงการโรงเรียนแห่งความสุข ซึ่งพักอยู่ใกล้ ๆ โรงพยาบาล แวะมาดูอาการเด็ก พร้อมกับ หลาน ซึ่งโชคดีมากที่หลานเป็นผู้ช่วยพยาบาลอยู่ที่นี่พอดี

ธรรมะจัดสรร การมารวมตัวของคนที่มาช่วยเหลือเด็กทั้งนั้นเลย

ตกลง ... อาการแน่นหน้าอกที่เกิดขึ้นจากพฤติกรรมการทานยาของเด็ก คือ ทานยายาก และไปบี้ยาให้ละเอียดก่อนทาน ทำให้มันคั่งค้างตรงลำคอและช่วงก่อนถึงกระเพาะอาหาร ทำให้เกิดอาการหายใจลำบาก

หลานเลขาฯ กระซิบด้วยว่าเป็น Hypervate ประมาณโรคเครียด วิตกกังวลสูงด้วย (โรคหลังน่าจะตรงเป๊ะครับ)

ตกลงไม่ได้ทานข้าว เพราะข้าวจากแม่ครัวมาพอดีกับที่ต้องออกไปโรงพยาบาล

ชีวิตครูหอ 555

6
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๒๗๑๙ |

"วางแผนเพื่อแผนที่วาง"

กลับมาบ้านอยู่กับแม่ กับแมว เรียบร้อย กลับมาใช้ชีวิตง่าย ๆ หลังจากต้องไปดูแลเด็ก ๆ ที่หอพักชั่วคราว ณ วิทยาเขตใหม่ ๒ คืน ๓ วัน 

พรุ่งนี้มีสอนนักศึกษาระดับ ป.บัณฑิต ณ มหาวิทยาลัยหนึ่งในเชียงใหม่ ตามที่อาจารย์ที่เคารพเชิญเอาไว้ทั้งวัน ยังมิได้เตรียมตัวใด ๆ สงสัยต้องใช้ "ก็อกสอง" ประสบการณ์ล้วน ๆ ;)...

จะว่าไปสงสัยต้องเขียน Planner ใน Google Calendar แล้วล่ะ เพราะได้รับการจองตัว จองวันเวลาไว้ตลอด ๒ เดือนนี้ แถมยังมีสอนของตัวเองอีก

ว่าจะไปใช้ชีิวิตสันโดษในป่าในดอย ยังไม่ได้เขียนหนังซงหนังสือกับเค้าเลยเนี่ย มัวแต่ทำหน้าที่คุณครูหออยู่เนี่ย ;)...

7
4
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๒๗๑๗ |

"งานยุ่งนิดนึง"

๒ - ๓ วันนี้ ถือว่า บันทึกอนุทินน้อยลง แสดงถึงว่า มีภาระงานที่ยุ่งมากขึ้นสำหรับการดูแลนักศึกษาครูเป็นเลิศ เมื่อวานนี้ที่เดินทางเข้าไปเรียนและรับน้องที่วิทยาเขตในเมือง การเดินทางกลับวิทยาเขตใหม่ ประชุมเมื่อคืน จัดห้องเรียนใหม่ รวมถึงเช้านี้ที่ต้องแก้ไขปัญหาอุปกรณ์โสตฯ ภายในห้องเรียน

เล่ารายละเอียดให้ฟังว่า ได้ประกาศโครงสร้างกรรมการหอพักใหม่ให้ทุกคนต่างทราบในหน้าที่ของตนเรียบร้อยแล้ว ยังติดขัดคือ ฝ่ายวิชาการที่ต้องขอแยกงานบางงานออกไปเป็นอีกฝ่าย เพราะถือว่า หนักเกินไป กำลังรอดูบุคคลที่เข้ารับผิดชอบ

การขอทุน กยศ. ประมาณ ๑๙ คน จาก ๔๑ คน นั่นแสดงให้เห็นฐานะของเด็กมีปัญหาในทุกเรื่อง รวมถึง การทานข้าวในแต่ละมื้อด้วย เป็นปัญหาที่คณะฯ และมหาวิทยาลัยต้องแก้ไขอย่างเร่งด่วน

การรับน้อง ... การที่นักศึกษากลุ่มนี้มีครูของดูแลอยู่ทำให้รุ่นพี่ไม่ค่อยกล้าออกนอกกรอบมากนัก อีกทั้งความสามัคคีค่อนข้างอ่อนแอ ไม่เข้มแข็งเหมือนสมัยของผมที่เคยเรียนมา

วันนี้บ่าย หรือ เย็น เด็ก กยศ. ควรจะต้องกลับบ้านอีกครั้ง เพื่อไปตามล่าหาลายเซ็นของพ่อแม่ ผู้ค้ำประกัน ผู้รับรองที่บ้านให้เสร็จ มิฉะนั้นอาจจะต้องขาดเรียนได้ โดยเฉพาะคนที่อยู่บ้านไกล

บันทึกเพื่อจดจำและระลึกถึงไว้ในฐานะครูผู้ช่วยอาจารย์ประจำหอพัก และครูผู้ช่วยอาจารย์ที่ปรึกษา คือ ช่วยหมด ;)...

4
4
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๒๗๑๐ |

"บอดแต่กาย ใจไม่บอด"

... ระหว่างการเดินลงบันไดตึกการศึกษาพิเศษ มีเด็กกลุ่มหนึ่ง คนที่สามจับบ่าเพื่อนคนที่สองด้วยมือทั้งสองข้าง คนที่สองจับบ่าเพื่อนคนที่หนึ่ง เพื่อนคนที่หนึ่งจับราวบันได เดินชิดขวาไว้ พร้อมพูดคุยและบอกทิศทางให้กับเพื่อนอีกสองคน ...

เค้าทั้งสามคน "ตาบอด" เค้าเป็นเด็กพิเศษ ซึ่งใช้ชีวิตที่ตึกนี้เป็นประจำ มากกว่าห้องเรียนที่เขาเข้าไปเรียนกับเด็กปกติเสียอีก

ผมเดินสวนเขาจึงตะโกนบอกพวกเขาดัง ๆ ว่า "ดีมาก ๆ ช่วยกันนะ เป็นเพื่อนกัน ต้องช่วยกัน"

เด็กทั้งสามหันหน้ามาหาผมอย่างช้า ๆ ตามเสียงที่ได้ยิน พร้อมกับตอบกับมาว่า "ขอบคุณครับอาจารย์ สู้ สู้ ครับ"

แล้วเราก็เดินจากกันตามเส้นทางเดินของเรา เด็กเดินขึ้น ผมเดินลง พร้อมกับหัวใจเปื้อนยิ้มติดตัวไปด้วย

มีเพื่อนดีเพียงหนึ่งไม่ถึงร้อย ดีกว่า ร้อยเพื่อนคิดริษยา นะครับ ;)...

5
2
นาง อวยพร แจ ออละมาลี
เขียนเมื่อ

หน้าฝนกับอาชีพครูปฐมวัยมันช่างลำบากจริงๆเพราะเด็กปฐมวัยเขาจะมีความชอบที่จะเล่นกับน้ำเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้วดังนั้นหากวันไหนวันตกในช่วงบ่ายๆจะลำบากมากเพราะเป็นช่วงที่เด็กรอผู้ปกครองมารับครูจะเผลอไม่ได้เลยล่ะเพราะเขามักจะแอบลงไปเล่นน้ำจนชุดเปียกปอน ครูจะไม่สบายใจเลยเมื่อเห็นผู้ปกครองดุเด็กต่อหน้าคุณครูเพราะเสื้อผ้าเปียกปอนเพราะน้ำ อยากให้หน้าฝนผ่านไปเร็วๆจังเลย

2
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๑๖๘๗ |

วันนี้ไม่มีสอน แต่มีภารกิจอื่นเข้ามาจนไม่สามารถพักได้สักวัน

* เคลียร์งาน "วีรกรรมทำเพื่อศิษย์"

* ทำแนวการสอนสำหรับวันพรุ่งนี้ 2 วิชา

* ประชุมสาขาตอนบ่ายแก่ ๆ

* ไปโฮงเฮียนสืบสานฯ กับท่านรองฯ และคณะ

1
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๑๖๘๖ |

วันนี้ (๑๔ มิ.ย.๕๔) วันเกิดแม่ เป็นปีแรกในรอบหลายสิบปีที่แม่อยู่ข้าง ๆ ด้วย

ตอนเช้า เอาผ้าไปส่งรีด ... ซื้อดินปลูกต้นไม้มาให้แม่ ... แล้วก็ย้ายเฟิร์นข้าหลวงลงกระถางใหม่

ตอนสาย จะไปเอาบัตรประชาชนสักหน่อย แผนกดันปิด Update ฐานข้อมูล

ตอนเย็น แม่ฝากซื้อพวกขิงผง โอวัลติน ไมโลซอง

1
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๑๖๕๘ |

ผมเป็นคน Low Tech ทางโทรศัพท์มือถืออย่างมาก เพราะมักจะไม่ค่อยสนใจ Option อื่น ๆ แค่โทรเข้า โทรออก ส่ง SMS ได้บ้าง ก็พอแล้ว

ตอนนี้เป็น Nokia 5233 ที่ซื้อมือสองมาจากตลาด แต่บางทีเพื่อนมักจะบ่นว่า โทรเข้าไม่ได้ แกปิดมือถือเหรอ มักจะต้องไปบอกเพื่อน ณ ที่ทำงานเสมอว่า ที่บ้านไม่มีคลื่น กับ โทรศัพท์เหมือนจะมีปัญหาตลอด บางทีก็ต้องบูทเครื่องใหม่สักรอบ ถึงจะใช้ได้ แต่ก็ไม่มีปัญญาซื้อโทรศัพท์ใหม่ จะให้ซื้อใหม่ ขอเอาเงินไปซื้อขนมให้พ่อแม่กินดีกว่า

เวลาเข้าสอนจะปิดเสียงเอาไว้ เหลือแต่สั่น หากใครโทรมาจะโทรกลับภายหลังเสมอในเบอร์คนที่เมมเอาไว้

แต่จะไม่มีการปิดมือถือโดยเด็ดขาด เพราะหากพ่อแม่เกิดเหตุฉุกเฉินจะช่วยเหลือกันไม่ทันกาล

1
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๑๖๕๐ |

กรรม คือ ผลของการกระทำ

กรรมมีเผ่าพันธุ์เป็นของตัวเอง

ทำอย่างไร ได้ผลเช่นนั้น

แรงตก เท่ากับ แรงสะท้อน

ไฟริษยาจะเผาผลาญตัวเอง

(อิจฉา คือ คิด แต่ริษยา คือ ลงมือกระทำ)

1
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๑๖๔๘ |

"ปาก" ของคนที่ประกอบไปด้วย โทสะ โมหะ โลภะ สิงสู่อยู่

สามารถเผาบ้าน เผาเรือน รวมทั้งเผาตัวเองให้วอดวายได้ผลอย่างชะงัก

และความย่อยยับอับจนจะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า หลังจากไฟได้มอดลง

ความเดียวดายและร้อนรนจะอยู่กับตัวเองไปตราบนานเท่านาน

1
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๑๖๔๗ |

การที่มนุษย์เกิดมานั้นก็เพื่อทำความดี และไม่เบียดเบียนผู้อื่นทั้งกาย วาจา และใจ หากมนุษย์คนใดเที่ยวไล่ไปบอกคนอื่นว่า กำลังทำความดี แต่กลับไปเบียดเบียนผู้อื่นทั้งกาย วาจา และใจ มนุษย์คนนั้นหาใช่ได้เรียกว่า ทำความดีไม่

1
0
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท