ดีใจมาก ๆ ที่คืนนี้ ( 23 ธันวาคม 59 )

ลุงวอญ่า และ พี่ ( ลืมถามชื่อ) แวะมาบ้านคุณมะเดื่อ

ระหว่างที่เดินทางกลับบ้านพัทลุง และรับเอาต้นไม้

... มะงั่ว ... สามสิบ ...... กะเหรี่ยง .... ไปด้วยแล้ว

" เราต้องพบกันอีก....ชันชี....ชันชี "

วันนี้..นักเรียนย้ายมาอีก ๒ คน ยินดีต้อนรับนักเรียนคนที่ ๘๑...และแล้วก็ก้าวข้ามผ่านเลข ๘๐ มาได้..ฝันเป็นจริงแล้วหรือนี่...แปลกใจเหมือนกัน..ว่ามาถึงวันนี้ได้อย่างไร วันที่โรงเรียนในชุมชนที่เล็กมากๆ แต่มีเด็กมากกว่า ๘๐ คน....... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/620734

| อนุทิน ... ๗๘๓๒ |

"ภาพถ่ายแห่งกาลเวลา"

เขียนบันทึกจากการเดินทาง ... "ภาพถ่ายแห่งกาลเวลา" ... (วัดอุโมงค์ (สวนพุทธธรรม) อ.เมือง จ.เชียงใหม่)

ผมพยายามให้นักเรียนเรียนรู้ไปด้วยกัน เด็กเก่งสอนเด็กอ่อน พี่สอนน้อง สะท้อนผ่านกิจกรรม ทำให้นักเรียนมั่นใจและภูมิใจในตนเอง...โดยไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง.....

รายงานนี้ช่วยยืนยันว่า การใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพเอาชนะได้แม้แต่พันธุกรรมไม่ดีที่เราอาจจะมีติดตัวมา จากการวิเคราะห์โอกาสเสี่ยงในช่วงสิบปี พบว่าในผู้ที่มีพันธุกรรมเสี่ยงซึ่งใช้ชีวิตแบบไม่รักษาสุขภาพ มีโอกาสเสี่ยงต่อหัวใจวาย 10% ในขณะที่มีพันธุกรรมเสี่ยงเหมือนกันแต่ใช้ชีวิตที่ดีต่อสุขภาพ โอกาสเสี่ยงนี้ลดลงครึ่งหนึ่งทีเดียว แานได้จาก Genetic risk, adherence to a healthy lifestyle, and coronary disease. N Engl J Med 2016; 375:2349-2358. DOI: 10.1056/NEJMoa1605086.

เรื่องน่าอายแบบนี้ คนที่ทำก็คงหมดความน่าเชื่อถือไปทันทีไม่ว่าจะเคยมีผลงานมามากขนาดไหน หากประพฤติเช่นนี้ได้ก็ไม่สมควรแก่การนับถืออีกเลย จดหมายเปิดผนึกถึงผู้ที่คัดลอกบทความไปเป็นของตัวเองฉบับนี้ น่าจะช่วยเตือนสติผู้ที่คิดจะทำได้บ้าง เป็นจดหมายจากผู้วิจัยที่ส่งงานตีพิมพ์ในวารสารที่มีชื่อเสียงอย่าง Annals of Internal Medicine ว่าผลงานที่ส่งตีพิมพ์แล้วไม่ได้รับการพิจารณาลงพิมพ์ มีผู้เอาไปตีพิมพ์ในวารสารอื่นในสองสามเดือนให้หลัง เนื้อความเป็นสิ่งที่ผู้วิจัยเขียน แต่ชื่อผู้วิจัยทั้งหมดและสถานที่เปลี่ยน เมื่อสืบสวนก็ปรากฎว่าผู้ที่เอาไปตีพิมพ์คือผู้ที่ทำหน้าที่ทบทวนงานตีพิมพ์ว่าเชื่อถือได้และมีคุณภาพพอจะตีพิมพ์หรือไม่ (reviewer) แต่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกซึ่งมีผลงานตีพิมพ์มากว่า 50 เรื่อง ซึ่งเขาก็ยอมรับและขอถอนงานวิจัยที่ตีพิมม์นั้นออก แต่ไม่มีการลงโทษหรือรับผิดชอบอื่นๆใดจากต้นสังกัด เจ้าของเรื่องก็เลยเขียนเป็นจดหมายเปิดผนึกนี้ขึ้นมา เพื่อเตือนสติผู้ที่จะทำในอนาคต และแจ้งบรรณาธิการวารสารนี้ด้วย เพราะเขาบอกว่าบางสถาบันอาจไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่ แต่ในวงการควรจะถือเป็นอย่างยิ่งและไม่ควรให้นักวิจัยคนนี้เป็น reviewer อีก อ่านได้จาก Dear Plagiarist: A Letter to a Peer Reviewer Who Stole and Published Our Manuscript as His Own. Ann Intern Med. 2016. DOI: 10.7326/M16-2551.

แวะมาบอกมิตรรักแฟนเพลงทุก ๆ คนว่า....

" คิดถึงทุก ๆ คนจ้าาา "