ช่างเริ่มงานซ่อมบ้านมาได้สี่วันแล้ว มองไปรอบบริเวณบ้าน หลายๆอย่างดูดีขึ้น ผิดกับวันที่มาเห็นบ้านตัวเองครั้งแรก ยากยิ่ง ทำใจแทบไม่ได้  วันนี้ครัวยังใช้งานไม่ได้ อาหารเช้าต้องดั้นด้นไปหากินเองแถวปากซอย. จะให้เด็กในบ้านไปซื้อให้ก็เกรงใจ เพราะทุกคนในบ้านช่วงนี้งานเพียบเหนื่อยตลอด

จิบกาแฟ หลังอาหารเช้า แล้วเริ่มเดินสำรวจซอยจรัญ 63 จนสุดซอย มากกว่าครึ่งกุลีกุจอ ม่วนอยู่กับงานทำความสะอาดและซ่อมบ้าน สังเกตดูแววตาของเพื่อนบ้านในซอย เริ่มมีชีวิตชีวา  วิถีชีวิตใกล้เป็นปกติ แต่วิถีเงินในกระเป๋าของเจ้าของบ้านแต่ละคน จะปกติกันไปหมดทุกคนย่อมเป็นไปไม่ได้……..ตราบใดที่หัวใจยังเต้นอยู่ ก็ต้องสู้กันเรื่อยไป