อนุทินล่าสุด


ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ผู้นำ/ผู้บริหาร ที่ไม่สามารถสร้างความศรัทธา หรือแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่นได้นั้น คงครองใจใครได้ลำบากยิ่ง ...



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

เมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้รับการทาบทามจากครูเก่ง อาจารย์ ดร.ขจิต ฝอยทอง ให้ไปช่วยกันจัดกิจกรรม "การสอนและการจัดการเรียนรู้อย่างไรให้ผู้เรียนมีความสุข" กับครูระดับประถมของ เขต ๒ สุพรรณบุรี ที่โรงเรียนวัดสระยายโสม จำนวน ๑๓๐ ท่าน ศน.ผอ.ลำดวน ๑ ในผู้จัด และ Blogger ได้มอบหนังสือ ๑ เล่ม รวมเรื่องสั้นรางวัลยอดเยี่ยมนายอินอะวอร์ด ปี๕๔ โดย เรื่อง "เหตุการณ์แม่บ้านกรีดร้อง" ของคุณวรณัฐ ตั้งขบวนบุตร นักเขียนอิสระ ได้รางวัลนี้ไป ขอบพระคุณคุณครูลำดวน ไกรคุณาศัย มา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ

                                   Large_img_2206-1



ความเห็น (1)

ชอบหนังสือเล่มนี้เหมือนกันครับ

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

พูดได้คำเดียวว่า สุดยอด! ขอชื่นชมผู้กำกับการแสดง กำกับเวที/ฉาก บทประพันธ์ทั้งบทละคร และบทเพลง นักดนตรี(บรรเลงสด) เสื้อผ้าหน้าผม แสงสีเสียง .. และนักแสดงทุกๆ ท่าน กับ ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล

              



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

คืนชีวิตสู่ธรรมชาติ : จากนี้ไปอีก ๓ เดือนกับการละวางทำร้ายสัตว์ งดทานเนื้อสัตว์ตลอด ๓ เดือน กับการปาวารณาเข้าพรรษา .. ขอทุกชีวิตจงเบิกบาน!



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

จงอย่าติดสุข!

ผ่านพ้นไปกับงานปฏิบัติบูชาและการเสวนาวิชาการเพื่อสุขภาวะทางปัญญาในวาระ ๑๐๐ ปีชาตกาลหลวงพ่อเทียน จิตตสุโภ ที่สถาบันพัฒนาสุขภาพอาเซียนมหาวิทยาลัยมหิดล กับคณะสังคมศาสตร์ฯ ศูนย์เบิกฟ้าธรรมาศรม รร.อนุบาลพลอยภูมิ รร.อนุบาลจุฑาภรณ์ ร่วมกันจัดงานนี้ขึ้น ..

หลังจากการทำวัตรเช้าและกล่าวสัมโมทนียกถา โดย พระราชกิตติเมธี เจ้าคณะจังหวัดสระบุรี วัดพระนอนจักสีห์วรวิหาร จ.สิงห์บุรี ท่านได้เดินมาที่ริมห้องประชุมเพื่อให้กำลังใจกับคณะทำงาน ท่านให้หลักคำสอนมากมาย แต่ที่ติดใจมากที่สุดคือ จงอย่าติดสุข เพราะถ้าเราติดที่จะอยู่เพียงแค่ความสุขเท่านั้น ซึ่งสามารถทำให้เราหลงไหลและจะทำให้รู้สึกตัวได้ยาก เพราะฉะนั้น จงอย่าติดสุข .. ขอกราบนมัสการ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

สุขนิยม : ความพึงพอใจพื้นฐานเพื่อเสริมพลังใจตน

                   

Nice n lovely pc from my lovely bro :

ฝรั่งเศสตอนใต้ หรือ Provence ซึ่งมีความสวยงามมากๆ อากาศดี ดอกไม้บานเต็มเมือง โดยเฉพาะลาเวนเดอร์กำลังสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอมไปทั่ว ผู้คนน่ารัก อาหารอร่อย เลยรวบรวมความสุขทั้งหมดส่งมาให้เป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้า .. สุขสันต์วันเกิดนะครับ / พี่ต้อม

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ขอบพระคุณ สำหรับหนังสือ Art สวยๆ ที่บอกเล่าเรื่องราวของเมือง New York ตั้งแต่การค้นพบ การสร้างและขยายเมือง การอพยพย้ายถิ่นฐานของผู้คน ไปจนถึงเรื่องของ อาหารการกิน ดนตรี กีฬา และเรื่องราวของ 911 จาก ผศ.ดร.วิรัตน์ .......

                             

Great Cities Through The Ages : New York
Summery : Illustrations and text provide and overview of the history of New York City, from its founding by the Dutch in the 1600s to the present day.



ความเห็น (4)
  • เป็นหนังสือที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับเมืองและพัฒนาการของประเทศสหรัฐอเมริกา ที่บันทึกและเล่าถ่ายทอดอย่างพิพิถันด้วยวิธีเขียนรูปทั้งเล่ม จัดวางอาร์ตเวิร์คและพิมพ์อย่างดี ผมซื้อไว้ชุดหนึ่ง เป็นเรื่องของเมืองเวนิช นิวยอร์ค ปารีส และเลือกเล่มเมืองนิวยอร์คนี้มาฝากอาจารย์ณัฐพัชร์เพราะอาจารย์ณัฐพัชร์เคยไปเยือนอเมริกามาช่วงหนึ่งแล้ว
  • ผมซื้อไว้นานแล้วครับ แต่ตั้งใจว่าจะมอบให้อาจารย์ณัฐพัชร์เพื่อร่วมแสดงความยินดีเมื่อเริ่มทำงานที่มหิดลอีกครั้งน่ะ เตรียมการไว้ในใจ แล้วก็ได้มอบให้จริงๆ
  • คงได้ใช้เป็นไอเดียสำหรับทำงานและนำเสนอข้อมูลต่างๆอย่างสร้างสรรค์นะครับ เป็นหนังสือที่ทำงดงามดี 
  • ขอบพระคุณอาจารย์อย่างมากค่ะ ชอบจังค่ะ =)
ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ขอคารวะแด่ 'ครู'

          "ครู" คำๆ นี้ช่างใหญ่หลวงยิ่งนัก ครู คนนี้ของใครๆ ที่เป็นเสมือน พ่อ พี่ และเพื่อน เป็นกำลังใจ เป็นสิ่งแวดล้อมที่ดีให้กับเรามาตลอด ๒๐ ปี และคงจะเป็นต่อไปถ้าเรายังได้พบกันอีก หรือจะไม่ได้พบกันอีกเลย ...

          ในขณะที่เรากำลังจะมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นในชีวิต ประหนึ่งครูจูงมือเรามาถึงฝั่ง เรากำลังจะแข็งแรง และรู้สึกปลอดภัย แต่แล้วครูก็กำลังจะละมือจากเราไป ถึงมือนี้จะละไปเราเชื่อว่ากำลังใจคงมีมาให้กันอยู่เสมอ (มือนี้คงจะไปจูงมือคนอื่นๆ ต่อไป) และมือนี้จะอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป .. (ต่อไปอาจต้องพกพระ) ^^"

          ครู ..........................................................
          ครู ......... ใครนะช่างเปรียบครูเสมือนเรือจ้าง



ความเห็น (2)

พระคุณของครูยังอยู่ในใจของศิษย์เสมอนะคะ..มีภาพดอกเข็มที่หน้าบ้าน มาคารวะครูด้วยค่ะ..

  • ขอบพระคุณพี่ใหญ่มากๆ ค่ะ =)
ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ
  • งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา .. (ทุกครั้งไปหยั่งงั้นรึ??)


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

เพราะใจรักและความรับผิดชอบต่อหน้าที่

เมื่อวานออกจากที่ทำงานค่ำเล็กน้อย แต่ก่อนเข้าบ้านขอแวะโลตัสเอ๊กซเพรสเพื่อซื้อของใช้จำเป็น ด้านฝั่งตรงข้ามมีตลาดสดขนาดใหญ่ที่เพิ่งเปิดใหม่ เห็นเวทีขนาดใหญ่ที่กำลังมีการแสดงลิเกคณะหนึ่งอยู่ คงจะเป็นการเปิดตลาดอย่างเป็นทางการหรืออย่างไร คณะลิเกซึ่งจัดมาเต็ม แสงสว่างของสปอต์ไลท์บนเวทีดูยิ่งใหญ่อลังการไม่แพ้คอนเสิร์ตเลยเชียว ชุดลิเกที่ประดับเพชรแสงระยิบระยับทะลุมาถึงฝั่งตรงข้ามของถนนจนแสบตา ทั้งร้อง ทั้งรำ ทั้งเต้น แต่ด้านหน้าเวทีกลับมีผู้ชมแค่ ๓-๔ คน  คนแถวนี้คงไม่ชอบลิเกหรืออาจเหนื่อยจากการทำงานอันหนักหน่วงในวันแรกของสัปดาห์จึงไม่มีความสุนทรียในการชมการแสดง แต่นักแสดงร่วม ๑๐ ชีวิตที่กำลังร้องรำอยู่บนเวทียังแสดงกันอย่างมีจิตวิญญานของนักแสดง เรียกได้ว่า 'เดอะ โชว์ มัส โก ออน' อาจจะด้วยใจรักในการแสดงศิลปะวัฒนธรรมไทยบวกความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานของตนและคณะแม้ผู้ชมจะมีเพียง ๔ คนเท่านั้น ..



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

การดูแลคนด้วยใจ มีความหมายที่ยิ่งใหญ่พาสุขใจ

สัปดาห์ที่แล้วหลังการประชุมของชมรมผู้สูงอายุ ได้ชวนเพื่อนๆ ไปทำธุระ รวมทั้งไปไหว้พระทำบุญและทานกลางวัน ระหว่างทางผ่านรพ.ห้วยพลูจึงแวะเยี่ยมพี่ที่ทำงานซึ่งเป็นโรคปอดเรื้อรัง ต้องอยู่กับถังอ๊อกซิเจนตลอดเวลา มีแต่ทรงกับทรุด พี่เค้าไม่สามารถไปทำงานได้หลายเดือนแล้ว ค่าใช้จ่ายก็สูง พ่อกับแม่อายุกว่า ๗๐ ปีมีเงินบำนาญนิดหน่อยก็หมดไปกับค่ารักษาพยาบาล จนแม่ต้องขายทองไป ๒ บาทแล้ว ได้ยินแบบนี้จึงชักชวนเพื่อนร่วมสมทบทุน ประนึงทำบุญกับพี่เค้าแทน ตามค่ายาที่แม่เพิ่งจ่ายไปเมื่อสักครู่รวมกับค่าแท๊กซี่เพื่อกลับบ้านในวันนั้น เห็นแม่ยิ้มแบบสบายใจขึ้นก็ให้โล่งอก นับว่าเป็นการดูแลคนด้วยใจของเพื่อนร่วมงานกับสุขภาวะของทั้งครอบครัวแม้เพียงเล็กน้อยก็ทำให้สุขใจ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย แต่ที่เราทุกข์เพราะเราคิดว่าเราคือปัจจัยสำคัญ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

"หินก้อน แรกร่วง ลงพื้น          ก้อนอื่น ร่วงตาม ทับถม
กลบมิด ก้อนเก่า เจ้าจม          สะสม เป็นทาง ให้เดิน"

                                            - มูลนิธิโกมลคีมทอง -

อิฐก้อนหนึ่งของการวิจัยปฏิบัติการสร้างสุขภาวะสังคมแนว Community-Based Research ของชาวมหิดล [คลิ๊ก]



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

"จากโคลนตม นาบัว กระทั่งสู่หิ้งพระ ล้วนคือผู้ร่วมทุกข์สุข ต่างร่วมสร้างและเป็นความดีงามของกันและกัน" ชะตากรรมร่วมกันของบัวทั้งสี่เหล่า : วิถีสังคมของชาวนาบัว โครงการวิจัยและพัฒนาประชาคมพุทธมณฑล โดย ผศ.ดร.วิรัตน์ และคณะ

จากบันทึก ชีวิตวัยรุ่น คือ ครอบครัวและนาบัวที่ทำกินแห่งนี้ ดอกบัวช่อนี้ได้ขึ้นหิ้งพระเพื่อปฏิบัติบูชาให้งดงามทางจิตใจ ..

          Large_lotusfrommahasawas



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ก้าวแรกของการทำวิจัยของโรงเรียน

เมื่อ ๑ เดือนก่อนได้รับการติดต่อจากท่านอาจารย์วิยดา ทองคำ อาจารย์ใหญ่ และอาจารย์พงศ์พิบูล ศุกระมูล ผู้จัดการ โรงเรียนราชบุรีบริหารธุรกิจ และโรงเรียนพิบูลสงครามอุปถัมภ์ จังหวัดราชบุรี ให้มาช่วยเสริมศักยภาพคุณครูของทั้ง ๒ โรงเรียนในด้านการทำวิจัยในโรงเรียน จำนวน ๖๐-๗๐ ท่าน งานนี้ต้องขอขอบพระคุณท่านอาจารย์วิรัตน์ คุณพี่กานต์ และคุณเริงวิชญ์ ที่ได้มาช่วยเติมเต็มให้ และเพื่อเป็นก้าวแรกในการทำงานวิจัยของคุณครูทุกๆ ท่านค่ะ ..



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

                   

  • ได้รับเสื้อแล้วนะค่ะ ขอบคุณน้องมะปรางสำหรับกิจกรรมดีๆ และขอบคุณทุกท่านที่ร่วมกิจกรรมถอดบทเรียนในครั้งนี้ค่ะ =)


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

... การรอคอยด้วยความหวังของแม่คนหนึ่ง
เมื่อลูกชายคนเดียวของครอบครัวต้องจากบ้าน
และเดินทางเข้าเมืองเพื่อหางานทำ ...

'... ก่อนที่เราจะประสบความสำเร็จ เราจะต้องพบกับความเจ็บปวด ฉันจะรอเขาด้วยความหวัง ....'



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

พื้นฐานจิตใจอันดีงามของเด็กน้อย

เมื่อหลายเดือนก่อนได้พบกับเด็กชายคนนึงอายุคงไม่เกิน ๑๐ ขวบ หนุ่มน้อยยกมือไหว้และหันไปเล่นวิดีโอเกมส์ต่อ ครั้งที่ ๒ หนุ่มน้อยลากมือฉันไปดูของสะสมของเขา 'เบนเทน' พร้อมอธิบาย ฉันทำท่าสนใจแม้ว่าไม่รู้จักว่าเบนเทนคืออะไร จนครั้งล่าสุดเราเจอกันช่วงงานงิ้วหนองบัว และในวันสุดท้ายของงาน พวกเรานั่งพักเหนื่อยหลังจากเก็บนิทรรศการ หนุ่มน้อยหันมาเห็นฉันไม่มีเก้าอี้นั่ง ก็ลุกขึ้นและชี้ให้นั่งแต่บอกว่าไม่เป็นไร ซักพักแอบสักเกตุว่าพ่อหนุ่มเดินไปด้านหลังเต้นท์เพื่อหยิบเก้าอี้มาให้ฉันนั่งจนได้ เด็กอายุ ๗-๘ ขวบที่ไม่ช่างพูดแต่แสดงท่าทีมีน้ำใจต่อผู้คนโดยไม่ต้องร้องขอ พื้นฐานจิตใจดีแบบนี้สะท้อนไปถึงคุณพ่อคุณแม่ที่ต้องขอชื่นชม ..



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

การสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง คือ การที่ได้คิด ตัดสินใจ และลงมือทำ ด้วยตนเอง เมื่อวานนับว่าเป็นวันที่ฉันได้กำหนดใจ และพร้อมที่จะทำสิ่งดีๆ นั้น หลังจากได้ละวางคน สัตว์ สิ่งของ ที่ทำให้ฉันไม่มั่นคงและไม่ปลอดภัยในชีวิต ฉันนอนคิดทั้งคืนด้วยความกังวลใจ แต่ตื่นพร้อมรับมือกับมันด้วยอารมณ์สดใส

ฉันมีบาตรน้อยไว้หยอดเหรียญ ในวันที่ฉันรู้สึกดี และวันที่ฉันต้องการกำลังใจ และวันนี้ฉันกำลังจะทำสิ่งดีๆ ให้กับตัวเอง .. พอคิดดี ทำดี ยังเกิดสิ่งดีๆ ขึ้นอีก เมื่อฉันพบซองที่เก็บไว้ในสมุดบันทึกนั้นมีเงินค่าวิทยากรหลงอยู่ .. ฉันหยอดไปหลายเหรียญในบาตรน้อยพร้อมยิ้มให้กำลังใจกับตัวเองก่อนออกจากบ้านไป =)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

๒๓ เมษายน ๒๔๘๙ 
รัชกาลที่ ๘ เสด็จพระราชทานปริญญาบัตร ณ มหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ ซึ่งเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในรัชกาล ..

(อ้างอิง : Mahidol University Archives and Museum Newsletter : จดหมายข่าวหอจดหมายเหตุและพิพิธภัณฑ์มหาวิทยาลัยมหิดล, ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๑ เดือน มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๔)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ขอบคุณ คุณช้างน้อยมอมแมม สำหรับผ้าพันคอ ใครจะรู้ว่าซื้อผ้าพันคอเป็นของฝากจากไต้หวันในช่วงหน้าร้อน แล้วจะได้ใช้ทันทีคะ =)

                   



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ขอบพระคุณ พี่ณัฐรดา สุขสุธรรมวงศ์

                   

ได้รับ คู่มือวาดภาพสีน้ำแนวพฤษศาสตร์แบบง่าย 'กุหลาบวาดง่ายแต่เนี้ยบ' แล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับลายเซ็นต์ที่ปกในด้วยค่ะ .. ภาพกุหลาบที่ส่งมาให้เป็นที่ระลึกอยู่ที่หน้า ๗๔ ด้วยค่ะ ดีใจจังเลยว่าต้นฉบับอยู่ที่เรานี่เอง และชอบบทคุยท้ายเล่มที่ชวนคุยเรื่องทักษะด้านมิติสัมพันธ์จังเลยค่ะ สำคัญค่ะสำคัญ ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ =)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

พุทธมณฑล : เมื่อเย็นวานออกไปทานข้าวกับท่านอาจารย์และทีมที่ร้านประจำ แวะทักทายกับพี่พนักงานเสิร์ฟที่คุ้นเคยกันจึงทราบว่าพี่เค้าเป็นชาวสงขลา ที่กำลังประสบภัยพิบัติ บ้าน ไร่นา เสียหาย พ่อของพี่เค้าโทรฯ มารายงานให้ฟังทุกเช้าว่ามีอะไรเสียหายบ้าง เมื่อวานบ้าน วันนี้ไร่นา ระหว่างพี่เค้าเล่าให้ฟัง ตาก็เริ่มแดง เริ่มมีน้ำตาปริ่มๆ แล้วเอ่ยต่อไปว่า 'ค่าเทอมลูกๆ ที่คิดจะเก็บไว้จากการขายข้าวรอบนี้ เปิดเทอมหน้าจะทำยังงัยดี' ฉันได้แต่จับมือพี่เค้าบีบเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ เท่านั้น .... ขอให้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นโดยเร็วด้วยเถิด ......



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

ขอเธอจงเป็นดั่งทานตะวัน

ได้มีโอกาสกลับไปที่ มรภ.เทพสตรี ลพบุรี อีกครั้ง แต่ให้ใจหายที่การก่อสร้างแล้วเสร็จ เพราะว่าตั้งใจจะไปทักทายเด็กน้อยดวงตาแป๋วแว๋ว "น้องเมย์" << [คลิ๊ก] อีกครั้ง แต่เมื่อการก่อสร้างแล้วเสร็จนั่นหมายถึงแคมป์ของผู้ก่อสร้างต้องขยับไปรับงานอื่นต่อ น้องเมย์ ก็คงติดตามแม่ของเธอไปที่อื่นเช่นกัน ..

"น้องเมย์เอ๋ย หนูไม่ได้เป็นเพียงแค่ดอกหญ้า แต่จะเป็นทานตะวันที่เฉิดแสงไปตามแรงฝันของหนูนะจ๊ะ"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ณัฐพัชร์
เขียนเมื่อ

@74970 ขอส่งกำลังใจให้แก่คุณแสงฯ และครอบครัวค่ะ ขอคุณอำนาจ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่คุณแสงฯ นับถือ ช่วยคุ้มครองน้องเพชรให้ปลอดภัยด้วยค่ะ ..



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท