ดอกบัว ในสระน้ำที่ ต.เชียงเครือ อ. เมือง จ. สกลนคร 

ของคุณ จิราพร ศิริโชค .กาพย์ยานี ๑๑

บัวแดง แรงสียอ แดดแสงทอ ล้อเริงลม

แต้มแต่ง เมืองพนม เชิญชวนชม ตระการพันธุ์

สีคล้าย บานเย็นหวาน กลีบผสาน สีสวยสัน

อีกกอ อ้อต่างกัน สีขาวนั้น  อมเหลืองปน  

 ............................................

ดอกบัว ในสระน้ำ ณ ตำบล ที่เชียงเครือ

บัวขาว เจ้างามเหลือ เมื่อเคียงอยู่ คู่กับใบ

กลางดอก กลีบเหลืองทา ล้อมขาวพา ดูไฉไล

บางดอก เป็นจั๋งใด๋ เฮ็ดตูมไว้ บ่ได้ซม.

กระเพาไก่ใข่ดาว กาพย์ยานี ๑๑

กระเพา ไก่ใข่ดาว ลงคลุกข้าว เอามาผัด

เติมพริก ออกรสจัด พริกไทยซัด เข้าผสม

เหยาะรส เค็มอีกหน่อย ป่นเกลือฝอย ซอยมะยม

ออกหวาน น้ำตาลอม ตักใส่จาน ทานได้ เร๊ย.ย..

ไม่พึงใจ

แต่แล้ว ก็ยังมิทันทบทวน

จบกระบวนถ้อยความ

สุขฉ่ำหวานตาม เศร้าสุขแสนทราม

น่าขัน....

ต่อไปนี้ เหลือแล้วรอยยิ้ม เลิศเลอ

ได้เสนอปนความละเมอไปวันๆ

ผิดไปเพียงครั้งเดียว

พลาดไปเพียงครั้งเดียว

ลืมเกลียว สัมพันธ์ กันสิ้นไป

คนที่ พลาด ความดี

ชีวิตนี้ยังดีได้ ถ้าต้องการ

ทำไมโง่ มานาน

ปราถนาทำดีได้ จากใจจริง

ทำไมด้อย ปัญญา

ปารถนาไปเจอสิ่ง หันไปเจอสิ่ง แล้วไปเจอสิ่ง

ไม่พึงใจ....

ฟ้า หรือยังต้องมีสีคราม

ตกเวลาทิวายาม

อยากจะถามความ สดแห่งสีคราม

อยู่ไหน...

ทำได้

ทำอะไร ย่อมทำได้ ถ้าอยากทำ

อยากก่อเวร เซ่นกรรม ก็ทำได้

ใครอยากทำ แต่ความดี ก็ทำไป

หลังความตาย ตัดสินได้ ด้วยการกระทำ

ไกลเกิน..

ไร้ มวลหมู่ดาว ไม่พราวฟ้า

แสง มัวนภา พาฝน หม่นเวหา น่าเศร้า

สาย ลมสู่มา หน้าหนาว

เห..มันต์ผ่านคราว ราวนี้ หนาวเจ็บ หนาวใจ

*อยู่กันไกลเกินอ้อน มาจากจรกันไป  คนที่เคยได้อยู่ อาศัย

ถิ่นที่เคยเกี่ยวเก่า เขตแขวงเฮาล้อมกาย กลุ่มชนเฮาเคยเข้า ปราศรัย

โอ้ใครกันหนอ..เฝ้ารออยู่หลาย

หวิว ปลิวผลัดมา พาใจหาย

สาย ลมช่วยไป เตือนร้อง อย่าหมายปอง ไกลเกิน..

โธ่เอ๋ย..

เข้าระบบพอพบหน้า ภาพเรา

มองเห็นเส้นหนวดเตรา ขาวย่าง

หน้าผากกลมผ่องใส คี้วตก ตีนกา

ร่วงโรยโอยอ่อนล้า นี่หน้า มนุษย์ตน

ย้อนหลัง...วันเพ็ญเดือนเด่นฟ้า 

วันเพ็ญเดือนเด่นฟ้า มาฤา

งามไหนได้นามระบือ เทียบได้

ฟ้าม่านประดับดวงเรือง เหลืองทาบ

น้ำนาบอาบแสงจ้า ส่องหล้า มาเยือน

(ขอยืมภาพมาพรรณา)

หอมจันทร์เจือ

หอมกลิ่นจันทร์ ปนเจือ เอื้อแสงอ่อน

วอนจันทร์อ้อน ขลุ่ยแผ่ว แว่วหวานหา

หอมจันทร์เจือ เมื่อผสม ลมผ่านมา

ร่ำโชยครา สาบนาสา ข้าฯชื่นเย็น

วงดนตรีคณะไม่ไล่ไม่เลิก

กาพย์ยานี ๑๑

ระนาด บรรเลงรับ ฉิ่งตามจับ ขับเสียงมา

ทุ้มล้ำ พร่ำพรรณา ตามลีลา พารำพัน

ขลุ่ยหวีด วังเวงเร้า เดี๋ยวดังเบา คลุกเคล้าฝัน

ด้วงอ้อน อู้อยู่กัน ส่งเสียงสรร สัมพันธ์ไป

จะเข้ เรียงเสียงแจ้ว จบเพลงแล้ว หรือไฉน

เสียงทอด ถอดถอนใจ ขึ้นเพลงใหม่ ก็แล้วกัน.

แด่ผู้เอกอุดม

สูงส่งศักดิ์ ธ ได้ เทวัญ

วาสนาเพริดบรรเจิดวรรณ ผ่องใช่

บารมีศรีสว่างจับตำแน่งยศ บัลลังค์เวศณ์

ตุนาหงันเฉดคู่ไท้ เทิดแล้ ชาวสวรรค์

คุณให้ดอกไม้สีสวย

ผิวพรรณผุดผ่องแผ้ว แวววรรณ

เปรียบแสงอ่อนอ้อนจันทร์ ส่องทาบ

อรชรซ่อนภิรมย์สม เปลื้องอาบ ทราบมา 

ชมพูอ่อนซ่อนเหลืองซาบ ซึมช่อ ล้อตา.

รับมา - ส่งไป

ความรู้ไทย เข้าในสมัย gotoknow

เดี๋ยวนี้โก้ show online ไปหลายสถาน

รับจากไทย ส่งจากไทย มีมานาน

เพื่อถ่ายทอด ให้ลูกหลาน สานต่อไป

สร้างเพียร

หนึ่งเดียวสร้างเพียรพา หาใด ได้ลือ 

เหนื่อยเพียรสร้างเพียงครือ หาได้

หากเพียรเพิ่มพูนครั้ง สร้างได้ ครบคราบ

เพียรต่างตั้งมารตไว้ ตามสภาพ สร้างเพียร

หน้าแรก

สักวา หน้าแรก ช่างแปลกใจ

สมาชิก เกลื่อนไกล มากหลายที่ 

gotoknow สรรหา ให้พาที

รวมน้องพี่ หนุนนำ ค้ำจุนกัน

ความเห็น

ความเห็น เห็นอย่างไร ใยต่าง ที่มา

สนองตนในอัตตา หยั่งย้ำ

คิดใครได้เป็นกลาง ร่างกรอบ อาเขต

ปรัชญาให้จัดนิเวศน์ไว้ เทศกาล รางวัล

กรรมกวี

กรรมกวี ใช้ให้ทำ ก็ทำให้

กรรมกวี ใช้ทำใหม่ ได้เสมอ

ยอมเป็นเพื่อน แก้เงื่อนเหงา เฝ้าปรนเปรอ

มนุษย์เออ ยังสร้างทำ กรรมกวี

confusion

คิดอะไร เขียนไม่ได้ ไปไม่ออก

จิตมันหลอก ใจมันหลอน จรสับสน

ปัญหามี confution ประจันชน

ดั่งกับแมว กัดหางตน วิ่งวนเวียน

เส้นทาง....หน้าแรก...ณัฐนพ อินทาภิรัต....อนุทิน

เส้นทาง....หน้าแรก.....ณัฐนพ อินทาภิรัต......อนุทิน

เส้นทาง หน้าแรก แปลกนัก

ณัฐนพ เพรียรประจักษ์ อย่างรู้่ผล

อินทาภิรัต แปล่วาดี อยู่ในตน

อนุทิน บันทึกผล ความเป็นจริง

นอนไม่หลับ ลุกมาขยับ gotoknow

ทำผลุบโผล่ คนอะไร ไร้เดียงสา

นั่งหน้าจอ จ้องทำกิจ ไม่นิททรา

โดนเสียงสั่ง จากภรรยา กลับมานอน.