สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิตขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำดีๆที่มีให้ คงจะมีโอกาสได้เจอกันนะค่ะ วันนี้กำลังเตรียมหลักสูตรในการสอนวิจัยชาวบ้าน ……..ก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกัน ว่าจะสอนรูปแบบไหน คงจะต้องขอคำแนะนำจากอาจารย์ด้วยนะค่ะ คงจะต้องให้เวลากับตัวเองในการรวบรวมสติ สกัดองค์ความรู้ที่มีอยู่ ทำให้เป็นหลักสูตรแบบง่ายให้เค้าสามารถเข้าใจถึงกระบวนการวิเคราะห์ปัญหา เก้บข้อมูลโดยใช้เครื่อง มือ IDI, FGD,OBS คงจะทำได้ ไม่ยากเกินเอื้อม……น่าจะสนุกดีเหมือนกันเนอะอาจารย์

สวัสดีค่ะท่านวอญ่า น้องนกเทพารายงานตัวค่ะ ไปปากพะยูนอยู่บ่อย สมัยเรียนพยาบาลที่วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสงขลา หนูเป็นเพื่อนกับมลลูกหมอญาที่หัวควน ไม่ทราบว่าท่านวอญ่ารู้จักหรือปล่าว ได้ไปเยี่ยมโรงพยาบาลบนลูกควนของท่านด้วยนะค่ะ บรรยากาศดีค่ะ ส่งข่าวดีให้ทราบ ตอนนี้พี่ฮะกำลังเลี้ยงเจ้าตัวน้อยคนที่ 2 ที่ย่านตาขาวค่ะ คลอดเมื่อ 17 เมษายน ที่ผ่านมา กำลังมีความสุขกับเจ้าตัวเล็กๆ หลังจากครบกำหนดลาคลอดก็จะย้ายไปที่รพสต ในย่านตาขาวค่ะ ดีใจนะค่ะที่ได้รู้จัก แถมทำงานในสายงานเดียวกันอีก คงจะได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้ข้ามโรงพยาบาลกันเนอะ ………ขอมอบเพลง ศรัทธาให้นะค่ะ ร่วมเป็นกำลังใจในการทำความดีด้วยคนค่ะ

สวัสดีค่ะพี่โอ๋ อโณ ดีใจที่ได้รู้จักค่ะ อยากแลกเปลี่ยนเรียนรู้วิธีการเลี้ยงดูลูก ให้มีวินัย และประสบความสำเร็จทางการศึกษา ให้เค้ามีอิสระในการคิด การตัดสินใจ ไม่คาดหวังให้เค้าเป็นอย่างที่ใจเราต้องการ ให้เค้าเรียนรู้วิธีการดำเนินชีวิต สามารถดำรงชีวิตอยู่ในโลกนี้ได้อย่างมีความสุข ตอนนี้น้องตั้งใจอายุได้ 1 ขวบกับ 1 เดือน ค่ะ และหนูคงได้มีโอกาสขอคำปรึกษาพี่ในการดูแลผู้ป่วย เราอยู่ใกล้ๆกัน คงมีโอกาสได้เจอกันนะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูพี่แอนน้องนกดีใจนะค่ะที่ได้รู้จัก นกเคยเห็นหน้าพี่แอนเหมือนกัน แต่ยังไม่เคยได้คุยกัน อยู่เทพาเหมือนกันคงมีโอกาสได้เจอกันบ้างนะค่ะ บ้านหนูอยู่ท่ามกลางบรรยากาศแบบบ้านๆ ติดริมแม่น้ำเทพา ตกเย็น พาลูกชายไปดูปลาซา ปลาขี้ตัง ดูเรือที่กลับมาจากหาปลา เข้าฝั่ง และดูนกกระยางบินกลับรัง มีสายรมรวยรินโชยพัด เป็นความสุขแบบง่ายๆ แบ่งปันความสุขให้พี่แอนด้วยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณครูนะคะ หนูอยู่แวดวงครูมาตั้งแต่เกิดเหมือนกัน(คุณแม่เป็นข้าราชการบำนาณคุณครู อยู่ในพื้นที่ จังหวัดนราธิวาส) กว่าจะส่งเด็กแต่ละคน ข้ามฟากไปถึงจุดหมาย ต้องใช้ ทั้งแรง ใจ ทั้งพลังรัก ความห่วงใย โอบอุ้มพวกเค้า ………บางคนจบไปทำงานเป็นคนใหญ่คนโต ก็ยังมาเยี่ยมเยียนคุณครูในดวงใจของพวกเค้า หนูประทับใจค่ะ และจะรออ่านเรื่องราวของพี่นะค่ะ

การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว ต้องคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล ของผู้ป่วยแต่ละคน ผู้ป่วยรายล่าสุดในความดูแล เป็นผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย มีความทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด เราเรียนรู้สิ่งที่เค้านำมาช่วยบรรเทาปวดมีหลากหลาย มีการนับลูกสะแบะ กล่าวคำว่า ลาอิลลา อินลัลลอร์(ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอร์) เค้านึกถึงพระอัลลอร์ ให้พระองค์ช่วยให้บรรเทาความเจ็บปวด ใช้การถูนวดจากบุตร ดื่มน้ำจากหินน้ำค้าง(ผู้ป่วยเชื่อว่าช่วยลดปวด) ซื้อโสมผง เอนไซม์ผง(มีเส้นใยFIBER จากผลไม้) จมูกข้าวแคปซูล ยาMO SYR (การแพทย์แผนปัจจุบัน) รวมไปถึงกำลังใจจากบุคคลอันเป็นที่รัก สิ่งเหล่านี้ เค้าบอกว่า ช่วยให้บรรเทาความเจ็บปวดลงได้ ในกรณีเจ็บปวดรุนแรงน้อย ถึงเจ็บปวดปานกลาง

ซึ่งจะเห็นได้ว่าความเชื่อ ความศรัทธาในหลักศาสนา และการแสวงหาทางเลือกอื่นในการรักษา มีผลต่อการช่วยบรรเทาอาการปวดในผู้ป่วยรายนี้ การลงเยี่ยมบ้านผู้ป่วย ได้ประทับใจถึงการดูแลของสามีผู้ป่วย ที่ได้ออกแบบเตียงให้ผู้ป่วยนอน มีโถถ่ายอุจจาระไว้ใกล้เตียงปิดฝาปิดเรียบร้อย ใช้ในการอาบน้ำให้ผู้ป่วย และใช้ในการขับถ่าย