19-21 มิถุนายน 2566 อบรม HA เกี่ยวกับการเยี่ยมสำรวจที่ มข. ได้พบคุณหมอธิ รู้สึกดี ได้พลังบวก ก้าวไปด้วยกัน สานฝัน สานพลังค่ะ

เขียน … ที่บ้าน

“…

เมื่อวาน (๑๗ มิ.ย.๖๖) เอารถยนต์ไปจอดข้างถนน แล้วเดินไปซื้อกับข้าวในกาด (ตลาด) กลับมา พบว่า กระจกมองข้างด้านคนขับ หายไป มองเห็นกระจกนั้นแตกอยู่กลางถนน สันนิษฐานได้ว่า มีคนขับรถที่ไม่ระวัง เฉี่ยวกระจกจนหลุดแล้วแตก แล้วก็ขับหนีไป

วันนี้ (๑๘ มิ.ย.๖๖) โทรแจ้งช่างซ่อมรถยนต์ประจำตัว ให้มาเอารถไปเช็ค และเปลี่ยนกระจกมองข้างให้ด้วย ซึ่งราคาหลายพันแน่ ๆ

ช่วงนี้ดวงตก ชั่ว ๗ ที ดี ๗ หน แล้วกัน

…”

๑๘ มิ.ย.๖๖

ห้าโมงเย็น ยี่สิบเจ็ด

การสอนการทำผลงานให้พยาบาล SMC 23.06.2566

ชี้นำการสร้างโปรแกรมการพยาบาลเพื่อนำไปทำกับผู้ใช้บริการและประเมินผลลัพธ์ การวิเคราะห์และนำเสนอข้อมูล อย่างน้อยพยาบาลเข้าใจ และวางแผนการทำผลงานได้ดี ขอให้ทำได้ถูกต้องและผ่านทุกคนนะคะ

เขียน … ที่บ้าน

“…

ฝนมาแล้วครับ นั่งฟังเสียงฝนตก ตอนเวลาเที่ยงตรง เม็ดใหญ่หน่อย แต่กำลังรอดูว่า จะตกนานไหม เพราะอากาศร้อนจัดมานับสัปดาห์

หากมนุษย์ผู้ที่คิดว่าเราครองโลกได้นั้น กลับมาได้คิดว่า เรากำลังทำลายโลกจากความโลภของเราอยู่ เขาจะกลับมาดูแลโลกใบนี้ต่อไหม หรือเพียงหาอะไรเพียงเพื่อตอบสนองความอยากและความโลภเท่านั้น

โลกมันตอบกลับมาแล้ว มนุษย์จะตอบว่าอย่างไร

…”

๒๙ พฤษภาคม ๒๕๖๖

เที่ยงวัน สิบสามนาที

คิดเองในใจ คล้ายจะปลอบตัวเองอยู่กับการงานในทุกวันนี้ เพื่อให้ตัวเองผ่านพ้นไปอาจไม่ประสบผลด้านการงานแต่อยู่ต่อไปเพื่อผลสำเร็จด้านชีวิต………….โลกนี้ อีก 10 ปีข้างหน้าจะเป็นเช่นไรอยากอยู่รู้เห็นไหม…………ทำร่างกาย จิตใจ ให้อยู่พร้อมในวันข้างหน้า………..วันนี้ทำแล้ว

15 ตุลาคม 2561เพื่อนพ้องน้องพี่ อวยพรมาย้ำเตือนให้นึกขึ้นได้ว่า เป็นวันเกิดพยายามให้เป็นวันธรรมดาของตน และให้เป็นวันพิเศษสำหรับพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิด และพี่ผู้เคยเลี้ยงดูแต่มาคิดดู ทุกผู้คนที่เกี่ยวพัน ต่างเกื้อกูลกัน แม้แต่ลูกที่เราเลี้ยงดูก็เคยมีไม่มากก็น้อยจึงเป็นวันพิเศษจริงๆ ที่หลายๆคำอวยพร อย่างน้อยให้หวนระลึกถึงอดีต คิดอยู่กับปัจจุบัน และคาดหวังในอนาคตให้อยู่อย่างรู้ตัว รู้ทัน กับสรรพสิ่งรอบกาย……………………

หลังเกษียณ เก็บของ 5 ส วนไป กับ การออกกำลังกายยามเช้าอย่างน้อย 3 ครั้งต่อสัปดาห์

วารวันนี้วันพรุ่ง

ก่อนรุ่งอรุณสุขสดใส

ทบทวนปัจจุบัน

เมฆไม่เคยเหมือนเดิม ทุกอย่างไม่เคยอยู่กับที่

แสง (เกือบ) สุดท้าย ในยามเย็น

สอนเสร็จ ตัดสินใจขับรถไปสำรวจเส้นทางไปปาย ณ สามแยกแม่มาลัย

วันเสาร์ที่ 21 กรกฎาคม 2561 มาร่วมงานเปิดหอผู้ป่วยใหม่ เพราะน้องชวนไว้ ..เลยแวะที่ทำงานอ่านpaper รอเวลา…ฝนไม่ตก แต่ฟ้าครึ้ม ต่อด้วยไปรับรีเทนเนอร์ที่คลินิกจัดฟัน เคลียร์งานที่เหลือ เพราะสัปดาห์หน้าต้องเดินทางเยอะ…พอดู.. เป็นงานที่คาบเกี่ยวระหว่างการตอบแทนบุญคุณ และการพัฒนาตนเองอีกระดับ..ทุกอย่างที่ทำมีเป้าหมาย แต่ไม่ลืมคนที่อยู่เบื้องหลัง……………

เมื่อวานเย็นไปเยี่ยมเพื่อนรุ่นน้องป่วยที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ตึกสวยสูงหรูหรา(แต่คงไม่มีใครอยากเข้ามานอนพักหรอกนะ) ถามเจ้าหน้าที่ว่ามาเยี่ยมผู้ป่วยชื่อสกุลนี้ เจ้าหน้าที่ถามว่าใช้สิทธิ์ประกันสังคมใช่มั๊ยคะ เชิญอาคารด้านนอกเลยค่ะตึกสวยสิบชั้นหรูหรา มีบันไดเลื่อนเหมือนเดินเที่ยวห้าง เป็นที่รักษาของคนมีเงินคนจน อยู่อาคารชั้นเดียวด้านนอก แบ่งเกรดแบ่งสิทธิ์ประโยชน์กันชัดเจนเพือนบอก ก็ยังดีที่เขารับสิทธิืประกันสังคมอืม..ใช่

แบ่งเกรดกันชัดเจน

[ อนุทิน … ๙๐๐๑ ]

“…”

เราอย่าพูดคุยกันด้วย “หัวโขน” เลย

“หัวโขน” เป็นเพียงสิ่งสมมติว่า เราเป็นนั่น เป็นนี่

วางมันไว้ตรงนั้นแหละ แล้วค่อยมาคุยกัน

“มิตรภาพ” ที่แท้จริงไม่ต้องหวังพึ่ง “หัวโขน”

เชียงใหม่ (ยามดึก)

๒๐ ก.ค.๖๑