ตื่นเช้ามาอากาศมอซอ อยากเปิดทีวีนอนดูข่าวเรื่องเล่าเช้านี้ แล้วหลับต่ออีกสักตื่น ค่อยลุกขึ้นมาทำกิจประจำวันหุงหาอาหาร จากนั้นก็ต่อยาวไปจนเข้าเวรบ่าย นี่คือชีวิตประจำวันของการอยู่เวรที่ต้องปรับเพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อนอย่างเพียงพอและสดชื่น เพราะการที่ต้องนอนตีสองตีสามจะตื่นเช้าเกินไป ช่วงเย็นยันช่วงคํ่าก็จะเพลียสมองไม่สดชื่นทำงานไม่ไหว

แต่มันก็ต้องมาสะดุด เมื่อพบว่าทีวีจอใหญ่บนฝาผนัง มันดันมีแต่เสียงไม่มีภาพ

เฮ้อ...เซ็งเลย งานเข้าสิแล้วเรา

 ตาสว่างเลย ไม่มีอารมย์นอนต่อ ว่าแต่จะทำใจให้ขุ่นไปไย ดูจากทีวีจอใหญ่ไม่ได้ ก็ดูจากจอคอมหรือเเทปเลตก็ได้ เดี๋ยวนี้มีแอปดีๆ เช่น Dooeii pro ชอบมากจริงๆแอปนี้ เพราะสามารถกลับมาเปิดดู ทุกเรื่องทุกรายการที่พลาด มีรวบรวมมาให้เปิดดูได้อย่างสะดวก เป็นหมวดเป็นหมู่ แถมภาพก็ชัดดี โชคดีที่เคยซื้อไว้ตอนราคายังถูก ล่าสุดตอนนี้ ขึ้นอยู่ที่เก้าเหรียญกว่าแล้ว

นอกจากนี้ยังมีแอปโปรดสำหรับดูหนัง คือแอปพวกซีรี่ย์ต่างๆ ที่ชอบมากคือ Series 9 สําหรับดูซีรีย์ฝรั่ง Series8 สำหรับดูซีรีย์เกาหลี และ Series 5 สำหรับดูหนังจีน เจอเรื่องกระบี่ไร้เทียมทาน ยอดยุทธจักรมังกรฟ้า มังกรหยก ของปี1995 โอ้ยแทบกรี๊ด 

ด้วยเหตุนี้ระยะหลังทีวีแทบใช้แค่เปิดดูข่าว ดูสารคดีอย่างเดียว แต่อย่างไรก็ตาม ข้อดีของทีวีจอใหญ่คือนอนได้เต็มตา และได้อารมย์ ยิ่งต่อสายจากคอมเข้าจอทีวี เปิดดูหนังจากในเนต เช่นหนังจากเวป kodhit.com โอ้ย...ได้อารมย์สุดฟิน

ไม่เป็นไรนะ ตอนนี้ดูจอเล็กไปก่อน ไว้วันหยุดไม่ขึ้นเวร ค่อยนัดช่างยกเครื่องไปซ่อม

ว่าแต่งานนี้ งานใหญ่นะนี่ ก่อนจะตามช่างมยกทีวีไปซ่อม ฉันต้องเคลียร์ห้องรกๆ ของฉันก่อน

ว่าแล้วก็ขอถอนยาวๆ ก่อนปิดอนุทินเช้านี้สักเฮือก  ....เฮ้อออออ

ห่างหายไปนานเลย กลับมาแบบอย่างงง วันนี้ทดลองเขียนอนุทิน โดยผ่าน Note8 ใช้ปากกาเขียนไม่ต้องพิมพ์ รู้สึกสนุกสะดวกและรวดเร็วดีจัง ยิ่งยิ่งชอบนะนั่ ระบบปากกาของ Note 8 ดูเหมือนจะทำงานรวดเร็ว เหมือนใช้ปากกาเขียนเลย อีกทั้งยังแปลงภาษาเป็นตัวพิมพ์ได้รวดเร็วอีกด้วย เหมือนเเขียนลงลมุดจริงๆเลย ชอบจังแบบนี้ เพียงแต่การจับปากกา ต้องลากตามแบบการเขียนอักขระภาษาไทยที่ถูกต้องนะ คนที่ชอบลากตัวอักษรแปลกๆ แบบเขียนการ์ตูน เช่น เวลาเรียนสระไอ บางคนไม่ตวัดไปข้างหน้า แต่พันไปข้างหลังแทน ตอนบนแปลงเป็นตัวพิมพ์ ก็อาจจะแปลงเป็นตัวอื่นได้

หนุกค่ะหนุก แล้วค่อยมาเขียนใหม่นะ

555 ได้พยายามเปลี่ยนรูปแทนตัวใหม่ แต่ทั้งราอันและจอมยุทธหญิง ก็ยังคงเกาะไว้อย่างเหนียวแน่นไม่ยอมเปลี่ยนให้ 555

วันนี้ลองทำรูปเล่นๆ ออกมากลับชอบมาก  เลยเอาขึ้นเดสท้อปตัวเอง แล้วเอามาใช้เป็นรูปประจำตัวซะเลย 555

หลังจากจบเรื่อง เจ้าชายบนหลังคา ชื่อนี้เราตั้งเองแหล่ะ ความจริงน่าจะเรียกว่าเจ้าชายห้องบนดาดฟ้า (rooftop prince) มากกว่า เป็นเรื่องที่สนุกมากๆๆ คนเขียนบทเขาเขียนได้ดีจริงๆ คนแสดงก็แสดงได้ดี พระเอกนางเอกที่ดูแรกๆไม่หล่อไม่สวยเลย หลังๆกลับรู้ว่าว่าทั้งหล่อทั้งน่ารักติดตาไปเลย เริ่มได้มีเงื่อนงำ เนื้อหาแรกๆตลก กลางๆเรื่องพลิกไปพลิกมา หลังๆเศร้าและซาบซึ้ง จบได้ประทับใจ สรุปว่าแนะนำให้ดู ^^

ตอนนี้จบแล้ว กำลังตามมาอีกเรื่องที่น่าดู คือเรื่อง หมอจิน (Time Slip Dr. Jin)เพิ่งมาตอนแรก ดูไปพร้อมๆกับทางเกาหลี  ^^ เห็นดาราที่แสดงแล้ว อดีตพระเอกที่เคยชอบเลย 555555

หรือวันนี้กลายเป็นบุคคลต้องห้ามของเวบ G2K ไปเสียแล้ว เพราะโพสต์บันทึกอะไรไม่ได้เลย T-T

อ่านข่าวเหตุภัยพิบัติทางธรรมชาติแล้วไม่สบายใจเลย รู้สึกว่าความตายมันอยู่ใกล้เราแค่ปลายนิ้ว แล้วสิ่งที่ติดอยู่ในใจมาตลอดทุกวันนี้ คือความฝันที่มันเหมือนลางบอกเหตุ เคยฝันถึงคลื่นยักษ์ที่น่ากลัว ผู้คนที่ล้มตายกันมากมาย ตอนนั้นยังไม่รู้จักสึนามิเลย แล้วต่อมาก็ได้เห็นสึนามิในภาพข่าวยังรู้สึกอึ้งไม่หาย เมื่อต้นปีนี้ก็ฝันเห็นพระอาทิตย์กลายเป็นสีเลือด แผ่นดินไหวสะเทือน มีภูติผีและสัตว์ร้ายออกมาอาละวาด เห็นคริสตัลอันสวยงามบนผนังถ้ำร่วงถล่มลงมา แล้วก็เห็นลมพายุหมุนสีดำบิดเป็นเกลียวสูงพัดเข้ามาทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ทั้ง 5 อย่างมันไม่เคยเกิด ก็นึกว่ามันคงไม่ แล้วปีนี้แผ่นดินไหวกับพายุหมุนงวงช้างมันก็มาเยือนจริงๆจนได้ ...เจ้าประคู้ณ อีกสามเหตุการณ์ขอให้คลาดแคล้วอย่าได้มีเลย

G2K เปลี่ยนไปเยอะเลยเนอะ กลับเข้ามาอีกครั้ง อย่างงงๆ แหะๆ

อาจจะเป็นบทความสุดท้ายก่อนอำลา...อย่างถาวร

บันทึกหลังการอบรม "นั่งคิด..เพื่อบริหารสมอง"

วันนี้เป็นวันที่ 2 ของการสัมมนา ตอนเช้าตื่นแต่เช้าอาบน้ำตั้งแต่ตีห้าครึ่ง เพื่อออกมาใส่บาตรตอนเช้า พระจะพายเรือมารับบิณฑบาตร  ใส่บาตรเสร็จก็มากรวดน้ำที่พระถางต้นไม้ริมน้ำ เพื่ออุทิศผลบุญให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย รวมไปถึงดวงวิญญาณแถวๆนี้ที่ทำให้เมื่อคืนเราหลับรวดเดียวสบายมาก

หลังจากนั้นก๋ไปเที่ยวทะเลน้อย ได้ลงเรือหางยาวดูดอกบัว กับนกน้ำ นกสวยดีเสียดายไม่รู้จัก ส่วนบัวก็สวย บานสะพรั่ง แม้บางแห้งจะเหี่ยวไปบ้าง แต่พอไปสุดทางก็พบกลุ่มบัวสีชมพูแดงบานสวยมากๆ เมื่อกลับขึ้นฝั่งอีกครั้งก็ไปซื้อของที่ระลึก สรุปว่าทัศนาจรครั้งนี้สนุกมากค่ะ

(แอบซุบซิบ.. คนที่รีบกลับ มอ.ไปก่อน ไม่ได้เที่ยว เสียดายไหม อิอิ)

สัมนาวันนี้เรื่องราวน่าสนใจนะ อาหารก็อร่อย เสียอย่างเดียวปวดหลังมาก เพราะต้องนั่งพื้น แม้ว่าจะมีเบาะให้นั่งก็เถอะ ความปวดมันไปลดสมาธิในการฟัง ทำให้ประสิทธิผลสำหรับตัวเราที่ได้รับจึงน้อยกว่าควรจะเกิดขึ้นจริงๆ น่าเสียดาย

วันนี้ไปสัมนาแกนนำ palliative care ที่ลำปำ สนุกดี ได้เจอตัวเป็นๆอาจารย์หมอเต็มศักดิ์ด้วย เป็นครั้งที่สองที่ฟังอาจารย์บรรยาย ครั้งแรกห้าหกปีก่อนแล้วมั้ง โอยๆ นานขนาดนั้นเชียว

ตอนเที่ยงมีอาหารกิน อร่อย รสชาติแบบบ้านเรา อิอิ

ดีใจจังที่นี่มี WIFI ให้ใช้ เลยแล่บเข้ามาบันทึกไว้ซะหน่อย

"กลับมาอีกครั้ง"

เมื่อวันพุธลงเวรเช้าฝนตกหนักมาก เลยถือโอกาสไปตรวจที่คลินิก ENTนอกเวลา หลังจากเป็นหวัดมาครบสิบวันไม่หายเสียทีแถมปวดหูและน้ำมูกเปลี่ยนสี  หมอบอกว่ามันกลายเป็นไซนัสอักเสบไปแล้ว แต่หูยังปกติอยู่ (แล้วทำไมมันทั้งปวดทั้งอื้อได้ล่ะเนี่ย) ได้ยาออกแมนตินมากิน อาการไอและน้ำมูกลดลงหน่อย แต่ว่าปวดหูมากขึ้น ร้าวไปศีรษะทั้งซีก รู้สึกปวดยังกับตอนนั่งเครื่องบินแล้วเครื่องลดเพดานบินลงยังไงยังนั้น ปวดมากจนทำงานแทบไม่ไหวเลย เมื่อวานจึงลงไปตรวจอีกครั้ง หมอบอกว่าหูไม่เห็น signs อักเสบ แต่ก็เปลี่ยนยา ATB และให้ยา NSAID มากิน วันนี้รู้สึกดีขึ้น50% คิดว่าคงถูกกับยานี้แล้วล่ะนะ (แต่ก็ยังปวดหูอยู่เซ็งจริงๆ)

เมื่อวานยังมีเรื่องเซ็งอีกเรื่อง คือลืมกุญแจไว้ในห้อง ต้องตามช่างกุญแจมาไขให้ เสียเงินค่าบริการ 200 บาท เฮ้อ... เป็นเพราะความเบลอมึนเนื่องจากการปวดหูแท้ๆ เดี๋ยววันนี้เอากุญแจใส่กระเป๋าไว้เลย จะได้ไม่ลืมๆๆๆๆๆ

ช่วงนี้มีงานมหกรรมคอมพิวเตอร์ที่ศูนย์ประชุมฯ อยากไป แต่ฝนตกหนักแล้วยังไม่ค่อยสบายแบบนี้ ไม่อยากไปคนเดียวเล้ย ..แงๆ อยากได้ NB รุ่นใหม่แรงดีๆสักเครื่องจัง

วันหยุดหนึ่งวันอันมีค่า ตั้งใจไว้ว่าจะทำอะไรตั้งมากมาย แต่สุดท้ายกลับหมดไปกับการนอน วันนี้ไม่มีไข้แล้ว แค่รู้สึกตัวรุมๆ แต่มันปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว อีกทั้งยังเพลียมากอย่างร้ายกาจจนแทบลุกขึ้นทำอะไรไม่ไหวเลย

วันนี้มีอะไรน่าสนใจที่อยากเขียนบันทึกไว้ในความทรงจำ ขอบันทึกย่อสั้นๆก็แล้วกัน

• พระเทพฯเสด็จพระราชทานปริญญาบัตรที่ศูนย์ประชุมฯ ได้ตื่นขึ้นมาทันเห็นรถขบวนเสด็จผ่านถนนหลังห้องอีกแล้ว
• ตำรวจรับเสด็จมาติดประกาศที่แฟลตฯขอความร่วมมือไม่ให้ตากผ้าหลังห้อง คราวนี้ดีหน่อยที่แจ้งให้ทราบล่วงหน้าหลายวัน คราวก่อนโน้นไม่รู้เลย เก็บผ้าแทบไม่ทัน นี่ถ้าขึ้นเวรอยู่ไม่ได้เก็บ จะเป็นยังไงหนอ?
• เขียนบลอกแรกในรอบปี (มั้ง) การดาวโหลดไฟล์จาก youtube
• ได้ซักผ้าหลังจากขบวนเสด็จผ่าน
• ปิดท้ายวันนี้ด้วยการต้มน้ำอุ่นอาบให้ราอัน ปรากฏว่าเค้าไม่สั่นเลย หมามันก็คงเหมือนเราเนอะ ชอบอาบน้ำอุ่น แต่ก็เฮ้อ...กว่าจะเช็ดขนหวีขนให้คุณชายเสร็จ ใช้เวลาตั้งสองชั่วโมง โอหลั่นล้า.... -_-'

ขอเอาลิ้งค์เรื่องรักฉบับใหม่หัวใจสี่ดวง F4ฉบับเกาหลี มาฝากวางไว้ตรงนี้เผื่อเก็บไว้ดูวันหลัง

http://www.youtube.com/user/ZoeYamI#p/u/146/Coi975DQnPs

ความจริงเรื่องนี้ดูจบไปรอบหนึ่งแล้วในเนต  8 ตอนแรกดูฉบับพากษ์ไทย เสียอารมณ์เรื่องเสียงนิดหน่อย พอไปดูฉบับซับไทย ได้อารมณ์สนุกดีมาก แต่จะว่าไปเรื่องนี้เนื้อเรื่องเว่อร์สุดๆเลย  แรกๆดูไปบ่นไป แต่พอดูแบบสนุกๆไม่คิดอะไรก็เลยหนุกดี คนแสดงหล่อๆทุกคน ไม่เว้นแม้แต่ตัวประกอบ สงสัยทำให้สาวๆดูโดยเฉพาะ 5555 (ทั้งสาวน้อยสาวเยอะ) เท่าที่คุยกัน คนส่วนใหญ่จะชอบพระรองจีฮูนะ แต่เราชอบจุนเพียวมากกว่า เราว่าพระเอกหล่อกว่าพระรองเยอะเลย อ้อ...เกือบลืมพูดถึงไป เพลงประกอบซี่รี่ย์เรื่องนี้เพราะมากเลย เราเอามาทำเป็นเพลงริงโทนมือถือตั้งสองเพลง เราโหลดเก็บไว้เกือบทุกเพลงเลย แล้วเลือกเฉพาะเพลงที่ชอบๆไว้สิบกว่าเพลง ใครอยากได้บอกได้นะ ^__^

มีงานค้างที่ยังรอทำอยู่ดังนี้

• คอม PC คงโดนไวรัสรอส่งซ่อม ยังไม่ได้ซ่อมเลย (ยังไม่รู้ซ่อมที่ไหนดี เพราะคงแบกไปส่งร้านเองไม่ไหว เนื่องจากปวดหลัง คงตามช่างมารับเครื่องที่ห้องล่ะ)
• กำชับตัวเองห้ามเปิดไหดองเพิ่ม ที่มีอยู่ก็โดนเพื่อนในเวบแซวแล้วตั้งฉายา "เจ้าแม่ไหดอง" แล้วล่ะ เอาล่ะนะ ขอหายไข้งวดนี้ก่อน สองเรื่องที่เปิดไว้ ไปเขียนต่อแน่เจ้าค่ะ
• วันที่ 7 นี้ครบรอบวันตายของแม่ นัดน้องสาวไว้ว่าจะไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดโคกนาวกัน ดังนั้นคืนวันที่ 6 ลงเวรบ่ายมา ห้ามนอนดึกนะ เพราะวันรุ่งขึ้นต้องตื่นเช้า
• ใกล้ต่ออายุโฮสต์และโดเมนของเวบชมรมศิษย์เก่า เตือนตัวเองอย่าลืม อย่าเผลอภายในสิ้นเดือน พย.นี้ต้องจัดการให้เรียบร้อยนะ
• อีกเรื่องห้ามลืม แดดออกแล้ว พรุ่งนี้อาบน้ำให้ราอันด้วย เหม็นหึ่งแล้ว 55555

วันนี้แดดสวยจัง เพิ่งนึกได้ว่าวันนี้คือวันลอยกระทงตอนที่เมื่อวานเพื่อนถามว่า "พรุ่งนี้จะไปลอยกระทงที่ไหน" แต่จะไปไหนได้ ไปรับปากขึ้นเวรให้พี่อีกคนไปแล้ว แต่ก็ช่างเถอะนะ เรามันคนโสดไม่มีครอบครัวมีแต่หมาหนึ่งตัวรอคอยอยู่ที่ห้อง ดังนั้นวันลอยกระทงให้คนมีครอบครัวมีลูกน้อยวัยสามสี่ขวบ เค้าได้พาลูกเที่ยวดีกว่า เห็นเพื่อนมีความสุขเราก็มีความสุขละ ว่าแต่พรุ่งนี้วันที่ 3 เขาปริญญากัน รถคงติดน่าดู สงสัยเป็นวันหยุดที่ต้องนอนตีพุงอยู่กับห้องแน่ๆเลย แต่ก็ดี นอนพักเยอะๆเผื่อหวัดจะได้หาย ไข้มาครบเจ็ดวันพอดีเลย คราวนี้ไม่ไปให้เขาเอาไม้แหย่จมูกทำ swab แล้ว เพราะเคยเป็นไข้หวัดมา 2 ครั้ง ไปทำทั้งสองครั้งมัน negaive หวังว่างวดนี้พอไม่ไปตรวจมันคงไม่แจ็คพ๊อตเป็นหวัด 2009 นะ แต่ก็พยายาม keep ตัวเองใส่แมสล้างมืออย่างเคร่งครัดเลย กลัวเอาไปติดคนอื่น (ก้อมันลาหยุดไม่ได้นี่นา ไม่มีคนขึ้นเวรทำงาน สงสารทั้งตัวเอง สงสารทั้งเพื่อนร่วมงาน T___T)

(13 น.) ความจริงวันนี้เวรหยุด แต่พี่ที่วอร์ดขอแลกเวร จึงขึ้นเวรบ่ายต่ออีกวัน นึกไม่ออกเลยว่าจะทำอะไรไปกินเย็นนี้ดี แต่ช่วงนี้เป็นหวัดอยากกินอะไรรสเปรี้ยวๆเข้มๆ ตอนแรกกะว่าจะทำปลากระพงอบน้ำพริกเผา สูตรง่ายๆถือหลักว่าอยากกินรสแบบไหนก็ใส่ไอ้นั่นลงไป เลยเอาน้ำพริกเผามาละลายน้ำ ใส่มันกุ้งเสวย ผงซุปดี น้ำปลาแล้วก็น้ำมะขามเปียก จากนั้นก็โรยคลุกกับปลากระพง ใส่ใบมะกรูด เห็ด มะเขือเทศ พริกขี้หนูแล้วโรยนมข้นจืดสองช้อน เอาเข้าเวฟห้านาที ออกมาชิมรส รู้สึกรสมันยังไม่เต็ม จึงใส่คะนอก้อนรสต้มยำกับเพิ่มน้ำมะนาวและมะขามเปียก ใส่น้ำตาลปรุงรสให้พอดี เอาเข้าเวฟอีกสามนาที ออกมาน้ำข้นขลุกขลิก ชิมรสอีกครั้ง โอ้ย..คราวนี้ออกมาถูกใจใช่เลย ตักข้าวสวยร้อนๆมีไข่ต้มสัก 1 ฟอง แล้วราดปลากระพงอบรสต้มยำนี้ลงไป อร่อยถูกปากถูกคอคนเป็นหวัดจริงจริ๊ง เดี๋ยวสูตรนี้ไว้วันหลังจะทำอีก วันนี้ตักใส่ถุงไปเผื่อคนบนวอร์ดด้วย อิอิ หวังว่าคงมีคนกินเนอะ ^^'

(12.30น.) วันนี้ตื่นขึ้นมารู้สึกแย่กว่าทุกวันนะ ไม่สบายตัวเลย แล้วที่สำคัญคือปวดหัวมากด้วย พอลงเดินก็ปวดเข่าซ้ายอีก ไม่รู้ว่าเจ้าพาลินโดมิกฯโรคเดิมมันจะแอทแทคขึ้นมาอีกรึเปล่า เพราะเวลามีไข้ไม่สบาย มันก็มักปวดข้อ ข้อแดงอักเสบเกือบทุกทีสิน่า แต่จับดูเข่า ยังไม่บวมแดงแฮะ แค่เจ็บเวลาเดินลงน้ำหนักเท่านั้น   ตะกี้ลองวัดปรอทดู นั่นไงว่าแล้วเชียว ไข้ขึ้นอีกแล้ว 38.2 ว่าทำไมถึงได้ปวดหัว เฮ้อ.... ล็อคนี้เวรหกวันรวด ฝืนขึ้นมาสี่เวรแล้ว ยังเหลืออีกสอง ต้องวันอังคารถึงจะได้หยุดหนึ่งวัน คิดว่าถ้ามันยังไข้ไม่เลิก ค่อยไปหาหมอวันนั้น เพราะไข้หวัดเนี่ย หมอเค้าไม่ค่อยทำอะไรหรอก แค่แนะนำให้ดื่มน้ำเยอะๆ ให้กินยาลดไข้ แล้วก็ให้พักผ่อน อย่างมากก็เขียนใบรับรองแพทย์ให้หยุดพัก แต่ถ้าหากว่าเรายังทำงานไหว แล้วจะไปหาหมอทำไมกันนะ  แต่ความจริงถ้าไข้ ไอเฉยๆเนี่ยพอทนไหวนะ แต่ถ้าปวดหัวด้วยแล้วปวดเข่าอีก ท่าจะแย่เลยเรา  อืม...ใจเป็นนายกายเป็นบ่าว น่านะ สู้ต่อไป ทาเคชิ ( คาเนชิโร่ 5555 )

(11.00น.) เมื่อคืนวอร์ดไม่ยุ่งมากเหมือนคืนก่อน เคสที่ยุ่งน่ะไม่ได้อาการหนักมากมายถึงขั้นวิ่งวุ่นหรอก แต่มันหนักแบบว้าวุ่นใจพยาบาลมากกว่า ที่เห็นคนไข้ทุกข์ทรมานแล้วไม่รู้จะช่วยอย่างไรดี เหตุผลสำคัญคือตามหมอยากสุดๆ นี่ถ้าหากออกไปวิ่งหาแล้วลากมือหมอมาดูคนไข้ได้คงทำไปแล้ว บางคนโทรเจอแล้วยังหงุดหงิดใส่อีก เข้าใจล่ะค่ะว่าหมอเหนื่อย แต่มันไม่ควรระบายอารมณ์ใส่พยาบาลนะ เพราะเราก็ดูแลคนไข้ร่วมกัน น้องเล่าให้ฟังว่าวันก่อนมีอยู่คนนึง มาดูเคสนี้แหล่ะ เจาะ ABG คนไข้แล้วห้อง ABG โทรมาว่าเลือดไม่พอรึยังไงนี่แหล่ะ ต้องมาเจาะซ้ำ หงุดหงิดสบถซะน้องๆตกใจ  มาเมื่อคืนเจอคนนี้อยู่เวรอีก รู้สึกเหมือนตกนรกเลย แต่โชคดีที่ลุงคนนั้นได้รับการช่วยเหลือจากหมออีกคนเวรเช้า ใส่ NG ลดอาการพุงอืดจะระเบิดเลยสบายขึ้น จะว่าไปเคสนี้ก็อยากให้หมอใส่ NG ตั้งแต่คืนก่อนแล้ว แต่ปัญหาคือไม่กล้า guide หมอ พยาบาลต้องดูทิศทางลมก่อน ดีไม่ดีเจอดีไม่เพียงโดนด่ากลับ แล้วยังเลี่ยงไม่ทำ เคราะห์จึงตกกับคนไข้ จะว่าไปหมอน่ารักๆมี>70-80% นะ แต่ถ้าใน 100 คนมีแบบนี้สักคน มันก็เครียดเลย

(12.20น.) เมื่อคืนลงเวรตีสองเลยเรา แวะเซเว่นด้วยแต่ไม่ได้ซื้อของกิน เพราะไม่รู้จะกินอะไร ถึงห้องหิวจัดอบแซนวิชไปคู่นึง ไม่อิ่มแฮะ เลยซัดไปอีกคู่รวมเป็นสอง น้องๆใน MSN ขอตัวเข้านอนกันไปหมด นั่งดูโน่นดูนี่ในเนตระหว่างย่อยอาหารแล้วรอต้มน้ำสองกา จากนั้นอาบน้ำอุ่นจัดๆแล้วเข้านอนหลับสบายมาก เมื่อเช้าพ่อโทรมาตอนประมาณเก้าโมงถามว่าอาการไข้เป็นยังไงบ้าง เพราะเมื่อวานตอนคุยทรศัพท์กับพ่อเสียงแหบมาก พ่อเลยรู้ว่าไม่สบาย ส่วนใหญ่ถ้าตอบพ่อก็ต้องตอบว่าดีขึ้นแล้วเพราะไม่อยากให้พ่อกังวล คงไม่ถือว่าบาปใช่ไหม จากนั้นนอนหลับๆตื่นๆเพราะคุณชายราอันเค้าแวะมาเยี่ยมถามอาการอยู่บ่อย มาลงจากเตียงจริงๆก็เที่ยงตรง แต่ดีหน่อยนะ วัดปรอทตะกี้แค่ 37.2 ไม่มีไข้แล้ว สงสัยคงเพราะได้หลับเต็มที่ ทั่วไปรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยนึง เสียตรงที่ไอมากจนหอบเลยนี่สิ  เฮ้อ...เดี๋ยววันนี้เตรียมตัวไปขึ้นเวรบ่ายอีกวู้...สู้ๆ

(15.00น.) วัดไข้ก่อนขึ้นเวรบ่าย ได้ 38 C อีกแล้ว  ไปทำงานทั้งที่ไข้ต่ำๆแบบนี้มาสามวันแล้วง่ะ แต่บนเวรพอมันยุ่งๆก็ลืมไปนะว่าตัวเองเป็นไข้ จะทำไงได้หยุดลาพักร้อนมาตั้งหลายวันแล้วนี่ เมื่อตอนต้นเดือนก็เพิ่งลาป่วยหยุดนอนพักเพราะปวดหลังไปตั้งหนึ่งสัปดาห์ ยังไงก็ไม่อยากลาป่วยให้เพื่อนเขาเดือดร้อนอีกแล้ว เป็นเพราะ "รถไฟฟ้ามาหานะเธอ" แท้ๆ ดูหนังทุกทีต้องออกมาแล้วเจ็บคอเป็นไข้ทุกที คงเพราะนานทีปีหนถึงจะไปดูหนังมั้ง ต่อไปสงสัยต้องไปให้บ่อยกว่านี้ จะได้มีภูมิต้านทานมั่ง หุหุ

รู้สึกว่าวันนี้พูดมากจริงๆ ไปต้มน้ำร้อนอาบดีกว่า อากาศมันหนาวมาก (เอรึว่าเพราะไข้กำลังขึ้นเนี่ย) พร้อมกับอวยพรตัวเองว่าวันนี้ขออย่าให้คนไข้ยุ่งเหมือนเมื่อวานอีกนะ ที่ลงเวรมาขาลากเลย อ้อๆ เตือนตัวเองอย่าลืมใส่ support เอวไว้ด้วย เวลาเดินจะได้ไม่ปวดมาก  เฮ้อ...เบื่อจริงๆ แต่ทำไงได้ เกิดมามีร่างเดียว ครั้นจะเปลี่ยนซะหน่อย ก็ต้องลงทุนตายแล้วไปเกิดใหม่ก่อนโน้น  55555 เอาล่ะว้า ยังไงก็เป็นกันเถอะ ท่องคาถาสู้ๆเข้าไว้ k-jira เอ๋ย ^^

(14.00น.)เพราะเป็นคนชอบเขียน ข้างๆโต๊ะคอมจึงต้องมีพจนานุกรมอยู่ใกล้มือ 1 เล่ม เผื่อมีคำไหนสงสัยว่าเขียนถูกหรือไม่หรือมันหมายความว่าอย่างไร จะได้เปิดดูได้ทันที ส่วนถ้าหากเปิดเนตออนไลน์อยู่ ก็จะเข้าไปหาในเวบนี้ ซึ่งเป็นเวบ พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ (http://rirs3.royin.go.th/dictionary.asp) เพียงแต่ถ้าหากเราพิมพ์ผิด มันก็จะเปิดหาไม่ได้เหมือนกัน  ดังนั้นถึงอย่างไรก็ต้องมีฉบับจริงที่เป็นหนังสือไว้  ของเราชอบใช้พจนานุกรมฉบับใหม่ ของเธียรชัย เอียมวรเมธ นะเพราะมีคำเยอะดี แล้วมีพวกศัพท์ใหม่ๆและคำทับศัพท์ต่างๆด้วย 

อย่างเช่นคำนี้ เพิ่งมีโอกาสได้เปิดหาในเวบพจนานุกรมฯ จึงได้รู้ว่า

อนุทิน

น. สมุดบันทึกประจําวัน.

เง้อ...ว่าแต่ อนุทินของ G2K สำหรับเรา มันจะกลายเป็นสมุดบันทึกประจำชั่วโมงไปไหมเนี่ย แหะๆ