วันนี้เหนื่อยมากเป็นวันหยุดแต่ต้องไปเรียน  พอกลับถึงบ้านอารมณ์ก็เสียมากเพราะภรรยายังไม่ได้ทำกับข้าว  ผมเลยต่อว่าเป็นการใหญ่  เธอเลยยื่นลูกชายตัวเล็กๆให้อายุ 1 ปี  6  เดือนให้ผมไปดูแลและเธอก็ทำงานบ้านของเธอไป  ถึงได้เข้าใจอะไรๆ  มากขึ้น  ไอ้ตัวเล็กไม่ยอมอยู่กับที่เลย  เกิดเป็นหญิงนี้แสนยากลำบากมาก  ทั้งลูกทั้งสามี  อีกทั้งต้องทำงานประจำอีก  น่าเห็นใจจริงๆ  ผมก็เลยไม่บ่นสักคำ  ได้แต่อุ้มลูกเดินไปร้านขายกับข้าว  ซื้อมาม่า  มาต้มกิน  จากการประเมิน  ถ้าให้ผมเลี้ยงลูกผมคงทำไม่ได้