วันนี้เข้ามาอ่านบันทึกของแต่ละท่าน ๒-๓ ท่านให้มีความรู้สึกนึกคิดไปไกลอยู่ โดยเฉพาะเรื่องการเมือง ศาสนา ปรัชญา สังคม ก็เกือบหมดแล้วเหลื่ออีกไม่กี่หมวดเอง ถือว่าเป็นสื่อที่ให้ความรู้ดีแต่ต้องวิจรณญาณให้ดี อาจหลงเอาง่ายๆที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่ ที่คิดว่าไม่ใช่อาจใช่ "เมื่อไรก็ตามที่เราคิดว่ารู้ทัน ให้คิดใหม่"

วันพระครับ พอดีพึ่งเสร็จงานปฏิบัติธรรมก็เลยเหนื่อยหน่อย อะไรก็ดีหมดเสียอย่างเดียวตอนนี้ฝนไม่ตก อากาศร้อนมากเลย อยากอยู่ในที่มีหนองน้ำ ลำธารจะได้เย็นๆนะ

สิ่งที่เราได้รู้อาจไม่เป็นอย่างที่เรารู้ สิ่งที่เราเห็นอาจไม่เป็นอย่างที่เราเห็นฯ

เป็นความจริงอยู่ไม่มากก็น้อย

วันนี้ได้ดูรายการทีวีดีดี ดูแล้วได้ความคิดอ่านมากมายที่จริงรายการคนที่ไปค้นหาอีกคน และต้องหาคนที่ดีๆมาให้คนอีกหลายๆคนได้ดูนั้นดูเหมือนจะไม่ใช่ง่ายเลย ที่จริงรายการนี้ก็มีมานานแล้ว นานๆทีได้ดูก็เลยรู้สึกสะดุดมากๆ รายการวันนี้ก็ได้ดูชาวนาที่ต้องบอกว่าเขาอยู่ได้ด้วยเหตุผลมากกว่าเป็นอยู่ด้วยความชอบใจ

วันนี้ผมยังอยู่ที่บ้านไผ่ มาเยี่ยม(อาศัย)หลวงพี่นรงค์เพื่อนคนเดียวที่มีอยู่ในอำเภอนี้เพื่อนพระที่อุตส่าห์เหลืออยู่ นอกนั้นในอำเภอนี้มีแต่เพื่อนที่เป็นโยม คิดอีกทีเราก็มีเพื่อนเหมือนกันนะนี่ การที่มีเพื่อนน้อยๆนี่ก็มองได้หลายแง่มุม แน่นอนมุมหนึ่งที่มองเห็นได้ทันทีคือไม่เหลือที่ดีๆให้เพื่อนได้มองเห็น(พาล) แต่อีกมุมหนึ่งคือไม่อยากมีเพื่อน(มากๆ)นั่นเอง แต่ที่พระพุทธองค์ได้ทรงคำสอนไว้ว่า ให้เลือกคบแต่คนที่ดีๆ ถ้าสมมุติว่าไม่มีคนดีเลยก็ให้อยู่คนเดียวดีกว่ามีเพื่อนที่ชักนำไปแต่ทางเสียหาย อีกอย่างหนึ่งต้องถนอมน้ำใจเพื่อนๆที่เรามีอยู่ให้มากในทางที่ถูกที่ควร แต่เหตุผลจริงที่ผมไม่อยากมีคนที่พูกพันมากมายก็เป็นเพราะว่าต้องยุ่งยากมาก(เป็นกังวลมาก) สังเกตุจากประสพการณ์ที่เห็นอยู่ทุกวันว่า พระที่มีชื่อเสียงมากประกอบด้วยบริษัทมากมายก็ต้องมีกังวลมากนั้นเอง เป็นความคิดส่วนตัวนะครับ

ว่างจากการเขียนบันทึกมานานเหมือนกัน เป็นพระอย่างผมนี่ว่าจะเขียนบันทึกธรรมๆกับเขาบ้างก็จะเข้าที กำลังมองหาแนวคิดอยู่ขอรับ อีกไม่นานเกินอึดใจจะได้ยล หลังจากที่เขียนแบบเอียงช้าย-ขวามานาน เขาว่าเคร่งศาสนามากไป แต่ก็ดีไปอย่าง แต่คิดอีกที เคร่งก็ถูกว่า ไม่เคร่งก็ถูกว่า จะเอาไงดีเรา

วันแห่งความรักไกล้มาถึงแล้ว สำหรับพระอย่างเราก็อยากมีความรักบ้าง แต่ไม่ใช่ความรักแบบบ้านเมืองเขา ความรักของพระน่าจะเป็นรักแบบเมตตา ปราถนาให้คนอื่นมีความสุขครับ วันนี้เลยใช้สีหวานๆหน่อย อยากสื่อว่าพระรักทุกๆท่าน ขอให้ท่านทั้งหลายมีความรักกันให้มากๆชีวิตจะได้มีความสุข สุข แล้วก็สุข

ดึกๆวันนี้ผมอยู่อำเภอบ้านไผ่ คุยกันตามประสาเพื่อนฝูงที่จากกันมานานมีความสุขที่ได้อยู่ไกล้ๆกับคนที่เราพอใจ มีอุปนิสัยไปในทิศทางเดียวกันที่คุยกันดึกเพราะพรุ่งนี้จะไปช่วยงานอีกที่หนึ่ง แล้วอาจจะแยกย้ายกันไปเลยเมื่องานเสร็จ ไว้เจอกันเมื่อตอนที่เราคิดถึงกันอีกรอบใหม่นะครับ

ตกใจนะที่มีเด็กบ้านระหารรู้ว่าเราเอารูปบ้านเขามาลง แต่ก็ดีใจว่าเราเอารูปบ้านเขามาเผยแผ่สิ่งที่ดีๆคงไม่ว่ากัน ดีใจที่ว่ามีคนรู้ทัน ใครนะสงสัย สงสัย

นานๆทีจะได้เเวะมาหาท่านด้วยความคิดถึง ความคิดถึงที่ดีดี ไม่ใช่ความคิดถึงที่ไม่ดี คิดๆไปแม้แต่ความคิดถึงก็มีหลายแง่ให้คิดนะ สำหรับผมคิดได้สองประการคือ ความคิดถึงที่ประกอบด้วยตัณหา(คิดถึงด้วยรัก) และความคิดถึงที่ประกอบด้วยความดีคือ ฉันทะ พอใจที่ได้เห็นที่ได้ยิน แม้จะไม่ได้ครองฯฯฯฯฯฯฯ

วันนี้ได้ดูรูปท่านพระอาจารย์สำริจ คิดถึงท่านว่าตอนนี้ทำอะไรอยู่ สำหรับบรรพชิตเรานั้นช่วงปีใหม่เทศกาลอย่างนี้ก็ต้อนรับฉลองเหมือนกัน แต่เป็นการฉลองแบบพระพระ ท่านมีความคิดดีครับ ด้วยการพาโยมปฏิบัติธรรมต้อนรับปีใหม่ ๓ วันจากนั้นท่านจะพาคณะผู้ปฏิบัติธรรมเดินธุดงค์ไปนมัสการพระบรมธาตุพนม เสียดายว่าไม่มีภาพให้ท่านทั้งหลายได้ชมเพื่อเป็นบุญตาอีกโสตหนึ่งด้วย เสียดายยิ่งกว่านั้นว่าอาตมาไม่ได้ไปร่วมกับท่านด้วย เพราะช่วงปีใหม่อย่างนี้พระอย่างเราท่านปลีกตัวยาก ทุกหมุ่บ้านต้องการทำบุญเพื่อความสวัสดีในช่วงเทศกาลนี้ พระแต่ละบ้านหายากอยู่แล้วก็เลยต้องอยู่สงเคราะห์อนุเคราะญาติโยม หลังจากที่เขาดูแลเรามานาน ปีใหม่นี้ขอให้สาธุชนฉลองกันอย่างมีความอันเป็นในหลักธรรมตามครรลองครับ สวัสดี

สวัสดีปีใหม่ไทยทุกท่าน อายุกาลผ่านไปได้ปีหนึ่ง

อีกปีหน้ามีค่าควรคำนึง  ระลึกถึงบาปกรรมที่ทำมา

เพื่อสอนตัวมืดมัวไม่ประมาท  ความพลั้งพลาดเป็นครู-วาสนา

ขอความดีคุณพระจงเมตตา จงพบพาความสุขทุกท่านเทอญฯฯฯฯ

วันนี้คิดถึงทุกๆท่านเลยแวะมาอ่าน มาศึกษา(เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอกฯฯฯ)อ่านไปเรื่อยๆหาที่ลงไม่ได้เพราะหลายบันทึกก็หลายความเห็น ตัดใจไม่ได้ว่าอันไหนจริง-เท็จ แต่ว่าก็ดีจะได้มีงานให้สมองย่อย

เรื่องของสามเณรรี ดูจะน่าสนใจมาก แต่ยังแยกไม่ออกว่าจะเข้าข้างใคร ในฐานะที่เราเป็นพระผู้ชายเดี๋ยวจะหาว่าเราช่วยพวกเพื่อน ถ้าจะไม่เขียนอะไรเลยก็เหมือนเฉยเมย เพราะพักนี้เห็นว่าพระคุณเจ้าทั้งหลายจำ(ศิล)ใจหรือเปล่าฯฯฯ

ต่อไปในอนาคตพระจะหายาก เพราะผู้คนจะลืมเลือน คำว่าพุทธจะไม่เคยได้ยินผ่านหูของคนในสยาม ว่าไหม เหมือนในอดีต ถิ่นของพุทธเจ้า "อินเดีย" ผู้คนไม่เคยได้ยินคำว่า พุทโธ  วันนี้หนาวอีกแล้วเป็นระลอกๆเหมือนคลื่น คลื่นลม ระวังลมจะพัดท่านล้มนะครับ (ลมปาก)

อากาศหนาวชาวจีทูเคที่รัก   ถึงวันพักพักบ้างสร้างสมอง

อากาศหนาวหนาวนอก-ในหนาวนอง  อย่าให้ต้องหนาวถึงใจใครบางคน

 มีชีวิตอย่าอยู่ว่างอย่างคนท้อ  อย่าเฝ้ารอเฝ้าหลงวาสนา

เฝ้าแต่เพ้อเหม่อมองกองทองมา ก่ายเกยหน้าบันไดให้ชื่นชม

มีชีวิตให้รู้คู่ปัญญา  วาสนาไม่มีจี้ให้ขน

ขวายเอาทีละน้อยถ้อยไม่จน ปัญญาขนไปได้ไม่เปลืองแรงฯฯฯฯฯ

 ขอจบสมณะวาทีไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อน วันนี้เป็นวันพระอย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยท่านสาธุชนทั้งหลาย อามิตตาพุทธ๐๐๐๐๐๐

พระก็มาจากคนนะว่าไหม จึงดูเหมือนยังวุ่นวายอยู่ แต่ความเป็นจริงพระไม่ใช่ทั้งหมดของความเป็นพุทธ ครับ

ความรักกับความทุกข์มันเป็นของคู่กัน ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์นั้นคนใดเคยรู้ซึ้งกับคำคำนี้มาแล้วบ้าง บางคนอาจคิดว่าตัวเองเคยเจอมาแล้ว แต่จริงๆคำว่าที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์เป็นคำคมยิ่งดูยิ่งเห็นตามความเป็นจริงมากขึ้น

ชีวิตนี่มันมีทั้งดีและไม่ดีจริงนะครับ มันไม่แน่นอนจริงๆแต่ก่อนอ่านหนังสือธรรมะเจอคำว่าไม่แน่นอนก็ยังงั้นๆ แต่เดียวนี้เจอคำว่าไม่แน่นอนกับชีวิตจริงแล้วอึ้งเลย ไม่รู้ว่าความไม่แน่นอนนี่เข้ามาตอนไหน พอมารู้ตัวอีกทีก็เจ็บเสียแล้วฯฯฯ

ธรรมดาของโลกที่กำลังเปลี่ยน ทุกวันนี้คนที่ทำนาช่วงเข้าหน้าหนาวเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าไปพูดให้คนสมัยก่อนฟังใครจะเชื่อว่า "ทำนาตอนหน้าหนาว" ทุกอย่างเป็นไปได้ หน้ามือจะกลายเป็นหลังมือ กงจักรจะกลายเป็นดอกบัวให้คนชื่นชม

แม่จะมาหาที่ชุมพล ดีใจครับหลังที่เที่ยวตะลอน ตะลอน ไปทั่วสุดท้ายก็แม่เราเท่านั้นที่ยังเป็นห่วงเรา

พระคุณแม่เป็นอะไรไม่อาจเอ่ย

ที่ลูกเคยเอ่ยว่ารักสมัคสมาน

แต่ตอนนี้ลูกเป็นพระอยู่สำราญ

ใจต้องการอยากกอดแม่อีกสักครา

วันนี้ได้อ่านข่าวที่ส่งต่อมา เรื่องการข่มขืนใจผู้หญิงคนหนึ่ง เราที่อยู่ในรั้ววัดไม่นึกว่ามันจะมีมากมายขนาดนั้น มีมากชะจนจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว สำหรับการขืนใจแล้วถ่ายภาพเอาไว้เพื่อสนองตัณหานี่ เอ้อ มนุษย์สัตว์ มนุษย์เปรต มนุษย์นรก มนุษย์ดิรัจฉาน มนุษย์อสุรกาย เฮ้ย บาปกรรม บาปกรรม อมิตตาพุทธฯฯฯฯฯ

ชาวนา ชาวนา นำพาชาติ น่าประหลาดมีอยู่ดูไม่เห็น

คนทั้งหลายดูถูกชาวนาเป็น คนเช่น ใช้ บ้านนอก อยู่คอกนา

เกิดขึ้นตั้งอยู่รู้ชีวิต เมื่อดับจิตตั้งอยู่รู้ลมหาย

เกิดขึ้นตั้งอยู่รู้จนตัวตาย ไม่เสียดายชีวิตที่เกิดมา

เกิดไม่รู้หูหนักตามืดบอด มืดตลอดตั้งอยู่คู่โมหา

เกิดพร้อมโกรธตายพร้อมความโลภา  อนาถหนาเกิดมา มา ทำไม