เริมวันนี้เริ่มต้นวันจันทร์ที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๗ ด้วยบันทึก "ทำอย่างไรดีเมื่อเป็นเริมที่ริมฝีปาก"
สนใจอ่าน คลิกที่นี่
เป็นการเริ่มการกระทำที่พยายาม .... จะเพิ่มการเขียนเข้าไปในความเคยชินร้อยละยี่สิบ
สำเร็จหรือไม่ เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ครับ
ชีวิต ธรรมชาติ รอบข้าง
ริมทาง ดอกหญ้า ฟ้าใส
ความสุข ก่อเกิด ในใจ
ต้นไม้ ใบหญ้า น่าชม
ด้วยพลัง
ด้วยธรรมชาติ
เติมพลังชีวิต เติมพลังใจ
๒๗ พฤษภาคม
วันพุทธทาส เลิกเป็นทาสมาเป็นไท
ชีวิตค้นพบยิ่งใหญ่ คือหัวใจของความจริง
วันพุทธทาส เลิกเป็นทาสความหลับไหล
เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เปลี่ยนหัวใจเป็นผู้เบิกบาน
วันนี้วันดี วันที่จะเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่ใดเคลือบแฝง ปัดออกจากจิตใจ
วันนี้วันดี วันที่มีชัย
ชีวิตเริ่มต้นกันใหม่ เป็นไทไม่เป็นทาส
ชีวิตเริ่มต้นกันใหม่ ในวันพุทธทาส
ดึกแล้ว-เลยเที่ยงคืนมาแล้ว แต่ผมยังนอนไม่หลับ
ไม่มีอะไรมากไปกว่าการคิดถึง “แม่”
แม่จากไปเมื่อวันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๖
ทุกๆ ครั้งที่ตัวเลขดังกล่าวหมุนวนกลับมาอีกรอบ ผมมักมีอาการอ่อนล้า อยู่ไม่นิ่ง
อยากเดินทางไกล อยากขับรถรอบเมือง อยากไปที่ไหนสักแห่ง ไปเพื่อนั่งๆ นอนๆ คิดอะไรเพลินๆ (เงียบๆ คนเดียว)
และที่สำคัญก็คือไปแอบร้องไห้คนเดียวนั่นแหละ
ผมคิดถึงแม่จริงๆ นะครับ
วันที่ ๒๑-๒๔ พ.ค.๕๗ ไปแข่งขันวู้ดบอลผู้สูงอายุแห่งประเทศไทย ครั้งที่ ๑ ประจำปี ๒๕๕๗ ที่สนามวู้ดบอลอำเภอเชียงดาว จ.เชียงใหม่ ปรากฎว่าประเภทบุคคลเราตีออกมา ๑๑๓ คะแนน อยู่อันดับที่ ๒๕ ในจำนวน ๙๗ คน แต่ในประเภททีมทีมเราได้ตำแหน่งรองชนะเลิศนะ ตีออกรวม ๔๑๓ แพ้ที่ ๑ เพียง ๒ คะแนนเท่านั้น
ตลอดสัปดาห์นี้
ได้เพียรพิจารณาและปฏิบัติตามธรรมเทศนาของพ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่มั่น ภูริฑัตโต
เรื่อง "ขันธะวิมุตติ" โดยการพิจารณาวาง "ขันธ์ ๕"
ทั้ง ๆ ที่เพียรพิจารณามาหลายรอบ หลายปีแล้ว
และในครั้งนี้ ผลพบว่า ก้าวสู่ธรรมได้มากกว่าเดิม ประมาณนี้ หนอ
กุหลาบป่าเมืองหนาว
สีขาวดูผุดผ่องยองใย
คงถูกผสม..จนเป็นแบบนี้.ใหญ่ๆๆกว่าเดิมๆ
ไม่ใช่อกไม้จริง.เหี่ยวไม่เป็น..
บ่นๆๆ..ข้างความงดงาม..เพราะไม่เคยแล..เลยต้องบ่น..ประสาคนมือซน..(ในเมืองฝรั่ง)....
อนุทินเช้านี้...
เขียนเรื่องงูสวัดที่ต้นขา อันเนื่องมาจากการติดตามสถานการณ์จนไม่หลับไม่นอน มีรูปแสดง
ถ้าสนใจติดตาม คลิกอ่านได้ครับ
ขอบคุณกับเหตุการณ์ที่ไมอยากขอบคุณ เพราะทำให้ไม่ต้องลา เดินทางร่วมกับหลานไป จ.เลย ช่วยงานประชุมอบรมจริยธรรม และมีหัวข้อบรรยาย ในสัปดาห์ที่ผ่านมา
เวลาเย็นที่หมู่บ้านข้างสถานปฎิบัติธรรม
26/05/2557
เขียนบันทึกใหม่ เช้าโน้นจันทร์ค้างฟ้า เช้านี้หมอกหนาภูเขาหาย ณ บ้านสวนถ้ำทะลุ
ปล.แต่ไม่เห็นบันทึกตัวเองในหน้าแรก จึงต้องเปลี่ยนจากหน้าบันทึกที่ติดตามเป็นเลือกบันทึกล่าสุดก่อนจึงจะมองเห็น ...
คนเราเมื่อเดินทางมาถึงช่วงชีวิตหนึ่ง จากการมีลูก เลี้ยงลูกให้เติบใหญ่ มีอาชีพการงาน ลูกมีครอบครัวเป็นของตนเอง หมดห่วง ต่อมา เราก็จะมีหลาน ความรู้สึกอาจแปลกๆ ว่า...เอ๊ะเราจะเป็นคุณยายแล้วหรือนี่
บทกลอนจากเนาวรัตย์ พงษ์ไพบูลย์
คนกินน้ำไม่เห็นต้นข้าว
คนกินข้าวไม่เห็นต้นข้าว
ถึงมีเงินเต็มกระเป็าข้าวก็ไม่เต็มกระบุง
เป็นชีวิตที่ไม่เคยบอกว่าดีกว่าผู้อื่น เพราะเรายังเป็นผู้ก้าวเดินอยู่บนเส้นทางแห่งการขัดเกลาจิตใจ
คืนแรกและครั้งแรกของแม่ขาวน้อยนอนในกลด ได้บรรยากาศวัดป่าเลยล่ะ
การที่เด็กๆ ได้มีโอกาสมาฝึกหัดขัดเกลาใจได้นั้นเนื่องมากการตระหนักรู้ของผู้เกื้อหนุนทุกท่านที่เห็นว่า นี่คือชีวิตอันประเสริฐ