ช่วงนี้อ่านวรรณกรรมญี่ปุ่นมาเป็นเรื่องที่ 4 แล้วจาก ไตรภาคแห่งมุสิก ของ HARUKI MURAKAMI มาเป็นปัจจุบันคือ โคะโคะโระ ของ NATSUME SOSEKIเข้ากับบรรยากาศตอนนี้เสียเหลือเกินฝนฝอยโปรยปราย ลมเบาหนาวเย็น ฟ้าสีทึมเทา คล้ายจะปิดบังดวงอาทิตย์ ไม่ให้ฉายส่องไม่ต่างจากความรู้สึกของผู้บันทึก ณ เวลานี้

การช่วยเหลือจากถ้ำ: คำถามหลักๆได้รับการตอบแล้ว ตอนที่ 6

แล้วใครจ่ายเพื่อช่วยเหลือชีวิตล่ะ?

รัฐบาลไทยจ่ายในการช่วยชีวิตเป็นส่วนใหญ่

แน่นอนว่าต้องมีการให้คุณค่าแก่ต่างประเทศด้วย เช่น ทหารกองทัพสหรัฐจำนวน 30 คน และได้รับทุนจากรัฐบาลของตนเองในการให้เจตจำนงที่ดี

ธุรกิจของไทยช่วยเหลือในด้านการขนส่ง และอาหาร การบินไทยและบางกอกแอร์เวย์ให้ค่าเดินทางแก่นักดำน้ำชาวต่างชาติโดยไม่มีเงิน

พวกเขาถูกทำให้หมดสติหรือไม่?

เจ้าหน้าที่ค่อนข้างอายกับเรื่องนี้

นายกฯประยุทธ์กล่าวว่าพวกเขาถูกทำให้เบลอเพียงเล็กน้อย แต่ BBC ได้คุยกับผู้คนที่เข้าไปช่วยเหลือชีวิต ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า พวกเขาหมดสติ ไม่ใช่ครึ่งหลับครึ่งตื่น

ตรรกะของเรื่องนี้เกิดขึ้นจากความกลัวที่ว่าเด็กๆจะตื่นกลัว เมื่อเจอกับเครื่องมือการดำน้ำ ที่ต้องเจอเป็นครั้งแรก ท่ามกลางสภาวะที่มืดมน, น้ำที่คดเคี้ยว ซึ่งจะส่งผลต่อชีวิต

นักดำน้ำชาวอังกฤษ 2 คน ที่ชื่อ John Volanthen and Richard Stanton ต่างทุ่มเทเรื่องนี้แบบหมดกำลัง เขาทั้งสองได้ชวน Richard Harris ชาวออสเตรเลีย ซึ่งเป็นนักดำน้ำ และ นักวางยาชามือฉมัง เพื่อมาช่วยเหลือในการเตรียมเด็กๆกระบวนการช่วยเหลือเป็นสิ่งที่ซับซ้อนมากๆ มีทั้งนวัตกรรม และความกล้าหาญ สิ่งนี้ไม่เคยทำมาก่อน บุคคลที่ช่วยเหลือพวกเด็กๆคือนักดำน้ำ สมควรเรียกว่ามนุษย์เกิดขีดจำกัดได้จริงๆ

แปลและเรียบเรียงจากBBC. Cave rescue: Key questions answered.

[ อนุทิน … ๙๑๙๔ ]

“…”

..

ชาวนารอฝนแรก

รอฝนแจกโบนัสให้

รอฝนชุ่มฉ่ำใจ

รอสายใยจากฝนลง

..

จิ้งหรีดแอบมีเสียง

ลอกสำเนียงเสียงบรรจง

วิ้ดวิ้วปลิวปลดปลง

ฝนยังคง…ลงตรงใจ

..

https://www.gotoknow.org/posts/509075

วันนี้มีเธอ

ได้สวัสดีตอนเช้า

ถึงแม้ไม่ได้ Face to Face แต่ก็รู้กันว่า

หลายท่านยัง อยู่ดี มี สุข สนุก กับการทำงาน และ ใช้ชีวิตประจำวัน

ไปตรวจคนไข้ก่อนละครับ

"ใครมีศีล สมาธิ ปัญญาเท่าใด ก็แก้ไขเรื่องราวอันนำมาซึ่งทุกข์ได้เท่านั้น"

เรามักมองคำกล่าวนี้ในช่วงเวลายาวๆ เช่น ในช่วงชีวิตหนึ่งๆ ซึ่งอาจเป็นช่วงที่มีหรือไม่มีปัญหาใดๆ ไม่มีทุกข์ใหญ่เบียดเบียนควรมองคำกล่าวนี้ในแต่ละขณะจิต เช่น เรามีความเป็นปกติ(ศีล) อันเป็นกุศล (กุศลศีล) หรืออันเป็นอกุศล (อกศลศีล) อย่างไร มีใจตั้งมั่นหรือสมาธิในกุศลเท่าใด มีความน้อมไปในการพิจารณาเพื่อละคลายการยึดมั่นเท่าใด ก็ต้านทานอกุศลในใจ จนแสดงออกทางกาย วาจา ได้เท่านั้นและควรแยกเรื่องราวออกเป็นในทางโลกและทางธรรม เริ่มตั้งแต่การกระทำทางใจ อันนำไปสู่การกระทำทางกาย วาจา

เช่น ในการกระทำทางใจในทางโลก

อบรมการไม่เบียดเบียนผู้อื่นเท่าใด ก็ไม่ครุ่นคิดถึงทำร้ายเขา ครุ่นคิดถึงทรัพย์ของเขา หลอกลวงเขาด้วยคำอันไม่จริงเท่านั้น

อบรมสทารสันโดษเท่าไร ก็ไม่คิดถึงเพศตรงข้ามที่ไม่ใช่คู่ตนในทางคะนึงหาเพื่อนำความอิ่มใจมาให้เสพหรือโหยหาด้วยความเศร้าใจที่ไม่ได้เสพเท่านั้น

อบรมสติเท่าใด ก็ไม่ปรารถนาสิ่งมอมเมามาทำให้ขาดสติเท่านั้น

ศีล สมาธิ ปัญญาในแต่ละขณะจิตเป็นอย่างไร แต่ละขณะจิตที่เรียงต่อกันเป็นช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตก็คือความเป็นไปตามศีล สมาธิ ปัญญา นั้นๆ

29/3/2560

ตั้งหลักทบทวน

ความเดิมที่ตั้งเป้าหมายการเขียน

หลังๆมานี้ เปลี่ยนแนวการเขียนเพื่อการค้า

จึงเปลี่ยนที่ตั้งการเขียนไปที่อื่น

เขียนที่นี้ เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจจึงไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง

เหมือนจะไม่รู้กาลเทศะ จึงหยุดเขียน เพราะตอนนี้ข้าพเจ้าทำค้าขาย

ขายขนม ขายห้องเรียนทำขนม เขียนแล้วมักจะมีโฆษาณาแฝง อิอิ

...,

จะขอเรียงๆสติก่อน จะเขียนเรื่องอย่างไร แบบใจแบ่งปัน ไม่แฝงเร้นธุรกิจ

เมื่อคืนมีน้องคนหนึ่งปรึกษาเรื่องการเขียน แนะนำน้องไปว่าเขียนในสิ่งที่ตัวเองถนัด ที่สำคัญเขียนไปเถอะ หากคิดอยากจะเขียน เพราะถ้าได้แต่คิดหาวิธี กังวลแต่เรื่องขั้นตอน หลักการ ก็ไม่ได้ลงมือเสียที เขียนไปก่อนแล้วค่อยมาเกลามาเรียบเรียงทีหลัง

แนะคนอื่นได้...

แต่ตัวเรา ห่างหายไปนาน โดยไม่เขียน

ข้ออ้างเดิมๆนั้นล่ะ

ยุ่งงาน...

เฮ้อ...

| อนุทิน ... ๗๐๔๕ |

"..."

"อดีต" อาจจะผ่านด้วยความว่องไว
แต่ "หัวใจ" อาจจะเพ่ิ่งผ่านไปแค่วันนี้

เชียงใหม่ (สองยาม)
๑๗ พ.ค.๕๙

“คนฉลาด” ไม่ใช่แค่ฉลาดพูดเท่านั้น
ต้องรู้จัก “นิ่งอย่างมีสติ” ให้เป็นด้วย
ต้องรู้ในสิ่งที่ไม่ควรพูด ให้มากยิ่งกว่าสิ่งที่ควรพูด

คำปรากฏร่วม (collocation) ครับ

อย่าลืมว่ากริยา to go นั้น ต้องตามด้วย กริยาเติม ing เสมอครับ เช่น to go shopping =ไปช็อปปิ้ง หรือ to go skiing= ไปเล่นสกี เป็นต้น

หากการเรียนรู้คือการทำคะแนนให้ได้ดีแล้วหละก็

เราอาจหลงทางเพื่อค้นหาการเรียนรู้ที่จริงๆไปเลยก็ได้ (นะโว้ย!)
...............

วัฒนธรรมการข่มขืนในประเทศไทย (Rape Culture in Thailand) ตอนที่ 12

บทความที่อยู่ในขั้นยอดเยี่ยมอีกชิ้นหนึ่งจาก Kaewmala ก็คือเรื่องหญิงชาวต่างชาติ ถูกชายกระบี่ข่มขืน พ่อของเหยื่อสร้างวิดีโอเพื่อวิพากษ์ตำรวจในการให้ผู้สงสัยได้รับการประกันตัว ทั้งที่ๆเขาเข้ามามอบตัวและสารภาพ ตำรวจได้โต้กลับโดยการใช้วิดีโอ ซึ่งมีการกล่าวร้ายเหยื่อและทำลายชื่อเสียง คนไทยโดยมากตีกลับ ซึ่งจะแสดงให้เห็นถึงเจตคติที่แตกต่างกันระหว่างสาธารณะ กับเจ้าหน้าที่ แต่ Kaewmala กล่าวว่า “สังคมของเราเป็นสังคมที่ทั้งใหม่และเก่าอยู่ด้วยกัน พวกเราดำรงอยู่ในสังคมแห่งการเปลี่ยนแปลง ซึ่งการเปลี่ยนแปลงอาจเกิดขึ้นเร็วในบางที่ และอาจช้าในบางที่ การโต้กลับเชิงลบจากคนไทยรุ่นใหม่ๆที่มีต่อปฏิกิริยาของตำรวจเป็นตัวอย่างของการแตกหัก (clashes) ระหว่างคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่ ในที่สุดคนรุ่นใหม่จะชนะ แต่เจตคติที่เปลี่ยนแปลงไปจำเป็นต้องใช้เวลา”

แปลและเรียบเรียงจาก

Under The Ropes. Rape Culture in Thailand. https://undertheropes.com/2016/04/01/rape-culture-in-thailand/

……………………..

"อนุทินที่ ๑๓๖๐"

ปัจจุบัน...ทำให้เห็นถึงความแตกต่างกันระหว่าง "ข้าราชการ" กับ "พนักงานมหาวิทยาลัย" เสียจริง ๆ...ยิ่งคำว่า "ราชภัฏ" เป็นอะไรให้ฉันเห็นถึงความต้องการของคนเอามาก ๆ...อยากได้ อยากมี อยากเป็น แต่คำนึงถึงไหมว่า ราชภัฏส่วนใหญ่ยังไม่ได้ออกนอกระบบ...หากออกนอกระบบแล้ว ค่อยมาคุยกันว่าจะทำอย่างไร?...ฟ้าช่างส่งให้ฉันมาทำงานด้านบุคคลเสียจริง ๆ...ไม่ใช่ฉันไม่รู้ ไม่ใช่ฉันไม่เข้าใจ...ทำงานจนจะ ๓๐ ปี แล้ว ฉันเห็นอะไรมาตั้งแต่แรกจนปัจจุบัน เข้าใจระบบงานภาครัฐอยู่ดอกคร่าาา...เหตุที่เป็นเช่นปัจจุบัน นั่นคือ การที่ราชภัฏยังไม่มีอำนาจเบ็ดเสร็จในตัวเอง...จะออกระบบหรือเกณฑ์ กติกาอะไรก็ขอให้ฉันมีพนักพิงหลังให้หน่อยก็แล้วกันว่า...สิ่งที่ฉันทำนั้น มันมีนโยบายที่ชัดเจน ใครเป็นคนออกนโยบาย จะได้หาเจ้าภาพรับผิดชอบที่ถนัด ๆ หน่อยคร่าาา...อย่าลืมว่า!!! มหาวิทยาลัย ก็คือ ส่วนราชการ ไม่ใช่ของใครทั้งนั้น ทำอะไรต้องคิดว่าเป็นของส่วนรวม...และฉันก็เป็นผู้ทำตามนโยบายเท่านั้น...ฉันไม่ขัดแย้งใคร หากสิ่งนั้น เราทำถูกต้องและกฎ ระเบียบของส่วนราชการ...ลองหันไปดูตัวท่านเองสิว่า!!!...ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ให้กับมหาวิทยาลัยบ้าง คุ้มกับเงินเดือนที่ภาครัฐได้จ้างหรือไม่???

"อนุทินที่ ๑๓๖๑"

คำว่า "ใกล้เกลือกินด่าง"...ยังใช้ได้อยู่เสมอในยุคปัจจุบัน...

ใช้คำศัพท์ให้ถูกต้องนะครับ อนึ่งคำว่า subjective test ก็คือข้อทดสอบแบบอัตนัย ในขณะที่ objective test ก็คือ แบบทดสอบแบบปรนัย

ความรักจากพ่อสู่ลูกสาว

จากเพจ "นี่หรือโรงเรียน"

ท่านใดมีการติดตามงานแบบละมุนละม่อมไหมคะ

สิ่งที่ทำคือ

• ขอติดตามงานอย่างเป็นทางการในที่ประชุม แต่ไม่ระบุว่าใครยังไม่ส่งงาน เพื่อให้โอกาสคนที่อาจลืม
• ยืดหยุ่น โดยเลื่อนวัน dead line ออกไปเป็นครั้งที่สอง
• ตามแบบส่วนตัวใน line
• ถ้าถึงเวลา dead line ครั้งที่สอง เราจะไม่ตามอีก
• ดำเนินการต่อไป โดยจัดให้สำหรับคนที่ส่งงาน

"อนุทินที่ ๑๓๕๔"

๑๘ เมษายน ๒๕๕๙ บรรยายให้บุคลากรของ มรภ.กำแพงเพชร เกี่ยวกับเหตุผลความจำเป็นที่กำหนดระดับตำแหน่งให้สูงขึ้น ตั้งแต่ ๐๙.๐๐ - ๑๖.๐๐ น. ณ มรภ.พิบูลสงคราม...

"อนุทินที่ ๑๓๕๕"

มา ณ บัดนี้...ฉันก็ได้เรียนรู้ในเรื่องต่าง ๆ ด้วยตัวของฉันเองว่า...สิ่งที่ฉันรู้ ได้อ่าน ได้ศึกษานั้น ถูกต้องและถูกทาง...กว่าจะรู้ว่าคืออะไร ก็เรียกว่า...ใช้เวลาไปนานพอสมควร...หากเปรียบถึงการลงทุน สำหรับฉันนั้น รู้สึก...เสียเวลาที่ผ่านมา เพราะมันน่าจะได้ประโยชน์อะไรมากกว่านี้...แต่ก็ยังดีที่สิ่งที่ฉันทราบมานั้น...มันถูกต้องแล้ว...เวลาเป็นตัวพิสูจน์เรื่องราวต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี

เป็นประจำ

• เป็นสถานการณ์ประจำของโรงพยาบาลรัฐ
  
• หลังวันหยุดยาวติดต่อกัน คืนก่อนตื่นมาทำงานต้องนอนให้พอ
• เตรียมพร้อมกายและใจให้แจ่มใส
  
• คุยกับเพื่อนชาวห้องฟันด้วยกัน .... คนไข้เยอะเป็นปกติหลังสงกรานต์ ^_,^
  

# อนุทิน 498 #

วันจันทร์ที่ 18 เมษายน 2559 เวลา 23.10 น.

.. การผจญภัยในช่วงวันหยุดยาวเดือนเมษายนของเราสามคนกำลังจะจบแล้ว ตอนจะมาคิดว่าไปนานหลายวัน เผลอไปโน้น มานี่ หลายสถานที่ หลายพาหนะ.. อ้าว! จะกลับแล้วเหรอ เร็วจัง..><

เวลาแห่งความสุขมักจะเร็วเสมอ แต่ทุกย่างก้าวของเราจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป ^__^ กิ้วๆๆ..

My lovely family.