สังคมที่มีแต่ความตระหนกมากกว่าตระหนักจะไม่นำไปสู่การแก้ปัญหาใด ๆ เลย

หากเราจะตำหนิใครให้ค้นข้อดีของเค้าให้พบเสียก่อนไม่ว่าจะตำหนิด้วยความรักหรือความชัง

เมื่อรัฐบาลรณรงค์ว่าทรัพยากรเรามีน้อยใช้สอยประหยัด แต่นโยบายกลับสวนทางให้ใช้ได้ไม่จำกัด จะให้ประชาชนประหยัดคงเป็นไปได้น้อย หรือผลประโยชน์ในปัจจุบันมันมีค่าน้อยกว่าผลเสียในอนาคต

หากพรุ่งนี้โลกจะแตก วันนี้คุณทำอะไร หดหู่ ท้อแท้ หรือทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะอย่างไรเสียเราแค่คนเดียวก็กู้โลกไม่ได้ นอกจากทิ้งสิ่งดี ๆ เอาไว้เท่านั้น

ความสะดวกสบายความก้าวหน้าที่เราหลายคนพูดว่ามันคือความเจริญก้าวหน้า แท้จริงแล้วมันคือความก้าวหน้าหรือความถดถอยกันแน่