สงคราม...
มิอาจห้าม ความโหดร้าย ได้จริงหนอ..อาวุธร้าย  หลากวิธี อย่ารีรอ..ช่วยกันก่อ ช่วยกันสร้าง อย่างไทยๆ...

ที่สูญเสีย คือเลือดสด ทุกหยดหยาด..จะรักชาติ ปรารถนา ไปถึงไหน..ผลประโยชน์ ส่วนตัว หรือส่วนใคร ..มิอาจก้าว เดินไป ด้วยน้ำตา...

ผู้เข้าร่วม ต่อสู้ รู้แล้วหรือ..สิ่งใดคือ ข้อขัดแย้ง แหล่งปัญหา..ปิดฉากไป ชัยชนะ พอราคา?..กับกายา เพื่อนพี่น้อง กองพะเนิน...

สงคราม...

คือ คำถาม ถึงอดีต ที่เคอะเขิน..ชีวิตไทย ผ่านทุกข์ทน จน มีเกิน..พาก้าวเดิน สู่กับดัก สามัคคี...

น้ำตาข้า อาบไหล ในหัวอก

มันยิ่งกว่า ตกนรก ขุมไหนๆ

ระทดท้อ ย่อระย่น จนคับใจ

โอ้เมืองไทย ไม่น่าเป็น เช่นนี้เลย

เคยใฝ่ฝัน วันหนึ่ง จะถึงฝั่ง

ทุ่มกำลัง ฟันฝ่า เจ้าข้าเอ๋ย

ครอบครัวเกือบ ร้าวฉาน บ้านแตกเอย

ยังไม่เคย ปริบ่น ทนกัดฟัน

วันนี้ข้า หมดหวัง ฝังความกล้า

เพราะอ่อนล้า เกินจริต จะคิดฝัน

ใครจะเป็น อย่างไร ไม่สำคัญ

อยากจำนรรจ์ เมืองไทย ใช่ของตู...

14มีค.53...บทสรุปของ ระบบราชการไทย ถึง หน้าที่ของ รัฐ ที่มีต่อประชาชน..วันนี้ ชาติไทย ของเราสูญเสียโอกาสในการแข่งขัน กับ ประเทศต่างๆ...ข้าราชการไทยทุกคน ยอมรับหรือยังว่า เวลาที่ผ่านมา...ประเทศไทย...ของเรา ยังไปไม่ถึงไหน..การกระทำของท่าน ไม่คุ้มกับความไว้วางใจและผลตอบแทนที่ท่านได้รับ..จากหยาดเหงื่อแรงงาน ของ พี่น้องประชาชน...ในฐานะที่เคยได้รับความเคารพและการเลี้ยงดูอย่างดีจากประชาชนแม้ในยามวิกฤติเศรษฐกิจที่ประชาชนส่วนใหญ่ทุกข์ยากลำบาก..ถามตัวท่านเองซิว่า ...ทำไม? จึงได้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นกับบ้านเมืองของเรา..ประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากร..ประเทศที่มีศาสนาที่เอื้อต่อปัญญา..และประเทศที่มีพระมหากษัตริย์ที่ดีที่สุดพระองค์หนึ่งเท่าที่โลกเคยมีมา...

ปีใหม่ผ่านไปแล้ว..ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย..อยากไปเที่ยวทะเลจัง....พื้นผิวทะเล ยามสงบ ก็ดูสดใสน่าลงไปเล่น..เมื่อได้สำลักน้ำเค็ม ก็คงรู้สึกฉุนเฉียวบ้าง..มองลงไปในน้ำใส เห็นปลาน้อยน่ารัก..แต่เมื่อสัมผัส แมงกะพรุน โอ้ช่างปวดแสบร้อน..เมื่อดำดิ่งลงสู่พื้นทราย เห็นหมู่ปะการังและสัตว์เล็กๆ สีสดสวย..แต่หากเจอเอาปลาฉลามเข้าเราจะทำงัยดี..นี่ มิพักต้องพูดถึงยามทะเลมีคลื่นใหญ่เยี่ยงสึมามิ..โอ้ย..คิดแล้วไม่อยากไปเที่ยวทะเล เลย..แต่ การเรียนรู้..คืออะไร?..ความเป็นจริง และเหตุผล เป็นเช่นไร?..ชีวิตเล่า คืออะไร?..วิทยาศาสตร์และไสยศาสตร์เล่า มีประโยชน์ หรือโทษอย่างไรแน่?..ว้า...........คิดแล้วปวดหัว มี...ดีกว่า!!....5555..ขอส่งความสุขปีใหม่ให้กับ..เครือข่ายรักภาษาไทย..ชาวลูกทุ่งไทย..และทุกๆคน..ครับ..

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ๒๕๕๓ ขอส่งความสุขถึงลูกหลานทุกๆท่านที่รักหวงแหนศิลปะมวยไทย..ขออาราธนาคุณพระรัตนตรัย พระสยามเทวาธิราช บุรพกษัตริยราชเจ้า บุรพาจารย์มวยไทยที่ล่วงลับแล้ว ขอจงดลบันดาลให้ทุกๆท่าน มีความสุข ความเจริญ มีสุขภาพ กาย ใจ เข้มแข็ง ทรัพย์สุจริต หลั่งไหล เข้า ถุงเงิน ถุงทอง สมปอง สมหวัง ปราศจาก ทุกข์ โรค ภัย เสนียดจัญไร..มีแต่คนรักใคร่ด้วยใจจริง..ตลอดปีใหม่ ๒๕๕๓ จงทุกท่าน เทอญฯ

..ประสบโชค.. โฉลกศรี.. บ่ไพรี.. วิโรคา.. สะพรั่งด้วย.. ถวัลยา.. ผิว์ว่ารัก.. มิผิดหวัง..ขอสักการะและอาราธนาคุณพระรัตนตรัย พระสยามเทวาธิราชเจ้า ดวงพระวิญญานปุรพกษัตริยราชเจ้าของเผ่าไทย ดวงวิญญาน ของบุรพาจารย์ที่ล่วงลับ ดวงวิญญานบรรพชนพ่อแม่ปู่ย่ายายตาทวดและผองเพื่อนไทยผู้มีส่วนปกป้องผืนดินนี้เพื่อลูกหลานไทยทุกคน ตลอดจน เดชานุภาพ พลานุภาพแห่งความจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ของปวงพสกนิกรไทย จงช่วยดลบันดาลความสุข ความเจริญ ความรัก ความสามัคคี จงบังเกิดมีแก่ แผ่นดินไทยและคนไทย ทุกผู้ ทุกนาม..ตลอดปีใหม่ พุทธศักราช ๒๕๕๓ นี้ เทอญ..

ห้าสิบปี กว่านี่ ที่ชีวิต..
ใช้แรงกาย แรงจิต ไปเท่าไหร่..
กินนั่งถ่าย นอนยืน บนผืนไทย..
เปลืองทั้งน้ำ ทั้งไฟ ไม่น้อยเลย..
แล้วเกือบสี่ สิบปี ที่ทำงาน..
ได้สืบสาน ตอบแทน ไทยไหมเอ่ย..
ทำอะไร ให้พ่อ ได้ชื่นเชย..
ข้าวสักต้น ก็ไม่เคย จะปลูกกิน..
ใช้กระดาษ จากแรงงาน ชาวไร่นา..
แลกเนื้อหมู ปูปลา เขามาสิ้น..
บ้านใหญ่โต เคยโบกปูน ฤาขุดดิน..
เหงื่อโรยริน ในฟิตเนส ทุเรศจริง..
บอกว่าข้าฯ ทำงาน เพื่อคนยาก..
นั่งห้องแอร์ แสนลำบาก กว่าทุกสิ่ง..
ใช้สมอง ก็เหนื่อยหนัก อยากพักพิง..
เพื่อนชายหญิง เอ้าหลับตา เข้าหาธรรม..
ถึงวันนี้ เมื่อใกล้ วัยเกษียน..
คิดวนเวียน แต่บำนาญ พาลนึกขำ..
กินแรงเขา ทั้งชีวิต ไม่คิดจำ..
ยังก่อกรรม ให้เขาเลี้ยง ไปจนตาย..

...สัญญานบอกเหตุ..ได้ปรากฎขึ้นหลายอย่างแล้วว่า พ่อแม่พี่น้องคนไทย ทุกหมู่เหล่า..จักต้องเผชิญกับสิ่งเลวร้าย..ไม่ว่าอะไร?จะเกิดขึ้น ขอให้เชื่อมั่นว่า พระสยามเทวาธิราชเจ้าและดวงพระวิญญานของบุรพวีรกษัตริย์ไทยทุกพระองค์ยังสถิตอยู่เพื่อคอยปกป้องคุ้มครองภัยให้ชาวไทยทุกหมู่เหล่า..ขอให้มีความมั่นคงในความจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนาและพระมหากษัตริย์..มีความเชื่อมั่นศรัทธาในความสามัคคีของพ่อแม่พี่น้องญาติมิตรโดยไม่เลือกชั้นวรรณะ ยากดีมีจน..เพราะเราทุกคน..เกิดมาเป็นคนไทย..อยู่ภายใต้พระบรมโพธิสมภารของพ่อหลวงไทยผู้ทรงรักใคร่เมตตาต่อพสกนิกรประดุจลูกหลานอย่างเท่าเทียมกันทุกคน..ความกล้าหาญ และความไม่ประมาท..จะนำพาพวกเราให้รอดพ้นภัยพิบัติในที่สุด..

โอ้..ลมหนาว คราวนี้ ที่พัดผ่าน..อย่าอยู่นาน จนหนาวเหน็บ เจ็บไม่ไหว..ขอเพียงพัด โลมรื่น พอชื่นใจ..เพื่อหนุ่มสาว เคียงใกล้ ได้อุ่นอิง..

..กัลยาณมิตรไทยทั้งหลาย..จงจำไว้เสมอว่า..ไม่ว่าจะเกิดอะไร?ขึ้น..ขอให้ตั้งสติ..จงอย่ากลัว..อย่าโกรธ..อย่าโลภ..อย่าหลง..จงมั่นคงใน สัจจะ กตัญญู พึ่งตนเอง กล้าหาญและเสียสละเพื่อผู้อ่อนแอ กว่า..จึงได้ชื่อเป็น คนจริง ไม่ใช่พวกคอหยักๆสักแต่เรียกว่าคน..เวลาในการทำความดีเหลือไม่มากนักแล้ว..

..กัลยาณมิตรไทย ทั้งหลาย..ในสภาวะปัจจุบันนี้..มีเหตุบ่งชี้หลายอย่างถึงพิบัติภัยต่างๆที่จะก่อตัวและรุนแรงขึ้น..ขอทุกท่านอย่าได้ตั้งอยู่บนความประมาท..๑.หมั่นฝึกฝนตนเองให้มีสุขภาพ ร่างกาย จิตใจเข้มแข็ง..๒.หมั่นประหยัดเก็บออมสะสมเครื่องอุปโภคบริโภคที่จำเป็น..๓.ติดตามข่าวสารและวิเคราะห์เหตุการณ์ด้วยใจที่เป็นกลาง..๔.รวมกลุ่มเครือข่ายกัลยาณมิตรเพื่อเกื้อกูลกัน..๕.กระตุ้นเตือนลูกหลานอย่าได้ประมาท..๖.กระตุ้นเตือนให้สถานศึกษา/วัด จัดตั้งให้เป็นที่คุ้มภัย/คลังอาหาร/ยาของชุมชนไว้ในคราวคับขัน..มีแต่ไทยช่วยไทยเท่านั้นจึงจะอยู่รอดปลอดภัย..ประมาโท มัจจุมัง ปะทัง..

..จากปลายฝน สู่ ต้นหนาว..ราชบุรี..ดินแดนสวยงาม ของ คนรักธรรมชาติ..รอคุณอยู่..

..โอ้ แดนดิน ถิ่นนี้ ยังมีอยู่..สำหรับผู้ ใฝ่ฝัน สันติสรวง..และหากผ่าน วารวัน อันหลอกลวง..มิอาจทวง แทนกลับ.. เมื่อลับไป..

..14ตุลามาถึงอีกหนึ่งครั้ง..ภาพความหลังก่อนเก่ายังเฝ้าหลอน..แขนเคยคล้องผองเพื่อนกลางนาคร..เห็นเพื่อนนอนแน่นิ่งยิ่งเศร้าใจ..เสียงปืนกลก้องหูยังรู้สึก..ความระทึกหวาดหวั่นยังสั่นไหว..คิดถึงเพื่อนที่พลัดพรากจากกันไป..ฝากอาลัยกับตุลาที่มาเยือน..

..เดือนตุลา มาเยือน เหมือนเย้ยยั่ว..ฟ้าฝนมัว เมฆเทา เงาโศกศัลย์..ครั้งสิบสี่ ตุลา ไทยฆ่ากัน..จดจำวัน ที่หก ยิ่งตกใจ..คิดทุกครั้ง สุดระทึก เสียดลึกทรวง..ความหลอกลวง กับรอยยิ้ม  บนแก้มใส..นี่นะหรือ คือชน ที่ชื่อไทย..อยากลี้ไกล จากตุลา และหน้าเธอ..

คิดถึงหลานๆ รักภาษาไทยราชบุรี ทุกๆคน..ขอให้ตั้งใจดูหนังสือสอบปลายภาค..และมีสุขภาพดี แข็งแรง ปลอดภัยทุกคนจ๊ะ..จากลุงวี..๑๘/๑๐/๕๒