วันนี้เข้าไปหาพ่อแล้วนั้งคุกเข่าแล้วพูดว่า "ผมขอโทษที่ก่อนหน้านี้ทำผิดไป ผมรักพ่อนะ"แล้วก็กราบพ่อ 3 ครั้ง

พ่อว่า"กราบสามครั้งนั้นกราบพระนะ"

ผมว่า"สำหรับผมพ่อเป็นพระสำหรับผมเสมอ" แล้วผมร้องไห้เลย 

พ่อก็เอามือลูบหัวแล้วบอกให้ตั้งใจเรียนนะ แล้วผมก็ออกมา..

ผมทำผิดมามากแต่พ่อก็ยังให้อภัย จะตอบแทนบุญคุณของท่านชาตินี้ก็ไม่มีวันหมด สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือการฝึกตนให้เป็นคนดี ทำได้เท่านี้จริงๆ

เคยสงสัยนะว่าความฉลาดเกิดจากอะไร ในตอนนี้เข้าใจว่ามันเป็นความสามารถในการจินตนาการ คือเป็นความคิดที่สามารถหยั่งถึงความรู้ โดยการประจักษ์ และปัจจัยอีกอย่างคือข้อมูลที่สะสมไว้(ความจำในเรื่อง่ต่างๆ)ซึ่งจะช่วยผสมหรือบูรณาการความรู้เพื่อให้เกิดความรู้ใหม่

ว้ากน้องเนี้ยไม่อยู่ในความคิดเลย ก็มันขัดกับนิสัยนี่ บางทีเรื่องแย่ๆที่เก็บกดไว้อาจจะนำมาใช้ได้นะ

ก็มีวันที่ร้องไห้ แต่ก็ยังยิ้มได้ กอดตัวเองแล้วนั้งมองที่กระจก บอกกับคนที่อยู่ในกระจกว่า "ฉันรักเธอนะ"แล้วก็ยิ้ม นี้เรารักตัวเองหรอ ใช่ฉั้นรักตัวเอง ฉันสร่างความสุขจากภายในได้ วันนี้เหนื่อยมากแล้ว เข้านอนแล้วพรุ่งนี้ออกไปทำในสิ่งที่สนุกๆดีกว่า

สร้าง blog เนี้ย ไม่เคยอยู่ในความคิดมาก่อนเลย จะว่ายากก็ยากจะว่าง่ายก็ง่ายนะ ก็คงต้องค่อยๆทำไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เสร็จล่ะน้า แล้วก็สวัสดี libtar นายเนี้ยเสน่ห์แรงว่ะ ชั้นน่ะหลงรักตัวเองเลยนะเนี้ย