ความสุขของ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ใน "เดือนเมษายน ๒๕๕๖" คือ...

๑) การได้ร่วมปลูก บำรุงรักษาไม้ดอกไม้ประดับที่วัดป่าขันติบารมีสาขาที่ ๖ บ้านหนองฝาง โดยนำกิ่งลีลาวดี ๔ สายพันธุ์ที่กำลังออกดอกไปปลูกที่วัด (ได้แก่ สายพันธุ์เก่าแก่ที่ตัดกิ่งจากต้นเดิมของแม่ไปปลูกที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ ดอกเล็กสีขาวเหลือง สายพันธุ์ดอกดกสีขาวชมพู สายพันธุ์คัทลียา และสายพันธุ์ขาวพวง) นำกระถางไม้ดอกไม้ประดับจากบ้านไอดิน-กลิ่นไม้ รวมทั้งที่ซื้อเพิ่มเติม ไปประดับตกแต่ง/ปลูกที่ป้ายชื่อวัด และกุฏิพระ เปลี่ยนกระถาง ตัดแต่ง พรวนดิน ใส่ปุ๋ย รดน้ำไม้ดอกไม้ประดับที่วัด

๒) นำอาหารแห้ง ได้แก่ นมกล่อง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และผลผลิตจากฟาร์มไปถวาย เพื่อสนับสนุนกิจกรรมบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ที่วัด

๓) ร่วมงานทอดผ้าป่าสามัคคี และงานมหาพุทธาภิเษกพระโตโคตะมะและบริวารทั้ง ๗ โดยได้รับการสนับสนุนปัจจัยร่วมทำบุญจากญาติมิตรใกล้ชิดเป็นอย่างดี และปลื้มใจที่พุทธศาสนิกชนจากสายต่างๆ ได้ร่วมทำบุญทอดผ้าป่า ที่หักค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานแล้ว มีเงินสดนำฝากธนาคารเพื่อใช้จ่ายในกิจการต่างๆ ของวัดเป็นเงินกว่าสองแสนสองหมื่นบาท

๔) ที่สำคัญ ได้เห็นความพร้อมเพรียงของชาวบ้านในการเตรียมและดำเนินงานดังกล่าว เห็นกิจกรรมที่แสดงถึงการพัฒนาไปตามลำดับอย่างต่อเนื่องและความก้าวหน้าของวัด ที่ผจก.ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ได้ริเริ่มแนวคิดในการสร้าง ซื้อที่ดินในการปลูกสร้าง บริจาคปัจจัยในการก่อสร้างศาลา และ "ไอดิน-กลิ่นไม้" ได้ร่วมบริจาคเงินสร้างกุฏิพระ พระโตโคตะมะและบริวารทั้ง 7 และทำบุญในโอกาสต่างๆ มาตามลำดับ

๕) ได้พบปะและเลี้ยงอาหารกลางวันพี่สาวคนโตและบุตรหลานที่เดินทางจากยโสธร-กทม.ไปเยี่ยมรดน้ำดำหัวที่อุบลฯ และได้มอบเงินซื้อของฝากหลานที่อยู่ร้อยเอ็ดและไม่ได้ไปร่วมกิจกรรม

๖) ลูกศิษย์ปริญญาโทสาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา (ปัจจุบันกำลังทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกที่ ม.บูรพา) พร้อมเพื่อนเดินทางไปเยี่ยมขอพรพร้อมนำขนมไปฝากมากมายเนื่องในโอกาสปีใหม่ไทย (เป็นลูกศิษย์ที่นับถือ "ไอดิน-กลิ่นไม้" เป็นแม่คนที่สอง และปฏิบัติต่ออาจารย์อย่างเสมอต้นเสมอปลายมาตั้งแต่ปี ๒๕๔๘) 

๗) ได้แบ่งปันเมล็ดพันธุ์จาก "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" คือ เมล็ดมะม่วงหิมพานต์ (ขออภัยค่ะ คำในภาพพิมพ์ตกหล่น) ลูกสีแดง (ที่ตนเองเก็บเมล็ดจากต้นของบ้านใกล้เคียงไปเพาะ จนออกดอกออกผล ภายหลังบ้านใกล้เคียงตัดต้นทิ้งหมด) ให้กับนักศึกษาที่สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง ที่ขอซื้อผ่านทาง e-mail เพื่อให้แม่ที่อยู่อำเภอกาบเชิง จ.สุรินทร์นำไปปลูก (เธอบอกว่า เห็นภาพจาก GotoKnow...ไม่ได้ขาย ส่งให้ฟรี เธอบอกว่าแถวบ้านมีแต่สีเหลือง)

 ๘) ได้อ่านข้อความที่ลูกสาวคนโตโพสต์ใน Facebook ความว่า ..."กลับมาแล้ว...ฮับ หายไปจาก Fb
ตั้งแต่วันศุกร์ เปล่าเก็บตัว..เตรียมประกวดนางงาม..อิอิ :p พอดีเอ๋เห็นว่าช่วงสงกรานต์เป็นวันหยุดยาว
เอ๋เลยถือโอกาสนี้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน (วันว่าง..สร้างชีวิต) ไปครั้งนี้..ครั้งที่ 4 แล้วค่ะ (ถ้าไม่รวมตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่คณะจัดพานักศึกษาไปปฏิบัติ) และสำหรับเดือนนี้ เมษายน เอ๋ตั้งใจไปปฏิบัติ เพื่ออุทิศบุญกุศลให้คุณพ่อโดยเฉพาะ (ท่านจากไปเดือนเมษา) สำหรับเอ๋แล้ว..การปฏิบัติธรรม สามารถทำได้ ทุกที่ ทุกเวลา ที่ที่มีกาย มีใจ..ทำได้ในชีวิตประจำวันของเรา..ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นที่วัดหรือสถานปฏิบัติธรรมเท่านั้น...รวมถึงการทำหน้าที่ของเราในทุกๆ บทบาทให้ถูกต้อง สมบูรณ์..ไปวัดคราวนี้นอกจากการฝึกปฏิบัติ เดินจงกรม ทำกรรมฐานแล้ว..ที่วัดสอนเอ๋หลายอย่าง ไปช่วงเทศกาลคนจะเยอะมากๆ คราวนี้ไม่มีที่นอนตามอาคารที่จัดไว้สำหรับเป็นที่นอน..ต้องรออุ้มหมอนแล้วไปนอนที่อาคารปฏิบัติ..^-^ รู้สึกว่าได้ฝึกฝน ขัดเกลาตัวเองในหลายๆ เรื่อง..เอ๋พบว่า มันมีผลกับชีวิตของเราจริงๆ ค่ะ เมื่อก่อนนิสัยจะออกไปทาง คุณหนู เอาแต่ใจ จุกจิก เรื่องเยอะ..เด๋วนี้ชีวิตง่ายขึ้น เข้าใจชีวิต เข้าใจธรรมชาติ เข้าใจโลกมากขึ้น ถ้าโกรธก็รู้เท่าทันได้ไวขึ้น...ซาหรุปแล้ว...ชีวิตงดงามขึ้นด้วยธรรมะ จริงๆ ค่ะ บุญกุศล ความดีงามจะเกิดขึ้นเพียงใด..ในการไปปฏิบัติธรรมคราวนี้ ขอให้เพื่อนๆ ทุกคน มีส่วนในบุญนี้เช่นกันเทอญ...~/\~" (...พ่อจากไปตอนลูกเอ๋อายุประมาณ ๕ ปี...แม่)

ความสุขในเดือนพฤษภาคมของ "ไอดิน-กลิ่นไม้"

       ช่วงวันที่ 1-3 พฤษภาคม 2556 น้องตั้ม...ลูกชายพาแม่ไปเที่ยวที่เกาะกูด จ.ตราด ว่าจะเขียนบันทึกเรื่องอื่น แต่คงต้องแทรกเรื่องนี้ก่อน ให้เข้ากับสำนวนที่ว่า "ตีมีดเมื่อยังร้อน" และคงจะต้องใส่คำสำคัญ happy ba บ้างแล้วล่ะ

       ไม่ได้ลงบันทึกใหม่เกือบเดือนแล้ว...และ Blog "Goaltoknow : บันทึกตามแรงบันดาลใจทางสังคม" ก็ห่างเหินการลงบันทึกมานาน จึงตัดสินใจเลือกลงบันทึกใน Blog นี้แล้วกัน ถ้าการใช้ Internet ผ่าน Aircard ที่เกาะกูดราบรื่น คงได้ลงบันทึกที่เกาะก่อนเดินทางกลับ กทม. นะคะ

ความสุขในเดือนธันวาคม 2555

"เดือนธันวาคม"  แหล่งข่าวระบุว่า เป็นเดือนที่ ดัชนีความสุขของคนไทยมีค่าสูงสุด

"วันพ่อแห่งชาติ"  วันที่ 5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นเหตุปัจจัยของความสุขที่สำคัญที่สุด (ภาพเหตุการณ์ในวันที่ 5 ธันวาคม ที่ผ่านมาเมื่อวานนี้ คงเป็นเครื่องบ่งชี้ความสุขของคนไทย โดยไม่จำเป็นต้องอธิบายขยายความ) นอกจากนั้นก็จะมีวันส่งท้ายปีเก่า และอื่นๆ

ผู้เขียนเอง เป็นคนที่เกิดในช่วงปลายของเดือนธันวาคม มีความสุขอะไรบ้างในเดือนนี้ ของปีนี้

วันที่ 1 ธันวาคม สุขที่ได้เดินทางไปพบปะและพักกับครอบครัวของพี่สาวคนโต ที่ จ.ยโสธร พร้อมด้วยนำของฝากจากยุโรปไปมอบให้

วันที่ 2 ธันวาคม (กิจกรรมเยอะมาก เริ่มจาก 04.00-22.00 น.) สุขที่ได้ไปช่วยงานบุญ 100 วัน น้องสะใภ้ที่ อ.ค้อวัง ได้เห็นต้นมะกอกสูงใหญ่และลูกหล่นเกลื่อนพื้น ได้เห็นทุ่งนาและบัวแดงริมทาง ได้ขับรถพาพี่สาวทั้งสองคนไปทำบุญที่วัดพระพุทธบาทยโสธร อ.มหาชนะชัย ได้ขับรถรับส่งพี่สาวคนโตที่ จ.ยโสธร และพี่สาวคนติดกันที่ จ.อุบลฯ ได้มอบของฝากจากยุโรปให้น้องชายคนเล็ก และมอบสมุด 30 เล่มพร้อม ส.ค.ส.ปฏิทินปี 2556 (ทำเอง) ให้น้องชายนำไปเป็นของรางวัลในกิจกรรมวันพ่อแห่งชาติ (น้องเป็นครูสอนสังคมศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษา จ.ยโสธร) และสุขที่ได้ฟังการสนทนาธรรมทางโทรศัพท์เป็นเวลาประมาณ 1 ชั่วโมงจากลูกสาวคนโตซึ่งเป็นนักปฏิบัติธรรมคนหนึ่ง

วันที่ 3 ธันวาคม สุขที่ได้ปลูกและดูแลต้นไม้ พืชผักที่บ้านเรือนขวัญ

วันที่ 4 ธันวาคม สุขที่ได้เดินทางเข้าฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ และสุขที่ทราบว่า ลูกสาวได้เดินทางไปจับจองที่นั่งที่บริเวณลานพระบรมมหาราชวังตั้งแต่เวลาประมาณ 23.00 น. เพื่อรอแสดงความจงรักภักดีต่อพ่อหลวงในวันรุ่งขึ้น วันที่ 5 ธันวาคม

วันที่ 5 ธันวาคมสุขที่ได้ดูแลต้นไม้ใบหญ้าที่ฟาร์ม ปิติสุขที่ได้รับชมการถ่ายทอดงานพระราชพิธีวันพ่อแห่งชาติ และได้เห็นพสกนิกรจำนวนมากมายมหาศาล ที่ได้แสดงออกถึงความสำนึกในพระมากรุณาธิคุณของพ่อหลวงของชาติ

วันที่ 6 ธันวาคม สุขที่ได้อ่านบันทึกใน ฺBlog "รักในหลวง" ของอาจารย์ Wasawat Deemarn ซึ่งเป็นบันทึกที่แทนใจยายไอดินได้เป็นอย่างดี

สุขที่ได้รู้จักสมาชิก GotoKnow ที่เพิ่งเป็นสมาชิกเมื่อ 1 ธันวาคม 2555 คุณครูวิทวัส อันตาผล จากตำบลบ่อแสน อำเภอทับปุด จังหวัดพังงา ที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี ในสาขาวิชาภาษาอังกฤษ จากคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต  ที่มีรางวัลและความภาคภูมิใจ ได้แก่

2554 นักศึกษารางวัลพระราชทาน (ชมเชยระดับภาคใต้) /สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา

2554 ผู้นำนักศึกษาดีเด่น 2554 /รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ

2554 นายกสโมสรนักศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต

2552 ยุวชนประชาธิปไตย เครือข่ายแห่งรัฐสภา

2551 สภาเด็กและเยาวชนจังหวัดพังงา

เป็นเรื่องแปลกที่ตอนเย็นวันที่ 5 ธันวาคม ที่ยายไอดินขับรถเข้าเมือง ได้รับฟังรายการวิทยุสภา สนทนาสัมภาษณ์ ตัวแทนเยาวชนจากสภาเด็กและเยาวชนจังหวัดสมุทรสงครามหรือสมุทรสาครไม่แน่ใจ

ดูจากบันทึกล่าสุดของคุณวิทวัสแล้ว บ่งชี้ว่า ประเทศไทยจะมีคุณครูน้ำดีที่จะทำหน้าที่วิศวกรสังคมได้อย่างมีคุณภาพ อีกคนหนึ่ง เป็นความหวังของประเทศไทย ที่ทำให้ยายไอดินครูเกษียณได้สุขใจในวันนี้ วันที่ 6 ธันวาคม

         เมื่อเย็นวานนี้ ยายไอดินได้โทรฯ คุยกับน้องชายคนเล็ก (อายุห่างกันประมาณ 4 ปี) ซึ่งเป็นครูสอนวิชาสังคมศึกษาในโรงเรียนมัธยมฯ แห่งหนึ่งใน จ.ยโสธร น้องเพิ่งสูญเสียภรรยาคู่ชีวิตได้สองเดือนเศษ น้องบอกว่ากำลังจะทานข้าว...คนเดียว...เวทนาน้องนัก...ภรรยาที่ตรวจสุขภาพอยู่ทุกปี พอตรวจพบโรคร้ายก็รักษาอยู่เพียงประมาณ 6 เดือนก็เสียชีวิต...ลูกชายคนโตที่แต่งงานแล้ว (ป้าๆ ช่วยจัดงานให้โดยที่แม่ไม่ได้ไปร่วมเพราะความเจ็บป่วย) เป็นครูอยู่ที่ กทม. ลูกสาวคนเล็กเรียนแพทย์ปี 2 ที่ม.อุบลฯ

          น้องจาระไนว่าทานข้าวกับอะไรบ้าง...บอกว่าอร่อย กำลังจะไปตักข้าวจานที่สอง...ถ้าน้องสะใภ้ยังอยู่น้องยิ่งจะอร่อยมากกว่านี้ เพราะมีคนรู้ใจเป็นเพื่อนพูดคุย น้องชายเป็นคนที่รักและผูกพันกับภรรยามาก (ยายไอดินเคยมีสภาพเช่นนี้มาตั้งแต่ปี 2527) ...ถึงจะเวทนาน้องแต่ก็เบาใจที่น้องคงเริ่มปรับตัวปรับใจได้...น้องยังเล่าให้ฟังว่า ที่เรียนปริญญาโทกับโครงการความร่วมมือระหว่างสพฐ.กับ ม.รามคำแหง ผ่านหมดแล้วทั้งงาน IS (Independent Study)  สอบประมวลผล และสอบภาษาอังกฤษ จะรับปริญญาในเดือนมีนาคมปี 2556 เพื่อนๆ ที่เรียนในสาขาเดียวกันและสาขาอื่นๆ ยังไม่จบเป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่ไม่ผ่านงาน IS และต้องไปดำเนินการต่อที่กทม. ...ดีใจที่น้องทำได้สำเร็จทั้งที่การส่งงาน IS และสอบอยู่ในช่วงงานศพภรรยาเป็นต้นมา ยายไอดินบอกว่า จะไปให้กำลังใจน้องในวันรับปริญญา และได้สอบถามถึงการจัดงานบุญ 100 วัน น้องบอกว่าจะจัดในวันอาทิตย์ที่ 2 ธันวาคม 2555    

            เช้านี้...ยายไอดินลุกมาตอบขอบคุณผู้ให้ดอกไม้ในบันทึกของตนเอง เข้าไปอ่าน ให้ดอกไม้/และเขียนความเห็นในงานเขียนของท่านต่างๆ ประมาณ 6-7 ท่าน แล้วรวบรวมบันทึกเกี่ยวกับวิธีเพาะเห็ดที่ "คุณคนถางทางแนะนำไว้ใน 4 บันทึก ได้แก่

1) วิธีเพาะเห็ดแบบรวดเร็วและประหยัดแรงงาน : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507274
2) วิธีเพาะเห็ดให้ได้กำไรสุทธิไร่ละ ๑๕ ล้านบาท (ตอน ๒) : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507416

3) ปลูกเห็ดแบบห้อยกิ่งไม้ด้วยระบบน้ำหยด : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507498

4) ปลูกเห็ดแบบริมหาด : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/507499

            ท่านเป็นนักคิดนอกกรอบ (Lateral Thinker) ซึ่งยายไอดินสนใจความคิดเกี่ยวกับการเพาะเห็ดของท่าน หลังจากทุกอย่างเข้าที่เข้าทางจะทดลองนำแนวคิดของท่านไปทดลองทำดู...และคงได้เขียนบันทึกในเรื่องนี้

            จริงๆ แล้ว ตามกำหนดการเดิมนั้น วันนี้ยายไอดินจะอยู่ที่สิงห์บุรีตามกิจกรรมทัศนศึกษาจ.อ่างทอง สิงห์บุรี ลพบุรี 10-14 พฤศจิกายน 2555 ซึ่งเพื่อนที่เกษียณในปี 2553 แต่ยังอยู่ทำงานให้กับคณะต่อเป็นคนจัด และชวนยายไอดินเข้าร่วมในช่วงทัวร์ยุโรป แต่ช่วงก่อนเดินทาง จนถึงเช้าวันเดินทาง ยายไอดินมีอาการคล้ายอาการของโรคกระเพาะซึ่งเจ็บปวดทรมานมากจึงไม่กล้าเดินทาง เลยต้องฝากจดหมายขอโทษและชี้แจงปัญหาให้พ่อใหญ่สอนำไปแจ้งเพื่อน พร้อมนำกล้วยน้ำว้า 1 เครือไปฝากให้รับประทานกันบนรถ (ใช้รถของบริษัทนำเที่ยวในการเดินทาง)