วันนี้มาทำงานด้วยอาการ เซ็งแต่เช้า   จิตตก เบื่อกับระบบบ้าๆ  มาอารมณ์ดีขึ้นหน่อย ก็ซักประวัติคุณยายท่านหนึ่งนี่แหล่ะ

     เมื่อคุณยายเห็น ดิฉัน  ก็เอามือฉันไปกุมไว้ แล้ว บอกว่า ดีใจที่ได้เจอ   มาทุกครั้งไม่เจอเลย  ลูกสาวท่านสมทบอีกว่า ยายชอบพูดถึงหมอโจ้บอกว่าทั้งสวยทั้งใจดี  ( ชลัญก็ปลื้มซิค่ะ )  ก็เลยถามยาย  วันนี้เป็นอะไรมา  ยายบอกมารับยาเบาหวาน พอซักประวัติเสร็จ  ดิฉันก็บอกน้องผู้ช่วยว่า  " น้องช่วยพายายไปห้อง วัดสายตาหน่อย "  ยายบอก ตายายไม่ได้เป็นอะไรหมอ  ชลัญก็เลยบอกยายว่า  เห็นลูกสาวยายบอกว่า ยายชมหนูว่า ทั้ง ใจดี  ทั้ง  สวย  ใจดี นี่ชลัญรับได้  แต่สวยนี่ หนูว่า ยายมีปัญหาสายตา แล้ว แหล่ะ  เป็นห่วงยายน่ะ  ยายหัวเราะจนเหงือกบาน  แล้วตีเราเพียะใหญ่   เฮ้อ  ได้แหย่คนแก่ อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย ....

     คราวนี้เขาไม่ได้ชมว่า " หมอคือมาสวยแท้ " เหมือนคราวก่อน  แต่เขาชมว่าสวยจริงๆ  น่ะ "คนถางทาง "

ทำไมการศึกษาไทยยังไปไม่ถึงไหนสักที          ทั้งที่งบประมาณแต่ละปีก็น่าจะเยอะพอที่จะทำอะไรดีๆสักอย่างให้กับการศึกษาไทยได้