บันทึกวันศุกร์

วันนี้ได้ทำหน้าที่ครูที่ไกลแสนไกล  ยังไม่รู้เลยว่าจะไปถึงไหม

อะไรจะเกิดขึ้นค่อยว่ากัน....เพราะมีนักเรียนอีก 60 กว่าคน พร้อมเพื่อครูอีก 7  คน

เดินไปพักไป...คงไม่มีอะไรยากเกินกว่าความพยายาม

10  ผ่านไป...ที่ทิ้งร้างห่างหายไป

ด้วยหัวใจที่เศร้า...เพราะป่าที่เคยเป็นแหล่งเรียนรู้  เรื่อง ป่าไม้ กับป่าต้นน้ำ

ได้เหือดหายไป....ท้อแท้มาก..เพราะดูเหมือนว่าการศึกษามันล้มเหลว

เราไปศึกป่า เพ่ือให้เด็กรักป่ากันทุกปี

แต่สุดท้ายป่าก็หมด...

จึงทำใจใหม่  ตั้งหลักแบกหน้าตาเหี่ยว ๆ ไปหาชุมชนใหม่อีกครา

บ๊าย บ่าย ๆๆๆๆ

17 ม.ค.57

แม้เป็นวันอาทิตย์ขอคิด และเขียนอีกสักวัน

ศึกหนักของครูหยินในตอนนี้คือ

ต้องดูและผู้ป่วยที่กำลังบำบัดโรงพิษสุราเรื้อรัง

ซึ่งหมอจากศูนย์บำบัดฉีดยารักษาแบบหักดิบ

ผู้ป่วย...ไร้สติ...ประสาทหลอน..

จนทำให้ผู้ดูแลสับสน...และสุ่มเสี่ยงต่อพฤติกรรม

ไม่รู้เหมือนกันว่า..จะทำอย่างไรดี....

บ้างครั้งก็ต้องตัดใจว่า  ...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

แต่ก้อทนดูชะตากรรมไม่ได้...มันปวดร้าวหัวใจเหลือเกิน

เป็นบทเรียนหนึ่งของชีวิต...ที่ได้บันทึกเก็บเกี่ยวประสบการณ์

การดูแลผู้ป่วยทางจิต.....จนตัวเองก็...ชักจะเอาตัวไม่รอดขึ้นทุกวัน

บ่นไปอย่างนั้นแหละ

555  ปลอบใจตัวเอง

บันทึกวันศุกร์...ทุก ๆ สัปดาห์

ชาวประชาเมืองตรังกำลังสับสนว่าวันที่ 13 นี้...จะมีม๊อปมาปิดโรงเรียนอีก

ซึ่งเป็นวันที่นักเรียนทำการสอบ....จะเป็นไปอย่างไรหนอ...

รู้แต่เพียงว่าถนนสายหลักในตัวเมือง

ถูกสั่งปิดตาย อัมพาต ในตัวเมือง....

ครูหยินจะมานั่งทำงานให้สบาย......

เสาร์นี้คงจะเป็นวันหยุดที่ประเสริฐที่สุด...ที่ครูหยินไม่มีกิจกรรมใด ๆ 

เพราะวันเสาร์หน้าจะพานักเรียน 60  กว่าคนปีนเขาบรรทัดไปยังชุมชนบ้านตระ

17 - 19 มกราคม 2557

555...

จะกลับไปโรงเรียนสิ่งแวดล้อมอีกครั้งที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป

คงต้องฟิตร่างกาย...กันหน่อยละ

555 วันนี้เป็นวันศุกร์อีกวันของปีใหม่ 2557

กิจกรรมวันเสาร์นี้เว้นว่างเพราะนักเรียนขอย้ายไปเป็นวันอาทิตย์

ฮ้า...คงมีสักวันที่ได้มีโอกาสพักผ่อนบ้าง....

จะได้มีเวลาชมเดือน  มองตะวันบ้างน่ะ

วันนี้ก็โชคดีที่ได้มีโอกาสตักบาตรร่วมกับโรงเรียน

ทำบุญในโอกาสปีใหม่.....

วันอาทิตย์นี้มีนักกับนักเรียนชั้นม.4/4  เพื่อจะจัดกิจกรรมเสริมการเรียนรู้รายวิชาชีววิทยา

พัฒนาผลสัมฤทธิ์ในการเรียน

...ป้องกันการติด 0  ร ในโอกาสต่อไป....เพราะการศึกษาไทย...ย่ำแย่ลงไปทุกวัน

555  ถึงเวลาวันศุกร์อีกแล้ว...ฝนตกหนัก..เป็นระยะเวลายาวนาน

กิจกรรมทุกอย่างต้องงด  และเลื่อนระยะเวลาไปเรื่อย ๆ

เพราะกิจกรรมครูหยินเป็นกิจกรรมภาคสนามจะต้องใช้พื้นที่ในบ้านสวน

เข้าค่าย เคาะประตูห้องชวนน้องสร้างความดี...ถึงตอนนี้...

ปัญหาธรรมชาติรุกรานทุกสัปดาห์

คงต้องรอฝนฟ้าไปเรื่อย ๆ ฮะ ฮะ ฮะ ก็ได้หยุดพัก 

เพาะชำต้นกล้า...ผักเขรียง...ไว้แจกผู้คนในชุมชน

ได้ได้เริ่มปลูกต้นขาไก่...ผักพื้นเมืองของคนใต้.....

หากใครมาเยี่ยมรอบต่อไปคงได้กินผักขาไก่สวนครูหยินกันนะคะ

555 ปิดเรียนเสาร์นี้เราจะมีต้นขาไก่เพิ่มขึ้นอีก  10  ต้น

ใครมาเยี่ยมบ้านสวนก็ต้องกินผักพื้นบ้านกันล่ะค่า 

ฮะ ๆๆ วันนี้เป็นวันศุกร์อีกวันที่ได้เริ่มงานบทบาทหน้าที่ครูมาแล้ว 1  สัปดาห์

พบกับความสุขเช่นเดิมกับงานสอนที่เตรียมตัวไว้ล่วงหน้าผนวกกับ

โครงการธนาคารความดียังคึกคักเหมือนเดิม...บางทีก็มีความสุข เพราะมีนักเรียน

มาส่งขยะแลกเสื้อ...บางทีก้อสุขกับน้ำใจท่ีแสนดีของนักเรียน

เมื่อมีเวลาว่างจะมาวนเวียนที่โต๊ะทำงานครูหยิน...พร้อมคำกล่าวว่า..

ครูขาหนูมาช่วยเหยียบขวดค่ะ...ครูหยินจึงป้อนคำถามเอ้าแล้วไม่เรียนเหรอ

สาวน้อยรีบตอบทันที่...พวกหนูว่างค่ะ จะมาช่วยเหยียบขวดคุณครูค่ะ

ฮา ๆ 55 แค่นี้ก้อสุขใจแล้วในชีวิตของความเป็นครู

----------------------------------------------------

นายช่างตู้โทรมาบอกว่า....บ้านสวนครูหยินจะเสร็จสมบูรณ์แล้วในวันนี้

555 ดีใจจัง กัลยาณมิตรมาใหม่น่ะ  เพราะตอนนี้บ้านสวนเสร็จแล้ว

ลุงวอจะมานอนเล่นดังที่ว่า ก็พร้อมแล้วจ้า....

แต่ทว่าเราชอบนอนที่ลานกิจกรรม..คุยเรื่อยเปื่อนจนหลับคาที่

อีก 2 สัปดาห์ครูหยินก็จะมีค่ายอีกแล้ว  ฮิ ฮิ  ใคครสนใจยกมือขึ้น555

เป็นค่ายที่จัดกิจกรรมการเรียนรู้เรื่องขยะโดยเฉพาะ  หนุกหนานจริง ๆ

-----------------------------------------------------

เย็นนี้ก้อได้มีโอกาสต้อนรับ น้อง ๆ เด็ก ๆ จากกระบี่

จะมาค้างแรมที่บ้านสวน...ดีจริง ๆ เพราะทำให้ครูหยินไม่มีโอกาสเหงา

บ้านสวนไม่เคยเดียวดาย....ยินดีต้อนรับทุกคนเด้อค่า

ติ๊ด ๆๆๆ เสียงของความคิดถึงกัลยณมิตรทุกคน 

 55555

ว้า...วันศุกร์อีกแล้ว...โชคดีจังที่เรามีวันเสาร์ให้ได้พักผ่อน

จัดการกับภาระคะแนนของนักเรียนวุ่นวายกันอลเวงดี...

ไหนจะมีงานเลี้ยงเกษียณอายุคุณครู

ที่ได้ปฏิบัติหน้าที่จนครบวาระสุดท้าย....ก็วุ่นวายดี

แต่วันหยุดสุกสัปดาห์นี้พิเศษ เหมือนทุกวัน เพราะว่า

ลุกสาวคนโตเดินทางกลับมาบ้าน...เยี่ยมแม่อีกครั้ง..

ขอเป็นวันครอบครัว..สักวัน

เราจะเตรียมตัวไปวัด...เลี้ยงพระ

เข้าวัดฟังธรรมตามวัยอันสมคาร

จะทำบุญเผื่อผองเพื่อนและมิตรภาพทุก ๆ คนค่ะ

เผื่อเกิดมาชาติหน้าก้จะไดพบเพื่อน มิตรภาพ ดี ๆ แบบนี้อีก

http://www.google.co.th

วันนี้วันศุกร์อีกวัน...ศุกร์แห่งชาติตรงกับวันสารทไทยคงต้องขออนุญาตไปเยี่ยมบุพการี

แม่สามีที่พัทลุง...กับครบรอบปีวันเสียชีวิตของพ่อ...แต่ภาระและหน้าที่ต้องคุมสอบ

มิอาจละเลยได้ขอเลือกไปเยี่ยมย่าของลุกก่อนนะ

    พรุ่งนี้วันหยุดดีใจเป็นที่สุดที่จะได้ต้อนรับ  อาจารย์จาก  ม.สงขลานครินทร์

วิทยาเขตปัตตานี เพื่อเก่าสมัยเรียนต่อปริญญาโท...ว้า...มีความสุขจัง

มิตรภาพกำเนิดเกิดก่อได้ทุกเมื่อเชื่อวัน.....แล้วจะกลับมาเล่าเรื่องกันต่ออีกมากมาย

คิดถึงทุก ๆ คนเด้อค่า

                                    20  กันยายน 2556

ว้า...ศุกร์อีกแล้วหรือ...คือวันวันที่ต้องเตรียม  

วางแผนว่าวันเสาร์นี้จะทำอะไร.....

มีงานอะไรให้สะสาง  ภาระงานมากมายเหลือเกิน จะเอาอะไรก่อนดีน่ะ

ฝนก้อตกหนัก  ยางก็ไม่ได้กรีด....การประท้วงยังไม่สงบ

ราคายางขยับขึ้น...แต่อนิจจาไม่มีน้ำยางให้ขาย

------------------------

จบลงสุดท้ายต้องติดต่อขายขยะ...เพราะมันเริ่มรกหูรกตาเต็มที่

และต้องมานั่งทำ Book mark กรอกคะแนให้กับนักเรียน

เตรียมตัวตัดเกรดสิ้นสุด  ภาคเรียนที่ 1 

ผ่านไปอีกแล้ว...นักเรียนชั้น ม.6 กำลังจะจากเราไปอีกรุ่น

ฮะ แก่ขึ้นอีกปีหรือ....ใคร ๆ ก็บอกว่าเข้าสู่รุ่นแรกแย้ม (ฮ่า ๆ  แย้มฝาโลงไงล่ะ)

เทอมหน้าละซิ...จะเปิดสอนรายวิชา  "ขยะที่รัก" ฟิตเต็มที่...

มีขยะดี ๆ มาโชว์....

บางครั้งในบางเรื่องราวละเอียดอ่อน

ในวันหนึ่ง...ครูหยินอยากจ้างน้องน้องครู...ซึ่งทำหน้าที่เป็นครูจ้างภายในโรงเรียน

สอนงานคอมพิวเตอร์ มีรายได้ไม่มากมายนัก...ครูหยินจึงอยากช่วยให้เขามีรายได้

เห็นเขารับจ้างพิมพ์งานทั่วไป....จึงมอหมายงานไปให้...

1  สัปดาห์ผ่านไป...น้องส่งข้อมูลผ่านเฟสมาให้ครูหยินในวันที่ 29  สิงหาคม 

ครูหยินรับงานเสร็จจึงนำเงินค่าจ้างไปให้...แต่ไม่เจอตัวน้องครูกนกสินี

จึงฝากไว้กับเพื่อนร่วมงาน.....

ตอนเย็นของวันพุธ 4  กันยายน 56  

น้องจึงบอกครูหยินมาทางเฟสว่าดังนี้

และเราพบกันในวันนี้ น้องจึงพยายามอธิบายให้ฟังของคนอื่นรับได้

แต่ถ้าเป็นของครอบครัวครูหยินมิอาจรับเงินได้เพราะทำด้วยใจ

ใส่ความศรัทธา....ความรู้สึกดีงาม..และความเป็นมิตรภาพที่เรามีต่อกัน

น้องครูจึงไม่รับเงิน....ทั้งนี้และทั้งนั้นครูหยินได้ฝากงานชิ้นใหม่ไปให้อีกแล้ว

ก่อนท่ีจะรู้ว่าน้องไม่คิดเงิน

บทเรียนหนึ่งสอนให้ครูหยินรู้ว่ามิตรภาพมิอาจหาซื้อได้

ความดีเท่านั้น...ที่ซื้อใจ ให้ผูกพันธ์..ที่จะรัก...เอื้ออาทร เข้าใจต่อกัน

อย่างน้อย ครูหยินก้อมีความสุขในความคิด..ที่น้องมีให้ครูหยินตลอดมา

วันศุกร์แห่งชาติ...

วันนี้เหนื่อยเหลือเกินกับภาระกิจ...ธุรกิจพันล้าน..โครงการธนาคารความดี

555 คนส่งขยะเข้าร่วมเยอะจริง ๆ

ว้าเหนื่อย...

พรุ่งนี้ก้อได้ชาร์จแบตเตอรี่กันอีกแล้ว

รอรับวันใหม่ที่สดใสและพร้อมที่จะเริ่มงาน

เหนื่อยกะเค้าเป็นเหมือนกันนะเนี่ยะ

เดินทางหมื่อลี้สำคัญอยู่ที่ก้าวแรก

ปลอบใจตัวเองก่อนเพราะเหนื่อยจึงก้าวมาไกล

 เพราะให้จึงได้ทุกสิ่ง

วันหยุดวันนี้ไม่มีกิจกรรมค่ายเพราะต้องยกเลิกไปโดยปริยายเนื่องจากฝนตกหนักน้ำท่วมถนนบางสายค่ายครุหยินต้องยกเลิกไปเปลี่ยนวันใหม่เป้นวันที่ 10  สิงหาคม วันนี้จึงมีเวลาอยุ่กับ G2K   ฝึกคิดและฝึกเขียนที่ต้นแบบ

ที่ปรึกษาให้ได้เรียน  เป้นสังคมแห่งการเรียนรู้จริง ๆ

วันหยุดเข้าพรรษาหลายวัน มีวันหยุดติดกัน ได้พบปะลูกศิษย์ชาวค่ายมากหน้าหลายตามีความสุขมาก

ชวนกันทำความดีเพื่อสังคม...555..สั่งสมความคิด....ติดความดีงาม......

 "

ครุหยินเชิญชวนชาว  G2K   มาเที่ยวบ้านสวนกันเที่ยวชม

จังหวัดตรัง  เมืองแห่งคนใจกว้าง หมุ่ย่างรสเลิศ ถิ่นกำเนิด

ยางพารา เด่นตระสง่าดอกศรีตรัง ปะการังใต้ ทะเล เสน่ห์หาดทรายงาม ปิดเทอมนี้เด้อค่า กินอยุ่อย่าพอเพียง เสื่อผืนหมอนใบถ้านอนได้ก็   ยินดีต้อนรับ

ครูหยินอยากตั้ง   ชุมชนคนพอเพียง ร่วมแก้วิกฤตชีวิตโลก คิดตั้งเอาไว้ก่อน

รู้ว่า G2K มีอะไรที่โดนใจจริง แต่ยังเข้าไปคุยไปทักใคร  หรือแก้ไขข้อมุลไม่ถุก กราบขออภัยมาด้วยจริง ๆ อยากขอบคุณ อยากทักทายสมชิกหลายคน อ่านแล้วปลื้มมาก ๆ แต่ต้องขอเวลาให้กับน้องใหม่  แถมเวลามีน้อยอีกต่างหาก...ว่าง จะแวะเข้าไปเยี่ยมเยียนค่า

วันี้รู้สึกดีมากที่ได้คุยกับคุณมะเดื่อ..โทรมาหาให้กำลังใจในกิจกรรมที่ทำอยู่..เราอาจจะเดินเดินบนถนนสายเดียวกัน  พลังแห่งความรักและปรารถนาดี  อยากเห็นสังคม  งดงาม เราจะสานฝันก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง  ด้วยจิตและวิญญาณของความเป็นครู  เรามิอาจเป้แสงตะวันส่องทางให้คนได้ทั่ว  โลกก็ขอเป็นหิ่งห้อย น้อยแสง..ส่องหาเส้นทางยามคืนมืดมิด  เราฝันอยากเห็นโลกงดงาม...แต่ทำไม่ได้..ก้อของเพียงสร้างโลกใบเล็กให้สดสวยเพื่อโลกใบใหญ่จะได้สุขสรรค์

เดินทางหมื่นลี้ สำคัญอยู่ที่ก้าวก้าวแรก

5  มิถุนายน 2556 ได้ทำความดี...โดยการบริจาคเลือดเพื่อต่อชีวิให้กับผู้ที่..ลำบาก..คือ ความภาคภูมิใจของผู้ให้

เพราะเหนื่อยจึงก้าวมาไกล  เพราะให้จึงได้ทุกอย่าง ปันรักให้กันและกันเพื่อคืนวันท่ีงดงาม

วันที่ 5  มิถุนายน วันสิ่งแวดล้อมโลก จัดกิจกรรมแจกเสื้อให้กับผู้ที่ได้ทำความดีในการเก็บขยะครบตามกติกา จำนวน  12  คน

กิจกรรมการแจกรางวัลในโครงการ ธนาคารความดีกู้วิกฤตชีวิตโลก