เมื่อไม่มีภารโรง..โรงเรียนขนาดเล็ก..ต้องบริหารจัดการเวลา วันหยุด ๔ วัน ใบไม้มากมาย..วันนี้กวาดกองไว้..พรุ่งนี้เปิดเรียน..เด็กๆไม่ต้องกวาด เก็บกองใบไม้ไปทิ้งลงบ่อใบไม้เพื่อทำปุ๋ย..มีเวลาเหลือไปอ่านหนังสือและซ้อมดนตรี..ทำแบบนี้..มาอย่างยาวนาน ทำให้งานเดินไปได้ คล่องตัว ไม่มีภาระ บรรยากาศน่าอยู่น่าเรียน  เด็กจะไม่เหนื่อยเกินไป ไม่เบื่อหน่าย..อยากมาโรงเรียน.. 

<p></p>

๑/๐๙/๒๕๕๖

อนุทิน  ๒๓.

 "คุยกับแม่"

เช้านี้แม่มาหาผมที่ร้านนำเอาฝรั่ง(ผลไม้)ลูกใหญ่ ๆ มาให้ ๕ ลูก ลูกใหญ่มาก ๕ ลูก เต็มถุงเลย แม่พูดว่า “เอ๊า หม่าแก๋ววะ ต้นบ้านหนานหล้าหั้น แบ่งกั๋นกิ๋น” 

ผมถามแล้ว “อี่แม่ห่อไว้อี้? หยังมาโหน่ยใหญ่แต๊ว่า”

แม่ตอบ “ห่อไว้ก่ะ ลองบ่อห่อดู๊ จะได้กิ๋นกะดียะ” 

ผมพูดพร้อมกับมองที่ลูกฝรั่ง “มันหยังมาบ่อเรียบแหมะใจ๋?”

แม่ตอบ “บ่อหู้หนะ มันเป๋นมาตั้งแต่หน้อยแล้วดู่ ผิวมะหรูดจูดจีด ลองผ่าผ่อดู้ดีก่อ?”

ผมยังไม่ทำตามที่แนะนำ และแกล้งถามย้อนกลับไปว่า “หมายความว่าจ๊ะใด มะหรูดจูดจีด?”

แม่ว่า “กะมันบ่อเรียบหนะนะ เป๋นตะปุ่มตะป่ำนั่นหละ” ผมร้อง “อื่อ...”

จากนั้นแม่ก็คุยเรื่องกับข้าวที่จะทำในเช้านี้ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นประเภทผักข้าง ๆ บ้านและหลังบ้านที่แม่และผมปลูกไว้นั่นแหละ มีกระถิน บอน ผักกูด ผักเสี้ยว ผักชะอม มะเขือ มะเขือพวง พริกขี้หนู ผักหวานบ้าน แคขาว ผักเฮียก กล้วยน้ำว้า มะรุม ผักแส่ว(ไม่แน่ใจว่าภาคกลางเรียกชื่อว่าอะไรเวลาแกงออกขมนิด ๆ) และที่นึกชื่อไม่ออกอย่างละนิดละหน่อย

วันนี้แม่แกงผังปัง และก่อนจะไปบอกว่า “แหมบึด จะไปขุดข่าเอามาต๋ำน้ำพริกแก๋งก่อน” ว่าแล้วก็เดินออกจากหน้าบ้านไป