อนุทินที่ ๓๙๑๖

การศึกษาที่ผ่านมา คือ การแข่งขัน แต่ไม่สามารถวัดได้ทั้งหมดสำหรับมนุษย์คนหนึ่ง… วัดได้เพียงแค่ความรู้ที่ได้ศึกษาเท่านั้น บางทีความรู้ที่นำมาวัดก็ใช้เกี่ยวกับเรื่องที่มิได้สอนในชั้นเรียน และโดยเฉพาะการที่อาจารย์ประจำชั้นรับสอนพิเศษให้กับเด็กที่เรียนในชั้นเรียนเอง นี่คือ การแสดงออกถึงการแข่งขัน และไม่มีจรรยาบรรณในวิชาชีพของตนเอง แล้วเมื่อไรที่จะได้รับการแก้ไข

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๓๙๑๗

การเป็นผู้ใหญ่ที่ดี…ต้องใจหนัก ๆ จะคิด จะทำอะไรก็ไม่สามารถทำได้ดั่งที่คิด ต้องอดทน อดกลั้นให้มาก ๆ มิใช่จะคิดว่าใคร ก็ว่า…อีกอย่างกิริยา อาการที่แดกดันผู้อื่น ซึ่งเป็นเด็กกว่า นี่ก็ต้องระมัดระวังให้หนัก ๆ เพราะมิเช่นนั้น เด็ก ๆ ที่เขาเห็นจะคิดและว่าเราได้…วางตนอย่างไร ให้เป็นที่เคารพ ยำเกรงของคนอื่นให้ได้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

เขียน … ที่บ้าน

“…

พบกัน คือ วาสนา

จากกัน คือ โชคชะตา

กลับมา คือ ฟ้าลิขิต

…”

๑๐ ตุลาคม ๒๕๖๓

ยามดึกมาก

รำลึกถึงท่านไม่เคยเสื่อมคลาย

เขียน … ที่บ้าน

“…

หากคิดจะเปลี่ยนอะไรสักอย่าง

ขอให้เปลี่ยนตัวเองก่อน

แล้วค่อยเปลี่ยนอย่างอื่นทีหลัง

…”

๑๘ ต.ค.๖๓

ยามดึก

นั่งคุมสอบประมวลความรู้ ท่ามกลางบรรยากาศอย่างที่เห็นในภาพครับ ;)…

เขียน … นอกเมือง

“…

การศึกษาไทยตามไม่ทันการเปลี่ยนแปลงของโลก

คนมารับหน้าที่กระทรวงสำคัญด้านการศึกษาก็มีมุมมองไม่ครบด้านที่ควรจะมอง อยากจะทำอะไรก็ทำ อยากจะคิดอะไรก็คิด ไม่ศึกษาบริบทสภาพแวดล้อมตามเป็นจริงให้ดีเสียก่อน แถมคนที่อยู่ในกระทรวงนั้น ๆ ก็เอาแต่คิดเพื่อตนเองมากกว่าเพื่อประโยชน์ของคนในชาติจริง ๆ

ยิ่งนานวันเท่าไหร่ ระบบการศึกษาไทยก็อ่อนแอไปเรื่อย ๆ

งบประมาณมีมหาศาล เงินเดือนครูก็สูงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ความฉลาดในการใช้ชีวิตของเด็กไทยกลับสวนทางกัน

ระบบการศึกษาไม่เก่ง ก็ผลิตคนไม่เก่งมาควบคุมการศึกษาชาติ ไม่ว่าจะเป็นผู้ผลิต ผู้ใช้ ผู้ประเมิน ครบองค์ประกอบกันพอดี

ชาติไม่ต้องเดินไปไหน ถอยหลังกลับไปจะดีกว่า

คนบ่น ไม่ได้เป็นนักการศึกษา แต่เป็นครูคนหนึ่งที่แสนจะต้องพยายามปล่อยวางเรื่องการศึกษาชาติให้ได้สักวัน

…”

๑๙ ต.ค.๖๓

ยามสาย

สงบ…

เขียน … นอกเมือง

“…

ประวัติศาสตร์ไทยเป็นเรื่องของคนที่ได้ชื่อว่าปัญญาชน จำเป็นต้องเรียนรู้ แต่ไม่ใช่เรียนรู้แบบงู ๆ ปลา ๆ ต้องรู้จักทำความเข้าใจบริบท ที่มาที่ไป เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้นในทุกห้วงของประวัติศาสตร์ รู้จักใช้หลักกาลามสูตร ๑๐ มาใช้พิจารณา ฟังแล้ว อ่านแล้ว วิเคราะห์ไม่ได้ วิเคราะห์ไม่เป็น คนแบบนี้ก็เยอะขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ต้องพูดถึงเยาวชนของชาติหรอก ครูบาอาจารย์บางคน ก็วิเคราะห์ไม่ได้ ก็มีให้เห็นอยู่

หลักกาลามสูตร ๑๐ จะสอนอย่างไรให้กับคนเหล่านั้นเข้าใจอย่างถ่องแท้

มันเป็นเรื่องจำเป็นแล้วกระมังครับ

…”

๑๙ ต.ค.๖๓

ยามบ่าย

เขียน … นอกเมือง

“…

“… ฉันจะไม่ตั้งคำถามมากมายจากสิ่งที่ครูให้ทำ แต่ฉันจะคิดว่าฉันได้อะไรจากสิ่งที่ครูให้ทำ มันทำให้ฉันเข้าใจคนเป็นครูมากขึ้น ถ้าฉันยังคงมีความคิดไม่ดีกับการสั่งงานนักเรียน ฉันคงเป็นครูที่ดีไม่ได้ เพราะครูพยายามให้ ให้มากที่สุด เพื่อให้นักเรียนได้ดี …”

ประทับใจคำตอบจากข้อสอบข้อนี้จัง จากนักศึกษาชื่อสั้น ๆ ที่ยังคงไม่มีสัญชาติไทย แต่ผมอยากให้เขาได้เป็นครู

…”

๒๐ ตุลาคม ๒๕๖๓

ยามเที่ยง

พระอาทิตย์จะจากไป นกบินกลับรัง แต่ฉันยังนั่งตรวจงานอยู่ ;)…

ถ่ายภาพเมื่อวาน กลายเป็นความพอดี

;)…

เทศกาลแขวนโคม วัดพระธาตุหริภุญชัย ลำพูน