วันพฤหัสบดีที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๒

วันนี้ทำงานไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยเท่าไหร่ เพราะมีงานจรเข้ามาซึ่งจำเป็น

เช่นกัน เพื่อนมาขอคำแนะนำในสิ่งที่เราพอจะรู้และมีทักษะ เราก็ต้อง

ให้เวลาเขา  ถือโอกาสนำเด็กมาแสดงศิลปะการฟ้อนเจิงใหเขาดูด้วย

เด็กแสดงอย่างตั้งใจ  จึงได้รู้สิ่งที่เราให้ไปเกิดผลแล้ว

วันจันทร์ที่  ๑๗  สิงหาคม  ๒๕๕๒

วันนี้ฝนพรำทั้งวัน ก็เย็นสบายดี แต่ลำบากกับการเดินทางนิดหน่อย
ขอบคุณคุณหนูฟ้าเทาเพื่อนเก่าแก่ที่ลากสังขารพากันไปถึงโรงเรียนจนได้ 
ฝนตกก็ดีใจกะชาวนาจะได้ไม่เสียแรงหว่านไถมา
ข้าวได้น้ำฝนดีก็ย่อมผลิดอกออกรวงดี ย่อมหมายถึง
ผลผลิตเต็มเม็ดเต็มหน่วยก็เหมือนคนเราเวลามีกำลังใจดี
ทำอะไรก็มุ่งมั่นทำจนสำเร็จได้ผลดี การให้กำลังใจ
ซึ่งกันและกันเป็นสิ่งสำคัญ มนุษย์จะลดความตึงเครียดลง
ไปได้อีกมาก หากเราต่างให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
เริ่มจากพ่อแม่  พี่น้องลูกหลาน หากตื่นเช้ามาทักทายสวัสดีกัน
ถามไถ่กันสักนิด ติดตามกันสักหน่อย ให้รู้ว่ายังรักผูกพัน ห่วงใย
หวังดี ปรารถนาดีต่อกัน เพียงแค่นี้ก็ชื่นใจนี่แหละ 

สายฝนที่ฉ่ำเย็น  ก็คือ น้ำใจที่ชุ่มฉ่ำเย็นมอบสิ่งดีดี
ให้กัน เป็นสิ่งที่ดีและน่านำไปปฏิบัติได้จริงนะ

วันอาทิตย์ที่ ๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๒

  วันว่างอยากตื่นสายๆ แต่ชินเสียแล้วจำต้องลุกมาตามปกติ เสาร์-อาทิตย์อยู่โยงเฝ้าบ้านตามเคย พักผ่อนไปด้วยในตัว เขียนบล็อก
ตามอัธยาศัยอ่านหนังสือได้ข้อคิดมาก็นำมาแต่งคำกลอนขยายแนว
คิดต่อ ได้คิดได้เขียนก็ฝึกทบทวนตนเองไปด้วย เ้ช้านี้สดใสอ่าน
หนังสือธรรมะของท่านไพศาล วิสาโล ได้สุภาษิตธิเบตมาน่าสนใจ
และนำไปปฏิบัติได้ดีทีเดียวจึงคัดมาเพื่อนำไปเขียนเป็นกลอนลง
ในบล็อกต่อ

สุภาษิตธิเบตว่าไว้ว่า

"อย่ากังวลกับปัญหาใดๆเลย เพราะว่า
ถ้าปัญหานั้นแก้ได้ จะกังวลมันไปทำไม
แต่ถ้าปัญหานั้นแก้ไม่ได้ มีประโยชน์อะไร
ที่จะกังวล"  

น่าคิดดีจริงๆ ปัญหาเป็นธรรมดาของชีวิตต้องกล้าสู้
ถึงจะอยู่รอด ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจ สำเร็จด้วยใจ
ทั้งสิ้น