คำตอบ

ตามมาบอกเรื่องตอบคำถามค่ะ พี่จุด

นาง จุฑารัตน์ เกียรติศิริโรจน์

เขียนเมื่อ

ตอนนี้พี่จุดทำได้แล้วค่ะ ขอบคุณพี่โอ๋มาก

TRIFLOW เครื่องบริหารปอด

วรรณา

นาง จุฑารัตน์ เกียรติศิริโรจน์

เขียนเมื่อ

คำตอบ

Triflow น่าจะมีขายตามร้านขายอุปกรณ์การแพทย์ ทั่วไปค่ะ สำหรับที่ รพ.มอ. ก็มีขายนะคะ ราคาปัจจุบัน ที่ขายคือ 344.00 บาท

ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยนะคะที่ตอบช้า เนื่องจากต้องทำความเข้าใจว่าบันทึกที่ได้รับครั้งนี้คืออะไร และต้องขอช่วยน้องพิมพ์ แต่พี่จุดไม่สบายเสียก่อนจึงไม่ได้เปิดบันทึกเพื่อส่ง เพิ่งได้โอกาสวันนี้ค่ะ ความลับพี่จุดมีเยอะ แต่ละเรื่องมีหลายตอน จึงขอเล่าเรื่องแรกก่อนนะคะ เป็นเรื่อง หลับเก่ง ของพี่จุดค่ะ ตอนที่ 1 ขอให้ชื่อตอนนี้ว่า ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ สมัยเด็ก เมื่ออยู่ชั้นประถมต้องมีหน้าที่เป็นแม่บ้าน หุงหาอาหารให้สมาชิกในบ้าน ต้องตื่นแต่เช้ามืด ก่อไฟ หุงข้าวต้ม และก็มานั่งฟุบหลับที่บันไดทุกครั้ง แต่จะหูไว เมื่อได้ยินเสียงเหมือนใครลงบันไดมาก็จะรีบตื่น แกล้งทำโน่นทำนี้ มีอยู่วันหนึ่ง ก็ฟุบหลับเหมือนทุกวัน ขณะหลับรู้สึกเหมือนมีเงาของใครมาคร่อมอยู่ที่ตัวเรา ตกใจตื่น อุทานในใจ “ว้าย คุณเตี่ยนี่เอง” รีบลุกขึ้น แล้วบอกเตี่ยว่า พี่จุด “ข้าวมันยังไม่เดือด อั้วเลยมานั่งหลับก่อน พอตื่นข้าวสุกพอดี อั้วใช้เวลาให้เป็น ประโยชน์ไง ได้ 2 อย่างในเวลาเดียวกัน ” เตี่ย “ ถ้าข้าวมันไหม้ล่ะ ” พี่จุด ตอบในใจว่า “ลื้อก็ถูกกินข้าวไหม้นะซิ” ตอนที่ 2 ขอให้ชื่อตอนนี้ว่า ง่วงแต่สุภาพ มาสมัยเรียนพยาบาล ความง่วงก็ยังติดตัวพี่จุดมาอย่างต่อเนื่อง จึงกลายเป็นคนที่หลับง่ายในทุกท่าอย่างสม่ำเสมอ แต่มีพัฒนาดีขึ้นกว่าตอนเป็นเด็ก เพื่อน ๆ จะไม่มีใครรู้เลยว่าพี่จุดหลับ เช่น กลางคืนเวลาอ่านหนังสือพี่จุดจะนอนอ่านหนังสือ มือหนึ่งท้าวคาง มือหนึ่งถือปากกา ใหม่ ๆ เพื่อนก็ไม่สนใจและไม่สงสัย นึกว่าพี่จุดขยันอ่านหนังสือ แต่ทุกครั้งที่เดินผ่าน พี่จุดอยู่ในท่านั้นตลอด จนเพื่อนสงสัย จึงเดินเข้ามาคุยด้วย แต่พี่จุดไม่ตอบ เพื่อนลองผลักดูปรากฏพี่จุดล้มลงหลับสนิทไปเลย จึงรู้ว่าพี่จุดหลับ ตอนที่ 3 จากการหลับที่หอพัก ก็ย้ายมาหลับที่ห้องเรียน ในห้องเรียนชั้นปีที่ 1 พี่จุดก็จะหลับอย่างมีมาดอีก เป็นท่าที่ไม่มีใครรู้เลย เพราะไม่มีการฟุบหลับ ไม่โยกเยก ไม่หงายหน้าหงายหลัง ไม่คำนับครู แต่จะอยู่ในท่าที่นั่งตัวตรง ศีรษะก้มเล็กน้อย มือจับปากกาเขียนตลอดเวลา มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนก็ยืม Lecture ไปลอก แล้วนำกลับมาถามพี่จุดว่าเพื่อน “Ligament ห้อยอยู่ที่ไหนก็ไม่ทราบ แล้วมันห้อยอยู่ที่ไหน ทำไมไม่เขียนให้ชัดไปเลย”พี่จุด มองหน้าเพื่อนแล้วยิ้ม.............ทนไม่ไหวก็หัวเราะออกมาเพื่อน สีหน้างง “แกหัวเราะอะไรว๊ะ”พี่จุด “ก็ตอนอาจารย์บรรยาย ฉันได้ยินคำว่า Ligament แล้วฉันคงเคลิ้มหลับไป มือฉันคงรู้นิสัยฉัน มันเลยเขียนต่อให้ว่า “Ligament ห้อยอยู่ที่ไหนก็ไม่ทราบ.......แล้วฉันจะไปรู้ได้อย่างไรว่ามันห้อยอยู่ที่ไหน ฮิ....ฮิ... เพื่อน “ทุเรศ”พี่จุด หัวเราะด้วยความชอบใจ ถามเพื่อนต่อว่า “แล้วนายจะยืม Lecture ฉันต่อมั๊ย” พอเขียนเล่าถึงตอนนี้ ขอเล่าต่อนะคะว่า ได้ส่งบันทึกนี้ให้น้องเขาช่วยพิมพ์ เขาคงพิมพ์ด้วยความติดใจ เพราะแทนที่เขาจะพิมพ์ว่า “ แล้วนายจะยืม Lecture ฉันต่อมั๊ย” เขากลับพิมพ์เป็น “ แล้วนายจะยืม Ligament ฉันต่อมั๊ย” พี่จุดอ่านแล้วก็หัวเราะ พร้อมโต้ตอบในใจว่า ก็เขาบอกแล้ว Ligament ห้อยอยู่ที่ไหนก็ไม่ทราบ แล้วจะเอา Ligament ที่ไหนให้ยืมล่ะคะน้อง 2 ตอนที่ 4 ความสามารถด้านการหลับของพี่จุดยังไม่หมดนะคะ มีต่ออีกค่ะ พอปี 2 พี่จุดต้องขึ้นฝึกปฏิบัติงานด้านพื้นฐานการพยาบาล วันหนึ่งพี่จุดอยู่เวรดึก ต้องวัดปรอทผู้ป่วย เมื่อยื่นปรอทให้ผู้ป่วยอมใต้ลิ้นแล้ว มือพี่จุดก็จับที่ข้อมือผู้ป่วยเพื่อจับชีพจรต่อ ขณะที่จับชีพจร พี่จุดตกใจเมื่อได้ยินผู้ป่วยพูดว่าผู้ป่วย “คืนนี้ลุงต้องอมปรอท 2 อันเรอะลูก”พี่จุด พอได้ยินคำถามของลุง นึกในใจว่า ฉันคงเผลอหลับไปอีกแล้วล่ะซิ ขนาดยืนทำงานนะ ยังเผลอหลับจนได้ แล้วไม่ให้พี่จุดชมตัวเองได้อย่างไรละคะว่า หลับได้ทุกท่า แต่ปากก็ตอบลุงไปว่า “ อ้อ... พอดีจะทดสอบปรอททั้ง 2 อันว่าได้ค่าเท่ากันหรือไม่นะคะลุง หนูก็เลยต้องให้ลุงอมปรอท 2 อัน ”ผู้ป่วย “อ้อ”พี่จุด ถอนหายใจอย่างโล่งอก นึกชมตัวเองว่า “แหม” เก่งจัง แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ ถ้าครูรู้ เราจะถูกลงโทษอย่างไรนะ ?.....แต่ ...เห้อ.. ! อย่าเผลออีกเลย...... ตอนที่ 5 เรื่องหลับยังเป็นคุณสมบัติหนึ่งของพี่จุด แม้จะจบทำงานแล้ว เมื่อสมัยที่พี่จุดได้ตำแหน่งหัวหน้าหอผู้ป่วยพิเศษสูติกรรม ก่อนจะได้ตำแหน่งพี่จุดต้องไปเรียนรู้การทำงานของเวรเช้า บ่าย ดึก ของหอผู้ป่วยสูติกรรม เพื่อจะได้รู้และเข้าใจสถานการณ์การทำงานจริง พี่จุดอยู่เวรเช้า บ่าย ไม่มีปัญหา แต่อยู่เวรดึกนี้ซิ อุตสาห์เข้านอนตั้งแต่ 1 ทุ่ม ทำอย่างไรก็ไม่หลับ พลิกซ้ายก็แล้ว พลิกขวาก็แล้ว ท่องนะโมก็แล้ว นับหายใจเข้า หายใจออกก็แล้ว ก็ยังไม่หลับอยู่ดี จึงลุกขึ้นอาบน้ำไปทำงานทั้งแต่ 4 ทุ่มครึ่ง เพราะขื่นนอนต่อมีหวังเผลอหลับไม่ตื่นไปทำงานแน่ คืนนั้นก็ทำงานไปเรื่อย ๆ ไม่มีปัญหาอะไร มาถึงตอนตี 4 ขณะนั่งเขียนอาการผู้ป่วยในเวรลงในแฟ้มประวัติ คิดว่าคงเผลอ3เคลิ้มหลับไปตามระเบียบ เพราะตอนเช้าเมื่อพยาบาลเวรเช้ามารับเวร เขาจะต้องอ่านแฟ้มประวัติผู้ป่วยคร่าว ๆ เพื่อดูความเรียบร้อยของเวรดึกก่อนรับเวร เขาก็ถามพี่จุดว่า “พี่จุด.....พี่จุดอยู่เวร พี่จุดสามารถตวงได้เรอะค่ะว่าผู้ป่วยผายลม 2 pad…. (pad หมายถึงหน่วยนับของผ้าอนามัย) ความจริงเรื่องหลับของพี่จุดยังมีให้เล่าอีกหลายเรื่อง ขอพอก่อนนะคะ..... แต่ขอเล่าต่อเป็นตัวอย่างอีกเล็กน้อยก็แล้วกันค่ะ พออายุมากขึ้น อาการหลับของพี่จุดก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น วันหนึ่งนั่งกินข้าวกับเพื่อนพอหมดจาน ก็ได้ยินเพื่อนพูดว่า “ ไอ้...พี่จุด อะไรกันพอกินข้าวหมดคำ ก็นั่งหลับเลยเรอะ แหม....นั่งเป็นหลับ ขยับเป็นแดกเลยนะ” ก็คงจะพอนึกภาพของพี่จุดออกนะ ขอแถมอีกนิด เล่าแล้วรู้สึกมัน เมื่อคืนนี้ ขณะดูรายการ “ยามเฝ้าแผ่นดิน” เพราะอยากรู้ว่าคุณสนธิพูดถึงการแต่งตั้งคุณสมคิดว่าอย่างไร.....ก็ดูไปเรื่อยๆ พอจบปุ๊บพี่จุดก็ลุกจากการนอนเพื่อทำงานบ้านต่อ ก็ได้ยินเสียงสามีพูดไล่ตามหลังมาว่า “แหม...ดูสนธิมันจังเลยนะ เสียงดังคร๊อก...ครอก.....พอจบปุ๊บ ก็ลุกขึ้นปั๊บเลยนะ เก่งจริงๆ ” ทำเอาพี่จุดงง....เราหลับเรอะ ! ..... พี่จุดยังมีเรื่องลับที่บอกความเฉิ่มของพี่จุดอีกเยอะ แต่เพื่อความเหมาะสมพี่จุดขอเล่าเป็นออเดิฟแค่นี้ก่อน พี่จุดอาจจะเล่าให้ฟังอีกก็ได้นะคะ แต่ไม่ทราบว่าชาวบล็อก gotoknow จะเบื่อหรือเปล่า ........ไม่ทราบว่ามีข้อจำกัดให้เล่าได้ครั้งเดียวหรือไม่ พี่จุดเล่าสั้นๆไม่เป็นค่ะ

คำตอบ

ได้รับแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ จะลองหัดทำดูนะคะ

คำตอบ

ได้รับรูปแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ

คำตอบ

ได้รับรูปแล้วค่ะ

คำตอบ

ได้เรียนวิธีใส่ภาพแล้วค่ะ กำลังจะทดลองบ่อยๆเพื่อให้คล่อง ขอบคุณมากค่ะ

นาง จุฑารัตน์ เกียรติศิริโรจน์