สังเกตดูที่เขียนใน Blog มีอยู่ไม่กี่เรื่อง
มีเรื่อง R2R และเรื่องบ่มเพาะต้นกล้าในเด็กและเยาวชน
เรื่องจิตใจ...
...
วนเวียนอยู่เช่นนี้
ไม่มีความเห็น
วันนี้หัวใจของข้าพเจ้ากระวีกระวาด ... ที่จะได้ไปพบกับเด็กๆ ที่รออยู่ที่วัดบางส่วน และจะเริ่มทยอยมาบางส่วนในวันพรุ่งนี้
นี่คือ หัวใจแห่งการรอคอย และยึดมั่นผูกพันในช่วงเวลาหนึ่ง แล้วก็จางคลายออกไปเมื่อต้องแยก
เป็นการฝึกใจทั้งได้ในเรื่อง "ความกรุณา" และในขณะเดียวกันก็ได้ฝึกการวางลงอย่างเบาเบา
ไม่มีความเห็น
เมื่อถึงปลายทาง...นั่นการเรียนรู้ในรอบนี้ได้จบลงแล้ว
เรื่องราวแห่งความตาย เป็นเรื่องราวที่เราต้องทำความเข้าใจในสมมติ
แม้แต่ความตาย...ยังเป็นบทสมมติบทสุดท้ายของการเรียนในชีวิต
เราทุกคนจะต้องได้เรียนรู้ในเรื่องนี้
และบนเส้นทางแห่งการเรียนรู้...ที่แต่ละคนได้รับก็ไม่เหมือนกัน แตกต่างกันออกไป ตามสภาวะจิตที่ละเอียดแตกต่างกัน
=========================
ความตายที่ต้องเรียนรู้
http://www.gotoknow.org/posts/180665
ไม่มีความเห็น
คือความทรงจำที่ประทับใจในหลายๆ ครั้งของการไปประเทศลาว ... บางครั้งก็ปั่นจักรยาน บางครั้งก็เดิน บางครั้งก็พายเรือทั้งวัน...
หลายปีผ่านไป นึกถึงจึงได้นำบันทึกเก่าๆ ที่เขียนไว้มาอ่านอีกครั้ง
กับความทรงจำแห่งการเรียนรู้ของชีวิต จากภายนอกสู่ภายใน
===========================
การเดินทาง : soft adventure – สักหลาว ณ วังเวียง
http://www.gotoknow.org/posts/179526
ไม่มีความเห็น
คิดถึงเมื่อหลายปีก่อนที่มักเดินทางข้ามไปฝั่งลาวอย่างนับไม่ถ้วน
ไปค้นหาคำว่า "วังเวียง" จึงได้ไปเจอบันทึกเก่า...เห็นแล้วก็สุขใจดี
กับการเดินทาง สู่การเรียนรู้ภายใน
==========================
การเดินทาง : กระเทินทัวร์ สู่วังเวียง
http://www.gotoknow.org/posts/178002
ไม่มีความเห็น
คำสอนของพระพุทธองค์ก็ประจักษ์แจ้ง ... การปฏิบัติของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ในยุคปัจจุบันนี้ก็มีแสดงผลให้เห็น แต่ธรรมนั้นก็ยังเข้าไปได้ยากมากในใจของผู้คน เพราะ...ในคนนั้นๆ ยังขาดในเรื่องศีล สมาธิ และปัญญา อันเป็นองค์ประกอบของมรรคแปดที่นำไปสู่การล้างใจให้สะอาด...
ไม่มีความเห็น
ทำให้นึกถึงเรื่อง...การนั่งอ่านธรรมะ ทุกวันๆ แต่ไม่เคยได้อ่านใจตนเองเลย
ว่าใจตนเองนั้นสกปรกหรือสะอาด...อันเป็นความสกปรกจากกิเลสที่เต็มไปด้วยอกุศลเจตสิค หรือสะอาดด้วยศีล ด้วยธรรม ด้วยปัญญา
เราอ่านธรรมะเยอะ แล้วเราก็ตีความว่าเราเข้าใจธรรมะ ... แต่กาย และวาจาไม่ได้แสดงออกมาถึงใจที่สะอาดจากอาสวะกิเลสทั้งปวงเลย
ไม่มีความเห็น
คนที่มองเห็นแต่ความถูกของตนเอง มองเห็นแต่ความผิดของผู้อื่น
นั่นไม่ใช่หัวใจของนักภาวนา... หัวใจของนักภาวนา จะเป็นเหตุเป็นผล
จะเป็นความอ่อนโยน และเกิดเป็นความเข้าใจในทุกอย่างด้วยใจที่นอบน้อมและอ่อนโยน
คนที่เห็นตนว่า เป็นคนดี นั่นน่ะ ไม่รู้เลยว่า กำลังถูกตนเองหลอกตนเองด้วยความละเอียดอาการ "ติดดี"... และหลงว่าตนเองเข้าใจในทุกเรื่อง แต่ในการกระทำมันขัดออกไปจากธรรมชาติ แววตา หน้าตาที่หม่นหมอง สะท้อนได้ว่าในหัวใจนั้นยังไม่สะอาดพอ...
หากจะแก้...ต้องแก้ที่การภาวนา อันมีศีล สมาธิเป็นฐานหนุน
...
ไม่มีความเห็น
โอวาทธรรมที่หลวงปู่ประสาร สุมโนเมตตาแม่และเครือญาติเมื่อเช้านี้
"สละทรัพย์รักษาชีวิต
สละชีวิตเพื่อรักษาศีล"
๑๕ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น
เรียนจบปริญญาเอก ก็ยังไม่เท่ากับมีศีล สมาธิ และปัญญาที่แก้ไขใจให้สะอาดจากกิเลส
ไม่มีความเห็น
จาก...
ผู้ที่มีปัญญาย่อมตระหนักดีว่าชีวิตนั้นเต็มไปด้วยความผันผวน ปรวนแปร หาความจิรังยั่งยืนมิได้ จึงมองพ้นความสุขเฉพาะหน้าไม่ฝากความหวังไว้กับเงินทอง ชื่อเสียง และอำนาจ หากมุ่งบำเพ็ญธรรม หมั่นฝึกฝนพัฒนาตน เพื่อกายวาจาที่สะอาด จิตที่สงบ และปัญญาที่สว่างไสว มิใช่เพียงเพื่อความสุขในปัจจุบันเท่านั้น แต่เพื่อความสงบเย็นในยามที่ต้องเผชิญกับความพลัดพรากสูญเสียและความแปรเปลี่ยนในวันข้างหน้า
พระไพศาล วิสาโล
========================================================
ข้าพเจ้าได้ตระหนักในเรื่องนี้...หลังจากที่ตื่นออกจากความลุ่มหลงจึงได้ก้าวออกเดินอย่างพากเพียรไม่ย่อท้อมาตลอด ๙ ปีบนมรรคาวิถี
ไม่มีความเห็น
จิตดวงนี้ดวงเดียวไปตามการกระทำ คำพูด และจิตใจที่แสดงปรากฏตามธรรมหรือตามกิเลส
...
ไม่มีความเห็น
สัมผัสจิตใจว่าบุคคลใดมีศีลครบ สะอาดหรือไม่ ด้วยการที่เราอยู่ใกล้ แล้ว "เย็น สงบ สบายใจ ไม่รุ่มร้อน"
...
ไม่มีความเห็น
คนเมา คือ คนที่ขาดสติ คนที่ขาดสติ คือ คนเมา... เหตุของความเมาอาจมาจากเครื่องดื่มมึนเมา ยาเสพติด แต่เหตุที่ลึกซึ้งยิ่งกว่านั้นคือ กิเลส อนุสัยกิเลส และอาสวะกิเลส ต่างหากที่เป็นเหตุแห่งความเมาทั้งปวง
...
ไม่มีความเห็น
มันเป็นไปไม่ได้หรอกหากว่าเราอยู่ท่ามกลางคนไม่มีศีล ไม่มีธรรม จะไม่มีคำติฉินนินทา ว่าร้าย
คนที่มีศีล โดยเฉพาะศีลที่ใจ ไม่ใช่ศีลที่ปาก เมื่อได้ฟังสิ่งใดใดแล้วก็ไม่จะไม่เชื่อหรือคล้อยตามสิ่งใดใดง่ายๆ แต่จะใช้ปัญญาพิจารณา และมั่นคงในพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์
แต่คนที่ศีลไม่มั่นคง สมาธิไม่แก่กล้า ปัญญาจะเกิดยากมาก พิจารณาสิ่งใดก็จะไม่เป็นไปตามธรรมมันคอยแต่จะคล้อยไปตามกิเลสอยู่เรื่อยไป
...
ไม่มีความเห็น
เมื่อใดที่หัวใจของเราสัมผัสรสแห่งธรรม หัวใจของเราจะอ่อนโยนลงและนอบน้อม รู้คุณแม้คนๆ หนึ่งที่หยิบยื่นสิ่งเล็กๆ เพียงเล็กน้อย แต่เรื่องราวแห่งคุณนั้นจะประทับลงในดวงใจของเรา เมื่อมีโอกาส...เราจะไม่ลังเลที่ทดคุณนั้นด้วยค่าอันสูงสุดที่เรามี
และค่าสูงสุดที่ข้าพเจ้ามี ก็คือใจดวงเดียวนี้
...
ไม่มีความเห็น
ยังเขียนบันทึก...ไม่ได้เลยค่ะ
ออกจากระบบและเข้าระบบใหม่...ก็ยังทำไม่ได้
เหมือนกันครับ ;)...
อาการหนักแล้ว ผมแค่ใส่รูปไม่ได้เอง ตั้งแต่เมื่อคืน
รบกวน "clear caches" โดยใน Safari กด Ctrl+R ซ้ำๆ กันหลายๆ ครั้งนะครับ (ถ้าใช้ Mac กด Command+R ครับ)
ปัญหาที่พบตอนนี้คือปัญหาของ caches ในระบบของผู้ให้บริการ Content Delivery Network ของ GotoKnow ครับ
เมื่อกด Command+R ก็สามารถเข้าไปใช้ "การเขียนบันทึกได้ค่ะ"
ขอบพระคุณค่ะ ^^
วันแม่ที่ทำ...
ภาวนาปฏิบัติบูชาเพื่อแม่ ...
ขอให้ดวงจิตของผู้เป็นแม่ทุกดวงได้มีดวงตาเห็นธรรมและได้พบธรรมะอันประเสริฐสูงสุดดั่งพระพุทธองค์ได้พบ ...
และที่สำคัญบ่มเพาะหัวใจตนเองให้เข้าถึงรากแห่งหัวใจแม่หัวใจแห่งพระโพธิสัตว์ค่ะ การดำเนินไปอย่างโลกๆ ที่ผู้คนได้ปฏิบัติต่อแม่นั่นเป็นพื้นฐานที่ได้ทำอย่างสม่ำเสมอและไม่ได้ขาด
แต่สิ่งที่ลึกซึ้งมากขึ้นคือ ...
การดำเนินไปของดวงจิตของแม่ที่จะไปต่อในวันข้างหน้าอันเป็นวันที่เราไม่อาจทราบได้ว่าไปอย่างไร
แต่ผู้ที่มีหัวใจอันประเสริฐดั่งพระพุทธองค์เมตตาชี้ทางคือ ...ทางแห่งมรรคและการบรรลุซึ่งธรรมะ ระดับโสดาบันขึ้นและให้ดวงจิตดวงใจแม่เราได้ลิ้มรสพระธรรมนั้น คือ หัวใจของลูกกตัญญูที่ได้พึงทำ
...
๑๒ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
เห็นหน้าแรกมีการโพสต์บันทึกใหม่ขึ้นเป็นระยะ แต่...เอ๊ะ ทำไมตนเองเข้าไปเขียนบันทึกไม่ได้
...
ไม่มีความเห็น
เรื่องพระเรื่องโยม...เป็นเรื่องที่เปราะบาง
ทำให้นึกถึง...แนวทางที่พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านให้มา หลังตะวันตกดินไม่ควรพูดสายโทรศัพท์กับพระ หรือมีเรื่องไม่จำเป็นก็ไม่ควรไปคลุกคลีกับพระ ...ไม่อยู่สองต่อสองทั้งลับหูและลับตา
บนเส้นทางการปฏิบัติระวังตัวมาตลอด ที่รอดมาได้เพราะเราตระหนักรู้ในตัวเราว่าเราทำอะไร... แต่เมื่อมาวันหนึ่ง เราได้ไปเป็นเจ้าภาพบวชเด็กคนหนึ่ง พ่อแม่ครูบาอาจารย์บอกว่า ผู้เป็นเจ้าภาพต้องรับทั้งผิดและชอบ
อยู่มาวันหนึ่ง ท่านก็มาบอก...เด็กมันกำหนดขึ้น ให้จัดการเรื่องนี้
ก็นะ...ของกำหนัดมันขึ้น ใครเตือนไม่ฟังหรอก เรื่องราคะตัณหานี่ร้ายมาก ยิ่งผู้หญิง ราคะตัณหาเยอะมาก เป็นภัย...เรารู้เราจึงต้องระวังที่เรา รักษาที่เรา ไม่อย่างนั้นไปสึกพระออกมาเสื่อมซึ่งพระพุทธศาสนา
แม้ถูกด่าว่าเป็นคนไม่เอาพระ ไม่ไปคลุกคลีกับพระ รักษาแต่หน้าที่ของตนเองตามความตั้งใจที่ตั้งไว้ ในจุดยืนอันแน่วแน่ของตนเอง ก็ย่อมไม่เป็นปัญหาไม่สร้างปัญหา แก่...สมณะท่าน
วันนี้ได้ติดตามเรื่องราวหลายเรื่อง...ก็ได้แต่ถอนหายใจ
ก้มหน้าก้มตา ทำหน้าที่ เมื่อได้ทบทวนใจทบทวนความตั้งใจเอาแน่วแน่
แล้วก็...
ผ่องถ่ายความในใจนี้ออกมาซะหน่อย
ระวังจะมีคน "สึกชี" นะครับ อาจารย์ 555
สุภาพสตรีหรือว่าผู้หญิงทุก ๆ คนที่ชอบไปหาพระ ต้องให้ผู้ชายไปเป็นเพื่อนอยู่เป็นเพื่อน ผู้ชายคนนั้นต้องเป็นผู้ละอายต่อบาปเกรงกลัวต่อบาป จะเป็นเด็กผู้หญิงหรือจะเป็นเด็กนักเรียนนักศึกษาหรือผู้หญิงชาวบ้านธรรมดาทุก ๆ คน ให้ทุกคนรับทราบไว้ว่าเรากำลังทำความผิด ถ้าไม่ทำตามพระวินัยของพระพุทธเจ้า แม้แต่จะมีผู้หญิงไปด้วยกันเป็นร้อย ๆ คนก็ยังไม่คุ้มครองอาบัติพระได้
พระพุทธเจ้าท่านไม่ยกเว้นใครเลยแม้แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นมารดาของพระรูปนั้นไม่ให้อภิสิทธิ์พระภิกษุรูปใดรูปหนึ่งเป็นพิเศษนะ
ให้ทุก ๆ คนเข้าใจตามนี้ว่าเราทั้งหลายกำลังพากันทำความผิด กำลังทำลายพระธรรมพระวินัยของพระพุทธเจ้านะ เป็นสิ่งที่ไม่ดี เป็นโลกวัชชะ โลกเค้ารังเกียจ โลกเค้าติเตียน
เป็นผู้หญิงไม่ควรจะไปคลุกคลีกับพระ ไม่ควรจะไปอุปัฏฐากพระ ให้พากันเคารพนับถือในพระพุทธเจ้านะ อย่าได้พากันทำความผิดกัน บางทีเราเป็นโยม เป็นฆราวาสเราอาจจะยังไม่รู้พระวินัยของพระ เพราะว่าพระรูปที่เรากำลังเกี่ยวข้องนั้นไม่บอกไม่สอน เมื่อพ่อแม่ครูบาอาจารย์ออกหนังสือตักเตือนนี้ ให้ทุกคนรับรู้รับทราบไว้ว่า เรากำลังพากันทำความผิดนะ ที่มันผิดแล้วก็แล้วไป อย่าได้พากันทำความผิดอีกนะ
ประกาศ ณ วันที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๕๖
เริ่มให้ยา...
หลังจากห่างการเล่นโยคะ มานานหลายปีมาก เมื่อวานเริ่มกลับมาเล่นใหม่
๔๕ นาที ... ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีสำหรับตนเอง
...
ไม่มีความเห็น
ไปตั้งวงคุยกันเบาเบา ในทีมวิจัยของ สสจ. เป็นการทำงานแบบถ้อยทีถ้อยอาศัย
และมีเรื่องอิ่มใจจากการเดินไปดูและเกื้อกูลญาติที่คลินิกเบาหวาน เก็บงำความรู้สึกไม่ได้จึงเขียนออกมา สายธารแห่งความสุข ; คลินิกเบาหวาน
...
ไม่มีความเห็น
ทุกวันนี้ทำเวลาในช่วงเช้าดีขึ้น
ตื่นตีหนึ่ง...เข้าทางการขัดเกลาใจ ประมาณตีสามลุกขึ้นมานั่นเขียนรายงานการวิจัย ทำได้ดีเมื่อจิตเป็นสมาธิ ตีสี่ทำกับข้าวเสร็จตีห้า จากนั้นกเป็นเวลาดูแลสุขภาพส่วนตัว
ห่อข้าวไปส่งพี่สาว และนำกับข้าวไปที่วัด
วันนี้นอกแผน
แวะนำรถไปให้น้องสาวไปแก้ไขเรื่องไฟขอทางให้ ช่างลืมต่อสายไฟ
...
ไม่มีความเห็น
คืนแรกและครั้งแรกของแม่ขาวน้อยนอนในกลด ได้บรรยากาศวัดป่าเลยล่ะ
การที่เด็กๆ ได้มีโอกาสมาฝึกหัดขัดเกลาใจได้นั้นเนื่องมากการตระหนักรู้ของผู้เกื้อหนุนทุกท่านที่เห็นว่า นี่คือชีวิตอันประเสริฐ
บรรยากาศเงียบสงบ เห็นได้ถึงความสุขนะจ๊ะ
วาสนานี้สูงยิ่ง