....วิริยะพละ....

วิริยะนี้หนาน่าฉงน
หลายคนยลย้อนใจกระไรนี่
วิริยะหากมาปัญญามี
เพียรพอดีมีพลังและวังชา

เพียรพากรู้ดูเห็นเป็นสักขี
เพียรสักทีแม้ทำไปยังไร้ค่า
เพียรดูเถิดเพียรทำดูสักครา
ภายภาคหน้าอาจเกิดผลคนเหลียวมอง

วิริยะอุตสาหะมานะเถิด
สิ่งประเสริฐอยู่ที่ใจอย่าให้หมอง
ใช้สติเพียรสร้างทางประคอง
ใช้มุมมองเปิดปัญญาหาใจดล

หากทำดีแล้วท้อขอจงคิด
อย่าหลงผิดคิดไปว่าไรผล
ไม่ว่าสิ่งใดๆไม่เกินคน
ลองดูเถิดจะเกิดผลยลดูเอย

พุทธองค์ทรงเพียรเป็นร้อยกัป
แล้วเรานับประสาช่างน่าขัน
ลองเพียงทีสองทีแล้วเลิกกัน
ผลจึงพลันผลุบหายดายอาดูร

วิริยะลองดูเถิดประเสริฐยิ่ง
จริงไม่จริงอย่างไรจะไม่สูญ
มีแต่สิ่งที่เพียรทำจะพอกพูน
ให้เกิดกูลเกื้อกันพันทวี

ไม่สำเร็จในครานี้มีคราวหน้า
ไม่สำเร็จก็มีค่าที่สุขี
จงศรัทธาในสิ่งที่เรามี
แล้วจะเสร็จสมฤดีที่หมายปอง

การบวชพระถือว่าเป็นบุญใหญ่เป็นอานิสงส์ใหญ่

การบวชพระการปฏิบัติธรรมนี่นะ ให้ทุกท่านทุกคนพากันเข้าใจว่าเป็นสิ่งที่ดีมาก ประเสริฐมาก เป็นการเดินตามรอยของพระพุทธเจ้าของพระอรหันต์

การที่จะมีผลใหญ่มีอานิสงส์ใหญ่ พระพุทธเจ้าท่านให้เราทุก ๆ คนพากันตั้งอกตั้งใจ พากันประพฤติปฏิบัติธรรม ตั้งใจรักษาศีลให้ดีทุกข้อ อย่าให้ขาดตกบกพร่อง

กิจวัตรประจำวันต่าง ๆ นั้นถือว่าเป็นบุญเป็นกุศล เช่นนั่งสมาธิร่วมรวมกันในศาลาหรือว่าในกุฏิที่พักต้องทำให้ได้ทุกวัน อย่าให้ขาดตกบกพร่องไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะคนเรามันชอบเข้าข้างตัวเอง ทำวัตรสวดมนต์ก็อย่าให้ขาด บิณฑบาตก็อย่าให้ขาด พยายามตั้งอกตั้งใจภาวนา ไม่ให้คลุกคลี ไม่ให้พูดคุยกับคนอื่นในหมู่คณะ เพราะคนเรามันอยู่กับความสงบไม่เป็นอยู่กับตัวเองไม่เป็น ที่อยู่ได้ก็อยู่ได้กับการงาน การพูดคุย เครื่องบันเทิงต่าง ๆ เช่นโทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ฯ

ตัวเราที่ผ่าน ๆ มาส่วนใหญ่ก็อยู่กับสิ่งเหล่านั้น... เมื่อเรามาประพฤติปฏิบัติธรรมมาบวช พระพุทธเจ้าท่านให้ตัดสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นให้หมด ทุกคนทุกท่านต้องตัดให้หมด ไม่มียกเว้นใคร ๆ ทั้งสิ้น การบวชการปฏิบัติของเราถึงจะมีผลใหญ่มีอานิสงส์ใหญ่ ถ้าไม่อย่างนั้นการมาอยู่วัดของเรา การมาบวชของเราก็จะไม่ได้ผลแต่กลับมีบาปมีอกุศลติดตามเราไปด้วย

ความขี้เกียจขี้คร้านมันมีมากทุกคนนะ จะเคลื่อนไหวอะไรมันก็ไม่อยากเคลื่อนไหว ยิ่งตอนเช้าตี ๓ มันไม่อยากตื่นแต่มันต้องตื่น ต้องฝืน ต้องทน การชนะสิ่งต่าง ๆ ท่านว่ายังไม่สู้ชนะจิตใจตัวเอง

เราไม่ต้องไปมองว่าคนโน้นปฏิบัติไม่ดีคนนี้ปฏิบัติดี คนนี้กิเลสมาก คนนั้นปฏิปทาน่าเกลียด เราไม่ต้องไปมอง ถ้าเราเป็นคนฉลาดเป็นคนตั้งอกตั้งใจ ส่วนมากก็จะมองเห็นโทษของคนอื่น เมื่อเห็นโทษคนอื่นแล้วเราจะหมดกำลังใจหมดศรัทธา เพราะว่าส่วนใหญ่คนที่มาประพฤติปฏิบัติไม่ได้มีใครสำเร็จเป็นพระอรหันต์ ส่วนใหญ่ก็เป็นสามัญชนเหมือนกับเรา ถ้าเราไปเอาตัวอย่างเขาเอาแบบเขาคงไม่ได้ ต้องเอาตัวอย่างพระพุทธเจ้าพระอรหันต์อย่างนี้เป็นต้น ไม่อย่างนั้นเราก็คิดอยู่อย่างนั้นว่าคนนั้นเป็นอย่างนั้นคนนี้เป็นอย่างนี้ จิตใจของเราก็กลายเป็นอันธพาลไป

ต้องเมตตาสงสารคนอื่นให้มาก...

คนอื่นจะกิเลสมากกิเลสน้อยก็ช่างหัวมัน เราก็กลับมาแก้ที่จิตที่ใจของเรา ไม่ต้องไปแก้คนอื่น อยู่ในโลกสังคมเมืองมนุษย์นี้คนเห็นแก่ตัวมันมีมาก เปรียบเสมือนวัวตัวหนึ่งขนมันมีเยอะเขามีแค่ ๒ เขาอย่างนี้เป็นต้น เราพยายามเอาพระพุทธเจ้าไว้เป็นหลัก แม้นพระรูปนั้นจะบวชมาหลายปีหลายพรรษา เป็นพระมัชฌิมาพระเถระ ถ้ามันไม่ดีไม่ถูกต้องเราก็เฉย เราถือว่าเป็นเรื่องของคนอื่น

พระพุทธเจ้าท่านให้ทุกคนมีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ พยายามทำความดี ปฏิบัติหน้าที่ให้มีความสุข กายอยู่ที่ไหนก็ให้ใจมันอยู่ที่นั่น มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ ขาดสติ ๑ นาที ก็บ้า ๑ นาที

อย่าไปหลงทางวัตถุ เราหลงมาหลายภพหลายชาติแล้ว พระพุทธเจ้าท่านว่าอย่าไปโง่ให้วัตถุกามคุณมันเผาจิตเผาใจ

ต้องหยุดตัวเอง อดกลั้นอดทน ถ้าเราไม่อดกลั้นอดทน จิตใจของเรานี้ไม่มีทางที่จะสงบไม่มีทางที่จะเย็นได้ เพราะจิตใจของเรามันตกอยู่ในอำนาจของความมืดคือกามคุณทั้งหลาย มันหลงวัตถุ ของออกมาใหม่ ๆ มันก็ยิ่งหลง เรามาบวชมาปฏิบัตินี้ต้องตัดใจ ต้องข่มใจ ฝืนกิเลส ฝืนใจของตัวเอง ทำทุกวัน ปฏิบัติทุกวัน ถ้าอย่างไม่อย่างนั้นน่ะความรู้เราท่วมหัวก็เอาตัวไม่รอดเพราะไม่มีการปฏิบัติกายปฏิบัติใจ

ต้องเอาสติสัมปชัญญะมาฝึกกาย นั่ง เดิน บริโภคอาหารก็ให้รู้ รู้แล้วก็ให้มันสงบ อย่าให้มันวุ่นวาย เพราะใจของเรานี้มันหยุดไม่เป็น มันสงบไม่เป็น

บังคับตัวเองให้มันเย็นไว้นะ ที่เราว่าขยันมันยังไม่ขยัน ที่มันกลัวยากลำบากกลัวเจ็บกลัวปวดแสดงว่าเรายังไม่ขยัน

โลกส่วนตัวโลกอัตตาตัวตนพระพุทธเจ้าท่านให้ทุกคนหยุดไว้ก่อน ให้มาปรับใจเข้าหาข้อวัตรปฏิบัติ

เราทุกคนพ่อแม่เราก็ดีใจ ญาติพี่น้องเราก็ดีใจ ว่าลูกหลานมาประพฤติปฏิบัติธรรมะคงจะช่วยให้เราดีได้ เจริญได้ ทุกท่านเค้าพากันคิดอย่างนี้นะ

เราบวชมาทุกคนเค้ากราบเราหมด ถ้าเราไม่ตั้งอกตั้งใจประพฤติปฏิบัติให้สมกับการที่รับกราบรับไหว้รับอัญชลี

เราบวชมาเราตั้งอกตั้งใจประพฤติปฏิบัติ เวลาสิกขาลาเพศไปเราไปทำธุรกิจการงานก็เจริญ แล้วในชีวิตประจำวันก็เจริญไปด้วย ทุกอย่างนั้นมันก็จะดีหมด เพราะธรรมะช่วยเราได้ บุญกุศลที่จะได้ส่งถึงพ่อแม่ บูชาพระคุณบุคคลที่ประเสริฐ

"ป่าริมระเบียง"...(อีกครั้ง)...ช่วงนี้..อากาศดี..แดดออกเกือบทุกวันมาเกือบสองอาทิตย์แล้วมันเป็นช่วงฤดูร้อนสำหรับเมืองหนาวอย่างที่นี่(เยอรมัน)...ต้นผักชีที่เหลือ..จากการ..โทรม..(ถูกกิน..แบบระเลียดๆ)...ออกดอก..บาน.บ้าง.กลายเป็นเมล็ดพันธุ์..ยังมี แมลงภู่ และผึ้งโพรง..บางชนิดมา..ดอมดมไชชอนให้เห็น..ผึ้ง..หายไปจากสายตา..จริงๆ..(น่าเป็นห่วง).".เพราะมัน..เป็นสัตว์ที่ขยันขันแข็ง".(.จนน่าจะเอาอย่าง..ทำงานโดยไม่ได้ค่าแรง..แถมโดนรังแก...ที่จะสูญพันธุ์กันในไม่ช้าก็เพราะ..สาเหตุ..แห่งการกระทำของมนุษย์ผู้ทรงความวิเศษทางปัญญาแลความคิด"เห็นแค่แก่ได้"...)..ดอกหญ้าสีม่วง..ปีนี้..ระดม..ออกดอก..หลาย..ช่อ....มันเอน..เล่นลม..และแสงแดด..ยั่ว..อารมณ์..ของผึ้งภู่ที่อยาก ไต่ตอม..

"หล่อน"..ทำตัวเป็นแมลงภู่แลผึ้งนั้น..คว้า..จักรยาน..เหิรแดด..ตาก..ลม..ไป..ดอมดม..ดอกไม้..ในสวน..ที่..ไม่ต้องปลูกและดูแลเอง....และสุดท้าย"หล่อน"..ก็คงจะเป็นเฉกเช่นแมลงเหล่านั้น..เช่นกัน........