วันนี้ได้คำตอบและรู้ว่าว่าเรามีคุณค่า   มีความรัก ความห่วงใย  ความเอื้ออาทร มีความเป็นมิตร ให้กับใครสักคนที่   ยอมรับว่าเราเป็นเพื่อน เป็นพี่สาว น้องสาว    ใครที่ไม่เห็นคุณค่าของเราที่มีให้  เราก็จะไม่เสียใจและร้องให้อีกแล้ว  มีเรืองราวอีกมากที่จะต้องทำให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี และจิตอาสาที่จะช่วยคนอื่นได้อีกหลายอย่างที่ตั้งใจไว้ที่ยังไม่ได้ลงทำ

อ่านบันทึกของคนอื่นแล้ว มีแรงและกำลังใจในการทำงานและเขียนบันทึก แล้วคะ แต่ใจยังวนเวียนคิดอยู่เรื่องเดิม  ๆ ที่ยังไม่ได้คำตอบ เมื่อไหร่จะมีคำตอบ จะได้หายข้องใจและทำใจที่จะยอมรับในสิ่งทีี่เกิดขึ้น จะได้หยุดคิดถึงเรื่องนี้สักที   ยังมีเรื่องอย่างอื่นให้คิดและจัดการอีกที่สำคัญกว่า    

วันนี้มีหลายเรื่องที่จะต้องทำ จัดสวนยังไม่เสร็จ  อุปกรณ์ยังไม่พอ และได้รับโทรศัพท์ให้ติดตามอาการของผู้ป่วยที่มีไข้ไม่ทราบสาเหตุ 3  ราย  ติดตามได้ 2 ราย ยังไม่ทราบสาเหตุ เฝ้าระวัง และติดตามกันต่อไป

ดีใจมากที่วันหยุดวันนี้ได้เขียนบันทึกใหม่  3 เรือง  เมื่อใจเป็นสุข กลับมาเขียนบันทึกใหม่ได้แล้วคะ เขียนไป         ร้องไห้ไปในบางเรื่อง แต่ไม่มีปัญหาคะ ต่อไปจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว  

 เมื่อเข้ามาบ้านหลังนี้ มีความสุขทุกครั้ง  

ทำหน้าที่แม่บ้าน จัดการงานบ้าน จัดการเรื่องงานสวนผัก สวนดอกไม้มุมนั่งเลานสบาย ๆ  หลังจากที่ทำบ้านรกไปหน่อย กำลังให้คนปรับแต่งจัดการทำความสะอาดสนามหน้าบ้าน ปรับปูพื้นสวนทางเดินใหม่ให้ดูดีขึ้น  บ้านจะได้สวยงาม  มีสวนสวย รั้วกินได้  

เมื่อปลายเดือนที่แล้ว ฉันเหนื่อย ฉันท้อ และต้นเดือนฉันป่วย มีกำลังใจมากมาย ความห่วงใยที่ส่งมาให้ จากเพื่อน ๆ และคนข้างกาย  ข้างใจ วันนี้พลังได้ฟื้นขึ้นมาเพื่อจะมาเริ่มเขียนเรื่องราวต่อไป  หลังจากที่ได้เจอเพื่อน ๆใน Gotoknow  อ.จันทวรรณ  พี่บังวอญ่า คุณโจ้  และอีกหลาย ๆคน พี่แก้วจะเจอกันบ้างแต่ไม่บ่อยถึงแม้จะอยู่ทำงานด้วยกัน เมื่อครั้งใด เข้ามาอ่านก็จะมีความสุขทุกครั้ง 

ผ่านวันแห่งความรักมาได้ 2 วัน รู้เศร้า เหงา บอกไม่ถูก ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นหลังจากวันแห่งความรัก  อธิบาย ไม่ถูก    ว่ามีความสุข หรือความเศร้า หรืออกหักกันแน่ หวังว่าจะได้ดอกไม้สักดอก การ์ดสวยสักใบ เสียงโทรศัพท์ จากคนที่เรารัก สุดท้ายผ่านมา 2 วัน ไม่มีอะไรเป็นของขวัญจากคนที่เรารัก  เศร้าจัง   

เช้านี้ ได้รับโทรศัพท์จากน้องสำนักระบาด ให้ส่งบทคัดย่อ  รูปภาพ  "รายงานสอบสวนการระบาดของโรคสุกใสในโรงพยาบาล"  ที่ได้รับรางวัลรายงานสอบสวนโรคทรงคุณค่า เครือข่าย SRRT  ระดับประเทศ ปี 2555 ของกรมควบคุมโรค    ส่งด่วนวันนี้  เพื่อจัดทำโปสเตอร์ 

รู้สึกเศร้า ๆ เหงา ๆ อย่างไรบอกไม่ถูก ทุกข์สุขอยู่ที่ใจ จริง ๆคะ 

สวัสดีปีใหม่ ขอพระเจ้าอวยพร ทุก ๆท่าน คิดขอสิ่งใดขอให้สมปราถนาทุกประการ   สุขกาย สบายใจ มีพลังที่เข้มแข็ง ปลอดภัยจากสิ่งๆต่าง ๆ โรคร้าย ที่จะมาทำอันตรายต่อตัวท่านและครอบครัว

ในวันคริสตมาส และปีใหม่  ขอพระเจ้าอวยพร พี่น้อง goto know ทุกท่านมีสุขภาพดีแข็งแรง มีความสุขทั้งกายและใจ ปราศจากโรคภัย  รุ่งเรื่อง ประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงาน  นะคะ

ไม่ได้เขียนบันทึกใหม่ 1 สัปดาห์ จากภาระงานและหน้าที่ที่จะต้องบริหารจัดการเฝ้าระวังสอบสวนควบคุมโรคคอตีบ ซึ่งจะต้องทำงานร่วมกันเป็นทีมและใช้เทคนิคในการสื่อสาร ประสานงาน ขอความร่วมมือ   การเตรียมทีม  และการดำเนินการตรวจรักษา การประสานการให้ยา การให้คำแนะนำ การให้บริการฉีดวัคซีน หลังเสร็จสิ้นการดำเนินงานในแต่ละราย ได้มาทบทวนพิจารณา  หาข้อบกพร่องที่จะเป็นโอกาสพัฒนา เตรียมการสำหรับการทำงานในรายต่อไป  ซึ่งเป็นประโยชน์มาก เป็นเทคนิคเฉพาะที่ได้จากประสบการณ์จริงๆ ขอไปทบทวนและเรียบเรียงก่อนแล้วจะนำไปเขียนบันทึกต่อไป   

วันนี้ลงสอบสวนโรคคอตีบ ค้นหนาผู้ป่วย ภาคสนามลงพื้นที่ศูนย์ฝึกอบรมนักเรียนนายสิบตำรวจ

เมื่อวานก่อนเที่ยงได้รับเสียงหวานๆ มาจากทางไกล  จำน้องได้ไหม พี่ช่วยจัดการแทนสมาชิก gotoknow ด้วย  ติดต่อใครไม่ได้ เบอร์หาย น้องไปเปิดหาจากเว็บไซด์หน่วยระบาดวิทยาโรคติดต่อ  พี่สาวรับทราบดำเนินการให้ตาม ที่ อ.ขจิต แจ้งมาแล้วนะคะ ถ่ายภาพและได้ไปร่วมงานพ่อสมบูรณ์ วังศรี  พ่อพี่ำไก่กัญญา  วังศรี  และมีตัวแทนสมาชิก Gotoknow หลายท่านไปร่วมไว้อาลัยและส่งพ่อสมบูรณ์สู่สุขคติแล้วนะคะ  พี่ไก่กัญญา ฝากขอบคุณ  อ.ขจิต และ ดร จันทวรรณ ด้วยคะ

สมาชิกหลายท่านคะ  ผู้เขียนเป็นตากล้องคะ 

เมื่อคืนกว่าจะได้เข้านอน นั่งถักผ้าคลุมไหล่ แบบไม่มีตัวอย่าง คิดลายเอง แล้วถักไปตามที่ใจอยากทำ เมื่อถักเสร็จแล้วจะออกมาเป็นผ้าคลุมไหล่ หรือเสื้อคลุมไหล่  ถักเสร็จแล้วจะส่งไปให้แม่เพื่อนที่หัวหิน แค่คิดอยากทำและคิดถึงคนที่จะรอใช้ที่มีอายุ 80 ปี ก็มีความสุขแล้ว 

วันนี้ปั่นรายงานสอบสวนโรคคอตีบ และอหิวาตกโรค เพื่อรายงานผู้บริหาร และสสจ. ขอนแก่น  บ่ายไปอบรมโปรแกรม R 506  ของสำนักระบาดวิทยา  วิเคราะห์ข้อมูลง่ายดี 

9-12 น. บริการเชิงรุก ให้บริการวัคซีนโรคคอตีบ ให้คุณหมอ ที่ห้องประชุม EM   

ที่โบสถ์จัดงานคริสตมาสล่วงหน้า มีสมาชิกและพี่น้องมาร่วมงาน นักเทศน์ อ.นิพนธ์  เหลืองเงิน ประธานสภาคริสตจักรพระกิตติคุณ แห่งประเทศไทย บอกว่าคริสตจักรแห่งนี้ผมจำได้ จัดงานคริสตมาสปีละ 2 ครั้ง ครั้งที่ 1 จัดงานวันที่ 7 มกราคม 2555  ครั้งที่ 2 วันที่ 9 ธันวาคม 2555    พระพร จึงได้รับมากมาย 

       วันนี้ตรวจสอบบันทึกย้อนหลังและปรับปรุงแก้ไขในส่วนของรูปภาพที่มองไม่เห็นหรือถูกลบไป  และแก้ไขคำผิด  ข้อความที่ถูกต้อง  พร้อมอ่านไปด้วย เขียนบันทึกไว้เยอะเหมือนกัน  แต่ได้เว้นระยะการเขียนบันทึกครั้งสุดท้าย ระยะเวลาเป็นปี   เสียดายเวลาและโอกาสดี ๆ ที่ทิ้งช่วงการเขียนบัีนทึก และการเข้าไปอ่านและติดตามบันทึกของพีี่ชาย พี่สาว  น้องสาว น้องชายและเพื่อนร่วมวิชาชีพนักสร้างสุข  

      เวลาไม่อาจย้อนกลับได้  ในวันนี้ เวลานี้ที่มีเวลาให้ได้บันทึก เพราะอยากทำ อยากผ่อนคลายจากการได้เขียนบันทึก ได้เล่า ได้แบ่งปันข้อมูล ประสบการณ์  จะไม่ขอสัญญา ว่าจะเขียนบันทึกทุกวัน หรือทุกสัปดาห์  ทุกเดือน     จะขอเขียนเท่าที่จะทำได้ และนำสิ่งที่ดีมีประโยชน์มาแบ่งปันให้ได้อ่านต่อไป ตามที่พี่ชายแนะนำมาเมื่อหลายวันก่อน " พี่อยากให้น้องไก่เป็นผู้ให้ ให้ความรู้ "

วันนี้ทำงานอย่างได้อย่างใจสงบ   มีสมาธิ   กำลังฝึกลดโมหะตามที่พี่ชายแนะนำ   http://www.gotoknow.org/journals/entries/118036

หลายวันก่อน มีเรื่องที่ไม่สบายใจมาก ๆ พี่ชายที่แสนดี ให้คำแนะนำมาให้น้องสาวที่น่ารักทำให้ได้ และให้พยายามทำำ  คือ ให้รู้จักการให้อภัย ให้ลดโมหะ ลงให้ได้  พร้อมทั้งอธิบายความหมายของโมหะด้วย  พี่ชายบอกว่า "น้องสาวยังยึดติดอยู่กับ โมหะ อยู่นะ พยายามแก้ซิ ชีวิตจะได้สดชื่นขึ้น โมหะ คือ ความลุ่มหลง หลงในคำสรรเสริญ หลงในคำติเตียน หลงในตัวเอง"  พี่ชายอยากให้น้องสาวพี่ทำหน้าที่เป็นผู้ให้นะ "ให้ความสุขกับคนใกล้ชิด ให้ความอบอุ่นกับคนที่มีปัญหา ให้ความรู้กับคนที่ไม่รู้ ให้อภัยกับคนที่ไม่เข้าใจเรา "   

กำลังดูถ่ายทอดสดจากทีวีที่บ้าน   ขอพระองค์ทรงพระเจิรญ 

วันแรกของสัปดาห์ที่โดนเต็มๆ  งานเข้าแต่เช้า ลืมวันที่จะเข้าประชุมกับหัวหน้างาน   โชคดีที่ยังอยู่สำนักงาน  และมีน้องพยาบาลมาช่วยบริการฉีดวัคซีนให้กับบุคลากร  มีหลายเรื่องที่สะสมมาจากสัปดาห์ที่แล้ว ทำงานในช่วงนี้ไม่เข้าตากรรมการ         

ดูรากบุญไปด้วย และอ่านบันทึกไปด้วย ไม่ง่วง ได้ข้อคิดหลายอย่าง อยากทำอะไรที่ดี ๆ อยากบอกอะไรให้กับคนที่เรารัก ก็ให้บอกก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้บอกหรือเขาไม่ได้อยู่รับฟัง   พร้อมกับหอบงานกลับมาบ้าน ให้คนข้างกายบ่นว่าด้วยความเป็นห่วงว่าทำไมยังไม่นอนอีก ไม่เหนือยเหรอ  ไม่ใช่คำถามแต่เป็นคำที่บอกว่าห่วงใย