วันนี้ต้องไปเป็นผู้เข้าอบรมและเป็นวิทยากร พร้อมกันในงานเดียวกัน วางตัวอย่างไร คิดแล้ววางตัวตามสบายคะ

เตรียมSlide สอนแล้ว สำนวน Gotoknow ติดไป เพราะว่าหัวข้อที่ได้รับมอบหมาย ประสบการณ์การให้บริการวัคซีนไข้หวัดใหญ่แก่บุคลากรกลุ่มเสี่ยงและผู้ป่วยกลุ่มเป้าหมาย

ผู้ฟังจะรับได้ไหม ลองดู ถ้าทางการมากไป จะเบื่อ จะบรรยายแบบเล่าเรื่อง ไปเรื่อยๆ จนจบขั้นตอนการให้บริการ

กลับมาจะมาบันทึกต่อคะ ผลเป็นอย่างไร

       ยังไม่ได้กลับบ้านนั่งทำงานต่อ ลืมส่งเอกสารสอนให้น้อง จะสอนวันที่ 18 มีนาคม นี้ น้องก็น่ารักมาก บอกว่าเกรงใจเลยไม่ทวง งานเข้าอีก ต้องปั่นหัวจนหัวหมุน เพราะผู้เรียนคือผู้ประกอบการร้านค้าอาหารในโรงอาหารในโรงพยาบาลศรีนครินทร์  จะสอนแบบพยาบาล บุคลากรไม่ได้ ต้องเตรียมแบบธรรมดา เตรียมสอนเอกสารยากมาก ๆ

       ได้รับโทรศัพท์เสียงเหน่อ ๆ พี่ประกาย ยากกินส้มตำที่ขอนแกน ร้านแซบนัว ได้เลยคะเดี่ยวจัดให้มาเมื่อไหร่บอก น้องพอลล่ามาเมื่อไหร่จะพาไป 

        คุยกันแล้ว  ดูโปรแกรมแล้วน้องสาวเราจะอีกนานกว่าจะได้มาทานส้มตำ ที่ขอนแก่น  อดใจรอนะคะ ยกเว้นว่าจะขึ้นเครื่องมาเลย  ยินดีต้อนรับคะ

วันนี้คิดว่าสมาธิในการทำงานคงจะหายไปมาก มีเรื่องเศร้าที่จะต้องคิดและหาวิธี่จะแก้ไข

ขอทำใจให้ยอมรับก่อนนะคะ

ไม่ค่อยได้เขียนอนุทิน  นานจะบันทึกสักครั้ง วันนี้อ่อนเพลียจากอาการอุจจาระร่วง สาเหตุ เมื่อวาน ทานมะม่วง ส้มตำ แกงส้ม รอบเที่ยงนะคะ พอเย็นมาแกงมะรุมใส่ปลาย่าง ใส่มะขามเปียกจนเปรี้ยว  ได้ดื่มน้ำตาลเกลือแร่ อาการน่าจะดีขึ้น ได้พักซักครึ่งวันคงจะดี      ลาป่วยยังไม่ได้โทรบอกที่ทำงาน  พยาบาลควบคุมโรคติดเชื้อป่วยเอง  น้องต้องบอกว่าพี่ไก่เขียนรายงานสอบสวนเองนะ

เมื่อวานวันแห่งความรัก มีโอกาสได้รับความรักจากเพื่อน และแบ่งปันความรักให้กันแก่ blogger  ที่รู้จัก ขอขอบคุณผู้ที่เกี่ยวข้องและผู้ดูแลนะคะ ขอมอบความรักให้ด้วยนะคะ 

อ่านจากคุณ นันทา ติงสมบัติยุทธ์   แล้วขอมาเก็บไว้อ่านเพิ่มพลังในการทำงานที่เริ่มจะเบือและขี้เกียจแล้วคะ

บันไดขั้นที่ 1
 
มองตัวเองว่าดีและมีคุณค่าทุกวัน โดยที่ตื่นนอนมา ก็จงยิ้มกับตัวเอง และบอกกับตัวเองว่า 'เรานี่ช่างโชคดีจริง ๆ ' จากนั้น ก็นึกถึงคุณงามความดี หรือสิ่งดี ๆ ที่เราได้เคยทำเอาไว้ เช่น เมื่อวานช่วยพาคนแก่ข้ามถนน อย่างนี้เป็นต้น นอกจากนั้นให้อวยพรตัวเองเสมอ อย่าเอาแต่แช่งตัวเอง มองจุดดี และเชื่อมั่นในความสามารถของตัวเอง

บันไดขั้นที่ 2

มองคนอื่นดี มองโลกในแง่ดี นอกจากจะมองตัวเองดีแล้ว ก็จงถ่อมตัว ถ่อมใจตัวเองด้วย โดยคิดว่า ทุก ๆ คนก็มีความสามารถทั้งนั้น ซึ่งอาจจะเด่น อาจจะเก่งในแง่มุม ในเรื่องที่แตกต่างกัน อย่างเช่นว่า มีโทรศัพท์มาก็ให้คิดว่าคนดี ๆ โทรมาบอกเรื่องดี ๆ คิดอย่างนี้เสมอจนกลายเป็นนิสัยของเราไปเลยจะยิ่งดี

บันไดขั้นที่ 3

วันนี้ให้ดีที่สุด นั่นคือให้เราอยู่กับปัจจุบัน ทำกิจกรรมในวันนี้ให้ดีที่สุด ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไรก็ให้ยอมรับเพราะว่าเราทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว และให้คิดต่อไปว่า ในอนาคตเราจะทำให้ดีกว่านี้อีก

บันไดขั้นที่ 4

มีความหวังและเชื่อว่าอนาคตจะดีเสมอ ถ้าเราเชื่อและบอกกับตัวเองเช่นนั้นเป็นประจำ กำลังใจก็จะเกิดจะมีพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เผชิญกับสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตโดยไม่เกรงกลัว หัดเป็นคนมีความหวัง และมีอารมณ์ขันในชีวิตเสมอ

บันไดขั้นที่ 5

ปรับปรุงตัวเองเสมอ ทั้งในแง่ของการทำงาน ครอบครัว สังคม และตนเอง โดยในส่วนของการงานนั้น ก็ให้ขยัน อดทน หมั่นหาความรู้ใส่ตัวเสมอ ครอบครัวก็ต้องคิดในสิ่งที่ดีต่อกัน รู้จักให้อภัยกัน ไม่อิจฉา ระแวง แข่งขัน มีน้ำใจ และเกรงใจกัน ด้านสังคม ก็ให้หมั่นสร้างมิตรเสมอ ช่วยเหลือผู้อื่น ส่วนด้านของตนเองนั้น ก็ให้พัฒนาตนเองเพื่อลบปมด้อย ภูมิใจในตนเอง ตามความเป็นจริง อย่าผัดวันประกันพรุ่งนี้อีกเลย มาเริ่มไต่บันไดเพื่อไปสู่ชีวิตที่มีความสุขได้เลย

เช้านี้ตื่นมาเตรียมตัวนำเสนอผลงานวิชาการ ครั้งแรกที่เจอเวทีใหญ่ของคณะแพทยศาสตร์ เรื่องนี้เคยผ่านเวที่ระดับเขตมาแล้วแต่เป็นแวดวงของเครือข่ายระบาดวิทยาโรคติดต่อ ครั้นี้เป็นบุคลากรทางการแพทย์ทั้งหมด  ตื่นเต้นและกังวล หลายคนบอกว่าเตรียมตัวดี จะโดนวิพากเยอะมาก ๆ เวลาวิพากษ์ 2 นาที คงจะยาวมาก

วันนี้มี 2 อารมณ์ที่เกิดขึ้น ขำ ๆ กับเรื่องราวและภาพของคนพลัดถิ่นแต่เช้า  พอสายหน่อยทำใจยากลำบากมากขึ้นมาหน่อยเรื่องงาน  เที่ยงมีนัดทานข้าวกับ น้อง ๆ เพื่อน ๆร่วมงาน ฉลองวันเกิดให้ก่อนล่วงหน้า  1วัน ขอบคุณทุกท่านนะคะ น้ำใจและของขวัญ

      เช้านี้ต้องไปอบรมและฝึกซ้อมแผนอัคคีภัยของโรงพยาบาลศรีนครินทร์ คณะแพทยศาสตร์ ตื่นมาแต่เช้า เพราะว่าเจ้าหมาตัวใหม่ กันตัง ของบ้านอาที่มาอยู่ด้วย ปลุกแล้วปลุกอีก

      อาบอกว่าลุกสาวครูรัชนี ไปอบรมที่ระยอง มันชอบวิ่งออกมานอกบ้าน ตัวเล้ก ต้องช่วยตามกลับบมาหลายครั้ง อาแก่แล้ววิ่งตามไม่ไหว ก็เลยฝากไว้ก่อน

 วั นนี้เริ่มมีแดดออก ฝนไม่ตกแล้ว ตั้งใจจะร่วมพิธีณาปณกิจ          คุณยายเป๋ง พรหมอ่อน มารดาพี่มงคล พรมอ่อน

นักวิชาการการศึกษา คณะแพทยศาสตร์  

     รถเต็ม  ขอรถบัสคณะไม่ได้  ขอแสดงความเสียใจนะคะ

        ขอแสดงความยินดี กับคุณสุราษฎร์ นะคะ ที่ผลงานได้รับรางวัลที่ 3 ประเภทโปสเตอร์ นวตกรรมใช้ลูกโป่งแทน condom คุณสุราษฎร์ เตรียมตัวนำเสนอผลงานต่อระดับชาติ ต่อนะคะ

วันนี้ได้มีโอกาสชมผลงานนวัตกรรมและผลงานคุณภาพของฝ่ายการพยาบาล ชอบมากคะ มีนวัตกรรมหนึ่งนะคะ น้องสุราษฏร์ ICWN   หอสงฆ์อาพาธ คิดได้ไง นำลูกโป่งมาใช้แทน Condom ใช้ในผู้ป่วยที่ไม่รู้สึกตัว ปัสสาวะราด Condom ราคา 25-30 บาท ลูกโป่งอย่างดีลูกละ 1 บาท โปสเตอร์ที่โชว์น่ารักมากคะ ทราบว่าอุตสาหกรรมในครอบครัว ภรรยาช่วยทำ

 ซึ่งภรรยาก็มาเรียนทำโปสเตอร์กับ ICN ดีใจมากที่มีการขยายผล

ตื่นขึ้นมากลางดึก ร้อนมาก นอนก็นอนห้องแอร์อยู่นะ ลุกมาคิดได้ว่าเผลอหลับไปยังไม่ได้อาบน้ำ จะนอนดูทีวีตั้งแต่หัวค่ำ 19.00 น. แฟนปิดแอร์ กะจะให้ตื่นไปอาบน้ำ คงไม่กล้าปลุก ตื่นมาเที่ยงคืนอาบน้ำแล้วมานั่งอ่าน หาความรู้เพิ่ม  ดึก  ๆ เงี่ยบดี เปิดพัดลม แทนแอร์ สดชื่นดีเหมือนกัน ประหยัดไฟด้วย

     เคยอ่านบทคความ จำไม่ได้ ว่าจากไหน ถ้าไม่อาบน้ำ ยุงจะชอบมากัด ไข้เลือดออกกำลังระบาด ให้ระวังด้วยนะคะ

วันองคารที่ 2 กันยายน 51 ไปตัดไหมที่ตัดแต่งกระดุกที่โผล่รอบฟันออก  แผลซ้ำ ๆ หรือเปล่า หมอฟันตัดไหมออกให้ บอกดีแล้ว เหลือกระดูกโผล่นิดหน่อย ไม่เป็นไร รอให้ปิดเอง  ส่องกระจกดูแล้ว ยังมีรอยเล็กน้อย แต่ไม่ปวด แล้ว ขอบคุณหมอฟันนะคะ

           อยากจะบอกว่าดูแลฟันให้ดีนะคะ ไปพบหมอฟันบ่อย ๆ จะได้ไม่กลัวการทำฟัน

          ไปนั่งรอทำฟัน คนมาทำฟันถ้าไม่มีอาการมากไม่มีใครมาตรวจตอนที่ฟันยังดี ๆ รอให้มีอาการแล้วค่อยมา จะทำให้เสียฟันไป เสียเงินอีก

วันที่ 25สิงหาคม 2551 ไปตัดไหมที่ถอนฟันไว้ คิดว่าแผลหายดีแล้วแน่นอน แต่ทำไม่ยังปวดอยู่ รากฟันก็ไม่เหลือแล้วนะ แต่มีอะไรขาว ๆ โผล่ให้เห็นที่ฟันอีกซี่หนึ่ง จับดู ปวดมาก พอตัดไหมเสร็จ น้องหมอฟันบอกว่า พี่ ๆ ขูดหินปูนนะ เยอะมากขูดก็ขูด แต่พอหมอจะเริ่มลงมือขูดหินปูน ได้ยินว่า กระดูกโผล่ ไม่ใช่หินปูน พรุ่งนี้ให้มาให้อาจารย์ เฉพาะทางตรวจดูอีกที

       ต้องตัดแต่งกระดูกที่โผล่ออก เจ็บอีกแล้วเหรือ ถอนฟันซี่เดียว เจ็บปวดมาก ต้องผ่าตัดตกแต่งกระดูกที่โผล่ออกมากอีก  คิดแล้วคงทรมานน่าดู ยิ่งกลัวการทำฟันอยู่แล้ว ทำไมเกิดกับเราด้วย

      วันที่ 26 สิงหาคม 2551 มีประชุม ไปทำฟันตอนบ่ายโมง อาจรย์หมอฟันผู้เชี่ยวชาญ ตรวจดูแล้ว ตอนแรกจะไม่ทำให้ ให้กลับไปให้หมอคนเดิมรับผิดชอบ แทบจะร้องไห้ทันทีเลย ไม่ทำกับหมอคนเดิมแน่นอน

       อาจารย์ น่ารักมาก ทำก็ทำ ได้ยินอาจารย์สั่งผู้ช่วย ฯ เตรียมอุปกรณ์เครื่องมือ  แย่แน่ ๆ เลย คงเจ็บ อาจารย์ฉีดยาชาให้ก่อนไปเอกซเรย์ฟัน แล้วฉีดยาเพิ่ม ได้ยินแต่เสียงตัดแต่งกระดูกฟัน อาจารย์ปลอบใจไปเรือย ๆ เพราะรู้ว่าเรากลัวการทำฟัน และสำลัก

       ครั้งนี้ ดีใจมากกลืนน้ำลายเป็นแล้วแต่ขอปิดปากก่อน อาจารย์ใช้เครื่องมือให้กัดไว้กลัวว่าเราจะกัดเครื่องมือทำฟัน ดีมาก ๆ เลยคะ กัดเครื่องมือนี้แทน เลยกลืนน้ำลายเป็น ขอบพระคุณ อาจารย์หมอฟันกฤตินันน์  นะคะ   

       นัดตัดไหมอีกที วันที่ 2 กันยายน 2551 

วันที่ 15 สค. 51 ปวดฟันมาก เหมือนมีถุงหนองที่รากฟัน กลัวมาก ไปตรวจหมอบอกว่า ถอนออก  ถอนก็ถอน แต่ก้บอกหมออยู่นะว่าฟันซี่นี้รักษารากฟันไว้จะถอนยากไหม หมอบอกว่าถอนได้

         กว่าจะถอนออกได้ใช้เวลานานมาก ได้ยินเสียงหมอบอกว่ารากฟันติดกระดูก ใจไม่ดีแล้ว  ถอนยาก พอดีเป็นคนที่กลัวการทำฟันอยู่เดิม มีปัญหาเรื่องการสำลักและคลื่นไส้อาเจียนจะเร็วมากเมื่อทำฟันทุกครั้ง

          ครั้งนี้อายุก้มากแล้ว ทนการสำลักและคลื่นไส้จะอาเจียนไม่ได้ ลุกบ่อยมาก หมอคงจะลำบากในการทำฟันให้  แต่ชีวิตเราก็สำคัญ เกิดสำลักมา หมอจะช่วยทันไหม

         นั่งร้องไห้อยู่บนเตียงทำฟัน ขอพัก คุณหมอหัวหน้าห้องฟันมานั่งปลอบใจ ขอบคุณคะ อาจารย์

หอยทากกับกล้วยไม้ นังดูดอกบัวที่หน้าบ้าน เจอหอยทาก มาได้อย่างไร  พออ่านบันทึกของอาจารย์ชยพร เรื่องกล้วยไม้ ศัตรุตัวร้ายกาจของกล้วยไม้ รีบไปดูกล้วยไม้ที่ซื้อไว้แล้ววางไว้ที่ดิน ยังไม่ได้ปลุก ถูกอาจรย์แซวว่าเป็นเป็นบ้านทรายทอง

            มีหลายตัวเก็บออกไม่ทันแน่ อาจารย์แนะนำให้กำจัดออก เก็บทิ้งดีที่สุด น่าจะนำมาแกงได้เนอะ