อนุทินล่าสุด


แก้มแหม่ม
เขียนเมื่อ

มีเวลา 15 นาทีก่อนรถมารับกลับบ้าน

ช่วงนี้ชีวิตค่อนข้างใช้อารมณ์ในการ  "ตื่นเต้น และกังวล" มากๆ กับสิ่งที่ต้องทำ ต้องรับผิดชอบมากขึ้น นั่นคือ

การมี "บ้าน" หลังใหม่ ที่เป็นของตัวเองจริงๆ (เดิมอยู่บ้านบุพการี) 

ตื่นเต้น..กับกระบวนการสร้าง ต่อเติม ตกแต่ง

กังวล..กับ ภาระหนี้สินที่จะเป็นเงาตามตัวเราไปอีกนานโข (สงสัยหมดพร้อมเกษียณ คิคิ)

แต่ก็ดีนะ  สำหรับตัวเองคิดว่าจะได้มีโอกาส เปลี่ยนแปลง เริ่มต้น รับผิดชอบอะไรใหม่ๆ ใหญ่ๆ  ก็จะสู้  จะสร้างสรรค์ สิ่งดีๆ ให้กับชีวิตตัวเองอย่างเป็นเรื่องเป็นราว เป็นชิ้น เป็นอัน กะเค้าซะที

คิดถึงเพลงเก่าๆ ที่แม่เคยเปิดบ่อยๆ

" บ้าน...คือวิมานของเรา...เราซื้อ เราเช่า เราปลูก ของเราตามความพอใจ "  กะว่าจะตั้งชื่อบ้านว่า  "บ้านแก้มแหม่ม" ซะเลย ชื่นใจดีอิอิ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

แก้มแหม่ม
เขียนเมื่อ

เพราะคำต่างๆ ที่มนุษย์เปล่งเสียงออกมาเป็นเพียง  "สมมติบัญญัติ" 

ถ้าโลกมีกติกาให้ทุกคนหยุดพูด(ในเวลาที่ไม่ได้นอนหลับ) สักวันละ  3  ชั่วโมง ทำการงานที่อยู่ตรงหน้า ห้ามคิดถึงเวลาก่อนหน้านี้ และห้ามคิดถึงเวลาที่ยังไม่มาถึง

อนุญาตให้สื่อสารผ่านร่างกาย สื่อภาษาใจด้วย สายตา....แค่นั้น...

จะช่วยให้เราจะเข้าใจ...ธรรมชาติ...ของสิ่งมีชีวิต  ที่เรียกว่า  "มนุษย์"  มากขึ้นไม๊นะ 

เหมือนโดนปัจจัยภายนอก แทรกแซง จนสับสนไปหมดแล้วว่า อะไรคือสิ่งที่ต้องทำเพราะจำเป็น  และ ไม่ต้องทำเพราะไม่จำเป็น

เหมือนต้องทำ เพราะ ใครๆ เค้าก็ทำกัน ถ้าไม่ทำ ก็กลัวเค้าจะว่าไม่พัฒนา ไม่เก่ง ไม่ดี ขี้เกียจ

อะไรกันแน่  ที่ต้องทำ  อะไรกันแน่ ที่ต้องการ 

อะไรคือ..ดี..พอ

และ  พอ..ดี... ???



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

แก้มแหม่ม
เขียนเมื่อ

ปลายสัปดาห์ก่อน มีการประเมินคุณภาพการศึกษา โดยกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิจากภายนอกคณะ และนอกสถาบัน 

การประเมิน เป็นกระบวนการทางสังคมปัจจุบันที่มีผู้ยอมรับและปฏิบัติกันอย่างแพร่หลาย 

ในทัศนะของดิฉัน บริบทของการประเมิน มีองค์ประกอบหลัก 3 ประการ คือ  ผู้ประเมิน  ผู้ถูกประเมิน  และ  ข้อมูลที่นำมาเป็นข้อพิจารณาผลการประเมิน

บอกกับตัวเองเสมอว่า  "เราจะนำผลประเมินเป็นแนวทางในการพัฒนางาน"

แต่ทุกครั้งหลังการประเมิน "เรากลับจับประเด็นความหมาย ความรู้ ใหม่ๆ ที่น่าสนใจจับมา..เล่นต่อ..ไม่ได้ดังใจหวัง" ด้วยเหตุปัจจัยหลายอย่าง ซึ่งคงไม่ใช่ความคิดในเชิงลบ ไม่ได้มีข้ออคติใดๆ แต่จากสติปัญญาอันน้อยนิดของผู้เขียนเอง ซึ่งไม่ได้อยากตั้งเป็นประเด็นหรือเป็นปัญหาอะไรกับใคร

จึงจำเป็นต้องทบทวนตัวเองถึงวิธีทำการงาน และประเมินตัวเองในแง่ความมั่นคงต่ออุดมการณ์ ว่ายังแน่นเหนียวเพียงใด

เราทำการงานเป็นเหมือน  "การเล่น...แต่เล่นอย่างมีเป้าหมาย มีคุณค่า และมี..ราคา..ทั้งค่าตอบแทนผู้เล่น และ..ผลประโยชน์ของผู้ชม..และผู้สนับสนุน   และสิ่งสำคัญ คือต้องเล่นตามกฎ กติกา มารยาท  และมีความจำเป็นต้องเข้าใจในการ  รู้แพ้  รู้ชนะ  รู้อภัย  พร้อมที่จะเริ่มเกมส์ใหม่เสมอ เมื่อหมดเวลา และเกมส์นี้จะไม่มีวันสิ้นสุด ในวันที่เราไม่สามารถเล่นต่อได้แล้ว ต้องใส่ใจด้วยว่า คนที่จะมาเล่นเกมส์นี้ต่อจากเรา จะต้องไม่เสียเวลามาแก้ไข หรือลบผลงานของเราทิ้ง" เป็นการสร้างต้นทุนไว้ตอบแทนวัน เวลา ที่ผ่านไปไม่ให้สูญเปล่า

และการประเมิน  "เกมส์ของเราในช่วงเวลาที่กติกากำหนด" ผลออกมาค่อนข้างดี  แต่ก็มีคำแนะนำ ที่ต้องขอน้อมรับตามมารยาท แต่จะนำไปปฏิบัติต่อ หรือ อันที่จริง ปฏิบัติอยู่แล้ว แต่ท่านไม่ทราบ เพราะไม่ได้ถาม หรือ ไม่มีผู้ไปให้ข้อมูล  อันนี้ก็สุดแล้วแต่เหตุปัจจัย คงไม่ขออธิบาย

อย่างไรก็ตาม  เกมส์ ยังคงต้องเดินต่อไป แต่คงไม่ใช่เกมส์เดิม เพราะต่างคน ต่างเวลา ต่างงบประมาณ   จึงเล่นตามความเห็นของผู้ประเมินที่ให้ไว้ไม่ค่อยสะดวกนัก เพราะเราเล่นตาม "ธรรมชาติ"  หรือภาษาสมัยนี้เรียกว่า "บริบท" ของที่นี่  แต่ขอรับรองว่าจะยังเล่นตามกฎ กติกา สากล และ ขอรับรองว่า  ผลของเกมส์ จะส่งสาระประโยชน์ ต่อ ผู้ชม ผู้เชียร์ และผู้ให้การสนับสนุน  แน่นอน



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท