ดอกไม้


Dr.Anongpanuch
เขียนเมื่อ

วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม 2565 เข้าร่วมกิจกรรม โครงการพิธีบายศรีสู่ขวัญนิสิตใหม่ ประจำปีการศึกษา 2565ผูกข้อฮับน้อง ปักป้องบวงศรี พิธีขวัญ ประจำปีการศึกษา 2565 ณ ลานแปดเหลี่ยม มหาวิทยาลัยมหาสารคามเวลา 17.00-19.30 น.

3
0
คุณครูวีระเดช
เขียนเมื่อ

กิจกรรมพิเศษ บุคคลต้นแบบแห่งการเรียนรู้ โดย ดร.วีระเดช มณีนพ

1
0
ภูฟ้า
เขียนเมื่อ
  • สมมติ Vs วิมุตติ
  • ความว่าง Vs ตัวตน
  • ความว่าง Vs ความคิดปรุงแต่ง
  • การคิด Vs การรู้
  • การไม่ใช้การคิด

จากขณะจิตหนึ่งถึงขณะจิตหนึ่ง ก็ไม่มีการก่อรูปของความคิดปรุงแต่ง (อจิต)จากขณะจิตหนึ่งถึงจณะจิดหนึ่ง ก็ไม่มีการกระทำกรรม (อกรรม)

จงเรียนแต่เพียงว่า ทำอย่างไรจึงจะเว้นขาดจากการแสวงหา (ไม่เกิด) หรือ การผูกพันธ์ตนเองต่อสิ่งทุกสิ่ง (ไม่ยึดมั่นถือมั่น ไม่ถูกทำลาย)

การสละสิ่งทุกสิ่งซึ่งเป็น “มายา”เว้นขาดต่อการยึดมั่นถือมั่นต่อสิ่งทุกสิ่ง เว้นแต่ .. จิต เพียงสิ่งเดียว

ธรรมกาย คือ ความว่าง ความว่าง คือ ธรรมกาย

  • ความว่าง เป็นสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ ก็ไม่ใช่ความว่าง
  • เว้นจากความคิดของการมีตัวมีตนอันเกิดจากธรรมกาย นั่นคือ ความว่าง

  • เพิกถอนรูปบัญญัติ นั่นล่ะคือ พุทธะ
  • สิ่งแวดล้อมรอบตัว / มองดูไปยังจิต (ธรรมที่แท้จริง คือ ไม่ใส่ใจมันเลยทั้งสองอย่าง)

ความว่าง นั่นคือ เมืองแห่งธรรมอันแท้จริง

2
0
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๕๙๖๗

ปกของหนังสือตอนเกษียณอายุราชการ

3
0
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
เขียนเมื่อ

บริเวณ..โคกหนองนาในโรงเรียน..ต้นไม้เติบโต มองดูเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น ..สระน้ำ..มีน้ำอุดมสมบูรณ์ ขอบคันสระ มีไม้ดอกไม้ประดับและแปลงเกษตร..ตลอดจนศาลาท่าน้ำ ก็มีครบหมด จึงเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจได้เป็นอย่างดี

2
1
prayat
เขียนเมื่อ

ปรับปรุงซ่อมแซมชีวิตที่กำลังโรยร่วง กับเวลาที่เหลือ เดินทางผ่านมาแล้ว 22995 วัน ถ้าอายุจบลงที่ 64 คงเหลือเวลา 365 วัน นับถอยหลังได้แล้ว สิ่งที่เหลือคือ สร้างฐานบุญกุศล สร้างสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม และครอบครัว สิ่งที่หวัง อนาคตของลูกหลาน แต่นั่นเป็นสิ่งที่เขาต้องเลือกเดิน

2
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

เขียน … ที่บ้าน

“…

เราต่างมีหน้าที่เป็นของตัวเอง

เพราะนั่นคือจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย

…”

๒๗ มิถุนายน ๒๕๖๕

วันเงินเดือนออก

3
0
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๕๙๘๐

ตั้งแต่หายจากการเป็นโควิดมาครบ ๑ เดือนเต็ม…ทำให้ทราบว่า น้ำหนักตนเอง ลดลงมาก มีความคล่องเนื้อ คล่องตัวมากขึ้น…แค่มีความพอใจในความไม่ค่อยจะเป็นคนอ้วน เป็นคนไม่ปล่อยเนื้อ ปล่อยตัว ตามใจปากมากเกินไป ยิ่งอายุมากขึ้น โรคภัยต่าง ๆ ตามตัวมาเยอะเลย ขอบอก แค่พยุงตัวเองให้พอประมาณกับการดำรงชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ พร้อมกับการฝึกจิตให้แข็งแรง พร้อมกับการจากลาโลกมนุษย์…และไม่เสียดาย หากจากโลกใบนี้ไปแล้ว เพราะทำคุณประโยชน์ต่อมวลมนุษย์มากพอแล้ว

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

1
0
Nathavuth
เขียนเมื่อ

ในการทำรายการ คำศัพท์อังกฤษ ที่เอาขึ้นไว้ ใน GOTOKNOW.org และกำลัง ปรับปรุง รอบที่สามโดยให้คำอธิบายการใช้ คำ เป็นรายอักษร อ้างอิง การใช้ จาก ต้นฉบับ ของเจ้าของภาษา สามเล่ม คือDictionary of Problem Words and Expression By Harry ShawThe Common Errors in English Usage.The A-Z of Correct English Common Errors in English ทำโดย แยกส่วน เพื่อให้เข้าใจได้ง่ายและชัดเจนโดยที่อายุของผม เลย 86 หลายเดือนแล้ว แต่ยังมีความมุ่งมั่น ที่จะทำให้จบครบทุกอักษร

2
1
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๕๙๒๑

ฝึกให้ได้ และให้เป็นเสมอ…อะไรที่คนอื่นทำไม่ดี เมื่อเราเห็นไม่ดี ไม่สมควร…ฉันจะไม่ขอทำ ตั้งจิตอธิษฐาน คริ ๆ ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

3
0
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๕๙๒๐

ประสบการณ์ในการทำงาน…ในแต่ละสายงาน…ลักษณะงาน…ต่างหน่วยงาน…ต่างพื้นที่ มีส่วนสำคัญมากในการนำประสบการณ์ที่หลากหลายมาใช้ต่อการทำงานในหน้าที่ เพื่อแก้ปัญหาในงาน และการมองเห็นถึงกาลไกลของงานที่จะมีผลเกิดขึ้น เพื่อป้องกัน เตรียมแก้ไขปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นได้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

3
0
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๕๙๑๙

วันนี้ ๓๐ เมษายน ๒๕๖๕…มีวาระที่เกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลเข้าสภามหาวิทยาลัย ๕ เรื่อง…ก่อนเข้ามีความรู้สึกอึดอัด เกรงว่าไม่ผ่าน…จากการอธิบายเหตุผล สุดท้ายก็ผ่านไปด้วยดี…การสื่อสารเป็นทักษะหนึ่งที่สำคัญมากต่อการประชุม ฯ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

2
0
บุษยมาศ
เขียนเมื่อ

อนุทินที่ ๕๙๑๘

ตลอดชีวิตของการรับราชการมา…ทำให้ทราบว่า ฝึกทำให้เป็นระบบ สร้างระบบในการทำงานที่ดี…คิดสร้างสรรค์…มีวิสัยทัศน์ที่มองกาลไกล…จะทำเราเกิดความสบายใจ ตอบโจทย์ของสังคมได้ โดยไม่ต้องเกิดความลำบากใจในภายหลัง…ขอบคุณครู อาจารย์ พี่ ๆ ร่วมงาน ที่อบรม สั่งสอนมา ซึ่งได้นำมาปฏิบัติโดยเป็นระบบที่ดีต่อการทำงาน สุดท้าย คือ ความสุข สบายใจในการทำงานที่ฉันได้รับ…เพราะการทำแบบนี้ ทำให้สามารถแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ได้อย่างมีหลังพิงในการกระทำ เรียกว่า มีเกราะความดีในการป้องกันการทำงาน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

2
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

เขียน … ที่บ้าน

“…

Summer อยู่บ้านมากกว่าอยู่มอ

วันนี้ไปตรวจสภาพและต่อภาษีทะเบียนรถมอเตอร์ไซต์คันเดียวที่มีอยู่ ๕๓๐ บาท อีก ๕ วัน ไปรับสมุดทะเบียนรถได้

แวะไปดูรถยนต์เก่า ๆ คันเดียวที่มี ยกระบบแอร์ใหม่ อายุมากแล้ว ซ่อมชิ้นเดียว ก็จะไม่คุ้มค่า เสียแล้วเสียอีก รอบนี้พอมมีค่าสอนพิเศษมาถัวเฉลี่ยอยู่บ้าน กว่าจะเสร็จก็อาทิตย์หน้า เพราะมีอะไหล่บางชิ้นต้องสั่งจากกรุงเทพฯ

ระยะนี้มีร้านซ่อมเสื้อผ้าเล็ก ๆ เปิดเหมือนเพิงหมาแหงน เอาเสื้อผ้าไปซ่อมตลอด เช่น เอาขากางเกงขึ้น ย้ำกระดุม หากระดุมใหม่ อะไรพวกนี้ ราคาย่อมเยา พอสู้ได้ กระจายรายได้ช่วยกันในยามนี้

อากาศ … ร้อน แต่ใจร้อนกว่า อากาศไม่ค่อยสนใจมากกว่าไปกว่าภาระหน้าที่ต่าง ๆ

๒๙ เมษายน ๒๕๖๕

ยามค่ำนี้

2
1
สุจิตรา
เขียนเมื่อ

ปลูกต้นไม้ ไว้หน้าบ้านวันละต้นสองต้นไปเรื่อยๆ เพื่อให้บ้านมีความร่มรื่น หวังว่าจะลดความร้อนจากพระอาทิตย์ลงได้บ้าง

ต้นไม้ที่ปลูกหน้าบ้านพอนับดูแล้ว จะมีทั้งไม้ดอก และไม้ประดับหลายประเภทเหมือนกัน ตระกูลไม้ดอกปลูกไว้หลายต้น ได้แก่ กุหลาบ 4 ต้น ตายไป 1 ต้น (เสียดายมาก) ยี่โถแคระสีชมพู ต้นม่วงมงคล ต้นผกากรอง พุดศุภโชค ทองอุไร ช้างแดง กล้วยไม้ คุณนายตื่นสาย

ต้นต้นหมากแดง ฤษีผสมสายพันธ์ต่าง ๆ เศรษฐีเรือนใน กุหลาบหิน สัปปะรดสี ต้นรวยล้นฟ้า เศรษฐีวิลสัน ต้นคริสติน่า ต้นรักแรกพบ ต้นเดฟ และปลูกต้นชาเป็นรั้วหน้าบ้าน

พูดถึงแดดหน้าร้อน มันร้อนตับแตกจริง ๆ

สงสารต้นไม้เหมือนกันนะ ต้องรดน้ำให้ทุกวัน

4
0
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท