อนุทินล่าสุด


ไอดิน
เขียนเมื่อ

เมื่อทำให้ดีที่สุดแล้ว....
ผลจะเป็นเช่นไร....
จะไม่เสียใจกับมันเลย..

..



ความเห็น (2)

นั่นเป็นสิ่งที่เราสมควรกระทำ เพื่อให้ปัจจุบันมีคุณค่าและความหมายที่สุดครับ ;)...

ไอดิน
เขียนเมื่อ

ขอบคุณ.....

เด็กผู้หญิง >>ฉันให้ส้มของฉันแก่เธอ  ยื่นให้ผลส้ม แก่ เด็กผู้ชาย...........
เด็กผู้ชาย>>ฉันให้ลูกแอปเปิ้ลของฉัน แก่เธอเช่นกัน พร้อมกับยื่นลูกแอปเปิ้ลให้ แก่เด็กผู้หญิง..........

ต่างฝ่ายต่างพึงพอใจ.......ไม่ได้นึกอะไรมากไปกว่านั้น.......

ไม่มากพอที่จะนึกถึง ต้นส้ม หรือ ต้นแอปเปิ้ล ผู้ให้กำเนิด
และไม่มากพอที่จะสามารถนึกไปถึง ดิน น้ำ ปุ๋ย แสง อากาศ ที่เป็นปัจจัย ก่อเกิดได้

หลายครั้งที่ฉันเข้าใจว่า..ฉันแลกทุกสิ่งมา...ด้วยเงินของฉัน....

คิดเพียงว่าสิ่งของที่ได้มา...คุ้มค่ากับจำนวนเงินที่เสียไป...และเกิดความพึงพอใจที่ใช้บริการร้านนั้น

ไม่เคยนึกไปถึง....พลังงาน..และทรัพยากร..ธรรมชาติที่ต้องสูญเสียไปกับการผลิด...กว่าจะได้สิ่งของเหล่านั้นมา

ถึงเวลาที่ฉันควรสำนึกขอบคุณ...ทุกสิ่งที่ฉันได้รับ...จากผู้คน...และจากธรรมชาติ..ต้นกำเนิดของผู้สร้าง



ความเห็น (2)

หากเรารู้จัก "ขอบคุณ" สรรพสิ่งทั้งปวงที่ให้ประโยชน์แก่เราทั้งทางตรงทางอ้อมแล้ว

หัวใจแห่งความเป็นมนุษย์ของเรา ... อยู่ที่ตัวเราเองแล้ว ;)...

ขอบคุณครับ คุณครู ;)...

ขอบคุณค่ะ ท่าน อ.วัส ^ ______ ^

ไอดิน
เขียนเมื่อ

การให้โอกาส.....ที่ไม่ได้อะไร....ตอบแทน.....

ไม่ใช่เรื่องที่จะทำกันได้ง่าย......ต้องมาจากใจจริงๆ
ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่า......คำชื่นชมจากผู้อื่นในที่สุดมันก็จางหายไปเท่านั้นเอง...

ถึงเป็นสิ่งที่พอจะทำได้...แต่ต้องออกแรงและเหนื่อย......
โดยที่ไม่ได้อะไรกลับมา.......จะยอมเสียสละ...เพื่อคนที่ไม่ได้ให้คุณค่าอะไรตอบแทนหรือ....???
การให้...ไม่ใช่เรื่องที่ควรร้องขอ.....หรือขอร้องกัน

สำหรับ การให้ที่...เพิ่มเงื่อนไขลงไป....มีความหมายเพียงแค่...การแลกเปลี่ยน

มีความพึงพอใจร่วมกันในช่วงเวลาสั้นๆ...ก็เท่านั้นเอง

การให้ด้วยใจ...การรับไว้ด้วยใจ...เป็นสิ่งที่ดีที่สุด

เมื่อใจได้เลือกแล้ว...ว่าเรื่องใดที่แค่ปล่อยให้ผ่านไป....เรื่องใดที่ปล่อยไว้ไม่ได้ต้องช่วย...ต้องให้โอกาส....หรือแม้แต่การช่วยให้ชีวิตเขาดีเพิ่มขึ้นอีกสักนิด....

สำหรับผู้มีจิต...เอื้อเฟื้อ...การให้...ก็คือการให้...ไม่มีอะไรนอกไปจากความหวังดี...^ - ^

ขอบคุณที่มีโอกาสได้พบคนธรรมดาที่เป็นแบบนั้น....แบบอย่างที่ดีนั้น....ทำให้อยากเป็นคนที่เจ๋งแบบนั้นบ้าง ^ ^



ความเห็น (3)

สิ่งที่ได้จากการให้ คือ การได้ให้ 


คนธรรมดาคนหนึ่ง ที่เขาคิดว่าสิ่งที่เขาได้...คือการให้...

บุคคลคนนั้นย่อมไม่ธรรมดาสำหรับเรา  ^ ______ ^  ขอบคุณค่ะ

ไอดิน
เขียนเมื่อ

สุขเล็กๆ
สิ่งที่ผู้รับ.......ได้....คือข้อความ...คือสิ่งของ...คือการเทคแคร์
สิ่งที่ผู้ให้.......ได้....คือความรัก
เพราะ........... ความรักเกิดขึ้น และอยู่ในใจของผู้ให้........ไม่ใช่หรอกหรือ
สำหรับผู้ที่ให้.....เป็น......เหมาะ.......พอดี.......ย่อมมีความรัก มีความสุข ในทุกวันนะคะ ^ ^
เมื่อความรู้สึกรักได้ผ่านเข้ามา...นั้นเป็นโอกาสที่ดีของชีวิตที่จะได้เรียนรู้การเป็นผู้ให้บ้าง

หลังจากที่เคยเป็นผู้รับมาก่อน...ต้องขอบคุณ รักแรกเกิด ที่เป็นต้นแบบความรักอันงดงามให้กับหัวใจ ^  ^



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ไอดิน
เขียนเมื่อ

บางเรื่อง...ไม่ต้องอธิบายให้มากความ...
อดทนรอเวลาค่อยๆ บอกความแท้จริง ทุกๆสิ่งเอง...
ถึงความแท้จริง ไม่สวยงามไปเสียทั้งหมด...
หากแต่ความแท้จริง..บอกความจริงแท้ได้เที่ยงตรงที่สุด
...



ความเห็น (2)

ขอบคุณทุกกำลังใจจาก

ท่าน อ.นุ
พี่นงนาท
พี่ Tawandin นะคะ  ^ ^
v_V ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ อาจารย์ Wasawat Deemarn
ไอดิน
เขียนเมื่อ

ขอบคุณความคาดหวังของเพื่อน...

สิ่งที่เราคาดหวัง...กับสิ่งที่เราได้รับ...มันคนละเรื่อง

สิ่งที่เราได้รับ ณ ปัจจุบัน นั้นเป็นผลสืบเนื่องมาจากการคิด ตัดสินใจ การเลือก กระทำในอดีตของเรา

หากสิ่งที่คาดหวัง ไม่สมเหตุสมผลกับสิ่งที่ได้รับ...มันก็ไม่มีความผิดพลาดจากสิ่งใดๆ นอกจากตัวเรา...

แต่หากเป็นเพราะปัจจัยอื่นๆ จริงๆ มันก็เป็นความผิดพลาดจากการยึดถือตัวตนเรา...อีกนั่นแหละ

ได้แต่พยายาม อยู่กับ ปัจจุบัน รู้เท่าทันตน เท่านั้นเอง จึงดีที่สุด สำหรับ สิ่งที่จะได้รับ ณ อนาคต

ขอบคุณความคาดหวังของเพื่อน...ที่ทำให้สะท้อนความนึกคิดออกมา...

แต่หากเป็นตัวเราต้องจมอยู่ในกองทุกข์แบบเดียวกันเช่นนั้น..ก็ไม่แน่ใจนักว่าจะคิดได้เช่นนี้หรือปล่าว...

เพราะการรู้สึกทุกข์...เป็นโจทย์ยากในการทำให้ก่อเกิดปัญญา...

หากเพียงแต่วางทุกข์นั้นลง....ด้วยวิธีการธรรมดาที่พอจะคิดได้โดย

พยายามข่มทุกข์ไว้ ด้วยการพยายามมีความสุข...หรือ...แค่ประคับประคองตัวเองรอเวลาช่วยบรรเทา

ทุกข์ไปเอง...เมื่อทุกข์เบาบาง....จนรู้สึกโปร่งเบาขึ้น ...ปัญญาจึงเกิดขึ้นตามมา

กัลยาณมิตรนั้น...เปรียบเสมือน...ผู้สะท้อน..ให้ก่อเกิดปัญญา...และยังช่วยให้...เวลายึดติดทุกข์น้อยลง บรรเทาลง

กัลยาณมิตรจึงเป็นสิ่งที่...มีค่าอย่างยิ่ง และ การทำตนเป็นกัลยาณมิตรกับตน นั้น ก็เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งยวด......



ความเห็น (2)

อนุทินนี้ ... เีขียนเป็นบันทึกได้เลยนะครับ ;)...

ไอดิน
เขียนเมื่อ

เมื่อรู้ตัว...จึงสอนตัวได้...

พอเหมาะ...พอดี...นี่ก็เป็นเรื่องเฉพาะบุคคลนะ...ว่าจะนิยามอย่างไร...แค่ไหน...รู้สึก...ตีค่า...ให้ความหมาย...

ประมาณไหน...แลกเปลี่ยนกันได้...ปรับเปลี่ยนกันได้..แต่การเปรียบเทียบกันคงไม่ใช่ทางออก...ที่หาคำตอบที่ดีได้

ต่างคนต่างกรรม...ต่างวาระ...มาพบพานเพื่อแลกเปลี่ยน...แค่นั้น...หากรู้สึกว่าสารเคมีไม่ลงตัว...มองได้แค่ความ

รู้สึกตน...แล้วก็ปรับ...ทำได้เท่านี้จริงๆ...ดั่งนั้น...หากเผลอคิดอยากให้คนอื่นมาเข้าใจ...นั้นคงไม่ใช่สิ่งที่ฉลาดนัก



ความเห็น (3)

ลึกซึ้งนะคะ ฝันดีค่ะ

ไอดิน
เขียนเมื่อ

วันนี้สังเกตเห็นเด็กนักเรียนคนหนึ่งมาโรงเรียนแต่เช้า ตั้งใจทำความสะอาดเขตพื้นที่ ในบริเวณที่รับผิดชอบ แถมยังทำความสะอาดแทนเพื่อนที่ยังไม่มา โดยไม่ต้องบอก แต่ก็ยังไม่วายถูกครูคนหนึ่งเสียงดังใส่จนได้ บอกให้รีบทำเขตแทนเพื่อนที่ยังไม่มา เพราะคุณครูเพิ่งเดินมาถึงและไม่ทันเห็นสิ่งที่เขาพยายามทำก่อนหน้านี้ ...มาเห็นในช่วงที่เค้ากำลังเหนื่อย ๆ อยู่พอดี .....เราที่ดูอยู่ห่างๆ ในตอนนั้น ได้แต่นึกในใจว่าหนูอย่าท้อนะลูก...จงทำดีต่อไป....แม้จะยังไม่ได้รับคำชมก็ตาม  ทำให้คิดได้ว่า "การมีความรับผิดชอบในหน้าที่ตน เป็นสิ่งที่น่าชื่นชมมากๆ ....แต่สิ่งที่น่าชื่นชมมากกว่าคือการรับผิดชอบต่อส่วนรวม.....เพราะการทำเพื่อส่วนรวมนั้น มันยากกว่า ต้องใช้ความพยายามมากกว่า คนที่ทำได้ต้องมีความเอื้อเฟื้อ มีใจสูงจริงๆ ครูต้องย้อนกลับมาสอนตัวเองอีกบ่อยๆเลย......โดยเฉพาะเวลาที่ถูกเร่งรีบให้ทำกิจกรรมที่มีภาระงานเยอะ รายละเอียดเยอะ ภายในเวลาอันจำกัด ..ความเอาใจใส่ ต่อนักเรียนน้อยลงมาก..ตราบใดที่ครูยังสอนตัวเองไม่ได้ดี ปฏิบัติไม่ได้ดี ...จะสอนลูกศิษย์ให้ดีได้อย่างไร  ...ผิดเป็นครู....เป็นสถานะที่ต้องเลือกรับ และเลือกที่จะส่งต่อ...และยังต้องให้เวลากับการสลายจุดด้อยบางประการของตน...พร้อมๆไปกับการพัฒนาตนเอง....เอาเข้าจริงก็ให้เวลากับกิจกรรม งานพิเศษ เอกสาร เช่นเดิมสินะ....=.="""



ความเห็น (4)

ข้อเขียนชิ้นนี้ ... อบอุ่นมากครับ คุณครู ;)...
คุณครูท่านนั้นนี่ ... เป็นคุณครูที่น่าพิจารณาตัวเองมาก ๆ ครับ ;)...

โทสะ  + โมหะ = ตัวตนนั้นแล


จุดที่มองต่างออกไป.......เพราะตัวตนนั้นแล..จึงก่อเกิด...โทสะ+โมหะ ^  ^ 

โทสะ+โมหะ มีแว๊บมาบ้างจะเป็นไร ...มีพอดีๆ ให้เป็นแรงผลักดัน แก้ไขในเรื่องที่ไม่ควรละเลย

โทสะ+โมหะ มีแว๊บมาบ้างจะเป็นไร ...มีพอดีๆ ให้เป็นบททดสอบแก่เขาไป เป็นเครื่องมือวัดใจ

จุดที่มองคล้ายๆ กัน......โทสะ+โมหะ = ตัวตนครูคนนั้นแล  ^  ^

และมิลืม...ขอบพระคุณท่านอาจารย์เสือ ที่แวะมาแลกเปลี่ยนนะคะ ยินดีมากค่ะ

บางครั้งผู้ใหญ่ก็คิดว่า่เรื่องที่ตนเองทำดีที่สุดถูกต้องแล้ว  แต่หลายครั้งหลายเรื่องก็ไม่ถูกต้องทั้งหมด

ดีใจนะค่ะ่ที่มีครูคอยดูแลและเข้าใจเด็กๆโชคดีแล้วคะ่ที่มีคุณครู

ไอดิน
เขียนเมื่อ

แม้ว่าตอนนี้...ยังมีความกังวล...ยังมองไม่เห็นหนทาง...และยังไม่สามารถวางใจอะไรได้

ด้วยความสับสน...เวียนวน อยู่แต่ในทัศนวิสัยอันคับแคบ ภายใต้ความครุ่นคิดของตัวเองนั้นคงหาทางออกไม่ได้

เหนื่อยเกินไปแล้ว.แต่แค่เดินต่อไป....ไม่ปิดโอกาส....ไม่กลัว....ที่จะต้องเจอกับอะไร....ไม่ลังเลสงสัย....ที่จะลอง

ยอมปล่อยสิ่งที่คิดว่าจะได้รับไป........เพื่อเปิดโอกาส ตัวเองได้เป็นผู้ให้....ก่อนที่จะไม่มีโอกาสเหลืออยู่....

ด้วย.....ความจริงใจ ที่จะดูแล ผู้ให้กำเนิด ....มีค่ายิ่งกว่า...อนาคตของตัวเอง

ด้วย.....ความจริงใจ ที่จะทำงานๆ ให้ก่อประโยชน์จริงๆ ....มีค่ายิ่งกว่า...ขั้นเงินเดือน จากข้อมูลในกระดาษ

แค่ยังไม่เกิดผล แต่ไม่ได้มืดมนอย่างที่คิดหรอก............นี่เป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดแล้ว มิได้โง่เขล่าแต่ประการใด



ความเห็น (2)
ไอดิน
เขียนเมื่อ

ทุกสิ่งทุกอย่างเชื่อมต่อกันและมีเหตุผลในตัวของมันเอง

สิ่งที่คิดว่าไม่มีเหตุผล.......อาจเป็น ผลจากเหตุ ที่เราไม่อาจเข้าใจ  /ไม่ชอบใจ =.=""



ความเห็น (2)
ไอดิน
เขียนเมื่อ

กำลังสติน้อย    ระบบป้องกันไม่ดี    ความรู้สึกปรุงแต่ง....เกิดขึ้นแล้วดับยาก

แต่ความรู้สึกปรุงแต่ง....ก็ยังมีประโยชน์ให้ฝึกดับ

เท่าที่จะสำนึกได้ว่าควรดับ  ดับได้เท่าที่ทัน  ทันเท่าที่ปัจจัยต้นทุนเดิมช่วย ทันเท่าที่ความพยายามมี ณ ปัจจุบัน

หนทางอีกยาวไกล.....ในการสะสางงาน บ่นไปทำไป ขี้เกียจไป ดับขี้เกียจไป ได้บ้าง นิดหน่อย ^   ^"""



ความเห็น (2)

ว่าง ๆ เดี๋ยวช่วยดับครับ ;)...

ไอดิน
เขียนเมื่อ

สวัสดีปีใหม่ ....2013....
ให้ เวลาในทุกๆวัน ของท่านในปี 2013
เป็นช่วงเวลา ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข มีสุขภาพที่เเข็งแรง
สิ่งดีงามสิ่งใดที่ท่านมุ่งหวังในปี 2013 นี้
ขอให้บุญช่วยหนุนนำพา ให้ท่านประสบผลดั่งที่มุ่งหวัง
ทุกประการเทอญ.....   ^    ^



ความเห็น (2)

http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/863/325/original_CMMiracleFlower2012_1_09.jpg?1356716723

สวัสดีปีใหม่นะครับ คุณครูคนเก่ง ;)...

 สวัสดีปีใหม่ค่ะ อาจารย์ ภาพนี้ให้ความรู้สึกถึงความบริสุทธิ์ละมุน ดีนะคะ ^  ^

ไอดิน
เขียนเมื่อ

จงตอบคำถามทุกข้อ ด้วยความซื่อตรง ต่อความคิด ความรู้สึกของตัวเอง

1.  อวัยวะรับความรู้สึกของแต่ละคนมีประสิทธิภาพ เหมือนกัน หรือไม่อย่างไร

2.  ระบบประสาทแปลผลจาก อวัยวะรับความรู้สึกของแต่ละคนมีประสิทธิภาพ เหมือนกัน หรือไม่อย่างไร

3.  อวัยวะรับความรู้สึกของนักเรียน เคยมีอาการผิดปกติ หรือไม่อย่างไร

4.  ให้นักเรียนลองนึกดูว่า ถ้าอวัยวะรับความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งทำงานไม่ได้ จะมีผลต่อการดำเนินชีวิตอย่างไร 

5.  อวัยวะรับความรู้สึก มีผลต่อ ความสุข ความทุกข์ ของนักเรียนหรือไม่อย่างไร

6.  ปีใหม่ 2556 นี้ นักเรียนมีแผนจะดูแล อวัยวะรับความรู้สึก ของตัวเองอย่างไร 

ทำข้อสอบเสร็จแล้ว....ก่อนนอนคืนนี้   ^  ^



ความเห็น (3)

อาจารย์ ลองทำดูมั๊ยคะ ^  ^

อืืมม ... ทำอยู่เสมอเลยครับ ปัจจุบันนี้ ;)...

ขอบคุณนะครับ ;)...

ไอดิน
เขียนเมื่อ
http://www.youtube.com/watch?v=qycqF1CWcXg 

หากชอบดนตรีแนวนี้ ฟังเพลินๆ ต่อเนื่อง 2.35 ชม. พลางเขียนบันทึกไปด้วยค่ะ  ^ ____ ^




ความเห็น (1)
ไอดิน
เขียนเมื่อ

บางคนเป็นคนดีได้โดยไม่ต้องพยายาม
แต่สำหรับฉันต้องพยายามอย่างมากถึงจะดีขึ้นกว่าเดิมได้
อย่างน้อย
ความพยายาม คือความน่าจะเป็นของเปอร์เซ็นต์ที่มีมากขึ้น ^ ^



ความเห็น (1)
ไอดิน
เขียนเมื่อ

     ซี่รี่ย์เกาหลี

@ ซี่รี่ย์เกาหลีหนึ่งเรื่อง >>> เราดูได้ 30 นาที

@ คงไม่สามารถสรุปได้ว่าเนื้อเรื่องเป็นอย่างไร ที่มา ที่ไป ของ ตัวละคร ตัวไหน ดี ไม่ดี และจะจบอย่างไร

@ แต่สิ่งที่เรารับรู้คือ ขณะที่เราดูอยู่ เราเป็นอย่างไร

     ซี่รี่ย์ชีวิต

@ ความหลากหลายภายนอก ไม่มีที่สิ้นสุด และทั้งชีวิตอาจค้นหาได้เพียงแค่เศษเสี้ยวหนึ่งของที่มีอยู่

@ คงไม่สามารถสรุปได้ว่า ที่มา ที่ไป ของ สิ่งอื่นๆ คนอื่นๆ เหตุการณ์อื่นๆ ดี ไม่ดีอย่างไร

@ แต่สิ่งที่เรารับรู้คือ ขณะนี้ เรา ดี ไม่ดีอย่างไร    ..........................    ^ _______ ^ ""          



ความเห็น (1)
ไอดิน
เขียนเมื่อ

เมื่อมองเห็นเป็นหนึ่งเดียว...นั่นคงเป็นสภาวะนิ่งที่สุด 

สมมติฐานก่อนนอนคืนนี้



ความเห็น (3)

ขอบคุณท่านอาจารย์ ที่กรุณาเอาประสบการณ์ของท่านมาแชร์  555... ;p

ไอดิน
เขียนเมื่อ

ไอ ของ ดิน ที่โปร่งเบา โดยธรรมชาติ สามารถฝืนกฏแรงโน้มถ่วง ล่องลอย ขึ้นสู่ท้องฟ้า เพื่อสะสมเป็นส่วนหนึ่งของ

ก้อนเมฆ.... ยิ่งนานวัน  ยิ่งสะสม  ยิ่งหนาแน่น  ยิ่งหนัก เกินสถาพต้านทานกฏแห่งแรงโน้มถ่วงอีกต่อไป

แปรเปลี่ยนสภาพ....เป็นหยดน้ำใส หวนกลับคืนสู่ผืนแผ่นดินอีกครั้ง ......วัฏจักรไอดิน......



ความเห็น (3)

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเลยหรือครับ ?

ไอ ... ดิน

มหัศจรรย์มากครับ

มันเป็น "ชะตากรรม" ;)...

มันเป็น ชะตากรรม แบบไหนหรอคะอาจารย์ =.=""

แบบเป็นไปตาม "ธรรมชาติ" ที่เรามองเห็นโลกไงครับ ;)...

ไอดิน
เขียนเมื่อ

 

ข้อความสั้นๆ แต่ความหมายโดนใจ จาก คุณโอ  เทพรัตน์ 

ขออนุญาตนำมาแชร์นะคะ



ความเห็น (1)
ไอดิน
เขียนเมื่อ

กำลังใจ....ความเชื่อใจ

สถานการณ์ คำพูด ตัวหนังสือ ของขวัญ หรือสิ่งเร้าภายนอกใดๆ ที่มากระทบ

แล้วก่อให้เกิดความรู้สึกว่าสิ่งที่ทำมีคุณค่า หรือรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า

ต่างก็เป็นแหล่งพลังงานที่หล่อเลี้ยงกำลังใจให้กับ ปถุชนธรรมดา อย่างฉัน

เรียนรู้ ที่จะพัฒนา และดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน

หากแต่ สถานการณ์ คำพูด ตัวหนังสือ ของขวัญ หรือสิ่งเร้าใดๆ ที่มากระทบ ไม่ได้เป็นผู้ตัดสินขาดว่า

ถูกต้องดีแล้ว สมดุลดีแล้ว ซึ่งยังต้องใช้ใจของฉัน...ประกอบในการพิจารณาอีกครั้ง

เพราะในบางเวลา ที่สิ่งเร้าภายนอกไม่ได้มากระตุ้นให้เกิดกำลังใจ

....ก็ยังมีสิ่งเร้าภายในใช้ในการขับเคลื่อน ให้ถูกทิศทาง

คำตอบบางอย่างที่เกิดขึ้นจากภายใน ยามที่ใจสงบ.... ก็สมเหตุสมผลดีแล้ว...

การมองหา เหตุผลจากภายนอกมาสนับสนุน นั่นหมายความว่า ฉันไม่ได้เชื่อใจ ตัวเอง มากพอ

.... ลองเสี่ยงเชื่อใจตัวเองดู .... คงดีกว่าเสี่ยงเชื่อในเหตุผลของผู้อื่น

ไม่ใช่ว่า เหตุผลของเขาเชื่อถือไม่ได้ แต่เป็นเพราะ เหตุผลบางข้อของเขา ก็เหมาะกับชีวิตเขา เหตุผลบางข้อของเราก็เหมาะกับชีวิตของเราไม่ใช่หรือ

.....รู้จักเลือกสิ่งที่เหมาะกับตัวเอง จากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้มีแต่จะทำให้เราเติบโต

^______^



ความเห็น (5)

เติบโต !!! ส่วนไหนของร่างกายหรือเปล่าครับ ;)...

การเติบโต ไม่ใช่ชีวิตที่สูงส่งขึ้น แต่เป็นการขยาย และแผ่ออกไปให้มากที่สุด

หรืออาจหมายถึง ร่างกายที่ขยายออกทางด้านข้างค่ะ อาจารย์  ;p  

555

ขออภัยที่หัวเราะ

ขอบคุณ "ความสุข" ใน "คำตอบ" นะครับ ;)...

คนเรามักลืมสิ่งเร้าภายในที่จะมาเป็นแรงกระตุ้นเรา แต่กลับหลงกับสิ่งเร้าภายนอกจนบางครั้งเกือบลืมว่าตัวเราคือใครมีที่มาอย่างไร น่ากลัวจริง อันนี้เตือนตัวเองค่ะ 

จากข้อความนี้  คนเรามักลืมสิ่งเร้าภายในที่จะมาเป็นแรงกระตุ้นเรา แต่กลับหลงกับสิ่งเร้าภายนอกจนบางครั้งเกือบลืมว่าตัวเราคือใครมีที่มาอย่างไร  เห็นด้วยกับคุณ subah ค่ะ  ^ ______ ^  โดยส่วนตัว เป็นคนที่ลืมตัวอยู่บ่อยๆ จึงต้องบันทึกเตือนตนอยู่เสมอ

ไอดิน
เขียนเมื่อ

 

เคยได้ยินประโยคที่บอกว่า คนเรามีเวลา 24 ชม. เท่ากัน

แต่กลับคิดว่า ........แต่ละคนมีเวลาไม่เท่ากัน

หากเวลา ขึ้นอยู่กับระดับความไวของจิต

จิตที่มีสติ ย่อมมีความไวสูง สามารถจัดการบริหารทุกสิ่งให้ลงได้ตัวอย่างรวดเร็ว

งานชิ้นเดียวกัน คนหนึ่งอาจใช้เวลา 24 ชม. อีกคนอาจใช้เวลา 48 ชม ถึงจะได้งานที่มีคุณภาพพอๆกัน

หากเป็นโครงการใหญ่ๆ คนหนึ่งทำงานเสร็จในเวลา 6 เดือน ส่วนอีกคนใช้เวลา 1 ปี ถึงจะได้งานที่มีคุณภาพพอๆกัน

จากตัวอย่างเป็นไปได้หรือไม่ว่า ..เวลาของแต่ละคนไม่เท่ากัน

และเป็นไปได้หรือไม่ว่า การนอนอย่างมีประสิทธิภาพ 6 ชม.

จะสามารถเทียบเท่ากับการนอนที่ไม่ค่อยมีประสิทธิภาพ 10 ชม.

สมมุติฐานก่อนนอนคืนนี้ ^ _____ ^



ความเห็น (3)

หมายความว่า ควรจะนอน ๖ ชั่วโมงใช่ไหมเ่อ่ย อิ อิ
เอ ทำไมถึงไม่นอนเร็ว ๆ นะ ;)...

น่าสงสัยจริงๆค่ะ ..คนเรามักใช้เวลาเป็นเครื่องมือวัด..เหตุการณ์ต่างๆ ...จึงมักจะคิดว่า เวลา ของคนเราเท่ากัน

แต่หากลองเปลี่ยนสลับกัน ใช้สิ่งต่างๆเป็นเครื่องมือวัดเวลา ...เวลาแต่ละคนไม่ได้เท่ากันเสมอไปนะคะ  ฮื้มม วันหลังค่อยคิดต่อค่ะ ^  ^

เป็นเด็กช่างคิด ... เสมอ

น่ารักดีครับ ;)...

ไอดิน
เขียนเมื่อ

อีกข้อหนึ่ง ที่จะระลึกไว้เสมอ

หากผู้ประกอบอาชีพมีความซื่อสัตย์ มีจิตสาธารณะ

ทุกอาชีพ ต่างก็เป็นอาชีพที่สุจริต ก่อให้เกิดประโยชน์ ต่อตนเอง ผู้อื่น และธรรมชาติ

หน้าที่ อันมีเกียรติอย่างยิ่ง ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการจัดลำดับ ทางสังคม ตำแหน่ง น้อย ใหญ่ อายุ มาก น้อย แม้แต่สัตว์

น้อย ใหญ่ ต้นไม้ อากาศ น้ำ ดิน หิน ไฟ ล้วนต่างก็มีหน้าที่เหมือนกัน แต่อาจแตกต่างกันตรงลักษณะและรูปแบบ 

มนุษย์ในฐานะที่มีวิวัฒนาการสูงสุด.....หากไม่ทำหน้าที่โดยชอบ....ให้สมกับวิวัฒนาการของตน....

ก็ไม่สมควรเปรียบเทียบว่าสูงส่งกว่าอะไร 

การสะท้อนความคิดจากเหตุการณ์หนึ่ง

ตามความเข้าใจของตนเอง ณ เวลานี้ ฉันจะเก็บถ้อยคำเหล่านี้ ไว้เพื่อสั่งสอนตนเองอยู่เสมอ



ความเห็น (3)

ในวันว่างๆ จะขอกลับมาขบคิด ในเรื่องนี้ และเขียนบันทึกให้ละเอียดกว่านี้ค่ะ ^  ^

อนุทิน ... แบบสั้น ๆ

บันทึก ... แบบยาว ๆ และต่อยอดได้ดีครับ ;)...

ไอดิน
เขียนเมื่อ

สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่คอยดูแลเรา

เซลล์ สิ่งมีชีวิตที่มี DNA เหมือนกันกับเราทุกประการ ...มีหน้าที่ดูแล รักษาสมดุลร่างกาย โดย เซลล์เหล่านี้ จะวน เวียนมาอยู่กับเราเพียงเเค่ในระยะเวลาอันสั้น เพื่อรักษาชีวิตของเรา ให้ดำเนินต่อเนื่องไปอย่างปกติที่สุด

เราเองก่อน หน้านี้ก็เป็นเพียงเซลล์ 1 เซลล์(ไซโกต)มีคุณค่าเท่าเทียมกันกับเซลล์ทั่วไป แต่เป็นเพราะเซลล์ของแม่

มาช่วยดูแลไซโกตจึงมีโอกาสเติบโตกลายเป็นระบบที่ใหญ่กว่าเดิมมาก

ระบบนั่นก็คือร่างกาย ที่มักจะลืมว่าเคยเป็นเซลล์มาก่อน..

เมื่อเราสนใจดูแล และให้ความรัก กับเซลล์ตัวน้อยๆของร่างกาย ก็เสมือนกับการให้ยา ที่ช่วยให้ระบบร่างกายทำ

งานอย่างได้มีประสิทธิภาพ มีเวลา มีสุขภาพ มีความสุข ^  ^



ความเห็น (1)
ไอดิน
เขียนเมื่อ


จำได้ว่าตอนวาดรูปนี้เสร็จใหม่ๆ มองแล้วรู้สึกว่า ชอบมาก

แต่หลังจากประชุม เกี่ยวกับงานประกันในวันนี้ กลับมามองอีกครั้ง รู้สึกว่าภาพนี้น่ากลัวไปนะ =.=""

''ภาพไม่ได้เปลี่ยน....ใจของผู้มองเองต่างหากที่เปลี่ยน''   ^  ^



 



ความเห็น (1)

ภาพนี้สวยนะคะ

คนวาดคงสวยน่ารักค่ะ

ขอบคุณนะคะ อาจารย์ Wasawat หนูจะพยายามค่ะ

 ขอบคุณมากนะคะ คุณ Bright lily ^  ^

ไอดิน
เขียนเมื่อ

 

สวย หรือไม่สวย ไม่สำคัญเท่ากับ ภาพนี้ให้ความรู้สึกอย่างไร ???     ^ _____ ^



ความเห็น (1)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท